Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μια γενιά ανήσυχων δημιουργών άρχισε να ταξιδεύει ασταμάτητα, αναζητώντας νέους τόπους και νέες ιδέες. Από αυτή τη διεθνή κινητικότητα γεννήθηκε ένας ζωηρός διάλογος ανάμεσα στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, μια συνάντηση που διαμόρφωσε τη γλώσσα του μοντερνισμού όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Αυτή η πλούσια ανταλλαγή πολιτισμών ζωντανεύει στη νέα έκθεση της Galerie Gabriel στη Νέα Υόρκη, όπου περισσότερα από εκατό έργα φωτίζουν τις παράλληλες διαδρομές σχεδιαστών και καλλιτεχνών που άφησαν το αποτύπωμά τους σε δύο ηπείρους.

Όταν η τέχνη συναντά το design

Η επιμελήτρια και ιδρύτρια της γκαλερί, Nancy Gabriel, ανέθεσε στον interior designer Andre Mellone να συνθέσει μια αφήγηση που τοποθετεί την τέχνη και το design στο ίδιο επίπεδο. Όχι ως δύο ξεχωριστούς κόσμους, αλλά ως αλληλένδετες εκφράσεις του ίδιου δημιουργικού παλμού. Ο Mellone, ο οποίος εγκατέλειψε τη Βραζιλία για να χτίσει την καριέρα του στη Νέα Υόρκη, έχει μια έμφυτη ευαισθησία απέναντι στη διαπολιτισμική συνύπαρξη. Προσεγγίζει την έκθεση σαν ένας σύγχρονος χαρτογράφος του μοντερνισμού, που αναγνωρίζει πως οι ιδέες γεννιούνται και ωριμάζουν μέσα από κίνηση, επιρροές, συναντήσεις.

Μια inside ματιά στην έκθεση

Στο ρετιρέ της γκαλερί με θέα τον ορίζοντα του Μανχάταν, οι ιστορίες του Γάλλου Jean Royère και του Αργεντινού Roberto Platé συναντιούνται με εκείνες πολλών ακόμη δημιουργών που διέσχισαν τον Ατλαντικό. Ο Mellone αποφεύγει την εύκολη λύση μιας «μουσειακής» παρουσίασης και στρέφεται αντίθετα στη δραματικότητα των λόμπι των ξενοδοχείων της δεκαετίας του '50: στους μεγάλους όγκους, στις καθαρές γραμμές, στις απρόσμενες αποστάσεις μεταξύ των επίπλων. Έτσι, κάθε αντικείμενο δε λειτουργεί ως μέρος ενός συνόλου, αλλά ως αυτόνομη στιγμή, σχεδόν σαν ένας χαρακτήρας σε σκηνή ταινίας. Η απουσία υπερβολικών διακοσμητικών στοιχείων, μαζί με τις παιχνιδιάρικες τοποθετήσεις καρεκλών και φωτιστικών, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα τόσο ιδιαίτερη, ζεστή, οικεία και ταυτόχρονα αινιγματική.

Ο Royère, ένας ακούραστος traveler από το Παρίσι στη Μέση Ανατολή και στη Νότια Αμερική, μεταφέρει σε κάθε του δημιουργία τον ρυθμό των πόλεων που τον φιλοξένησαν. Τα εκρηκτικά του χρώματα και οι οργανικές γραμμές του βρίσκουν νέα ανάγνωση χάρη στη ματιά του Mellone, ο οποίος χρησιμοποιεί μονοχρωματικά μάλλινα χαλιά για να ορίσει διακριτές «νησίδες αφήγησης» σε κάθε δωμάτιο. Η επιλογή ενός baby-blue καναπέ του Royère, σε συνδυασμό με πιο γήινα κομμάτια των Zalszupin και Tenreiro, υποδηλώνει την τόλμη της επιμέλειας, αλλά και την πίστη του Mellone στην αξία της έντονης προσωπικότητας των δημιουργών της εποχής.

Θεατρικότητα, χρώματα και πολιτισμοί

Παράλληλα, τα μεγάλης κλίμακας έργα του Platé εκμεταλλεύονται στο έπακρο τα ψηλοτάβανα δωμάτια. Η θεατρικότητα των σχημάτων και των χρωμάτων του, που προδίδει το παρελθόν του στη σκηνογραφία, δημιουργεί έναν οπτικό διάλογο με τα κομμάτια των Eisler, Hauner, Scapinelli και Caldas. Ο Mellone τοποθετεί τα έργα έτσι ώστε να μην «ανταγωνίζονται» το ένα το άλλο. Αντιθέτως, δημιουργούν μια διαδοχή ρυθμών που θυμίζει μια περιπατητική αφήγηση μέσα σε έναν χώρο που συνεχώς αποκαλύπτει κάτι νέο.

Στο σύνολό της, η έκθεση "Crossed Trajectories" λειτουργεί ως ένας ύμνος στη δύναμη της μετακίνησης από πόλη σε πόλη. Υπενθυμίζει ότι οι ιδέες δεν ανήκουν ποτέ σε έναν τόπο μόνο - ανθίζουν όταν ταξιδεύουν, όταν συναντούν το διαφορετικό, όταν μεταφράζονται σε νέα υλικά και χρώματα. Η έκθεση προτάσσει ένα αισιόδοξο μήνυμα: ότι η δημιουργικότητα δε γνωρίζει σύνορα και ότι η ποικιλία των εμπειριών είναι το «καύσιμο» που οδηγεί σε πρωτοποριακή τέχνη και σχεδιασμό.

Με πληροφορίες από Wallpaper | Φωτογραφίες: Billal Taright