Ίσως πιστεύετε ότι έχετε πάρει τη λάθος στροφή όταν πλησιάζετε στο σπίτι του αρχιτέκτονα Rupert Scott και της συνεργάτιδάς του κι επιχειρηματία Leo Wood στο Λονδίνο. Το πρώην αποστακτήριο τζιν βρίσκεται σε έναν λιτό δρόμο στο Whitechapel, δίπλα σε έναν χώρο στάθμευσης και μια αποθήκη υφασμάτων. Ακριβώς ένας φοίνικας που «κρυφοκοιτάζει» πάνω από έναν τοίχο από τούβλα προμηνύει για την όαση που θα συναντήσει μέσα στην κατοικία.

Περνώντας από την τοξωτή μεταλλική πύλη βρίσκεται μια αυλή γεμάτη με πράσινο. Μια ατσάλινη σκάλα οδηγεί σε έναν χώρο γεμάτο φως, που είναι διπλού ύψους, και βρίσκεται μακριά από τη φασαρία του Whitechapel. «Μέρος της αναδιοργάνωσης του κτιρίου ήταν η ιδέα της δημιουργίας ενός κλειστού, χώρου γεμάτου με φυτά», λέει η Leo. Το ζευγάρι ζούσε κοντά σε αυτό το σπίτι, όταν ανακάλυψαν ότι ήταν προς πώληση, και παράλληλα φάνταζε ως μια προοπτική που οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήθελαν να αποκτήσουν.

«Όταν βρήκαμε το κτίριο, ήταν απλώς ένα εγκαταλελειμμένο κουτί με τούβλα», λέει χαριτωμένα ο Rupert, ιδρυτής της εταιρίας Open Practice Architecture. «Ήταν σκοτεινό και πολύ παραμελημένο, αλλά μπορούσαμε να δούμε τις δυνατότητές του». Ο Rupert διαχώρισε το κτίριο, διατηρώντας μόνο τους τοίχους από τούβλα και το δάπεδο από μπετόν, δημιουργώντας έτσι έναν νέο χώρο με πλαίσιο από χάλυβα. Η κάτοψη έχει σχήμα μιας φέτας κέικ, με το σημείο εκείνο να κόβεται. Ο κύριος, ενιαίος χώρος του καθιστικού βρίσκεται στο πιο στενό μέρος του σπιτιού, ενώ ένα δωμάτιο μελέτης και οικογενειακών συγκεντρώσεων υπάρχει στο πίσω μέρος. Στον πρώτο όροφο, τα υπνοδωμάτια εκτείνονται κοιτάζοντας σε μια μεγάλη βεράντα. Ένα πρώην αποστακτήριο τζιν, τώρα αποτελεί ένα σπίτι δύο υπνοδωματίων.

«Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν το φως στο κτίριο», εξηγεί ο Rupert. Δημιούργησε λοιπόν μια άλλη βεράντα στη σκοτεινότερη γωνία στο πίσω μέρος του κτίσματος, η οποία «λούζει» τα υπνοδωμάτια και τη χαλύβδινη σκάλα. Τα νέα παράθυρα Crittal υπενθυμίζουν τις ρίζες της δομής. Ταπεινά υλικά όπως το σκυρόδεμα και το πεύκο έχουν χρησιμοποιηθεί σε όλο το σπίτι. «Προσπαθώ πάντα να αποφεύγω τα ακριβά, φανταχτερά υλικά, προτιμώντας τα απλά που συντίθενται προσεκτικά», προσθέτει.

Το σπίτι είναι γεμάτο με προσεκτικά επιμελημένα και σύγχρονα ευρήματα για τη διακόσμηση, που ζωντανεύουν με πολύχρωμα υφάσματα. Με τη βοήθεια αυτού του έργου, η Leo μάλιστα ξεκίνησε τη δική της interior design εταιρία, την Kinder Design, και πρόσφατα ολοκλήρωσε έναν άλλο χώρο συνεργασίας στο Λονδίνο -αυτήν τη φορά για έναν πελάτη. «Ενδιαφέρομαι για τη χωρική ισορροπία εργασίας, ζωής και παιχνιδιού», εξηγεί. «Εξετάζω πώς κατοικούν και χρησιμοποιούν τον χώρο τα άτομα που μένουν σε αυτόν». Για τον σκοπό αυτό, το αποστακτήριο gin που μετατράπηκε σε σπίτι, λειτουργεί ως ένα σχεδιαστικό μανιφέστο τόσο για τη Leo όσο και για τον Rupert, ενώ αποτελεί πλαίσιο για την οικογενειακή ζωή που έχουν με τις δύο μικρές κόρες τους. «Όσο περισσότερο ζείτε κάπου, τόσο περισσότερη ιστορία δημιουργείτε σε αυτό. Στηριζόμαστε στην υπάρχουσα ιστορία αυτής της δομής. Αν και το έχουμε μεταμορφώσει εντελώς, είμαστε απλώς θεματοφύλακες αυτού. Αυτό θα είναι ένα μέρος γεμάτο αναμνήσεις για εμάς και τα παιδιά μας» αναφέρει το ζευγάρι.

Photography: Rosella Degori

Πηγή: thespaces.com

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες του σπιτιού στη gallery.