Σε μια από τις πιο ανεμοδαρμένες και άγριες γωνιές των Κυκλάδων, στο νησί της Φολέγανδρου, ξεπροβάλλει ένας αρχιτεκτονικός θησαυρός που μοιάζει να έχει γεννηθεί από τη γη και τον ήλιο. Εκεί, ο διάσημος Μεξικανός καλλιτέχνης Bosco Sodi μαζί με τη σύζυγό του, Lucia Corredor, συνιδρύτρια του studio Decada, δημιούργησαν ένα καταφύγιο όπου το φυσικό τοπίο και η ανθρώπινη δημιουργικότητα συναντιούνται αρμονικά, αποπνέοντας γαλήνη και αρχαία σοφία.

Αυτή η κατοικία είναι μία ζωτική σύνθεση ανάμεσα στη φύση, την τέχνη και τον άνθρωπο!

Η μαγεία του τόπου και η αρχή της δημιουργίας

Η πρώτη τους επαφή με το νησί έγινε το 2017, κατά τη διάρκεια μιας οικογενειακής ιστιοπλοϊκής εκδρομής. Η ωμότητα του τοπίου - ένα νησί όπου ο άνεμος κυριαρχεί και οι βραχώδεις εκτάσεις υπερισχύουν - τους γοήτευσε αμέσως. Καθώς αποφάσισαν να παρατείνουν την παραμονή τους, ο Bosco Sodi ξεφύλλισε τις τοπικές αγγελίες ακινήτων και γρήγορα στράφηκε σε ένα μικρό οικόπεδο σε μια απομονωμένη αμμώδη έκταση κοντά σε μια όμορφη εκκλησία, στην άκρη του νησιού. Χωρίς δεύτερη σκέψη, το αγόρασε, διαμορφώνοντας έτσι το σημείο εκκίνησης για μια μαγική περιπέτεια.

Η σύνδεση με τη φύση και η αρχιτεκτονική έμπνευση

Η απόφαση να ζήσουν σε έναν τόπο τόσο ακατέργαστο και φυσικό, δεν ήταν καινούργια για το ζευγάρι, το οποίο συνήθως κατοικεί στο Brooklyn της Νέας Υόρκης. Η εμπειρία τους από τη δημιουργία του Casa Wabi στο Puerto Escondido, στο Oaxaca του Μεξικού, είχε ήδη διδάξει την τέχνη του να συνδυάζεις αρχιτεκτονική, τέχνη και φυσικό περιβάλλον με σεβασμό. Εκεί, σε μια απομακρυσμένη παραλία του Ειρηνικού, συνεργάστηκαν με κορυφαίους αρχιτέκτονες όπως οι Tadao Ando, Álvaro Siza, Kengo Kuma και Alberto Kalach, δημιουργώντας έναν χώρο όπου η τέχνη ζει μέσα στη φύση.

Στην Φολέγανδρο, με την υποστήριξη του αρχιτεκτονικού γραφείου Deca Architecture του Carlos Loperena, σχεδιάστηκε μια σειρά κατοικιών που μοιάζουν να ξεφυτρώνουν αβίαστα από τα βράχια, εναρμονισμένες με το περιβάλλον. Η επιλογή τους να εντάξουν το σπίτι μέσα στη βουνοπλαγιά, εκμεταλλευόμενοι το ειδικό οικοδομικό καθεστώς της Ελλάδας που επιτρέπει μεγαλύτερα κτίρια με τέτοια κατασκευή, έδωσε τη δυνατότητα για ένα συγκρότημα που μοιάζει με μικρή πολιτεία ενσωματωμένη στη φύση.

Υλικά, τέχνη και παράδοση σε αρμονία

Η ανακατασκευή του χώρου άρχισε με την εξαγωγή μεγάλων κομματιών πράσινου ασβεστόλιθου από το παλιό λατομείο, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως θεμέλια και τοίχοι, μαζί με τσιμεντένιες πλάκες που ρίχτηκαν επί τόπου. Τα σπίτια αποπνέουν αίσθηση γήινης απλότητας και αμεσότητας, με παράθυρα που «αγκαλιάζουν» τη θέα της θάλασσας και της γαλήνιας ακτογραμμής.

