Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνομιλήτρια, φιλική, με ύφος προσιτό, που δεν προδίδει σε καμία περίπτωση το σπουδαίο όνομα που «κρύβεται» από πίσω της, η Ζωή Ψαρρά-Παπαγεωργίου ανήκει στην κατηγορία ανθρώπων που δεν τους αρέσει να επαναπαύονται και να παίζουν εκ του ασφαλούς. Δεν ξεχνά ποτέ όσους έχουν ανάγκη και πάντα προσπαθεί να προσφέρει με όποιον τρόπο μπορεί. Αυτή η φιλοσοφία ζωής λοιπόν την οδήγησε, πριν από έξι χρόνια, στην ίδρυση της Αντηρίδας, ενός κοινωφελούς οργανισμού, με αρχικό στόχο τη στήριξη και τη βοήθεια των ασθενών και των συγγενών τους, αλλά και των ανθρώπων του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου στο σύνολό τους, μέσα από τους εθελοντές και τα μέλη της.
Αεικίνητη η ίδια, ωστόσο, διεύρυνε τη δράση της και πλέον, σε συνεργασία με άλλες ΜΚΟ, η Αντηρίδα συμπράττει μαζί τους και μαζί στοχεύουν στη στήριξη ευπαθών ομάδων, ακόμα κι εκτός των συνόρων του νοσοκομείο.
Εμείς τη συναντήσαμε, με αφορμή την επερχόμενη εκδήλωση που ετοιμάζει σε λίγες μέρες, και μιλήσαμε για όσα έχει καταφέρει μέσα από τον οργανισμό, την αξία του εθελοντισμού σήμερα και πώς αυτός μπορεί να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο για να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι όλων.
Από το 2011 που ξεκίνησε η δράση της Αντηρίδας ποιους αρχικούς σας στόχους έχετε πετύχει; Ανταποκρίνονται στις προσδοκίες που είχατε τότε;
Η αρχική σκέψη της δημιουργίας του Συλλόγου ήταν η βοήθεια των ασθενών και των συνοδών τους. Πήγαμε παρακάτω, δεν είχαμε στο νου μας ότι θα μπορούσαν να συμβούν αυτά που συνέβησαν τα επόμενα χρόνια. Ξεκινήσαμε με μικρά βήματα και πλέον εκτός από τους αρχικούς στόχους, προσπαθούμε μόνο για την ουσία της Αντηρίδας. Για παράδειγμα με την βοήθεια του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου έχει δημιουργηθεί μια βιβλιοθήκη που ξεκίνησε από δωρεές και σιγά-σιγά έχει γίνει πολύ μεγάλη. Τώρα, προσπαθούμε να φτιάξουμε μια δεύτερη βιβλιοθήκη με ξενόγλωσσα βιβλία, γιατί όπως γνωρίζετε, έρχονται άνθρωποι που δε μιλούν ούτε διαβάζουν ελληνικά. Η βοήθειά μας σε άλλους οργανισμούς της πόλης, με προϊόντα από την αποθήκη που έχουμε δημιουργήσει, ανάλογα με τις ανάγκες τους, αλλά και μέσα στο Νοσοκομείο σε ασθενείς και συνοδούς που μπορεί να χρειάζονται από ένα σαπούνι, ένα γάλα, μια παιδική τροφή. Βοήθεια στους χώρους του Νοσοκομείου σε διάφορες θέσεις, στις πληροφορίες με εθελοντές έξω από το Νοσοκομείο να εξυπηρετήσουν όποιον το χρειάζεται, με μια ακόμη πρωτότυπη ανοικτή δανειστική βιβλιοθήκη τη λεγόμενη “Think Tank”, που κατασκεύασαν και προσέφεραν στο Νοσοκομείο η εθελοντική ομάδα αστικού ακτιβισμού Next 2U και τοποθετήθηκε με τη βοήθεια της Αντηρίδας στον αύλειο χώρο μπροστά από το κυλικείο. Είναι μικρά μικρά πράγματα που συνθέτουν όμως μια μεγάλη εικόνα και που αποδεικνύουν την έκταση που έχει πάρει η δράση του συλλόγου. Έτσι, νιώθω ότι, όχι μόνο έχουμε πετύχει, άλλα έχουμε ξεπεράσει και τις προσδοκίες που είχαμε τότε.
