Ο Ιωάννης Εργελετζής γνώριζε από μικρή ηλικία πως θα πορευόταν στη ζωή του με γνώμονα την αγάπη που έτρεφε για την Τέχνη. Είναι ο άνθρωπος πίσω από το Kemosabe Design Studio, ενός δημιουργικού γραφείου με υπηρεσίες σχεδιασμού branding, design κι εταιρικής ταυτότητας, που με μια πρώτη ματιά σε κερδίζει χάρη στις παιχνιδιάρικες αποχρώσεις που χρησιμοποιεί και τα ιδιαίτερα patterns που φέρουν την υπογραφή του. Για τον ίδιο, η Θεσσαλονίκη «αποτελεί το μέρος που γεννά Τέχνη και πολιτισμό», όπως ακριβώς μου εκμυστηρεύεται παρακάτω, σε μια κουβέντα στην οποία αυτή η πόλη έχει τον πρώτο λόγο.
Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα...
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, ενώ τα σχολικά μου χρόνια τα πέρασα στη Δράμα, που είναι ο τόπος καταγωγής της μητέρας μου. Εκείνο που θυμάμαι έντονα και που έχει αλλάξει σήμερα είναι οι αλάνες που ανέμελα παίζαμε ως παιδιά. Στη Θεσσαλονίκη επέστρεψα ξανά στα 18 μου για σπουδές.
Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι η περιοχή γύρω από τη Ρωμαϊκή Αγορά, και γενικότερα το κομμάτι της πόλης πάνω από την Εγνατία. Θεωρώ πως η συγκεκριμένη περιοχή διαθέτει έναν αυθεντικό χαρακτήρα και μια εναλλακτική κουλτούρα. Αν πάμε πιο κέντρο, θα έλεγα ότι μου αρέσει πολύ η περιοχή γύρω από την Πλατεία Ναυαρίνου.
Όταν ήμουν παιδί, γύρω στα πέντε, είχα πει στη μητέρα μου πως ήθελα να γίνω ζωγράφος. Και μπορώ να πω ότι η δήλωσή μου δεν αντιμετωπίστηκε με ενθουσιασμό. Τα μαθητικά μου χρόνια τα πέρασα σχεδιάζοντας σκίτσα πάνω στο θρανίο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η δημιουργία του πρώτου μου κόμικ με τίτλο «Περικλής ο Μεγαλοπρεπής». Αργότερα, το έργο μου αυτό θα βραβευτεί και θα μου χαρίσει μια υποτροφία στο DC Comics της Νέας Υόρκης. Επίσης, κατά την εφηβεία μου ασχολήθηκα και με την πολιτική γελοιογραφία, που ήταν πολύ δημοφιλής εκείνη την εποχή.
Τη Θεσσαλονίκη τη βλέπω σαν οικογένεια, είναι η πόλη που με διαμόρφωσε, είναι η ζωή μου, οι φίλοι, και αξιόλογα πρόσωπα που έχω γνωρίσει. Για εμένα αποτελεί το μέρος που γεννά Τέχνη και πολιτισμό.
Το εναρκτήριο λάκτισμα για την ενασχόλησή μου με τον χώρο της Τέχνης με την ευρεία έννοια ήρθε σαν φυσικό επακόλουθο. Το μικρόβιο υπήρχε από μικρή ηλικία και ήταν κάτι που δεν μπορούσα να αγνοήσω.
Η Τέχνη για εμένα σημαίνει εξωστρέφεια, η οποία είναι αποτέλεσμα μια εσωστρεφούς διαδικασίας. Ακούγεται κάπως οξύμωρο, όμως αυτή ακριβώς είναι και η γοητεία της τέχνης. Είναι δημιουργικότητα, να βγάζεις συναισθήματα (υποσυνείδητα), και να τα μεταδίδεις μέσα από μια εικονογράφηση, ένα σχέδιο, μια μακέτα. Με άλλα λόγια Τέχνη σημαίνει χαρά και ολοκλήρωση, και όταν αυτό αποκτά επαγγελματικό υπόβαθρο, σε συνδυασμό με ατέλειωτες ώρες δουλειάς, τότε σου προσδίδει μια ταυτότητα και μια υπόσταση.
