Από μικρή ηλικία ήθελε να γίνει αρχιτέκτονας και δεν φλέρταρε με κάτι άλλο. Ευτυχώς η οικογένεια της, καλλιέργησε αυτή της την κλήση και τελειώνοντας το σχολείο έφυγε στη Ρώμη για σπουδές. Εκεί πια η επιθυμία έγινε πάθος, όραμα και ιδεολογία. Το πανεπιστήμιο της Ρώμης, ήταν αρκετά φιλελεύθερο και η γενιά της πολύ ρομαντική. Καλλιέργησε την αγάπη της για την αρχιτεκτονική και τον σχεδιασμό σ' ένα ιδανικό περιβάλλον. Σ' ένα περιβάλλον που τους απέτρεπε από την πεπατημένη οδό και απαιτούσε ιδέα, λόγο και ανατροπή. Μέχρι και σήμερα προσπαθεί με τον ίδιο κώδικα να ανακαλύπτει και να διανύει τα δημιουργικά της μονοπάτια. Η Bela Louloudaki αρχιτέκτονας κατά βάση και παράλληλα jewel designer κάνει τη δική της κατάθεση ψυχής...

Η δουλειά μου... είναι το πάθος μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν την θεωρώ καν δουλειά. Λένε ότι δεν πρέπει να ταυτίζεσαι τόσο πολύ με αυτό που κάνεις αλλά δυστυχώς εγώ δεν το καταφέρνω. Όλα ξεκίνησαν και ξεκινούν από μία εσωτερική επιθυμία για έκφραση και δημιουργία. Είναι μεγάλη ευχαρίστηση και ικανοποίηση να βλέπεις εν τέλει ολοκληρωμένο μπροστά σου αυτό που είχες στο μυαλό σου. Όσο πιο δύσκολη η διαδρομή τόσο μεγαλύτερη η ευχαρίστηση. Και η συγκίνηση είναι η ίδια είτε είναι ένα κτίριο, μια ανακαίνιση, είτε μία συλλογή κοσμημάτων.

Aρχιτεκτονική και κόσμημα... Ο σχεδιασμός γενικότερα αντιμετωπίζει μια δύσκολη περίοδο, οι άνθρωποι προτιμούν να αγκαλιάζουν τη μόδα επειδή τους προκαλεί ένα νοσταλγικό αίσθημα ζεστασιάς, οικειότητας και ασφάλειας. Προσωπικά δεν πίστεψα ποτέ στη μόδα. Mε οδηγούν περισσότερο η ενσυναίσθηση προς το περιβάλλον και τους ανθρώπους, η έννοια του χρόνου. Αναζητώ έμπνευση στην άμεση επαφή, μου αρέσει να ακούω και να δημιουργώ δεσμούς, να κατανοώ τις ανάγκες και μετά να βρίσκω λύσεις. Κάθε νέο έργο πρέπει να είναι μια κενή σελίδα. Δεν εστιάζω σ' ένα στιλ, παρατηρώ ό,τι με περιβάλλει και ψάχνω συνέχεια. Αυτοί είναι οι πόροι μου. Πηγαίνω σινεμά, επισκέπτομαι μουσεία, εκθέσεις και γενικώς μπορώ να πω πως ότι κάνω είναι μια μορφή συνεχούς έρευνας χρήσιμης για τη δουλειά μου.

Το ανώτατο όριο της δημιουργικότητας... είναι όταν αυτή εξυπηρετεί και δίνει λύσεις σε ζωτικά προβλήματα της κοινωνίας μας και της ανθρώπινης ζωής.

Το είδος γυναίκας που θαυμάζω... είναι οι τρυφερές αλλά δυναμικές γυναίκες. Άνετες αλλά κομψές. Οι ενθουσιώδεις. Αυτές που δεν κρίνουν και είναι μέσα σε όλα.

Τα σημεία σταθμοί στην καριέρα μου... είναι οι τρεις συνεχόμενες συμμετοχές μου στην εβδομάδα design του Μιλάνου. Την πρώτη χρονιά παρουσίασα στον χώρο της Rossana Orlandi μία ανατρεπτική τσάντα από βελόνες πλεξίματος. Την δεύτερη χρονιά παρουσίασα ολόκληρη την συλλογή jewellery for the curious στον εμβληματικό χώρο της Depadova, και την Τρίτη χρονιά είχα την τιμή να εκθέσω την συλλογή μου στη εταιρεία Molteni.

