Κανείς δεν κινηματογραφεί τον ωκεανό ως υποκατάστατο συναισθηματικών άκρων όπως ο Alfonso Cuarón. Σε ταινίες όπως το "Children of Men", το "Gravity" και το "Roma", ο Μεξικανός σκηνοθέτης - συχνά σε συνεργασία με τον βραβευμένο με Όσκαρ διευθυντή φωτογραφίας Emmanuel Lubezki - κάνει τα κύματα μια μεταφορά για τα πάντα, από την αναγέννηση μέχρι την ασφάλεια και κάθαρση. Από αυτή την άποψη, η νέα σειρά της Apple TV+ "Disclaimer", την οποία ο Cuarón έγραψε και σκηνοθέτησε στο σύνολό της, ταιριάζει απόλυτα στον δημιουργό "Y tu mamá también".
Ως καλλιτέχνης γνωστός για την αύξηση των εισιτηρίων μαζικής αγοράς, όπως οι Μεγάλες Προσδοκίες, ο Harry Potter, ο Αιχμάλωτος του Azkaban και τα Παιδιά των Ανδρών, αυτή η προσαρμογή του μυθιστορήματος της Renée Knight του 2015 δημιουργεί ένα διαισθητικό, αν και κάπως άνισο ζευγάρι. Δουλεύοντας μαζί με τον μακροχρόνιο συνεργάτη του Emmanuel Lubezki (ο οποίος μοιράζεται τα καθήκοντα φωτογραφίας με τον Bruno Delbonnel), ο Cuarón δημιουργεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά οπτικά σόου στην πρόσφατη μνήμη, αλλά δυσκολεύεται να εναρμονίσει το φιλόδοξο στιλ του με το εγγενώς συμβατικό υλικό.
H Cate Blanchett απολαμβάνει για άλλη μια φορά το ρόλο μιας γυναίκας που πολιορκείται από πολλές μεριές: μιας σκληρής ερευνήτριας δημοσιογράφου που ονομάζεται Catherine Ravenscroft, της οποίας η πτώση της φήμης επιταχύνεται από τη δημοσίευση ενός δυσοίωνου νέου χαρτόδετου βιβλίου χαραγμένου με παλιά μυστικά. Την ιστορία μοιράζεται με τον Stephen Brigstocke, ο οποίος ρίχνεται σε μια περίπλοκη αναζήτηση εκδίκησης αφού έχασε τη δουλειά του ως δάσκαλος και τη σύζυγό του Nancy (Lesley Manville) από καρκίνο.
Ήταν ο γιος του Stephen και της Nancy, Jonathan (Louis Partridge) που πέθανε στην Ιταλία όλα αυτά τα χρόνια πριν, και το «Disclaimer» εναλλάσσεται μεταξύ της επιδίωξης του Stephen για την Catherine και των αναδρομών στο παρελθόν που φαίνεται να εξηγούν γιατί την κατηγορεί για τη μοίρα του Jonathan.
Σε βινιέτες που διαδραματίζονται στις αρχές της δεκαετίας του 2000 (οριοθετημένες από παλιομοδίτικες λήψεις me ιριδίζον φως), το Disclaimer ακολουθεί τον Jonathan ως έναν 19χρονο που φωτογραφίζει το δρόμο του στην Ιταλία με ανοιχτά μάτια. Στην Πίζα, ο φακός του έλκεται από μια νεότερη, η οποία ταξιδεύει με το τετράχρονο παιδί της, τον Νίκολας, και μια τυχαία συνάντηση σύντομα σιγοβράζει σε μια υπερώριμη σχέση.
Υπάρχει ένα σουρεαλιστικό καστ για το πόσο ολοκληρωτικά ο κόσμος της Catherine στρέφεται εναντίον της που το "Disclaimer" δεν αγκαλιάζει αρκετά για να μετατραπεί σε καθαρή αλληγορία. Η σειρά φαίνεται απλά απίστευτη, τόσο όσον αφορά τη συμπεριφορά των χαρακτήρων της όσο και, τραγικά, τις πραγματικές προκαταλήψεις που προσπαθεί να αναδείξει. Ο Cuarón δημιουργεί μερικές ανεξίτηλες εικόνες στη διαδικασία, αλλά δεν μπορεί να διαμορφώσει το "Disclaimer" σε ένα λειτουργικό δοχείο για τη δική του ιστορία.
Οι χαρακτηριστικές μεγάλες λήψεις του σκηνοθέτη και οι τρεμάμενες ευρείες γωνίες -κομψές και προοδευτικές ταυτόχρονα- μοιάζουν και αισθάνονται όπως τίποτα άλλο στην τηλεόραση. Κάθε πλαίσιο εμπλουτίζεται με λεπτομέρεια, από την πολυτελή εσωτερική διακόσμηση και την ειδυλλιακή ιταλική θέα μέχρι τη γάτα Ravenscroft που πηδά κατά μήκος του πλαισίου.
Δείτε το trailer:
