Με ένα μιούζικαλ, μια επιχείρηση, ένα στούντιο, ένα podcast κι ένα παιδί, είναι πραγματικά θαυμάσιες οι τόσο βελούδινες μετακινήσεις της από τη μία ιδιότητά της στην άλλη. Δε θα παρατηρήσεις σημάδι κούρασης πάνω της για όλα αυτά που φέρνει εις πέρας. Αντιθέτως, μια απίστευτα φωτεινή αύρα την τυλίγει, μια λάμψη από εκείνες που γεννιούνται όταν κάποιος ζει με όσα ονειρεύεται. Αποδείχτηκε συνεπής στα πάντα - πρωτίστως στον εαυτό της. Εμπιστεύτηκε το ένστικτό της, πλάθοντας μόνη της τις ευκαιρίες της. Αποχώρησε από την τηλεόραση προτού την κρατήσει «αιχμάλωτη». Ύψωσε τα δικά της σύνορα, χάραξε νέες διαδρομές, εξερεύνησε διαφορετικά εδάφη. Και τώρα, κοιτάζοντας πίσω, όλα μοιάζουν να είχαν έναν βαθύτερο σκοπό. Αυτήν την περίοδο, η Νάντια πρωταγωνιστεί στο θρυλικό μιούζικαλ ‟Chicago” ως Roxie Hart, με έναν δυναμισμό που μαγνητίζει. Σύντομα, η παράσταση αυθεντικής παραγωγής Broadway θα ανέβει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ενώ ακολουθούν οι τελευταίες στάσεις σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα, ολοκληρώνοντας την περιοδεία του έργου που κέρδισε κοινό και κριτικούς. Παράλληλα, μέσα από τη WellBe (wellbe.gr), τη δική της πλατφόρμα ευεξίας, χτίζει έναν κόσμο όπου η φροντίδα του σώματος και του νου γίνονται τρόπος ζωής. Με κάθε νέο βήμα, επανεφευρίσκει τον εαυτό της, αποδεικνύοντας πως μια μονότονη διαδρομή δεν ήταν ποτέ ο προορισμός της.

THE SUPERSTAR

«Το να είσαι μέρος μιας τόσο υψηλού επιπέδου παραγωγής, όπως το ‟Chicago”, με εξαιρετικούς συνεργάτες και καλλιτεχνική αξία, είναι πραγματική πρόκληση - ιδιαίτερα όταν έχεις έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως αυτόν της Roxie. Οπότε, με όλη την προετοιμασία και τις παραστάσεις διανύω μια περίοδο τρομερής δημιουργικότητας, αλλά ταυτόχρονα και μια ένταση, με την καλή έννοια όμως - αυτήν της καλλιτεχνικής έντασης. H εμπειρία της περιοδείας είναι πολύ ιδιαίτερη, καθώς περνάς αμέτρητες ώρες με ανθρώπους που ξαφνικά γίνονται η καθημερινότητά σου. Ενώ πριν δεν τους ήξερες, ξαφνικά ξυπνάς, κοιμάσαι και τρως μαζί τους. Προσωπικά, ταξιδεύω και με το παιδί μου, οπότε τον χρόνο μου τον μοιράζω λίγο ανάμεσα στην οικογένεια και στη δουλειά. Συνήθως, βέβαια, την περιοδεία την κάνεις όταν δεν έχεις οικογενειακές υποχρεώσεις. Δεν είναι, νομίζω, τυχαίο που είμαι η μόνη μαμά στην παράσταση. Κι αυτό, γιατί λείπεις καιρό από το σπίτι, έχεις άγχος, πολλά ταξίδια. Ωστόσο, πραγματικά ήθελα πολύ να κάνω αυτήν τη δουλειά. Έτσι οργανωθήκαμε όλοι οικογενειακά, για να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε. Παρόλο που υπάρχουν δυσκολίες, υπάρχει και τεράστια χαρά. Η μικρή μου ταξιδεύει, βλέπει νέους τόπους, ακούει άλλες γλώσσες. Κι έχει απίστευτο ενδιαφέρον και για μένα αυτό, αφού στα ταξίδια της περιοδείας βλέπεις πόσο διαφορετική είναι η κουλτούρα κάθε χώρας. Για παράδειγμα, όταν πήγαμε στην Εσθονία, στο Ταλίν, μας έκανε εντύπωση το πόσο ήσυχο ήταν το κοινό. Είχαμε συνηθίσει σε εκδηλωτικούς θεατές και απορούσαμε για το τι συνέβαινε. Αργότερα, μια Εσθονή κυρία μάς εξήγησε ότι, ως λαός, έχουν βαθύ σεβασμό προς τους καλλιτέχνες και θεωρούν αγένεια να χειροκροτούν κατά τη διάρκεια της παράστασης. Ήταν μια εμπειρία που με έκανε να δω τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική».

