Αριστοτέλης Σπηλιωτόπουλος

In: Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, προσφέρει στο κοινό πιλοτικά το Ηλεκτρονικό Αναγνωστήριο, μία νέα ψηφιακή υπηρεσία, η οποία δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να διαβάζουν δωρεάν ελληνόγλωσσα ηλεκτρονικά βιβλία, για συγκεκριμένη χρονική περίοδο, οπουδήποτε και αν βρίσκονται, μέσα από υπολογιστή, tablet ή smartphone. Η συλλογή περιλαμβάνει περισσότερους από 2500 τίτλους, με έμφαση στους τομείς της λογοτεχνίας, της ιστορίας, των τεχνών, των επιστημών, αλλά και γενικότερου ενδιαφέροντος. Μπορείτε να «κατεβάσετε» ταυτόχρονα έως 3 ηλεκτρονικά βιβλία, για 20 ημέρες το καθένα, με δικαίωμα ανανέωσης. 

Out: Tρεις ανήλικοι πρόσφυγες από τη Δομή Ασυνόδευτων Ανηλίκων της φιλανθρωπικής οργάνωσης ΑΡΣΙΣ στο Ωραιόκαστρο, ανέβηκαν σε αστικό λεωφορείο, προκειμένου να πάνε σε προπόνηση kung fu που συστηματικά παρακολουθούν. Σύμφωνα με την καταγγελία της οργάνωσης, «ο οδηγός του αστικού κοίταξε επίμονα και εξεταστικά τα τρία προσφυγόπουλα και, πριν συνεχίσει το δρομολόγιο, ζήτησε από τα παιδιά να κατέβουν από το λεωφορείο, λέγοντας συγκεκριμένα «κατεβείτε και πάρτε το επόμενο». Τα σχόλια είναι περιττά όταν, ακόμα κι όταν δε δίνεις κανένα απολύτως δικαίωμα, κάποιοι βρίσκουν λόγο να τα βάζουν μαζί σου, επειδή απλά έρχεσαι από άλλη χώρα, από την οποία μάλιστα αναγκάστηκες να φύγεις.

Μαρία Κουτσάκα

In: Η ξένη σειρά The Handmaid’s Tale. Αυτό το Σαββατοκύριακο το αφιέρωσα στην απόλυτη εκδοχή του Netflix& Chill, αφού είναι ιδανική ευκαιρία να ξεκουραστώ και να απολαύσω τις αγαπημένες μου σειρές. Ψάχνοντας, λοιπόν, μια τεράστια λίστα με όσες πρέπει να δω, ανακάλυψα τη The Handmaid’s Tale, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Καναδέζας συγγραφέα Margaret Atwood. Η υπόθεση διαδραματίζεται στο New England των Η.Π.Α., το οποίο αποφασίζει να εφαρμόσει έναν αυστηρό στρατιωτικό νόμο, που υποβαθμίζει τελείως τις γυναίκες. Όλες, λοιπόν, καλούνται να αφήσουν τις ζωές τους, να γίνουν υπηρέτριες σε σπίτια επιφανών προσώπων και ταυτόχρονα να αποκτήσουν παιδιά μαζί τους με τη συγκατάθεση των γυναικών τους, που είναι άγονες. Όλες πρέπει να ξεχάσουν το παρελθόν τους και να ακολουθήσουν τον δρόμο του Θεού. Η σειρά κάνει focus στην ιστορία της Offred και το πώς καταφέρνει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Θα την απολαύσετε από το πρώτο επεισόδιο και δε θα θέλετε να πάτε πουθενά. Enjoy!

Out: Η ταινία Peppermint. Μπορεί η πρωταγωνίστρια Jennifer Garner να έχει διανύσει χιλιόμετρα σε ταινίες δράσης με γυναικείες φιγούρες (βλ. Daredevil και Elektra), ωστόσο αυτή τη φορά δεν πέτυχε τις ισχυρές δόσεις περιπέτειας και δυναμικότητας, στις οποίες την έχουμε συνηθίσει. Plus, η πλοκή ήταν σχεδόν ίδια με άλλα φιλμ που έχω τελευταία, αρκετά κλισέ, οπότε δεν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα. Επίσης, το τέλος ήταν τόσο αναμενόμενο!

Αναστασία Καμινιώτη

In: Τα dutch pancakes που δοκίμασα στο Κουκού στην Παλαιών Πατρών. Ναι, αν δεν το ξέρατε, υπάρχει και η δανέζικη εκδοχή του πιο signature πιάτου του brunch, η οποία μοιάζει με φωλιά από ζύμη (με βάση το αβγό φυσικά που είναι και το concept του καταστήματος) και γέμιση από σοκολάτα, πραλίνα φράουλα, μπισκότο Oreo και φρούτα του δάσους. Ό,τι καλύτερο έχω δοκιμάσει σε γλυκό τελευταία, θα τολμήσω να πω.  

