Designer και ψυχή του The Soul of Greece, η Αντωνία Κασπίρη μοιράζεται μαζί μας τις συνήθειές της και τα αγαπημένα της σημεία στη Θεσσαλονίκη, μια πόλη "με άποψη και δυνατή προσωπικότητα"!
Γεννήθηκα στην Πάτρα, μεγάλωσα σε μια περιοχή δίπλα στη θάλασσα και πήγαινα στο σχολείο με το ποδήλατο. Θυμάμαι γέλια, απίστευτα ηλιοβασιλέματα, πιστούς φίλους, κάθε μέρα μπάνιο το καλοκαίρι, τέλεια παιδικά χρόνια. Έφυγα Από την Πάτρα στα 18 και δεν ξαναγύρισα.
Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλές γειτονιές που αγαπώ, στην Ελλάδα αλλά και στις Βρυξέλλες που έμενα χρόνια, στο Παρίσι. Σίγουρα σε όποιο σημείο του χάρτη και αν είναι, θα είναι στο κέντρο. Μ’ αρέσει πολύ η Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη, η Jean d’ Ardenne στις Βρυξέλλες, το Boulevard de Magenta στο Παρίσι. Με ελκύουν οι αναμνήσεις που έχω και σίγουρα η καλαισθησία τους.
Στη Θεσσαλονίκη ήρθα το 1999 μετά από ένα τηλεφώνημα μόλις 5 λεπτών και ένα ταξίδι 5 ημερών. Η αγαπημένη μου φίλη από τη Θεσσαλονίκη, η Νίκη, που σπουδάζαμε μαζί στις Βρυξέλλες, μου πρότεινε να έρθω εδώ για μια θέση που ήταν ανοιχτή. Από τότε μένω εδώ και μόνο στο κέντρο της πόλης. Αγαπώ τη ζωντάνια του, τον θόρυβό του, την αρχιτεκτονική του.
Όταν ήμουν παιδί ήθελα να κάνω πολλά. Μάθαινα ξένες γλώσσες, μου άρεσε η ψυχολογία, έκανα την παρουσιάστρια ειδήσεων μπροστά στον καθρέφτη και όπου έβρισκα χαρτάκι, ζωγράφιζα... Σπούδασα στην Αθήνα, στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Southestern College, marketing και έπειτα έφυγα στις Βρυξέλλες, στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών, με πτυχίο στον τομέα της Γραφιστικής και Οπτικοακουστικής επικοινωνίας. Σήμερα ασκώ και τις 2 ειδικότητες, καθώς είναι αλληλένδετες.
Στη δουλειά μου αγαπώ τη δημιουργία, την επικοινωνία. Να προσπαθήσεις από το τίποτα να δημιουργήσεις εικόνες, μηνύματα, φωτογραφίες, λέξεις κι αφού τελειώσει αυτό το στάδιο, να τα επικοινωνήσεις και στους άλλους, να τους μεταφέρεις σε ένα κόσμο που μόλις δημιούργησες για έναν σκοπό. Είναι κώδικας με δικούς του κανόνες και πολύ ελευθερία. Διάδραση. Αγαπώ τη δουλειά μου, έχει κίνηση, δημιουργία σε όλους τους τομείς (πολιτισμός, τουρισμός, αγορά) και το σπουδαιότερο, πολλά ταξίδια. Θα με χαρακτήριζα έως και workaholic.
Το The Soul of Greece γεννήθηκε από υπέρμετρη αγάπη για την Ελλάδα. Είναι μεράκι, αφοσίωση, πίστη, χρέος σε μια χώρα που της οφείλουμε πολλά. Μετά από κάποια επαγγελματικά ταξίδια εκτός Ελλάδας και ακούγοντας αρνητικά σχόλια για τη χώρα και τους Έλληνες, καθώς ακόμη και κάποιοι μπορεί να μην την γνωρίζουν καλά, αποφάσισα την ενίσχυση της προβολή της. Η Ελλάδα, πέρα από τα καταπληκτικά τοπία της, έχει ψυχή αιώνια . Έχει τους καταπληκτικούς της ανθρώπους, όπως είναι οι οικογένειες μας, οι φίλοι μας, οι επιστήμονές μας, οι καλλιτέχνες μας, όλοι εμείς. Μαζί με τον Κωνσταντίνο Βελεσιώτη, φωτογράφο και συνιδρυτή του The Soul of Greece έχουμε ένα κοινό στόχο: την ανάδειξη όχι μόνο μιας τουριστικής Ελλάδας, αλλά το να παίρνει κάποιος μια γεύση από τη χώρα, σαν να ζει έστω για λίγο μαζί μας. Να έχει τις καθημερινές μας εικόνες. Να αναδείξουμε όλους τους ωραίους Έλληνες με ψυχή ελληνική και μια σύγχρονη χώρα που πατάει στο ένδοξο παρελθόν και παρόλα τα προβλήματά της, καλωσορίζει το μέλλον της με τους ταλαντούχους και έξυπνους κατοίκους της. Νιώθουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη για τη συμμετοχή του κόσμου στη social ζωή μας. Στο instagram αριθμούμε 78.000 followers και μέσα σε ενάμιση χρόνο γίναμε αγαπημένο hub. Ακόμη, με την ιστοσελίδα έχουμε πολύ δουλειά μια και αναπτύσσεται παράλληλα με τις καθημερινές μας δραστηριότητες. Προς το παρόν, η μόνη εμπορική δραστηριότητα είναι τα χειροποίητα αντικείμενα, ενθύμια με κρύσταλλα Swarovski. Η Ελλάδα, όχι της μιζέριας αλλά της πολυτέλειας, όπως της αξίζει.
Η Θεσσαλονίκη σαν πόλη έχει άποψη, δυνατή προσωπικότητα. Έτσι και οι άνθρωποί της. Η γραφιστική σκηνή παρουσιάζει ευρηματικότητα, οξυδέρκεια και όχι αναμασήματα τάσεων. Δεν είναι copy paste. Οι Θεσσαλονικείς designers μεταφέρουν το προσωπικό τους στιλ στην παγκόσμια αγορά με επιτυχία, γιατί είναι καινοτόμοι και άκρως δημιουργικοί.
Το αγαπημένο μου μέρος είναι η Στοά Μοδιάνο, το γνωστό Καπάνι. Σημείο αναφοράς για την πόλη. Περπατάς και ξεπηδάνε καφέ, μεζεδοπωλεία, πάγκοι, αρώματα, γεύσεις μιας άλλης εποχής. Μια αγορά με πολιτισμικό χαρακτήρα. Μοναδικό αρχιτεκτονικό μνημείο. Εκεί επιβεβαιώνω κάθε φορά τη γνώμη μου για τη Θεσσαλονίκη, ως την πιο ωραία πόλη στην Ελλάδα.
Λόγω της πολύωρης ενασχόλησής μου, δεν έχω κάποιο καθημερινό στέκι. Η αφορμή του έξω είναι οι φίλοι μου. Συχνάζουμε στα Don’t tell mamma, Piece of Cake, Aψέντι για τσιπουράκι, Local για καφέ.
Ένας χώρος τέχνης που αγαπώ είναι το Παλιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί). Χτίστηκε το 1902 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι και στο προαύλιό του φυλάσσεται μια πλούσια συλλογή μαρμάρινων γλυπτών της Ρωμαϊκής εποχής και των πρωτοχριστιανικών χρόνων, με σαρκοφάγους και επιτύμβιες στήλες, από ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη.
Το αγαπημένο μου εστιατόριο είναι το Έργον Αγορά, με το καταπληκτικό μανιταροπίλαφο με μανιτάρια Γρεβενών. Επίσης, μου αρέσουν πολύ το Place Mignonne για το Rib eye steak au poivre και το Ουζερί Λόλα για τα ψάρια του. Τώρα τελευταία εξερευνώ εστιατόρια τύπου Παντοπωλεία, όπως το Σέμπρικο, η Salumeria με καθαρές ελληνικές, γνήσιες γεύσεις.
Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι να φωτογραφίζω με το κινητό μου. Έχει φωτογραφικά σημεία παντού, όπου κι αν πας. Παραλία, Στοά Μοδιάνο, ο καστανάς στην Αριστοτέλους, τα ηλιοβασιλέματα, τα κτίρια... Παίρνω το κινητό μου, όταν είμαι κουρασμένη, περπατώ και φωτογραφίζω. Κάθε φορά βλέπω και αισθάνομαι κάτι διαφορετικό σ' αυτήν την πόλη.
Για τη βραδινή μου έξοδο ακολουθώ την παρέα. Προτιμώ τα μικρά bar και κατά κύριο λόγο ξένη μουσική, On the Road, σταθερή αξία, Don’t Tell Mamma, αλλά πολύ ωραία περνάμε και στο Mandon. Τώρα το καλοκαίρι μ’ αρέσουν οι ταράτσες. To στιλ μου είναι, όπου περνάμε καλά!
Το μυστικό μου μέρος στην πόλη... δεν είναι και τόσο μυστικό. Είναι το πιο πολυσύχναστο, η μαγική παραλία μας. Περπατάω δίπλα στη θάλασσα και τα ξεχνάω όλα, έχει ακούσει όλες μου τις ιστορίες!
Το σημείο με την καλύτερη θέα στην πόλη είναι πάνω στον Λευκό τον Πύργο. Η πόλη από ψηλά στην αγκαλιά του Θερμαϊκού.
Το brunch που πρέπει να δοκιμάσει ένας επισκέπτης της πόλης είναι το κουλούρι και η μπουγάτσα οπωσδήποτε, παραδοσιακά και νοστιμότατα.
Στη Θεσσαλονίκη μου αρέσει οι καλόκαρδοι άνθρωποί της, τα μνημεία της που αποτελούν πολλά από αυτά παγκόσμια κληρονομιά της Unesco, οι βίλες της, στη Βασιλίσσης Όλγας, ο πολιτισμικός της χαρακτήρας, η θάλασσα, η τοπολαλιά, το φαγητό της, το όνομά της, η ίδια η ιστορία της.
Αν άλλαζα κάτι στην πόλη, αυτό θα ήταν να ξαναβρούν το χαμόγελό τους οι Θεσσαλονικείς -δεν θα αναφερθώ σε πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας, γιατί είναι πολλά.
Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις αυτές θα ήταν... Φιλόξενη, πολιτισμική, ξελογιάστρα -σου παίρνει τα μυαλά!
Φωτογραφία: Άρης Ράμμος