THE ENTREPRENEUR

«Το κεφάλαιο του mindfulness το άνοιξα πριν από περίπου επτά χρόνια, όταν ξεκίνησα το WellBe. Όλα άρχισαν από τη δική μου ανάγκη να εμβαθύνω στη διατροφή και τη γυμναστική. Σιγά σιγά, ξεκίνησα να ασχολούμαι όλο και πιο ουσιαστικά με το θέμα και αποφάσισα να το μοιραστώ με άλλους. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα, η οποία εξελίχθηκε σε μια ολοκληρωμένη πρόταση wellness. Σήμερα, το WellBe περιλαμβάνει ένα e-shop με προϊόντα mindfulness, ενώ τα podcasts μας είναι πλέον τα πιο δημοφιλή wellness podcasts στην Ελλάδα. Έχουμε δημιουργήσει μια εφαρμογή με προγράμματα γυμναστικής, διαλογισμούς και breathworks, ενώ διαθέτουμε και δική μας κουζίνα στο στούντιο, όπου προτείνουμε υγιεινές συνταγές. Δεν ήθελα να εστιάσω μόνο σε ένα κομμάτι του wellness. Ήθελα να δημιουργήσω έναν ολοκληρωμένο χώρο, όπου κάποιος που θέλει να φροντίσει τον εαυτό του να μπορεί να βρίσκει όλα όσα χρειάζεται συγκεντρωμένα σ’ ένα μέρος. Αυτή η λογική αποτέλεσε τη βάση για όλο το εγχείρημα».

THE WELLNESS GURU

«Αν θέλεις να φροντίσεις τον εαυτό σου, πρέπει να δώσεις τεράστια σημασία στα βασικά. Σήμερα, το mindfulness είναι της μόδας και πολλά πράγματα παρουσιάζονται ως απαραίτητα. Όμως, αν δεν ξεκινήσεις από τους θεμελιώδεις πυλώνες της υγείας, όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Γι’ αυτό, όταν με ρωτούν τι να κάνουν, η πρώτη μου συμβουλή είναι να δώσουν προτεραιότητα στον ύπνο - τουλάχιστον 8 ώρες ποιοτικής ξεκούρασης. Αν δεν κοιμάσαι καλά, δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε καμία άλλη προσπάθεια που θα σε οδηγήσει σε μια πιο ισορροπημένη και ενσυνείδητη ζωή. Εξίσου σημαντικό είναι να επιλέγεις συνειδητά τις καθημερινές σου συνήθειες: τη φυσική δραστηριότητα, ακόμα κι αν είναι ήπια, τη διατροφή, δίνοντας σημασία στην ποιότητα των υλικών, και φυσικά, την αναπνοή. Το breathwork βοηθάει πολύ στο να επικεντρώνεσαι στο παρόν, όπως και ο διαλογισμός. Αυτές τις πρακτικές τις ανακάλυψα κι εγώ μέσα στην πανδημία και μάλιστα πήρα δίπλωμα στους διαλογισμούς και το breathwork, ώστε να μπορώ να τα διδάσκω. Αυτή η καθημερινή ρουτίνα είναι το «κλειδί» για μια πιο ευτυχισμένη ζωή. Όλα ξεκινούν από το μυαλό - αυτό είναι το σημείο στο οποίο θέλω να καταλήξω. Ο νους επηρεάζει βαθιά το σώμα, κι όμως συχνά ξεχνάμε να του δώσουμε την προσοχή και τον χρόνο που χρειάζεται. Το mindfulness με βοηθά να παραμένω παρούσα στη στιγμή, χωρίς να αναλώνομαι στο άγχος για το μέλλον ή στη στεναχώρια για το παρελθόν. Αν το καλοσκεφτείς, σπαταλάμε τεράστιο χρόνο ανησυχώντας για κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμα ή αναμασώντας γεγονότα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Αυτή η εμμονή δε μας εξυπηρετεί. Αντίθετα, το να είμαστε απόλυτα παρόντες σε ό,τι κάνουμε, όχι μόνο μας επιτρέπει να το απολαμβάνουμε, αλλά μας βοηθά να κάνουμε πιο σωστές επιλογές, με ψυχραιμία μκαι σιγουριά. Το σημαντικότερο, βέβαια, είναι ότι το mindfulness μας κάνει πιο ευγνώμονες. Η αγωνία μας για το τι δεν έχουμε τις περισσότερες φορές σκεπάζει την ευγνωμοσύνη μας για αυτά που έχουμε - τα οποία, αν το σκεφτούμε, είναι πολλά».