H πορεία μου ως υπεύθυνος δημιουργικού σε μεγάλες διαφημιστικές εταιρείες και δημιουργικά γραφεία της πόλης, ήταν μια πολύτιμη εμπειρία που μου προσέφερε αντίληψη και γνώση, αλλά και ομαδικότητα. Σχεδιάζοντας μεγάλα projects (μαζί με όλη την ομάδα) για εμπορικά brands, πολιτιστικά δρώμενα, διαφόρους Οργανισμούς κ.ά, αποκτάς μια πολυδιάστατη οπτική. Εκείνο που θέλω να επισημάνω είναι, πως όταν μιλάμε για επαγγελματίες, όποιο project και να αναλάβεις, το αποτέλεσμα θα είναι αισθητικά άρτιο κι επικοινωνιακά αποτελεσματικό. Αυτό όμως που σου μένει στο τέλος είναι το ανθρωποκεντρικό κομμάτι της υπόθεσης. Η ανθρώπινη επικοινωνία, η καθημερινή τριβή και συνεργασία με ανθρώπους, είναι ένα βίωμα που δεν το ξεχνάς ποτέ.
Τα highlights από τη μέχρι τώρα πορεία μου -αν μιλάμε για δουλειές-, θα πω πως ό,τι αγαπάς και δημιουργείς αποτελεί highlight. Σίγουρα έχω κάποια στο μυαλό μου, το βέβαιο όμως είναι, πως ό,τι παράγεις και σχεδιάζεις, κανείς δεν το αγαπά περισσότερο από τον ίδιο τον δημιουργό του.
Το Kemosabe Design Studio προέκυψε μέσα από ενθουσιασμό και ατελείωτες συζητήσεις ώστε να δημιουργηθεί κάτι φρέσκο και τελείως διαφορετικό στην αγορά. Άλλωστε, Kemosabe, θα πει πιστός φίλος. Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για τον εαυτό του και τη δουλειά του με έναν τρόπο που να είναι πάντα ενδιαφέρων για όλους, ακόμα κι αν έχει πετύχει πολλά. Ωστόσο, εκείνο που μετράει και δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο είναι το πάθος για δημιουργία. Να φτιάχνεις κάτι που δεν υπήρχε πριν, να απαντάς σε μια ανάγκη, να εμπνέεσαι και να εμπνέεις. Είναι μια δυναμική, αμοιβαία σχέση. Ζεις για να δημιουργείς, δημιουργείς για να ζεις. Και αυτή η σχέση είναι για πάντα, όπως ακριβώς, ένας πιστός σύντροφος.
Η πορεία που έχει το studio στην Ελλάδα και το εξωτερικό αφορά στο branding, το packaging design αλλά και την εικονογράφηση. Το Design και κατ' επέκταση το Branding είναι μια Διεθνής-Παγκόσμια γλώσσα - είναι συναρπαστικό να βλέπεις ανθρώπους από διαφορετικές χώρες και κουλτούρες να επικοινωνούν μέσω αυτής της «γλώσσας». Βέβαια, στο εμπορικό κομμάτι, όταν πρόκειται για παράδειγμα για καταναλωτικά προϊόντα, οφείλεις να γνωρίζεις τους κανόνες του μάρκετινγκ και να διευρευνείς την κάθε αγορά και το κοινό της.
Αντλώ έμπνευση από το παρελθόν και το παρόν, από διάφορα κινήματα τέχνης του παρελθόντος, από αναμνήσεις και βιώματα, στιγμιότυπα και μικρές λεπτομέρειες, από τους ίδιους τους ανθρώπους - παρατηρώντας τους καθημερινά, προσπαθώ να δημιουργήσω διάφορες ιστορίες.
Ένα project αυτής της περιόδου είναι ο σχεδιασμός συσκευασιών για ελληνικά παραδοσιακά προϊόντα, τα οποία θα κυκλοφορήσουν στην αγορά της Μεγάλης Βρετανίας, μεταξύ των οποίων και το κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Ένας καλλιτέχνης τη δουλειά του οποίου θαυμάζω είναι ο Αμερικανός Milton Glaser.
