fbpixel

Search icon
Search
SKG Stories: Iωάννης Εργελετζής
SKG STORIES

SKG Stories: Iωάννης Εργελετζής

Για τη Θεσσαλονίκη που παράγει τέχνη και το μυστικό του μέρος στην πόλη


Μετά τις σπουδές στη γραφιστική παρακολούθησε μαθήματα μάρκετινγκ και οπτικής επικοινωνίας ενώ ταυτόχρονα εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο κόμικς με τίτλο “Περικλής ο Μεγαλοπρεπής”, που του χάρισε ένα βραβείο και μία υποτροφία στο DC Comics της Νέας Υόρκης. Έχει διακριθεί ως creative art director, είναι ιδρυτής της kemosabe design studio με συνεργασίες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, το έργο του έχει βραβευτεί με EBGE και ERMIS awards και τα τελευταία 7 χρονια είναι ο επικεφαλής της ομάδας οπτικής επικοινωνίας του TEDx Thessaloniki. 

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, τα πρώτα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας έμεινα σε διάφορες πόλεις ενώ τα σχολικά μου χρόνια τα πέρασα στη Δράμα, για να καταλήξω ξανά στη Θεσσαλονίκη για σπουδές και εργασία. Εκείνο που θυμάμαι από την παιδική και εφηβική μου ηλικία είναι τα παιχνίδια στις αλάνες, τη διαδρομή προς το σχολείο διασχίζοντας ένα δασάκι (που υπάρχει ακόμα) και φυσικά τις φιλίες και τις παρέες με την ανεμελιά και τον αυθορμητισμό μιας άλλης εποχής. Στη Θεσσαλονίκη επέστρεψα στα δεκαοχτώ μου για σπουδές, μετακομίζοντας αρχικά στην περιοχή του Ιπποκράτειου, σε μια σχετικά πυκνοκατοικημένη φοιτητική γειτονιά στην οδό Βαρώνου Χιρς όπου, πέρα από τη ζωή που είχε, αγαπούσα τη θέα στη θάλασσα από το ρετιρέ που έμενα. Μετά από τόσα χρόνια, περνώντας τακτικά από την περιοχή, διαπιστώνω ότι η παλιά μου γειτονιά έχει διατηρήσει τη φυσιογνωμία που είχε και τότε.

Όταν ήμουν παιδί, στην ηλικία των πέντε ετών, είχα δηλώσει ότι ήθελα να γίνω ζωγράφος, για να εισπράξω την αποδοκιμασία της μητέρας μου που είχε άλλα σχέδια για μένα. Ωστόσο μεγαλώνοντας είχα όντως έφεση στο σκίτσο και την εικονογράφηση, καταλήγοντας στα δεκαέξι μου να σκιτσογραφώ πολιτική γελοιογραφία, εισπράττοντας θετικά σχόλια από μεγάλους σκιτσογράφους της εποχής.

Σπούδασα σε ιδιωτική σχολή ενώ ταυτόχρονα παρακολουθούσα μαθήματα μάρκετινγκ και οπτικής επικοινωνίας στο τμήμα Εμπορίας & Διαφήμισης του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Στα είκοσι μου χρόνια είχα εκδώσει το πρώτο μου βιβλίο κόμικς με τίτλο «Περικλής ο Μεγαλοπρεπής» αποσπώντας βραβείο και μία υποτροφία στο DC Comics της Νέας Υόρκης.

Οι πρώτες μου δουλειές ήταν ο σχεδιασμός γνωστών περιοδικών στον χώρο του fitness, καθώς και συσκευασιών σε μεγάλη διαφημιστική εταιρεία της πόλης. Αυτό που θυμάμαι έντονα από εκείνη την εποχή ήταν η διαφορά στην τεχνολογία και την τυπογραφία, όταν ξενυχτούσαμε για να ελέγξουμε και να διορθώσουμε τα τυπογραφικά φιλμς μέσα από μια απίστευτη διαδικασία, που φαντάζει πολύ μακρινή σε σχέση με τις σημερινές ψηφιακές "ευκολίες".

Το γραφείο μου βρίσκεται σε μία ιστορική συνοικία στα Άνω Λαδάδικα, την πιο ανερχόμενη και πλέον δημοφιλή γειτονιά της πόλης. Εκεί μπορεί κανείς να με συναντήσει καθημερινά, καθώς είναι και η περιοχή που προτιμώ για ένα σύντομο διάλειμμα, για περπάτημα, καφέ και συναντήσεις με φίλους.