THE IT GIRL

«Όταν είσαι κάπως χαριτωμένη, το βασικό που συνήθως αντιμετωπίζεις είναι ότι πιθανότατα είσαι και “όχι πολύ έξυπνη” ή ότι δεν είσαι ταλαντούχα. Αυτά συνήθως τα στερεότυπα πάνε μαζί. Έτσι, ξοδεύεις πολλή ενέργεια στο να αποδείξεις ότι ‟δεν είσαι ελέφαντας”, να επιβεβαιώσεις τις ικανότητές σου ‒ κάτι που, ως έναν βαθμό, είναι αναμενόμενο, γιατί σπάνια σε περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες σε έναν χώρο. Παρ’ όλα αυτά, πολλές φορές η προσπάθεια αυτή είναι πιο δύσκολη απ’ όσο θα έπρεπε. Αυτό ήταν το κύριο εμπόδιο που είχα να αντιμετωπίσω κι εγώ. Επιπλέον, όταν είσαι νεότερη,
δεν ξέρεις πώς να θέσεις όρια στο ενδιαφέρον που προκαλεί η προσωπική σου ζωή. Είσαι ελεύθερη, έχεις περισσότερες από μία σχέσεις, και κάποιες φορές αυτές γίνονται γνωστές. Δεν ξέρεις πώς να αμυνθείς απέναντι σε αυτό. Και επειδή ακόμα ανακαλύπτεις τον εαυτό σου, προσπαθείς να βρίσκεσαι παντού, να γνωρίζεις πολύ κόσμο, να είσαι αρεστή. Όμως, μεγαλώνοντας, αυτά δεν τα έχεις πια ανάγκη - ευτυχώς. Γιατί, ό,τι κι αν σου παίρνει η ηλικία, σου δίνει πολύ πιο σημαντικά πράγματα. Η τηλεόραση μου άρεσε και συνεχίζει να μου αρέσει, αλλά μόνο σε συγκεκριμένα projects. Δε μου αρέσουν όλα, ούτε μπορώ πλέον να με φανταστώ να συμμετέχω σε καθετί τηλεοπτικό. Πριν από χρόνια, θα προσπαθούσα να ενταχθώ σε περισσότερα πράγματα για να έχω παρουσία στον χώρο. Τώρα κάνω ακριβώς το αντίθετο: πρέπει πρώτα να βρεθεί κάτι που να μου ταιριάζει για να σκεφτώ να πω ‟ναι”. Περισσότερο τη δημοσιότητα δεν την ήθελα στην προσωπική μου ζωή. Εκεί με πίεζε και με ενοχλούσε η τηλεόραση, στο να πρέπει να δίνω εξηγήσεις ή να αναφέρομαι σε αυτό το κομμάτι. Εκείνη την εποχή, η τηλεόραση ήταν εξαιρετικά δημοφιλής, και εκπομπές οι οποίες κιτρίνιζαν εντελώς έμπαιναν σε μια διαδικασία πολύ κακού κουτσομπολιού, όπου σε κυνηγούσαν με την κάμερα, σε βρίσκανε παντού, καθετί που έλεγες περνούσε από εξονυχιστικό έλεγχο και έπρεπε μια ομάδα ανθρώπων να καταλήξει στο αν είναι ΟΚ αυτά που λες, γιατί τα είπες και πώς έπρεπε να τα έχεις πει. Εκείνο το πολύ hardcore κουτσομπολιό ήταν ενοχλητικό και θυμάμαι ότι υπήρχαν περίοδοι που απλώς δεν ήθελα να εμφανίζομαι και να μιλάω πουθενά, γιατί ό,τι κι αν έλεγα χρησιμοποιούνταν εναντίον μου. Και όχι μόνο σε μένα· δεν ήμουν η μόνη».

