Ο Θεσσαλονικιός με την αισθαντική jazz φωνή, Αλέξανδρος Τζοβάνι, ανήκει στη νέα, πολλά υποσχόμενη γενιά καλλιτεχνών. Με σπουδές στην κλασσική μουσική, τραγούδι και μελοδραματική στη Βιέννη, επαναπροσδιορίζει την έννοια της έντεχνης μουσικής και, με έναν μοναδικό τρόπο, μελοποιεί ποίηση που καταφέρνει να μας συνεπαίρνει.
Παρακάτω, μας συστήνεται καλύτερα και μας ξεναγεί στη δική του Θεσσαλονίκη μέσα από 7+1 στάσεις.
Who is Who
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καλαμαριά.
Η ενασχόλησή μου με τη μουσική προέκυψε απροσδόκητα, σαν μια πηγαία ανάγκη, χωρίς καμία επιρροή από το περιβάλλον μου.
Μουσική για μένα σημαίνει μια προσπάθεια της φύσης να χαρίσει στον άνθρωπο αρμονία και σύνδεση με κάτι ανώτερο.
Αντλώ έμπνευση από από την παρατήρηση της ζωής, από τους έρωτες, από τις αντιδράσεις των ανθρώπων, από βλέμματα.
H επαφή με τον κόσμο είναι η μόνη κινητήριος δύναμη για μένα.
Από τα highlights της πορείας μου μέχρι στιγμής θα ξεχώριζα τη μεγαλύτερη προσωπική μου συναυλία στο Φεστιβάλ Παρα θιν' αλός και τη συναυλία - αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη στο Μέγαρο Μουσικής Βουκουρεστίου.
Ένας άνθρωπος του χώρου τον οποίο θαυμάζω είναι η Τάνια Τσανακλίδου. Ως έμπνευση για μένα, ως ερμηνεύτρια και ως στάση ζωής και ταπεινότητας.
Αυτήν την περίοδο ετοιμάζω το δεύτερο προσωπικό μου album.
Μια συνεργασία που πάντα θα θυμάμαι είναι η πρώτη φορά που συνυπήρξα στη σκηνή με τη Μελίνα Κανά και τον Μίλτο Πασχαλίδη.
Στο μέλλον θα ήθελα να φτάσει η μουσική μου σε όσους περισσότερους ανθρώπους είναι δυνατό.
About Thessaloniki
Η αγαπημένη μου γειτονιά στη Θεσσαλονίκη είναι η οδός Σοφούλη στην Καλαμαριά που περικλείεται από τεράστια δέντρα και κάθε διαδρομή εκεί είναι ένα κινηματογραφικό γεγονός.
Για ποτό επιλέγω διάφορα μικρά μαγαζιά με χαμηλή μουσική και ωραία αισθητική.
Ένας χώρος Τέχνης που ξεχωρίζω είναι το Μπενσουσάν Χαν στα Άνω Λαδάδικα, όμως δυστυχώς πια έχει κλείσει.
Ένα κτίριο που πάντα θαύμαζα είναι αυτό στο οποίο στεγάζεται το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης στην οδό Φράγκων. Αποπνέει μια ζεστασιά και κάτι το αρχοντικό ταυτόχρονα.
Περνάω τον ελεύθερό μου χρόνο στο σπίτι γράφοντας στιχάκια και μουσικές στο πιάνο και κάνοντας γυμναστική.
Ένα αξιοθέατο/σημείο στο οποίο θα ξεναγούσα κάποιον γνωστό μου από άλλη πόλη είναι σίγουρα η Ροτόντα. Νιώθω ότι κουβαλάει πολιτισμούς διαφόρων προελεύσεων, αλλά παράλληλα έχει μια δική της ενέργεια αναλλοίωτη στον χρόνο.
Δεν πρέπει να φύγει κανείς από τη Θεσσαλονίκη αν δεν επισκεφθεί τα σοκάκια της Άνω Πόλης.
Όταν θέλω να αποφορτιστώ, το καταφύγιό μου είναι μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα.
Tο κρυφό μου σημείο στην πόλη ένα παγκάκι κάπου παραλιακά στην Καλαμαριά με θέα τον ορίζοντα.
Αυτό που αγαπώ περισσότερο στη Θεσσαλονίκη είναι το μέγεθός της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόσμο, επιλογές ψυχαγωγίας αλλά και στιγμές σε γωνιές ηρεμίας.
