Οι Ισπανοί τον χαρακτηρίζουν «εξωγήινο» και για πολλούς, αποτελεί τον κορυφαίο τενίστα της σύγχρονης εποχής. Ό,τι κι αν πιστεύει κανείς γι' αυτόν, ο Rafael Nadal είναι ένας σπουδαίος αθλητής, που συνεχίζει να γράφει τη δική του ιστορία στο χώρο του τένις και στον παγκόσμιο αθλητισμό. Ακόμη και όταν τον αμφισβητούν, «απαντάει» όπως πρέπει, μέσα στο court, δίνοντας πάντα τον καλύτερό του εαυτό, παλεύοντας με το γνωστό, μαχητικό του στιλ. Είναι ένας τεράστιος χαρακτήρας κι ένας τενίστας που αποτελεί πρότυπο για πολλούς άλλους. Ξεκίνησε σαν ένα παιδί από τη Μαγιόρκα με πλούσιο ταλέντο που κυνήγησε τα όνειρά του και κατέκτησε την κορυφή. Είναι ένας σύγχρονος superhero, που δεν σταματάει να ονειρεύεται!

Βαθιά υπόκλιση σε έναν σπουδαίο αθλητή!

Αμφισβήτηση κι απαντήσεις

Στην εποχή των social media, λέγονται και γράφονται πολλά για όλους τους ανθρώπους. Έτσι και στην περίπτωση του Nadal, πολλοί ήταν αυτοί που βιάστηκαν να τον ξεγράψουν όχι μία, όχι δύο αλλά αμέτρητες φορές. Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε από σημαντικούς τραυματισμούς, αλλά με κάποιον μαγικό τρόπο, πάντα επέστρεφε πιο δυνατός. Φώναζε «παρών» στα μεγάλα Grand Slams, ξεπερνούσε τα όριά του. Αυτό έκανε και τώρα. Απέναντί του στην προημιτελική φάση του Roland Garros στο Παρίσι βρέθηκε ο Novak Djokovic. Ο Σέρβος ήταν -για τους περισσότερους- το φαβορί, αλλά ο Iσπανός ήταν αυτός που χαμογέλασε τελευταίος. Στο χώμα μοιάζει ανίκητος! Κέρδισε τον Djokovic με 3-1 σετ (6-2, 4-6, 6-2, 7-6) σε μια συγκλονιστική μάχη που ξεπέρασε τις τέσσερις ώρες και τώρα, επόμενος αντίπαλος με φόντο την πρόκριση στον μεγάλο τελικό είναι ο Alexander Zverev, τον οποίο θα αντιμετωπίσει το μεσημέρι της Παρασκευής.

Μόνο που τώρα, ο Nadal είναι το φαβορί. Είναι το φαβορί για την πρόκριση, αλλά και για την κατάκτηση του τροπαίου. Κατάφερε -ξανά- να πείσει και τους πιο δύσπιστους, έδειξε σε όλους πως κανείς, ποτέ δεν μπορεί να τον ξεγράψει. Είναι ένας τεράστιος αθλητής, που δεν έχει όρια. Όταν τον ρωτούν πώς αντιμετωπίζει τους τραυματισμούς του, ο Ισπανός απαντά: «Δεν έχω τραυματιστεί, είμαι ένας παίκτης που ζει με τραυματισμό. Αυτό είναι όλο. Δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι κάτι που υπάρχει. Η καθημερινότητά μου είναι δύσκολη, ειλικρινά». Αυτός είναι ο Nadal. Ο πόνος υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, όμως κάνει υπομονή, επιμένει, δουλεύει σκληρά και μαθαίνει να ζει με αυτόν. Κάθε φορά που πατάει το πόδι του στο court, τα ξεχνάει όλα. Εκεί, στο μυαλό του υπάρχει αποκλειστικά το τένις κι η -γνωστή πια- ιεροτελεστία του, που περιλαμβάνει συγκεκριμένες κινήσεις πριν και στη διάρκεια του κάθε αγώνα. Είναι το απόλυτο πρότυπο για κάθε άνθρωπο, είτε ασχολείται με τον αθλητισμό, είτε όχι!

Γεννημένος νικητής

Μεγάλωσε σε μία οικογένεια που είχε άμεση σχέση με τον αθλητισμό. Ο ένας θείος του, ο Miguel Ángel Nadal, υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής, με καριέρα στη Mallorca, την Barcelona αλλά και την Εθνική ομάδα της Ισπανίας κι ο άλλος, ο Toni Nadal έβαλε το τένις στη ζωή του όταν ήταν μόλις τριών ετών. Μαζί έγραψαν ιστορία. Από το ξεκίνημα της καριέρας του, η μία διάκριση διαδεχόταν την άλλη και μόλις στα 14 του, πήρε την απόφαση να αφήσει τη Μαγιόρκα, για να εγκατασταθεί στη Βαρκελώνη. Δύο χρόνια αργότερα, «συστήθηκε» στον κόσμο του τένις, καθώς βρέθηκε στο Λονδίνο και συμμετείχε στo Wimbledon. Έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Grand Slam, στην πρώτη του συμμετοχή σε αυτό το τουρνουά και λίγο αργότερα, στα 17 του, κέρδισε για πρώτη φορά τον Roger Federer, έναν από τους σπουδαιότερους τενίστες στην ιστορία.

Δύο χρόνια μετά, κατέκτησε το Roland Garros και ολόκληρος ο πλανήτης έστρεψε το βλέμμα του επάνω του. Ήταν η δική του στιγμή! Όλοι έμαθαν το τι μπορεί να κάνει κι είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν το ταλέντο του. Ακολούθησαν επικές μάχες, καθώς αντιμετώπισε τους κορυφαίους τενίστες και τους κέρδισε και κάπως έτσι, ο νεαρός, Rafa, το αγόρι από τη Μαγιόρκα με τα φοβερά χτυπήματα, έγινε ένας σπουδαίος άνδρας που δεν σταματούσε πουθενά. Έμαθε από πολύ μικρός να δουλεύει σκληρά. Ήταν ξεκάθαρο πως είχε το ταλέντο, αλλά ήταν ακόμη πιο ξεκάθαρο πως ήταν ένας πραγματικός μαχητής. Έχουν περάσει πολλά χρόνια, έχει περάσει από πολλά στάδια, αλλά αυτό είναι ακόμη το βασικό του χαρακτηριστικό. Δε θα τον δει ποτέ κανείς να λυγίζει, ακόμη κι όταν υποφέρει από έντονους πόνους, ακόμη κι όταν φαινομενικά δεν μπορεί να συνεχίσει. Ο Rafael δεν είναι ένας συνηθισμένος αθλητής. Είναι ένας νικητής, που αρνείται να παραδώσει τα σκήπτρα!

Το πραγματικό πρότυπο

Πριν από μερικούς μήνες, ακόμη κι η συμμετοχή σε ένα Grand Slam ήταν αδιανόητη, καθώς έδινε μάχη για να ξεπεράσει έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό -είχε σπασμένο κόκκαλο στο αριστερό του πόδι- που του προκάλεσε τεράστιο πόνο κι έβαλε σε κίνδυνο την καριέρα του. Ποιος έχει -όμως- το δικαίωμα να ξεγράψει αυτόν τον σπουδαίο αθλητή; Ο ίδιος έδωσε την απάντησή του, γράφοντας ξανά ιστορία στη Μελβούρνη τον περασμένο Γενάρη. Aντιμετώπισε τον Daniil Medvedev στον μεγάλο τελικό του Australian Open, βρέθηκε πίσω με 2-0 σετ, αλλά έκανε ένα αδιανόητο comeback και με 3-2 σετ (2-6 6-7(5) 6-4 6-4 7-5), πανηγύρισε την κατάκτηση ενός από τους σπουδαιότερους τίτλους στην καριέρα του. Ο Nadal δεν είναι ένας αθλητής που θα πει πολλά δημόσια, δεν έχει ακραίες αντιδράσεις, δεν του αρέσει να προκαλεί. Αυτό που τον απασχολεί, είναι αποκλειστικά το τένις κι ακόμη κι όταν τον αμφισβητούν, δείχνει σε όλους τι μπορεί να κάνει εντός court.

'Εχει κατακτήσει συνολικά στην -τεράστια- καριέρα του 21 Grand Slams, τα περισσότερα στην ιστορία κι έχει πανηγυρίσει 13 φορές στο Παρίσι και στο Roland Garros, γι' αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το γαλλικό κοινό τον λατρεύει. Στο χώμα μοιάζει ανίκητος κι αναγκάζει τον κάθε αντίπαλο, να υποκλιθεί στο μεγαλείο του, ενώ είναι το ίδιο καλός και στις σκληρές επιφάνειες. Εκτός από σπουδαίος αθλητής, ο Ισπανός από τη Μαγιόρκα είναι το ιδανικό πρότυπο για κάθε παιδί, για κάθε νέο άνθρωπο που ονειρεύεται και προσπαθεί να πετύχει τους στόχους του. Μας δείχνει συνεχώς και με κάθε τρόπο ότι με σκληρή δουλειά κι επιμονή, όλα είναι πιθανά. Μεγαλώνει, ταλαιπωρείται, υποφέρει, αλλά είναι εκεί και κάνει αυτό που αγαπάει. Στα 36 του -σήμερα έχει και γενέθλια- δεν σταματάει να παλεύει. Για πόσο ακόμα; Πραγματικά κανείς δε γνωρίζει την απάντηση και μάλλον, ούτε καν κι ο ίδιος. Εμείς αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι να τον απολαμβάνουμε απλά, ελπίζοντας ότι έχει ακόμη πολλά να μας δείξει...