Out: Η απόφαση του International Federation of Gymnastics (FIG) να απαγορεύσει στις αθλήτριες της ρυθμικής γυμναστικής να φορούν «βαρύ μακιγιάζ» στους αγώνες. Αφορμή στάθηκε η ρουτίνα που παρουσίασε η Δανέζα Celine van Gerner στο European Championship τον Αύγουστο με θέμα το μιούζικαλ Cats, την οποία πλαισίωσε με μαλλιά και μακιγιάζ σε αντίστοιχο, θεατρικό ύφος. «Ελέγξαμε τους κανονισμούς και δεν υπήρχε κανένας περιορισμός για το μακιγιάζ, οπότε το τολμήσαμε» είχε δηλώσει τότε η αθλήτρια. Τώρα όμως, για το επερχόμενο World Gymnastics Championship στην Doha του Qatar, ο FIG προστάζει «σεμνό μακιγιάζ που να μην παραπέμπει σε κανέναν θεατρικό χαρακτήρα, ζώο ή άνθρωπο». Κι αναρωτιέμαι, τι σημαίνει άραγε «σεμνό μακιγιάζ» και γιατί τέτοια διάκριση στις γυναίκες και στην εμφάνισή τους, ενώ στους άντρες αθλητές της ρυθμικής επιτρέπονται ακόμη και τα τεράστια τατουάζ σε εμφανή σημεία του σώματος; «Οι γυναίκες δεν πρέπει να είναι σεμνές για να εμπνέουν σεβασμό» έγραψε στο Twitter η Ολυμπιονίκης Aly Raisman (θύμα σεξουαλικής κακοποίησης) και θα συμφωνήσω απόλυτα.

Σταυρούλα Κλειδαριά

In: H κινηματογραφική φεστιβαλική αύρα που έχει εξαπλωθεί στην πόλη με αφορμή το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που, εκτός από τα βασικά σημεία όπου γίνονται οι προβολές, βλέπει κανείς κόσμο από πολλές χώρες να ξεχειλίζει τα αμέτρητα στέκια της, βιτρίνες να έχουν ντυθεί με την υπέροχη γραφιστική δουλειά της Beetroot για την εκπληκτική αφίσα και παθιασμένο, νεαρόκοσμο να ασχολείται ενεργά με το φεστιβάλ, τον θεσμό της Θεσσαλονίκης, που ανεβάζει τον πήχη ολοένα και πιο ψηλά.   

Οut: Οι αμέτρητες απώλειες που ειδικά αυτή τη χρονιά μοιάζει να μην έχουν τελειωμό...

Αλίκη Σιάμκουρη 

In: Η νέα ταινία Hunter Killer με πρωταγωνιστή τον μοναδικό Gerard Butler, ο οποίος αναλαμβάνει τον ρόλο του κυβερνήτη ενός αμερικανικού υποβρυχίου. Βασισμένη στο βιβλίο των George Wallace και Don Keith παρακολουθούμε τη προσπάθεια διάσωσης ενός Ρώσου προέδρου εν μέσω ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος. Μία δύσκολη αποστολή και μία under water περιπέτεια γεμάτη δράση και αγωνία.

Out: Στον συνωστισμό της αγοράς του κέντρου! Τη Κυριακή ήταν ανοιχτά τα καταστήματα και σε συνδυασμό με το δεκαήμερο εκπτώσεων όλος ο κόσμος βγήκε για ψώνια ώστε να εκμεταλλευτεί τις προσφορές. Δυστυχώς όμως η κατάσταση στην αγορά ήταν χαοτική με τους πωλητές να δυσφορούν, να εκνευρίζονται και συχνά να μην είναι εξυπηρετικοί, αποτρέποντας με από το να κάνω τις αγορές μου και μετατρέποντας τα ψώνια μου σε... δράμα.

Αναστασία Πολίτογλου 

In: Το Mahalo αποτελεί την τέλεια επιλογή για το κυριακάτικο lunch. Φανταστικά πιάτα σε πολύ καλές τιμές και ένα ευγενικό προσωπικό που σε προκαλεί να επισκεφτείς αυτό το μέρος ξανά και ξανά! Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε την καρμπονάρα με σπιτικά ravioli, τα οποία σίγουρα θα σας ενθουσιάσουν, ενώ αξίζει να κάνετε κι ένα instagram post καθώς η εξαιρετική, τροπική διακόσμηση καταφέρνει κάθε φορά να κερδίζει τις εντυπώσεις!

Out: Μετά από 5 χρόνια στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποίησα επιτέλους ξανά το ποδήλατο μου. Ο ενθουσιασμός μου μπορώ να πω ότι είναι τεράστιος, παρόλα αυτά η έλλειψη σεβασμού στον ποδηλάτη, αλλά και η έλλειψη κατάλληλων δρόμων μάλλον με έχει αποθαρρύνει ήδη αρκετά. Αν και φυσικά δε φεύγω ποτέ από το σπίτι χωρίς το κράνος και η προσοχή μου είναι πάντα ιδιαίτερα αυξημένη, νιώθω ανασφάλεια και σίγουρα όχι άδικα.