THE WOMAN

«Δεν τα ισορροπώ -δυστυχώς ή ευτυχώς- όλα, δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να ισορροπήσουν τα πάντα. Βάζω προτεραιότητες. Κάτι βγαίνει μπροστά, κάτι μένει πίσω. Όλα ταυτόχρονα… δεν ξέρω καμία που να μπορεί να το πετύχει. Και, κάπως, είναι ουτοπικό να νομίζουμε ότι μπορούμε. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι αρκετά διαφορετική από πριν από 15 χρόνια, όταν ήμουν σε μια άλλη ηλικιακή φάση. Όταν είσαι μικρή -και τολμώ να πω ότι αυτό ισχύει ίσως λίγο περισσότερο για τις γυναίκες, ειδικά στον δικό μας χώρο- έρχεσαι αντιμέτωπη με πολλές ανασφάλειες. Ο χώρος δε σε λυπάται, ούτε ο κόσμος. Τα νέα κορίτσια συχνά αδικούνται από τα σχόλια που ακούνε ή από τις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι από εκείνες. Όσο μεγαλώνεις, αρχίζεις να βρίσκεις τα πατήματά σου. Καταλαβαίνεις πώς λειτουργεί το παιχνίδι, γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου, τα δυνατά και τα αδύναμά σου σημεία, και κάπως εξοικειώνεσαι με αυτά. Επίσης, σταματά να έχει τόση σημασία η άποψη των άλλων. Κάνεις τα δικά σου ξεκαθαρίσματα και δε σε νοιάζει πια τόσο. Φίλες μου και άλλες γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας μού λένε ότι αυτό συμβαίνει όλο και περισσότερο όσο μεγαλώνεις. Τώρα, στα 40, είμαι σίγουρα πολύ πιο απαλλαγμένη από τις ανασφάλειες που είχα στα 20, όταν με ένοιαζε να ικανοποιήσω τις απαιτήσεις του κόσμου και του χώρου. Όχι ότι τώρα δε με ενδιαφέρει καθόλου -εννοείται πως θέλω να στέκομαι όσο καλύτερα μπορώ-, αλλά πλέον κάνω πολύ πιο εύκολα τα απαραίτητα ξεκαθαρίσματα».

THE MOTHER

«Όλες οι γυναίκες έχουμε ένα χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούμε να κινηθούμε και οι περισσότερες δεν είμαστε έτοιμες να γίνουμε μαμάδες στα 20, όπως θα ήθελε η φύση. Ούτε εγώ το ένιωσα σε εκείνη την ηλικία, δεν το αισθάνθηκα και πολύ αργότερα. Αν και πολλά χρόνια σε σχέση με τον σύντροφό μου, δεν ήταν κάτι που μας είχε πιέσει, ούτε που είχαμε έντονα στο μυαλό μας. Η μικρή προέκυψε μέσα από τη σχέση μας και μας έχει χαρίσει τεράστια ευτυχία. Όντως μας έδεσε σ’ ένα άλλο επίπεδο. Αλλά δεν είναι κάτι που το ξέραμε ότι θα συμβεί ούτε το επιδιώκαμε, και το λέω με ευγνωμοσύνη αυτό, ακριβώς γιατί γνωρίζω ότι πάρα πολλά ζευγάρια παιδεύονται να αποκτήσουν παιδί. Σε εμάς ήρθε αβίαστα και δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα μου έδινε τόσο μεγάλη χαρά. Δεν ήμουν ποτέ γυναίκα που ήθελε να κάνει οικογένεια. Δε με τραβούσαν τα παιδιά, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, αλλά με τη μικρή έχω γνωρίσει αυτό το είδος αγάπης που μόνο με τα παιδιά μπορείς να νιώσεις. Άλλαξε την κοσμοθεωρία μου. Βέβαια, με έκανε και πολύ πιο ευαίσθητη απέναντι σε όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο. Πράγματι, είναι πολύ αγχωτικό να μεγαλώνεις παιδί σήμερα. Εμένα οι φοβίες μου, από τότε που ήρθε η μικρή, έχουν πολλαπλασιαστεί. Δεν ξέρω πώς το αντιμετωπίζουν άλλοι γονείς. Εγώ μέχρι και βοήθεια ζήτησα γι’ αυτό, επαγγελματική εννοώ, γιατί φοβάμαι πολλά περισσότερα πράγματα απ’ ό,τι πριν, από τα πιο απλά -το να κινείσαι με το αυτοκίνητο ή να μπαίνεις σ’ αεροπλάνο, μέχρι ζητήματα ζωής - σε τι κόσμο θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας, τι είναι αυτό που κάνουμε στον πλανήτη, τι συμβαίνει με τους πολέμους. Όλα αυτά πια σε πανικοβάλλουν ως μητέρα».

Info: Το “Chicago The Musical” θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από τις 6 έως τις 9 Μαρτίου.

Credits

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ GEORGE KATSANAKIS (10AM)

STYLING ΝΑΤΑΣΑ ΛΙΟΝΑΚΗ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ & ΜΑΛΛΙΑ CHRISANTHOS SMIRNEOS (BEEHIVE ARTISTS)

ΒΟΗΘΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΑΝΑΚΗΣ

ΒΟΗΘΟΣ STYLING ΕΛΙΖΑ ΔΑΝΙΕΛΙΑΝ

Κεντρική φωτογραφία: Πουλόβερ Toteme, attica, Φόρεμα Ganni, attica & Intervista

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ GRAND HYATT ATHENS ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2025