Η Lucia Corredor ανέλαβε τον σχεδιασμό των εσωτερικών χώρων, υιοθετώντας μια ίδια φιλοσοφία: απλότητα, φυσικά υλικά και τοπικές πρώτες ύλες. Με τη βοήθεια του Miri Pura, ενός τοπικού πολυεργαλείου, ξύλινες σανίδες πεύκου που χρησιμοποιήθηκαν ως καλούπια για το τσιμέντο μετατράπηκαν σε τραπέζια και παγκάκια, ενώ κλαδιά και κορμοί ελιάς, μαζεμένα από τη γύρω περιοχή, έγιναν χειροποίητα σκαμπό.

Τα έπιπλα, σε στιλ λιτό και χειροποίητο, συνδυάζονται με κομψά δείγματα μοντέρνας δανέζικης σχεδίασης από το στούντιο Decada, όπως η καρέκλα γραφείου του Kai Kristiansen και οι καρέκλες τραπεζαρίας του Hans Wegner, δημιουργώντας έναν χώρο όπου η παράδοση συναντά την εκλεπτυσμένη αισθητική.

Η επαφή με την τοπική κουλτούρα

Τα αντικείμενα που κοσμούν το σπίτι προέρχονται κυρίως από το νησί. Από ένα μικρό μαγαζάκι που πουλάει σχεδόν τα πάντα, έχουν αγοραστεί καλαθάκια, μπαμπού για τις στέγες και μέχρι και μαξιλάρια για τις καρέκλες στην εξωτερική ψησταριά. Τα κεραμικά πιάτα με το μπλε και άσπρο χρώμα, με τα τολμηρά σχέδια του Eduardo Sarabia, μοιάζουν να αντλούν στοιχεία και από την ελληνική και από τη μεξικάνικη παράδοση, ενώ ταυτόχρονα κρύβουν μια ιδιαίτερη αφήγηση που σχετίζεται με τις ιστορίες του παράνομου εμπορίου.

Σε όλο το σπίτι, βράχοι και κλαδιά που μοιάζουν με γλυπτά φέρνουν τη μαγεία της φύσης στο εσωτερικό. Μαρμάρινα κομμάτια που θυμίζουν αγάλματα της αρχαίας Ελλάδας και φυσικά ορυκτά, προσθέτουν μια μοναδική αύρα ηρεμίας και μυστηρίου.

Ένας καταφύγιο ξεκούρασης και δημιουργίας

Ο Bosco Sodi επιθυμούσε έναν τόπο που να προσφέρει γαλήνη και ξεκούραση, ένα καταφύγιο για δημιουργία, μαγειρική και αναζωογόνηση με τους φίλους και την οικογένεια. Η κατοικία είναι σχεδιασμένη με άνετους, ανοιχτούς χώρους, ώστε να αναπνέει και να δίνει χώρο στη ζωή και τις δραστηριότητες. Η σύνδεση με το περιβάλλον δεν περιορίζεται μόνο στην αισθητική αλλά εκτείνεται και στην αγροτική δραστηριότητα. Η οικογένεια καλλιεργεί ελιές, ένα νέο αμπέλι και μια ποικιλία αυτοχθόνων φυτών, με τη βοήθεια ενός ειδικού βοτανολόγου και εκατοντάδων σπόρων που πρόσφατα αγόρασαν.

Ένα παλιό σπίτι ψαράδων, ένας νέος χώρος έμπνευσης 

Κατηφορίζοντας προς τη θάλασσα, η οικογένεια διατηρεί μια παλιά ψαροκαλύβα, όπου συγκεντρώνονται για στιγμές ξεκούρασης και συλλογής. Το σπίτι αυτό, με τις φθαρμένες από τον χρόνο επιφάνειες, παραμένει ανέγγιχτο από τον άνθρωπο, καθώς ο χρόνος το έχει αγγίξει με τον ίδιο τρόπο που ο ήλιος και ο άνεμος έχουν χαράξει τα έργα του Sodi. Εδώ ο καλλιτέχνης σχεδιάζει να ξεκινήσει σύντομα τη δουλειά του, καθώς το κλίμα επηρεάζει τον τρόπο που τα χρώματα στεγνώνουν και ραγίζουν, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τις κατοικίες που δημιούργησε - μια  σχέση με τη φύση, όπου η αυθόρμητη έμπνευση οδηγεί κάθε κίνηση.

Main Image Credits: Miguel Flores-Vianna