To ξέρατε ότι δεν είναι απαραίτητο να πάτε σε ένα νησί, για να ζήσετε ένα τυπικό ελληνικό καλοκαίρι, με τιρκουάζ νερά, παραδοσιακά ταβερνάκια και γραφικά δρομάκια; Αν νομίζετε πως το ελληνικό καλοκαίρι περνά απαραίτητα από ένα λιμάνι και ένα ακτοπλοϊκό εισητήριο, τότε μάλλον ήρθε η ώρα να δείτε τον χάρτη αλλιώς. Στην Πελοπόννησο, υπάρχουν μικροί προορισμοί που προσφέρουν αυτή τη νησιωτική εμπειρία που όλοι ψάχνουμε χωρίς όμως την ταλαιπωρία του πλοίου, με πιο ήπιες τιμές και σίγουρα με λίγη παραπάνω... αυθεντικότητα. Με έμφαση κυρίως στα ανατολικά και νότια παράλια της, υπάρχουν μικρά «διαμάντια» που εξακολουθούν να διατηρούν χαμηλό προφίλ, αλλά προσφέρουν παραλίες και τοπία εξίσου εντυπωσιακά με αυτά των Κυκλάδων, λιγότερο κόσμο, πιο ποιοτική κουζίνα και μεγαλύτερη άνεση στην οργάνωση του ταξιδιού. 

Αυτοί είναι λοιπόν οι ιδαίτεροι προορισμοί της Πελοποννήσου που ενσαρκώνουν τη νησιωτική αύρα

Κόρφος Κορινθίας

Ξεκινώντας από ψηλά στον χάρτη και μόνο μία ώρα και κάτι μακριά από την Αθήνα, ο Κόρφος παραμένει ακόμη ένα μυστικό της Πελοποννήσου. Το μικρό παραθαλάσσιο χωριό της Κορινθίας απλώνεται αμφιθεατρικά γύρω από έναν προστατευμένο κόλπο, θυμίζοντας μυστική αγκαλιά. Το τοπίο μοιάζει με νησί του Αργοσαρωνικού, αλλά χωρίς τον κόσμο και την τουριστική πίεση, με τον παραλιακό δρόμο να είναι γεμάτο με ψαροταβέρνες που απλώνουν τραπεζάκια δίπλα στο κύμα και σε αφήνουν να απολάυσεις την ηρεμία του τόπου. Ένας ιαδανικός προρισμός για όποιον επιθυμεί να «κατεβάσει ταχύητες». 

Ερμιόνη Αργολίδας

Αν σας έλεγαν ότι βρίσκεστε σε νησί, πιθανότατα θα το πιστεύατε. Χτισμένη σε ένα πευκόφυτο ακρωτήρι, μοιάζει πραγαμτικά να εισβάλλει μέσα στη θάλασσα. Η ιδιαίτερη αυτή γεωγραφική θέση επιτρέπει σε αυτή τη μικρή κωμόπολη να έχει ουσιαστικά δύο παραλιακά μέτωπα. Το Μανδαράκι, η πίσω πλευρά του οικισμού, είναι ήσυχο και ιδανικό για πρωινό καφέ με θέα στο απέραντο γαλάζιο, ενώ στο πευκόδασος του Μπίστι, ένα βήμα πιο δίπλα, μπορείτε να απολαύσετε ένα «φυσικό» μουσείο από αρχαία ερείπια και να περηπλανηεθίτε στην πλούσια φύση της περιοχής. Εννοείται ότι, από γαστρονομική πλευρά, η περιοχή φημίζεται για τα ψάρια και τα θαλασσινά της, όπως και για ένα προϊόν με ιδιαίτερη γεύση -που δεν αρέσει σε όλους, αλλά όσοι το τρώνε ή το πίνουν σε χυμό το λατρεύουν κυριολεκτικά. Τα ρόδια στην περιοχή της Ερμιόνης καλλιεργούνται εδώ και περίπου έναν αιώνα και έως πριν περίπου δύο δεκαετίες, εδώ ήταν η μοναδική περιοχή στην Ελλάδα όπου υπήρχε παραγωγή αυτού του καρπού. Για αυτό, μη ξεχάσετε να απολαύσετε έναν φυσικό χυμό από ρόδι, με θέα το εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα που «λούζει» την περιοχή. 