Όταν βλέπω γυναίκες να φοράνε κοσμήματά μου... χαίρομαι πολύ! Είναι πολύ γλυκό να βλέπεις ανθρώπους να απολαμβάνουν αυτό που εσύ δημιούργησες. Σου δίνει μία ώθηση για να συνεχίσεις να το κάνεις. Γίνεται η κινητήριος δύναμη.

Τα κοσμήματά μου... αντικατοπτρίζουν τη χαρά της ζωής. Είμαι σε γενικές γραμμές ένας πολύ αισιόδοξος άνθρωπος, αγαπώ την ζωή και πιστεύω στους ανθρώπους. Πιστεύω ότι με θετική στάση όλα γίνονται αργά ή γρήγορα. Κι αν δεν γίνουν, πάλι για καλό δεν έγιναν.

Η Ελλάδα... είναι το φως, τα χρώματα, η γη, ο πηλός, η ισορροπία αλλά και η τρέλα. Νομίζω ότι λίγο απ’όλα αυτά το έχουν οι δημιουργίες μου.

Κάτι που μου αρέσει πολύ... είναι να σχεδιάζω τα έπιπλα των αρχιτεκτονικών χώρων που δημιουργώ. Ειδικά αν υπάρχουν ιδιαιτερότητες σ' αυτόν που το καθιστούν απαραίτητο. Υπάρχουν πελάτες που αποζητούν τη μοναδικότητα σε κάθε τι μέσα στο σπίτι τους. Στην τελευταία μας δουλειά σχεδιάσαμε ακόμα και τα χερούλια των εσωτερικών πορτών.

Όσο αφορά σε επόμενα βήματα…είναι καιρός τώρα που θέλω να σχεδιάσω μια σειρά πλακιδίων για δάπεδα και τοίχους, όπως επίσης και μια σειρά κοσμημάτων με καθρέφτες. Νομίζω ότι φέτος θα είναι αυτή η χρονιά.

Ο ορισμός της ομορφιάς για μένα... Τα ωραία χαρακτηριστικά δεν κάνουν απαραίτητα έναν άνθρωπο όμορφο. Όμορφος είναι ο άνθρωπος που δεν φοβάται να αποκαλυφθεί. Η πλήρης αποδοχή του εαυτού μας μπορεί να είναι αφοπλιστικά γοητευτική για τους άλλους.

Το πιο αγαπημένο μου κόσμημα...είναι δύο και ανήκουν και τα δύο στην μόνιμη συλλογή μας. Το Only you δαχτυλίδι, και το Peroo bracelet.

Εδώ και χρόνια φοράω... τέσσερα εκρού κοκάλινα βραχιόλια, αγαπημένο δώρο από την Ινδία. Δεν τα βγάζω ποτέ. Με ένα μαγικό τρόπο ταιριάζουν με ότι άλλο και αν φορέσω σε κόσμημα.

Ο δικός μου τρόπος να παίρνω ανάσες... παίρνω μια σφιχτή αγκαλιά τον γιο μου, και αυτόματα μου υπενθυμίζεται η σωστή διάσταση των πραγμάτων.

Με τρεις λέξεις είμαι... αισιόδοξη, ενθουσιώδης, ανήσυχη.

Τα Χριστούγεννα για μένα είναι...οικογένεια, χαρά, ξεκούραση και έξτρα κιλά.

Οι τρεις ιδανικοί προορισμοί για ταξίδι...Ρώμη, Τόκυο, Νεπάλ.

Πως φαντάζεστε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια;

Να συνεχίζω να σχεδιάζω με τον ίδιο ενθουσιασμό.

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ...να συγκεντρώνομαι σε ότι κάνω.

Κάτι για το οποίο είστε περήφανη...που διατηρώ ακόμα τον ίδιο ενθουσιασμό και όρεξη για ζωή και δημιουργία.

Μια τέλεια μέρα θα ξεκινούσε... στο αεροπλάνο με τον γιο μου, κατεύθυνση Ρώμη.

Kαι θα τελείωνε... με βραδινή βόλτα στο Lungotevere.