Ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Ράικος εδώ και 25 περίπου χρόνια επισκέπτεται το Πήλιο, καταλήγοντας να γίνει μία από τις μεγάλες του αγάπες. Με βάση τη Λάρισα και την Αθήνα, η εύκολη πρόσβαση καθιστά συχνή την επαφή με το πολυαγαπημένο του μέρος, οπότε μέσα στα όνειρά του είναι να αποκτήσει ένα σπίτι εδώ, στο μαγευτικό Πήλιο. Αυτό, βέβαια, που πάντα τον γοήτευε στην περιοχή ήταν αυτή η ανείπωτη ομορφιά της φύσης, που ξεκινάει από το ορεινό τοπίο με το  καταπράσινο βουνό και καταλήγει τόσο γρήγορα και άμεσα στα  ολόλευκα άγρια βράχια και την υπέροχη θάλασσα.

Έτσι, όταν βρέθηκε, πριν 15 περίπου χρόνια, ένα οικόπεδο σκαρφαλωμένο στην πλαγιά που  καταλήγει στην περίφημη παραλία της Νταμούχαρης, όλα έγιναν όπως έπρεπε. Παρόλο που η πρόσβαση ήταν πολύ δύσκολη, κατάφερε και ολοκληρώθηκε ένα πέτρινο σπίτι που ατενίζει  από ψηλά μια υπέροχη θέα. Η φυσιολογία του εδάφους, μ’ έναν άγριο βράχο που δε δεχόταν πολλές παρεμβάσεις, και ο ελαιώνας που υπήρχε λίγο πολύ καθόρισαν τη διαμόρφωση της  κάτοψης της κατοικίας σ’ ένα ελεύθερο τραπέζιο. Με ντόπια πέτρα από το Ξουρίχτι και  λιθοδόμους τεχνίτες από τη Βυζίτσα κατασκευάστηκε μία μονόχωρη κατοικία, που είχε σαν βασική φιλοσοφία να διατηρηθεί η αίσθηση μιας αποθήκης χωρίς χωρίσματα, όπου θα είναι εμφανής ο βράχος στο σημείο που περιλαμβάνεται στο χώρο. Τα κουφώματα  κατασκευάστηκαν στη διάρκεια του κτισίματος, όπως ακριβώς γινόταν παλιά, ενώ μια ξύλινη  κατασκευή, που επίσης κατασκευάστηκε το ίδιο διάστημα, λειτουργεί σαν πατάρι-όροφος του σπιτιού. Τα δύο πλατώματα του παταριού επικοινωνούν με μια ξύλινη γέφυρα με μεταλλική κουπαστή που ενώνει τους δύο χώρους, οι οποίοι διαμορφώθηκαν σε υπνοδωμάτιο και  αποθήκη, μπάνιο αντίστοιχα. Στόχος του αρχιτέκτονα ιδιοκτήτη ήταν να δημιουργήσει το ησυχαστήριό του, όπου περνάει τουλάχιστον 4 μήνες το χρόνο, έναν άνετο χώρο όπου κυριαρχεί η απλότητα και η αυθεντική αισθητική ενός πέτρινου πηλιορείτικου κτίσματος. Η  επίπλωση έγινε με τα εντελώς απλά και απαραίτητα, χωρίς εξάρσεις και επιτηδεύσεις. Η κουζίνα σχεδιάστηκε στον ελάχιστο δυνατό χώρο, απόλυτα λειτουργική περιέχοντας, όμως,  όλα όσα χρειάζονται για να ετοιμαστούν ακόμη και λουκούλεια γεύματα. Άλλο ένα έξυπνο σημείο είναι η ξύλινη καταπακτή στο κέντρο του καθιστικού γύρω από το τζάκι, που κρύβει  από κάτω μια τεράστια μπανιέρα Jacuzzi, η οποία «περιμένει ακόμη την Ursula Andres του  James Bond», όπως λέει αστειευόμενος ο ιδιοκτήτης. Ένα μεγάλο ξύλινο άνοιγμα, μια τεράστια διπλή ξύλινη πόρτα είναι το πέρασμα για την πέτρινη αυλή του σπιτιού, που κρέμεται στην κυριολεξία πάνω από την παραλία της Νταμούχαρης, προσφέροντας μια θέα συγκλονιστική. Η  πόρτα αυτή το καλοκαίρι μένει ανοιχτή λειτουργώντας ως ημιυπαίθριος χώρος, ένα φυσικό  άνοιγμα προς τον τόσο χαρισματικό περιβάλλοντα χώρο. Ένα πέρασμα σ’ ένα τοπίο παραδεισένιο!

ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ

ΦΩΤOΓΡΑΦΙΑ ΙΩΑΝΝΑ ΡΟΥΦΟΠΟΥΛΟΥ