Αυτές οι μέρες έχουν έναν μοναδικό τρόπο να γράφουν μέσα μας. Όπως κι αν μας βρουν: σε κεκτημένη ταχύτητα ή στο σχόλασμα από τη δουλειά, που κάθε Παραμονή χτυπάει κόκκινο. Στον επίλογο μιας χρονιάς αλλαγών, κατά την οποία δουλέψαμε πολύ, στην αλλαγή βάρδιας ή σ’ εφημερία. Στο τιμόνι, κάποια χιλιόμετρα μακριά από τη βάση μας, ή στο σπίτι. Με φίλους ή μόνους, με ή χωρίς την προσδοκία της γιορτινής διασκέδασης, με πολλά ή λιγότερα φώτα. Σημασία έχει ν’ αφεθούμε, για να δώσουμε χώρο στο συναίσθημά μας να εκδηλωθεί κοντά σε αγαπημένους και ευκαιρία στις αισθήσεις μας να ενεργοποιηθούν γύρω από ένα ζεστό, οικογενειακό γιορτινό τραπέζι. Να είμαστε εμείς και όλα όσα μας μαγεύουν.

Πιο «Χριστούγεννα» από ποτέ

Η αλήθεια είναι πως κάθε χρόνο αυτές οι μέρες μας βρίσκουν αλλιώς. Κι αυτό δίνει στην εποχή άλλη αξία, καθώς κυριαρχούν διαφορετικές μυρωδιές και παραστάσεις, γεννιούνται άλλες ανάγκες. Φέτος, μπορεί να μην τυπωθούν εκείνα τα εισιτήρια, τα φολκλόρ οικογενειακά τραπέζια ίσως να έχουν λιγότερα σερβίτσια, τα μπαρ στο κέντρο να μην είναι ασφυκτικά γεμάτα και οι δρόμοι να έχουν λιγότερες μουσικές. Και οι Παραμονές, κι αυτές δε θα έχουν την ταχύτητα όλων των προηγούμενων, δε θα τρέχουμε να προλάβουμε, δε θα μποτιλιαριζόμαστε στον δρόμο της επιστροφής. Οι στιγμές, όμως, που θα μοιραστούμε μέσα στα σπίτια μας θα έχουν περισσότερη ουσία. Θα έχουν κατανόηση και αποδοχή.

Ραντεβού στο σπίτι

Γι’ αυτό ανοίξτε φέτος τις κουρτίνες λίγο περισσότερο. Φωτίστε τα παράθυρά σας. Αφήστε έξω από την πόρτα ό,τι πραγματικά δε χρειάζεστε. Θέλει τέχνη και θέληση για να το καταφέρετε. Είναι, όμως, η καλύτερη ευκαιρία για να δώσετε νόημα σε αυτήν την εποχή και να κρατήσετε ζωντανή λίγη από τη μαγεία της. Χωράει παντού, βλέπετε, αυτή η μαγεία, ακόμη και μέσα σε τέσσερις τοίχους. Αρκεί να μπορέσετε να τη δείτε, να την πλάσετε, να της δώσετε υπόσταση. Να την περάσετε στα «απλά»: σε μια γεύση, σε κάποια γωνιά στο σπίτι, σ’ ένα χαμόγελο, σε μια κουβέντα. Τα σπίτια, άλλωστε, πάντα είχαν και θα έχουν τη δική μας ενέργεια. Γι’ αυτό κάντε τα όμορφα. Βάλτε τους χρώμα, συναίσθημα. Δώστε τους κάτι από τον εαυτό σας. Φροντίστε τα. Προσαρμόστε τον χώρο στις ανάγκες σας. Είναι ακόμη το καταφύγιό σας, για όσο θέλετε να το βλέπετε ως τέτοιο. Και να θυμάστε πως δε χρειάζεται να κρεμάσετε στο δέντρο μεγαλεπήβολες προσδοκίες, γιατί τα Χριστούγεννα χάνονται όταν δεν υπάρχει ουσία. Όσο τα κυνηγάμε μανιωδώς, τρέχουμε πίσω από μια τεχνητή, προσωρινή ευτυχία, φορτωμένη με λαμπάκια που αναβοσβήνουν. Δε χρειάζονται, όμως, όλα αυτά. Η ουσία είναι να νιώθετε το σπίτι σας «σπίτι». Τώρα, μάλιστα, πιο πολύ από ποτέ.

Κωδικός «Κουζίνα»

Μπείτε, λοιπόν, στην κουζίνα. Μαγειρέψτε φαγητά γι’ αυτούς που αγαπάτε, που πριν δεν είχατε τον χρόνο ή την ευκαιρία να καταπιαστείτε με αυτά. Ή που, πολύ απλά, ετοίμαζαν κάποιοι άλλοι για εσάς αυτές τις μέρες. Πειραματιστείτε ή πατήστε στην παράδοση, που έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία σήμερα. Κι ας μην πετύχει με την πρώτη. Κάντε το από επιλογή, όχι από ανάγκη. Και θα πετύχει την επόμενη φορά. Όλοι όσοι αγαπάμε το φαγητό πιστεύουμε, άλλωστε, σε μια δική μας αλήθεια: οι γεύσεις έχουν τον τρόπο τους να συγκλονίζουν. Και ειδικά αυτήν την εποχή είναι τόσο ζεστές, «σπιτίσιες» και γεμάτες... Γιατί πέρασαν στη μνήμη και συνδέθηκαν με στιγμές και πρόσωπα. Έτσι, κάθε φορά που αναβιώνει κάποια από αυτές, ζωντανεύουν και οι αντίστοιχες θύμησες. Περνάνε και σε άλλα χέρια, κάποιες φορές ατόφιες, όπως τις αγαπήσατε, άλλοτε ραφιναρισμένες. Όσο, όμως, μαγειρεύετε αυτές τις μέρες, κλείστε την τηλεόραση και δυναμώστε τη μουσική. Κάθε φορά. Γιατί όπως λέει και ο Νίκος Ξενάκης, «Χριστούγεννα είναι όταν κλείνεις το δελτίο ειδήσεων, για να ξεκινήσεις το δικό σου». Και τώρα έχουμε όλοι πολλά να πούμε.

Γύρω από το ίδιο τραπέζι

Μέχρι πέρσι, για κάποια σπίτια το τραπέζι αυτών των ημερών έπαιρνε άλλη διάσταση, όσο εύκολοι ή δύσκολοι κι αν ήταν οι καιροί. Είχε αναμνήσεις, ένταση, γέλια, φωνές, αναβίωνε γεύσεις. Έφερνε τους ανθρώπους πιο κοντά, ακόμη και όταν αυτό γινόταν κατά συνθήκη. Φέτος, αν και τα τραπέζια θα είναι πιο μικρά, θα στρωθούν, όμως, πάλι. Για να βρεθούμε μαζί, να φορέσουμε κάτι όμορφο, να φάμε. Για να γεμίσουμε τα ποτήρια και να πιούμε σε όλα όσα θα έρθουν όταν όλα αυτά που ζούμε τελειώσουν. Για να ευχηθούμε να είναι κοντά η επόμενη φορά που θα μαγειρέψουμε γι’ αυτούς που είναι μακριά. Όταν οι αγκαλιές θα είναι πιο σφιχτές και στις ευχές θα χωράνε μεγαλύτερες αλήθειες. Μέχρι να συναντηθούμε ξανά όλοι στο ίδιο τραπέζι, να θυμάστε: τα Χριστούγεννα είναι μέσα μας!