Ο μουσικός διευθυντής του Reworks Festival μας ξεναγεί στη Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια του...

Γεννήθηκα στην Αθήνα πρακτικά, όμως, θεωρώ πως μεγάλωσα στην Καβάλα. Ήμουν γενικά κλειστός σαν χαρακτήρας και ο ερχομός στην επαρχία λειτούργησε ως μια έκπληξη, και η αλήθεια είναι ότι μου πήρε καιρό να συνηθίσω. Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι την οδό Πρωτόπαππα με μπόλικο παιχνίδι στην αλάνα, με συνήθη κατάληξη τον φίλο μου Γιώργη να κάνει ράμματα ή να βάζει γύψο. Έχω να πάω καιρό αλλά θέλω να κρατήσω την ανάμνηση σαν τότε (εκτός φυσικά από τα τραύματα του Γιώργη!), αν και στη θέση της αλάνας δεσπόζει πια μια πολυώροφη πολυκατοικία. Ελπίζω να μην έχει αλλάξει σε τίποτε άλλο όμως.

Λατρεύω τη θάλασσα, οπότε οποιαδήποτε γειτονιά κοιτά προς αυτήν με κάνει ευτυχισμένο. Αν τώρα την εικόνα συνοδεύουν και νεοκλασικά κτίρια, τότε συνθέτουμε το απόλυτο. Την ψάχνω ακόμη αυτή τη γειτονιά, ελπίζοντας να καταφέρω κάποια στιγμή να τη βρω.

Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη προέκυψε ξαφνικά και από τότε διατηρήθηκε και είναι μια πόλη που την αγαπώ πολύ. Έχω ζήσει για 8 χρόνια σε Λονδίνο, Κοπεγχάγη και για λίγο στο Άμστερνταμ, για σπουδές και εργασία. Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκα κατά τύχη ερχόμενος να δω κάποιο φίλο, τον καιρό που ζούσα στην Αγγλία και γεμάτος όρεξη για έξοδο. Στο άκουσμα του «δεν έχει τίποτα» και μετά από ένα βράδυ γεμάτο όνειρα, πώς θα ήταν να έρθει ο Laurent Garnier ή ο Sven Vath ή ο Richie Hawtin στη Θεσσαλονίκη, αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε κάτι... Με τον καιρό η μουσική έγινε πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο, δημιουργήσαμε το Reworks με τον Τάσο Ανθόπουλο, τον έταιρο συνιδρυτή  και η απόφαση του να μείνω μόνιμα στη Θεσσαλονίκη ήρθε κάπως φυσιολογικά. Μου αρέσει αυτή η πόλη και η αγάπη για τη μουσική με έφερε και με κρατά κοντά της.

Όταν ήμουν μικρός, ποτέ δεν έλεγα ότι θέλω να γίνω εκείνο ή το άλλο. Αν υπήρχε κάτι, αυτό ήταν ότι είχα μονίμως το walkman κολλημένο στο αυτί. Πάντως, χωρίς να το πολυθέλω κατέληξα να σπουδάσω Διεθνές Χρηματιστήριο και Εμπόριο στην Αγγλία και Διεθνή Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Δανία και να δουλεύω με καλή θέση καριέρας. Όμως το μικρόβιο για τη μουσική το είχα από μικρός,  δεν μου έφυγε ποτέ και ουσιαστικά ήταν θέμα χρόνου να γίνει η μετάβαση. Η μέρα που παραιτήθηκα και αποφάσισα να ασχοληθώ 100% με τη μουσική είναι από τις πιο σημαντικές της ζωής μου.

Το Reworks ξεκίνησε από αγάπη αλλά και από ανάγκη του να υποστηρίξουμε τη μουσική που λατρεύουμε και το καλλιτεχνικό της όραμα και εύρος. Δεν υπήρχε άλλο μουσικό φεστιβάλ τότε στην πόλη και ήδη διοργανώνοντας parties, αισθανθήκαμε πως πρέπει να κάνουμε το επόμενο βήμα, μιας και θέλαμε να προβάλλουμε όσο περισσότερο μπορούμε το μεγάλο άνοιγμα της σύγχρονης μουσικής που ξεκινά από την house & techno αλλά φτάνει μέχρι την κλασική μουσική τη τζαζ και την indie. Το Reworks είναι ένα μονοπάτι που το πήραμε μαζί με την πόλη και τους ανθρώπους της. Στην αρχή ήταν δύσβατο, όλα ήταν πρωτόγνωρα μιας και δεν υπήρχε κάτι ανάλογο σαν γεγονός, οπότε ούτε και εξοικείωση ή φεστιβαλική κουλτούρα. Όμως μαζί το περπατήσαμε, ανακαλύψαμε και εμπιστευθήκαμε ο ένας τον άλλο. Από τότε οι στιγμές που έχουμε ζήσει ως διοργάνωση, αλλά θέλω να πιστεύω και οι επισκέπτες μας, θα τις θυμόμαστε και εμείς αλλά και το κοινό, ελπίζω για πάντα.

