Λένε ότι έρχεσαι σε αυτόν τον κόσμο με ένα σκοπό... Τον δικό της σκοπό μού περιέγραψε η Έλενα Κουράκη, η οποία έχει εντρυφήσει στον χώρο της μόδας, τόσο λόγω των σπουδών της όσο και της εμπειρίας που έχει αποκομίσει. Είναι η owner του KΟ. Creative Agency, μέσω του οποίου στέκεται στο πλευρό νέων ή και παλαιότερων brands, «χτίζοντας» από κοινού την εικόνα τους. Ο δικός της ρόλος ως Creative Director έχει περισσότερες προκλήσεις απ' ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί...

Ισορροπώντας μεταξύ δημιουργικότητας και διοίκησης, η ίδια αποκαλύπτει το πάθος της για τη βιομηχανία της μόδας, το πώς εξελίσσεται μέσω της δουλειάς της, και παράλληλα μιλάει για τη δική της Θεσσαλονίκη.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη δυτική Θεσσαλονίκη. Πολύ έντονες αναμνήσεις με χιονοπόλεμο με τον αδερφό μου και μαθήματα ζωγραφικής κάθε Σάββατο.

Η αγαπημένη μου γειτονιά βρίσκεται προς Αντιγονιδών και Ολύμπου. Ήταν το πρώτο δικό μου ενήλικο σπίτι σε εκείνη τη γειτονιά οπότε υπάρχει συναισθηματικό δέσιμο. Επιπλέον, είναι και η pizza Salento προς τα εκεί οπότε μεγάλο win για την περιοχή.

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω fashion designer. Κλασική περίπτωση, σχεδίαζα ρούχα σε όλα μου τα βιβλία και έφτιαχνα outfits για τις κούκλες μου. Οπότε και το Bachelor στο Fashion Design ήταν κάπως μονόδρομος. Στην πορεία αποφάσισα να εξερευνήσω διάφορα παρακλάδια της βιομηχανίας κι έτσι ήρθε και το Master στο Fashion Mangement. Αυτός ο συνδυασμός creative και business με έφερε στον δρόμο που βρίσκομαι τώρα, να καθοδηγώ νέα fashion brands, στο καινούριο τους ξεκίνημα, από τη γέννηση μιας ιδέας έως την τελική φωτογράφηση.

Tη σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη θα τη χαρακτήριζα love-hate. Κάθε φορά που μένω οπουδήποτε αλλού, μου λείπει η θάλασσα και η cozy αίσθηση που βγάζει.

Το εναρκτήριο λάκτισμα για την ενασχόλησή μου με τον χώρο της μόδας ήταν όταν έβλεπα τη μητέρα μου να ράβει μόνη της τα ρούχα που ήθελε να φορέσει. Με συνάρπαζε η ελευθερία και η αυτονομία του να μπορείς να δημιουργήσεις από το μηδέν κάτι μοναδικό, εντελώς δικό σου και στα μέτρα σου.

Αυτό που κάνω τώρα είναι Creative & Business Consulting σε νέα fashion brands που είτε τώρα ξεκινάνε στην ελληνική βιομηχανία της μόδας είτε υπάρχουν και χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουν την ταυτότητα τους.

Ο ρόλος μου ως Creative Director έχει διάφορες πτυχές - από τον προσδιορισμό του visual identity, του concept και του οράματος της εταιρίας μέχρι την ανάλυση των τάσεων και της αγοράς.

Η ιδέα του KΟ. Creative Agency προέκυψε σε μια περίοδο της ζωής μου που ένιωθα πολύ lost. Τον προηγούμενο χρόνο βρέθηκα χωρίς δουλεία λόγω περικοπών της εταιρίας όπου συνεργαζόμουν χρόνια και μέσω της αναζήτησης του επόμενού μου βήματος πήγα σε για μια συνέντευξη. Παρότι πήγα γι' άλλο λόγο, κατέληξα να δίνω όλο το creative direction και να στήνω ένα swimwear line αισθητικά και business. Εκεί ήταν που κατάλαβα πόσο με γεμίζει να εξελίσσω ιδέες και πως λόγω των σπουδών μου μπορώ να μεταφράσω μια ιδέα στο σχεδιαστικό κομμάτι και μετέπειτα σε ολόκληρο το business plan.

Βλέποντας ανθρώπους στα πρώτα τους βήματα γεμίζω με χαρά, συγκίνηση και ακόμη περισσότερη δημιουργικότητα.

Η μόδα για εμένα είναι τέχνη και μέσω έκφρασης. Ο Andy Warhol είπε: "Fashion is more art than art is".

Η ισορροπία μεταξύ αριθμών και δημιουργικότητας είναι vital! Προσωπικά χρειάζομαι και τα δύο για να είμαι παραγωγική και πάντα βρίσκω τρόπους να είμαι δημιουργική ακόμα και όταν έχω να κάνω δουλειά μόνο με excel.

Τη δημιουργικότητα την ορίζω ως μια πολύτιμη δεξιότητα σε διάφορους τομείς της ζωής. Είναι από την καλλιτεχνική προσέγγιση μέχρι και την επίλυση προβλημάτων, ρίσκα και adaptability.

Style icon για εμένα είναι η Diana - πάντα και για πάντα!

Μια τάση που αγαπώ είναι ο μινιμαλισμός και το quiet elegance.

Μια τάση που θα ήθελα να μην υπάρχει το 2024 είναι ο ομοιομορφία που δημιουργείται από το fast fashion. Θέλουμε περισσότερη μοναδικότητα και προσωπικές πινελιές.

Στο μέλλον θα ήθελα να επικεντρωθώ πιο πολύ σε ό,τι με κάνει χαρούμενη.

Αντλώ έμπνευση από... Τα πάντα, όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Συναισθήματα, καλλιτέχνες, ανθρώπους, έργα τέχνης.

Μέσω της δουλειά μου θέλω να μπορώ να βοηθήσω τον κόσμο να κάνει τις ιδέες του πραγματικότητα.

Αυτό που αγαπώ περισσότερο στη δουλειά μου είναι το συναίσθημα χαράς που νιώθω βλέποντας ανθρώπους στα πρώτα τους βήματα να πραγματοποιούν το όνειρό τους.

Οι αγαπημένες μου designers είναι η Gilda Ambrosio και η Giorgia Tordini (The Attico).

Η κινητήριος δύναμή μου είναι οι γονείς μου, η Μάρω μου και ο φίλοι μου.

Η κομβική στιγμή στην πορεία μου είναι όταν πήρα την απόφαση να ξεκινήσω το ΚΟ.

Ένα 24ωρό μου περιλαμβάνει... Τεράστια ποσότητα καφέ (γέλια).

Ένα όνειρό μου που έχει γίνει πραγματικότητα είναι πως είμαι ελεύθερη να ταξιδεύω και να παίρνω τη δουλειά μου μαζί.

Το motto μου στη ζωή είναι το "Trust the flow of life and the timing - όλα γίνονται για καλό και για κάποιο λόγο".

Ευτυχία σημαίνει να ανυπομονείς να ξυπνήσεις το πρωί για να ξεκινήσεις την ημέρα σου.

Ένα πράγμα για το οποίο είμαι περήφανη είναι οι άνθρωποι που έχω δίπλα μου.

Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι να μείνω στάσιμη και rooted σε ένα μέρος.

Μου αρέσει να ξεκλέβω χρόνο για γιόγκα, διαλογισμό και διάβασμα.

Ένας χώρος τέχνης της πόλης που αγαπώ είναι το ΠΙΚΑΠ - Kato και τα μουσεία του MoMus.

Ένας άνθρωπος-μέντορας για εμένα είναι ο πατέρας μου μου. Παρότι βρισκόμαστε σε τελείως διαφορετικούς κλάδους, έχουμε αρκετά κοινή επαγγελματική πορεία και πάντα είναι εκεί να με συμβουλέψει.

Το μαγαζί - «στέκι» στη Θεσσαλονίκη που μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου είναι το Ρομάντζο.

All time classic αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι η νέα παραλία, ειδικά την άνοιξη. Έχει τόσο όμορφα χρώματα κι ενέργεια.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι να βρίσκω λίγο χρόνο και να περπατάω με μουσική - με βοηθάει να σκεφτώ πιο κάθαρά.

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί έχει τους δικούς της ρυθμούς, ήχους και χρώματα.

Αν θα άλλαζα κάτι στην πόλη μου θα ήταν το κυκλοφοριακό και τα πεζοδρόμια.

Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα περισσότερο καθαρή, βιώσιμη και φιλική προς τους κατοίκους της και στα ΑΜΕΑ.

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις... Μουσική, όμορφη, οικεία.

Μια ευχή για το 2024... Να μας αγαπάμε λίγο περισσότερο και να θέτουμε όρια.