Μερικά βραβευμένα project για τα οποία νιώθω περήφανος και χαρούμενος είναι το branding, η εικονογράφηση και ο σχεδιασμός συσκευασιών για σειρά παιχνιδιών με αρχαίους θεούς και ήρωες, ο σχεδιασμός σειρών συσκευασιών για καινοτόμα αλλά και παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα που απευθύνονται στην τουριστική αγορά και το εξωτερικό, καθώς και ο σχεδιασμός σειράς πρωτότυπων εικονογραφήσεων ως ευχετήριων αναμνηστικών. Η Ελλάδα έχει πολλά να δώσει ενώ τα τελευταία χρόνια η δυναμική της εγχώριας αγοράς ξεπέρασε τα στενά σύνορα της χώρας, με brands που τολμούν δυναμικά την εξωστρέφεια και αυτή είναι αναμφίβολα μία θετική εξέλιξη.

Η Θεσσαλονίκη παράγει και δημιουργεί τέχνη σε όλες της τις μορφές. Δε θα μπορούσε, λοιπόν, να μην έχει έντονη και δυναμική παρουσία στον χώρο του graphic design. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός, ότι παράγει και δημιουργεί τάσεις στο design σε μία ευρύτερη κλίμακα. Η φυσιογνωμία, ο πολυμορφικός και πολυπολιτισμικός χαρακτήρας, η ιδιαίτερη ιστορία, ακόμα και η γεωγραφική της θέση μπορούν να αποτελέσουν πηγές έμπνευσης και original δημιουργίας.

Το αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι η Νέα Παραλία, πιστεύω ότι αποτελεί ένα από τα στολίδια της, ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει τα τελευταία χρόνια, τόσο ως τουριστικό σημείο αλλά και ως χώρο συνάντησης, αλληλεπίδρασης και αναψυχής.

Ένας χώρος τέχνης που αγαπώ είναι το MOMus – Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (πρώην Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης), γιατί εκεί νοιώθω πάντα οικεία, καθώς και το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, που διαθέτει σπάνιους "θησαυρούς". Πιστεύω ότι δε χρειάζεται περισσότερες συστάσεις!

Η πόλη αποτελεί έναν πραγματικό γαστρονομικό παράδεισο για κάθε επισκέπτη. Μερικά από τα πολλά αγαπημένα εστιατόρια που ξεχωρίζω είναι η Μούργα, για τη δημιουργική προσέγγιση, η Νέα Φωλιά, για τις παραδοσιακές αξίες και το καφενείο Γιασεμί, για την υπέροχη ατμόσφαιρα. Άξιο λόγου είναι, επίσης, και το γεγονός ότι αναπτύσσονται οι έθνικ κουζίνες, είτε ως μεμονωμένα εστιατόρια είτε ως τμήμα ενός καταλόγου. 

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι να κυκλοφορώ με το ποδήλατο (γιατί δεν οδηγώ) και να περπατώ στα Κάστρα, απολαμβάνοντας την αύρα και την πραγματικά μαγευτική θέα της πόλης.

Για τη βραδινή μου έξοδο προτιμώ το κέντρο της πόλης, γιατί μου δίνει τη δυνατότητα να περιηγηθώ πεζός σε τόσα πολλά και διαφορετικά μέρη. Από τα αγαπημένα μου bars είναι τα La Doze, Malt & Jazz και πολλά άλλα εναλλακτικά στέκια, όπου πάντα βρίσκω φίλους. Αυτό είναι και ένα κομμάτι της γοητείας της Θεσσαλονίκης, ότι βγαίνεις και συναντάς φίλους.

Το μυστικό μου μέρος στην πόλη είναι τα κλασικά και τα μικρά και εναλλακτικά βιβλιοπωλεία, όπως η Πρωτοπορία, Οι Ακυβέρνητες Πολιτείες και τα μικρά βιβλιοπωλεία στον πεζόδρομο της Δημητρίου Γούναρη. Πιστεύω ότι πρέπει να τα στηρίξουμε και να τα διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, γιατί φέρουν τις ποιότητες μιας άλλης εποχής, μακριά από τους ρυθμούς της παγκοσμιοποίησης.

Στη Θεσσαλονίκη μου αρέσει η πολυπολιτισμική της ιστορία, οι αντιθέσεις της, οι άνθρωποι που αγαπώ και συναντώ τυχαία στους δρόμους της, η Ρωμαϊκή αγορά, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, οι φοιτητές της, η γαστρονομία της. 

Τι θα άλλαζα στην πόλη; Την καθημερινότητά της ως προς την προσβασιμότητα και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Και φυσικά, το πράσινο που λείπει "εκκωφαντικά" από την πόλη. Επίσης, θα ήθελα πολύ να δω να αναπτύσσεται η περιοχή γύρω από τη δυτική είσοδο, η οποία θεωρώ πως έχει σημαντικό ενδιαφέρον και προοπτική και που χρόνια τώρα είναι υποβαθμισμένη.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με λίγες λέξεις, θα επέλεγα τις εξής: μοναχική, ερωτική και πολυαγαπημένη κοσμοπολίτισσα.