Φέτος, είναι η 14^η χρονιά για το Reworks και πιστό πάντα αρχική του αξία να παρουσιάζει το ευρύ φάσμα της σύγχρονης μουσικής φιλοξενεί 60 περίπου καλλιτέχνες, εκ των οποίων 16 για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη ή την Ελλάδα. Θα έχουμε κοντά μας πολύ μεγάλα ονόματα, όπως τη Nina Kraviz, τον Richie Hawtin, τον Maceo Plex και τον Laurent Garnier, επίσης τα 2 καλύτερα live acts του κόσμου, τον KiNK και τον Recondite. To φετινό line up είναι το καλύτερο που είχαμε ποτέ σε όλη την ιστορία του Reworks.

H μεγαλύτερη χαρά και αναγνώριση ήταν η πρώτη φορά που το Reworks βρέθηκε στη λίστα των καλύτερων φεστιβάλ του κόσμου το 2007. Από τότε συμπεριλαμβάνεται σταθερά στη λίστα εδώ και 12 χρόνια -φέτος βρίσκεται στο νο.6. Είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, μιας και πρώτη φορά ελληνικό φεστιβάλ βρέθηκε σ' αυτή τη θέση -και μοναδική, αν δεν κάνω λάθος. Επίσης, περήφανος είμαι και για το γεγονός, ότι το Reworks άντεξε μέσα στον χρόνο και κυρίως τα δύσκολα χρόνια της κρίσης, χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα του.  Τέλος, για την πρόσκληση και τη συμμετοχή μας στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα "We Are Europe", όπου μαζί με 7 ακόμη φεστιβάλ πολύ σημαντικά στον τομέα του πολιτισμού, συνεργαζόμαστε σε projects με μεγάλο ενδιαφέρον. Φέτος, το μεγαλύτερο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής, το Sonar θα είναι καλεσμένο του Reworks στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα επιμελήθηκε μέρος του προγράμματος.

Μπορεί να με συναντήσει κανείς στα δισκοπωλεία της πόλης για να ακούσω και να μιλήσω για τη μουσική... Λωτός, Stereodisc και Playground αλλά καμιά φορά και στο Vinyl Salvation.

Το αγαπημένο μου εστιατόριο είναι περισσότερα από ένα... Radikal, Μούργα, Duck αλλά έμεινα πρόσφατα πολύ εντυπωσιασμένος από το Afficionados, το οποίο συνοδεύει το καλό φαγητό του μια εξαιρετική λίστα κρασιών. Σταθερή αξία η Παλιά Αθήνα.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι μια βόλτα στη Λεωφόρο Νίκης, πολύ νωρίς το πρωί, προτού την αγκαλιάσει ο θόρυβος της πόλης.

Το βράδυ δε βγαίνω πλέον όσο θα ήθελα, καθώς λείπω συνεχώς εκτός πόλης για τις υποχρεώσεις του φεστιβάλ αλλά και τις δικές μου, δισκοθετικές επιμέλειες. Αλλά όταν έχω την ευκαιρία, τότε έχω 2 εντελώς αντίθετες κατευθύνσεις. Αν θέλω να ακούσω μουσική και να δώ φίλους γύρω από αυτήν, θα βρεθώ στο Uberdooze και την Αίγλη. Όταν όμως θέλω να δω τους καλούς μου φίλους, έχουμε ένα late night spot σ' ένα πίσω τραπέζι, όταν όλα είναι ήσυχα πια στο Tribeca, συζητώντας και πίνοντας από τα χέρια του Γιάννη.

Η μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης σήμερα είναι μια σκηνή που προσπαθεί, αλλά σε ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον. Υπάρχει η διάθεση και η θέληση για όμορφα πράγματα και κανονικά θα έπρεπε να ανθεί, αν κανείς σκεφτεί πόσα μπαρ και χώρους έχει η πόλη. Δυστυχώς όμως υπάρχει μια γενικότητα μουσικά, όλοι οι χώροι έχουν μια κοινή αισθητική και ακούς παντού τα ίδια. Χρειαζεται μια διαφορετικότητα στην ταυτότητα, μια αφύπνιση του κοινού, να θελήσει να ακούσει κάτι διαφορετικό και να υποστηρίξει τα πολιστικά γεγονότα που γίνονται.

Το ευχάριστο με την πόλη είναι, ότι εκτός από τα δικά της σημεία, διαθέτει σε μια κοντινή ακτίνα πολλά πράγματα να δεις. Η Χαλκιδική και ο Όλυμπος πάντα ελκύουν. Φέτος 3 ομιλητές και 2 καλλιτέχνες βρίσκονται ήδη στη Χαλκιδική, όπου απολαμβάνουν τις διακοπές τους πριν συμμετάσχουν στο Reworks Agora και στο Reworks.

Στη Θεσσαλονίκη μου αρέσει η αμεσότητα της, οι κοντινές της αποστάσεις, ο Θερμαϊκός και η Παραλία. Θα προσδοκούσα περισσότερη εξωστρέφεια, θετική σκέψη και ευγένεια στην καθημερινότητα μας. Όταν αυτό προκύπτει ατομικά, μεταφέρεται στο σύνολο και όλοι κερδίζουν.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις αυτές θα ήταν... Όμορφη, γλυκιά αλλά και γκρινιάρα. Με προοπτική και μέλλον, αν η ίδια το θελήσει.