Έχοντας ασχοληθεί ελάχιστα και απόλυτα ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, μπορώ να αντιληφθώ το συναίσθημα που δημιουργείται όταν αποτυπώνουμε μία ξεχωριστή και ιδιαίτερη στιγμή σε μία εικόνα. Ο φωτογράφος, Μιχαήλ Χρηστίδης μας ταξιδεύει με τα κλικ του και μας κάνει να νιώθουμε σα να βρισκόμαστε εκείνη τη στιγμή «μέσα» στο τοπίο που βλέπουμε. Παρόλο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κομοτηνή, τα τελευταία 20 χρόνια ζει στη Θεσσαλονίκη, καθώς όπως μας λέει χαρακτηριστικά, τον συνδέει μαζί της κάτι ιδιαίτερο. Πλέον, η σχέση τους έχει γίνει περισσότερο ερωτική, διότι δεν μπορεί να αντισταθεί στις βόλτες στη Νέα Παραλία αλλά και στα ατμοσφαιρικά σκηνικά που του χαρίζει η «Νύφη του Θερμαϊκού». 

Πώς μοιάζει άραγε η Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια ενός φωτογράφου; Ας το ανακαλύψουμε!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κομοτηνή, σε μια πόλη με έντονες πολιτισμικές αντιθέσεις. Μια όσμωση της Ανατολής με τη Δύση, με χρώματα μουσικές και γεύσεις που μένουν αναλλοίωτα στην μνήμη.

Μετακόμισα Θεσσαλονίκη πριν 20 χρόνια διότι πάντα κάτι ιδιαίτερο με συνέδεε με αυτήν την πόλη από μικρο παιδί. Λάτρης του κέντρου, επέλεξα να ζω κοντά σε αυτό. Για τις όμορφες εικόνες που εναλλάσσονται καθημερινά. Για τις βόλτες στην παραλία που με εμπνέουν και με ηρεμούν. Για την έντονη ζωή, την πολυκοσμία και όλη αυτήν την υπέροχη ενέργεια που εκπέμπει.

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω animation designer αλλά τελικά σπούδασα Ηλεκτρολόγος Μηχανικός. Όμως, η αγάπη μου για το φως και τις σκιές με οδήγησε να γίνω lighting designer με εξειδίκευση στον φωτισμό τεχνολογίας Led.

Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη είναι ερωτική. Ποιος μπορεί να αντισταθεί σ' αυτήν την όμορφη πόλη; 

Η ενασχόληση με τη φωτογραφία ξεκίνησε όταν πήρα για πρώτη φορά στα χέρια μου τη φωτογραφική μηχανή ενός φίλου φωτογράφου. Ένας μαγικός κόσμος άνοιξε μπροστά μου. Αυτό που μ' ενθουσίασε περισσότερο ήταν ότι πλέον είχα τη δυνατότητα αυτό που δημιουργώ -επαγγελματικά- με το φως, να το αποτυπώσω με τη δική μου οπτική. 

Αντλώ έμπνευση από τη φύση και απ' ότι βρίσκεται γύρω μας σε αναμονή να το παρατηρήσουμε. 

Η φωτογραφία στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχει την ίδια αντιμετώπιση και αξία που έχει στο εξωτερικό. Η τέχνη, γενικότερα, στη χώρα μας υποβιβάζεται γενικώς, πράγμα που είναι λυπηρό -ειδικά για την Ελλάδα που γεωγραφικά τουλάχιστον φιλοξένησε τους πρώτους πολιτισμούς.

Τα social media «παίζουν» σημαντικό ρόλο στην προβολή της δουλειάς μας. Επιτρέπουν να τη δείξουμε σε μεγαλύτερο κοινό, να μας ανακαλύψουν, να έρθουν σε επαφή μαζί μας και το κυριότερο; Αντιλαμβανόμαστε την απήχηση που μπορεί να έχει το έργο μας στον κόσμο. 

Αυτό που αγαπάω περισσότερο στη φωτογραφία είναι ότι καταφέρνω να παγώσω το χρόνο, σ' ένα μόλις κλικ. 

Η φωτογραφία και ο σχεδιασμός φωτισμού είναι δύο αγάπες που δύσκολα μπορώ να ξεχωρίσω. Ωστόσο, εάν επέλεγα ένα από τα δύο, θα ήταν η φωτογραφία, καθώς μου δίνει μεγαλύτερη ελευθεριά να δημιουργήσω. Εξαρτάται αποκλειστικά από έμενα, τις συνθήκες και τη φύση.

Για μένα η δημιουργικότητα είναι συνώνυμο της ζωής.

Ένα «κλικ» που δεν μπορώ να ξεχάσω είναι η πρώτη long exposure (μακράς έκθεσης) φωτογραφία που έβγαλα.

Ο καλλιτέχνης που ξεχωρίζω είναι ο Michael Kenna για την minimal αισθητική του.

Ένας άνθρωπος που θαυμάζω ιδιαίτερα είναι όλοι όσοι έχουν όραμα και αγάπη γι αυτό που κάνουν κι εάν «πέσουν» θα σηκωθούν.

Νιώθω περήφανος για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισα τις δυσκολίες που ήρθαν στην ζωή μου αλλά και για τις αρχές και τις αξίες μου ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. 

Ο στόχος μου είναι η βελτίωση και εξέλιξη μου σε όλους τους τομείς της ζωής μου. 

Θαυμάζω την εικόνα, τα χρώματα, τα τοπία και τις κρυφές τους οπτικές.

Μια στιγμή στη ζωή μου που μου έχει μείνει ανεξίτηλη είναι ένα πολύ άσχημο ατύχημα στο βουνό σε προπόνηση ορεινής ποδηλασίας.

Το πιο τρελό μου όνειρο είναι να ταξιδέψω και να αποτυπώσω στο φωτογραφικό φακό τις γεύσεις, τις μυρωδιές αλλά και τα χρώματα κάθε σημείου του πλανήτη.

Το μαγαζί - «στέκι» που μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου είναι το Garcon Brassiere.

Το μέρος της Θεσσαλονίκης που έχω την πιο ωραία ανάμνηση είναι το Μέγαρο Μουσικής.

All time classic αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι η Νέα Παραλία και πως αυτή έχει δημιουργηθεί μετά τις τελευταίες αισθητικές παρεμβάσεις. Η ελευθερία που νιώθεις όταν περπατάς ή ασκείσαι σε αυτήν την ατελείωτη θέα είναι μοναδική. Η υπέροχη οπτική στη θάλασσα και πως αλλάζει τη στιγμή που δύει ο ήλιος είναι κάτι, το οποίο δεν μπορώ να ξεχάσω. 

Το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχω κάνει είναι ελεύθερη πτώση.

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ είναι να παλέψω για την αυτοβελτίωσή μου κι όχι για την τελειότητα. 

Το επόμενο project που ετοιμάζω είναι το δικό μου στούντιο φωτογραφίας που θα λειτουργεί ως πολυχώρος τέχνης.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι ένας πρωινός καφές και στη συνέχεια lunch break στο Miltos patisserie. 

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει για πολλά πράγματα. Ο κόσμος, η «ζεστασιά» που νιώθεις, ο ερωτισμός που εκπέμπει, η ιστορία της, το κέντρο που όλα είναι γύρω από αυτό, οι μυρωδιές, το φαγητό και φυσικά η ευκολία να περιπλανηθείς παντού με τα πόδια.

Αν θα άλλαζα κάτι στη πόλη μου θα ήταν να υπήρχαν λιγότερα αυτοκίνητα και περισσότερος χώρος για τον άνθρωπο. Φυσικά θα προτιμούσα να έχει πολύ πράσινο.

Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα περισσότερο κοντά στην αλλοτινή της αίγλη. Να θυμηθεί ξανά ότι θα πρέπει να είναι μια αληθινή κοσμόπολη. 

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις Απόλυτη Ερωτική Πόλη.