Παράλιο Άστρος Αρκαδίας 

Οι περισσότεροι γνωρίζουν την Αρκαδία για τα εντυπωσιακά ορεινά χωριά τους που επιβιώνουν στον χρόνο και τα πέτρινα αρχοντικά της, αλλά έχει και καλοκαιρινό πρόσωπο. Το Παράλιο Άστρος, είναι ένα σημείο στο χάρτη που κρύβει πολλά περισσότερα από εκείνα που θα δεις με την πρώτη ματιά. Με τον γραφικό του λιμένα, τα σοκάκια που ανηφορίζουν προς το παλιό κάστρο και τις λευκές προσόψεις των σπιτιών, έχει όλα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά ενός νησιωτικού προορισμού. Η παραλία του απλώνεται πλατιά, με οργανωμένα και ελεύθερα σημεία, ενώ το βράδυ η παραλιακή ζωντανεύει «ήπια» χωρίς να διαταράσσει τη μαγεία του τόπου. Δεν πρέπει να παραλέιψετε την ανάβαση στο Κάστρο της Παραλίας το οποίο προσφέρει πανοραμική θέα που αξίζει και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από high-demand προορισμούς.

Κιτριές Μεσσηνίας 

Μόλις 40 λεπτά από την Καλαμάτα, στην αρχή της μεσσηνιακής Μάνης, οι Κιτριές μοιάζουν με σκηνικό ξεχασμένου νησιού. Μικρό ψαροχώρι με πετρόχτιστα σπίτι, ήυσχο λιμανάκι και νερά τόσο διάφανα που βλέπεις όλους τους κρυμμένους θυσαυρούς του βυθού. Οι ρυθμοί εδώ είναι σχεδόν ακίνητοι, σαν να έχει παγώσει ο χρόνος.  Παρά την κοντινή απόσταση από την κοσμοπολίτικη Καλαμάτα, ο τόπος διατηρεί μια αυθεντικότητα σχεδόν σπάνια. Το χωριό ζωντανέυει ήσυχα, χωρίς να εναντιώνεται στη φύση. Όσοι αναζητούν ηρεμία και χαλάρωση, θα βρουν εδώ ποιοτικά καταλύματα, μια μικρή βοτσαλωτή παραλία, βγαλμένη από καρτ-ποστάλ και ταβέρνες με φρέσκο ψάρι δίπλα στο κύμα.

Κυπαρίσσι Λακωνίας 

Για πολλά χρόνια το Κυπαρίσσι ήταν σχεδόν αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο. Ίσως και για αυτό διατηρεί ακόμα αυτή την αίσθηση «κρυφού παραδείσου» που λίγα μέρη πλέον έχουν την ικανότητα να προσφέρουν. Το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής ως εκεί απαρτίζεται κυρίως από στροφές και βουνά, αλλά μόλις κατηφορήσετε και αντικρήσετε το χωριό  α ακουμπά σε μια παραλία με γαλαζοπράσινα νερά και φόντο άσπρα σπιτάκια, το τοπίο αλλάζει αισθητά και σε «αποζημιώνει», θυμίζοντας κυκλαδίτιο τοπίο. Το χωριό απλώνεται σε τρεις μικρούς οικισμούς, με σιωπηλές ακρογιαλιές, ανθισμένες αυλές, ασβεστωμένα σοκάκια και πάνω από όλα... απόλυτη ηρεμία. Πρόκειται για έναν τόπο που σας κερδίζει σιωπηλά. Όχι μόνο για αυτά που έχει, αλλά και για αυτά που απουσιάζουν: το πλήθος, ο θόρυβος, η πίεση του χρόνου.

Main Image credits: Kωστής Αγγελόπουλος/travel.gr