Ένας άλλος καλλιτέχνης που, επίσης, θαυμάζω είναι ο -ελληνικής καταγωγής- George Lois, τον οποίο είχαμε τη μεγάλη τιμή να φιλοξενήσουμε ως ομιλητή στο TEDx Thessaloniki.
Στο μέλλον θα ήθελα να κάνω μια μεγάλη συνεργασία με ανθρώπους της Τέχνης.
Οι κυριότερες δυσκολίες που αντιμετώπισα είχαν να κάνουν με τη χρονική συγκυρία των μνημονίων και της πανδημίας που ακολούθησε, οι οποίες ήταν κοινές σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό στο μεγαλύτερο κομμάτι των επαγγελματιών.
Το μαγαζί - «στέκι» στη Θεσσαλονίκη που μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου Το μαγαζί - «στέκι» στη Θεσσαλονίκη που μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου... δεν είναι ένα αλλά πολλά. Μου αρέσουν ιδιαίτερα τα καφέ στην Ολύμπου και τα παρακείμενα στενά.
Αυτή η πόλη είναι ένας γαστρονομικός παράδεισος. Ένα εστιατόριο που πραγματικά απολαμβάνω να τρώω είναι το L'Albero. Ενώ τις καθημερινές, ένα εστιατόριο με μαγειρευτά που επισκέπτομαι είναι «Το Μικράκι» (τα φαγητά του νομίζω θα τα ζήλευαν όλες οι μαμάδες του κόσμου).
Ένας χώρος Τέχνης που ξεχωρίζω στην πόλη είναι τα μουσεία του MOMus, καθώς και οι γκαλερί της πόλης που διοργανώνουν ενδιαφέρουσες εκθέσεις.
All time classic αγαπημένο μου μέρος στη Θεσσαλονίκη είναι τα Άνω Λαδάδικα, περιοχή όπου βρίσκεται και η Kemosabe, γιατί είναι ένα μέρος που
έχει ζωή όλο το 24ωρο.
Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη -που δεν είναι και τόσο κρυφό- είναι η Νέα Παραλία - ένα μέρος που πηγαίνω για να σκεφτώ, να χαλαρώσω και να απολαύσω την ενέργεια της θάλασσας.
Η Θεσσαλονίκη μού αρέσει γιατί είναι ποικιλόμορφη, έχει μια ταυτότητα πολυπολιτισμική. Σου δίνει ερεθίσματα, κάθε περιοχή, κάθε δρόμος ή κτίριο έχει και μια ιστορία ή και πολλές ιστορίες να σου διηγηθεί. Και φυσικά μου αρέσει η γαστρονομία της, τη θεωρώ λόγο για να επισκεφθεί κάποιος την πόλη.
Aν θα άλλαζα κάτι στη Θεσσαλονίκη, θα ήταν το πράσινο, που λείπει τόσο πολύ από την πόλη. Θα ήθελα να βλέπω περισσότερο πράσινο στους δρόμους, πάρκα και χώρους όπου θα μπορείς χαλαρώνεις και να αποφορτίζεσαι από την ένταση και τους ρυθμούς της καθημερινότητας. Το θεωρώ στοιχειώδες και αυτονόητο να υπάρχει σε ένα αστικό κέντρο.
Ένα άλλο είναι τα αυτοκίνητα, που κάνουν τη ζωή μας δύσκολη, τόσο ως προς τις μετακινήσεις μας, αλλά και με το καυσαέριο και τον θόρυβο που παράγουν.
Ένα τρίτο είναι η καθαριότητα και η αισθητική της πόλης. Αυτά θα βελτίωναν την ποιότητα ζωής των κατοίκων αλλά και την εικόνα της πόλης στους επισκέπτες/τουρίστες.
Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω αυτήν την πόλη με 3 λέξεις, θα την έλεγα πολυπολιτισμική, πολυμορφική και ποιητική.