Φυσικά, ένας τέτοιος οργανισμός παραμένει αεικίνητος. Έχετε κάποιο συγκεκριμένο όραμα-πρότζεκτ, πάνω στο οποίο δουλεύετε περισσότερο και θέλετε να πραγματοποιήσετε στο άμεσο μέλλον;
Η διάθεση μας είναι μεγάλη, βασικό μας όραμα είναι να προσεγγίσουμε όσο το δυνατό περισσότερους ανθρώπους είτε ως εθελοντές, είτε ως απλά μέλη. Έχουμε δημιουργήσει ένα πρόγραμμα τα Σαββατοκύριακο, για φοιτητές και μαθητές Λυκείου που παρακολουθούν τους πιο έμπειρους εθελοντές επί τω έργω. Αυτό το project θέλουμε να διαδοθεί, θέλουμε και ελπίζουμε να το δούμε μεγαλύτερο. Με σχολεία, με παιδιά. Αυτά είναι το μέλλον του Συλλόγου μας έτσι κι αλλιώς. Αλλά και του κόσμου.
Στην επίσημη ιστοσελίδα σας διαβάζουμε ότι στόχος σας δεν είναι μόνο να στηρίξετε τους ανθρώπους του Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, αλλά να εξαπλωθεί η δράση σας και σε όποιον το έχει ανάγκη.
Ακριβώς, συνεργαζόμαστε σχεδόν με όλους τους οργανισμούς της πόλης, τους Δήμους και τις Μητροπόλεις. Βοηθάμε στα δημόσια υπνωτήρια, τα συσσίτια, στις ανάγκες ρουχισμού, στα παιδικά χωριά και άλλα πολλά. Προσπαθούμε συνεχώς να προχωρήσουμε τη δράση μας και να είμαστε όσον το δυνατό περισσότερο χρήσιμοι.
Πώς μπορεί λοιπόν το κοινό να βοηθήσει το έργο της Αντηρίδας και να γίνει μέλος της μεγάλης οικογένειάς της;
Ο Σύλλογος μας δεν έχει κάποια κρατική χρηματοδότηση, ούτε ανήκει σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Μας στηρίζει βασικά το Ίδρυμα Παπαγεωργίου, κάποιες επιχειρήσεις και τα μέλη μας. Για εμάς λοιπόν βοήθεια είναι η συμμετοχή νέων μελών, τόσο ηθικά όσο και πρακτικά. Μέλος της Αντηρίδας μπορεί να γίνει κάποιος απλώς με μια επίσκεψη στο γραφείο της, που βρίσκεται στο χώρο του Νοσοκομείου, απέναντι από το πρωτόκολλο, αλλά και ηλεκτρονικά στο www.antirida.gr.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες που καλείται μια κοινωφελής οργάνωση να ξεπεράσει;
Η έντονη γραφειοκρατία και το γεγονός ότι οι απαιτήσεις μέχρι να σταθεί αξιοπρεπώς μια κοινωφελής οργάνωση και να μπορεί να λειτουργήσει ομαλά και να μπορεί να βοηθήσει όποιον το χρειάζεται είναι αμέτρητες. Γι’ αυτό και χρειαζόμαστε τη στήριξη των εθελοντών, για την οποία μιλούσαμε πιο πριν!
Συναισθηματικά, η ενασχόλησή σας με τον οργανισμό τι σας προσφέρει; Φαντάζομαι ότι, όταν ο σκοπός είναι τόσο ευγενής, τα συναισθήματα είναι πολύ δυνατά.
Νομίζω τελικά ότι η προσφορά στους άλλους είναι κάτι που εμείς χρειαζόμαστε παραπάνω και περισσότερο από αυτό που νομίζουμε. Όσοι είμαστε ενεργά μέλη το χαιρόμαστε πραγματικά. Η ικανοποίηση μιας «καλής πράξης» έχει συναισθηματική αξία, οπότε το προσωπικό όφελος είναι μεγάλο!
Πιστεύετε ότι ο εθελοντισμός στην Ελλάδα βρίσκεται στα επιθυμητά επίπεδα συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Τι θα μπορούσε να γίνει για να αυξηθεί η συμμετοχή του κόσμου;
Πιστεύω ότι ο Έλληνας από τη φύση του είναι φιλότιμος και δοτικός. Ωστόσο, νομίζω ότι αυτό που λείπει από εμάς σε σχέση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα είναι η ενημέρωση. Ίσως είμαστε ακόμη σε νηπιακό στάδιο όσον αφορά αυτόν τον τομέα. Θεωρώ όμως ότι οι Έλληνες έχουν όρεξη και διάθεση όταν τους δοθεί η ευκαιρία ,να προσφέρουν το καλύτερο δυνατό.
Τώρα, όσον αφορά το τι θα μπορούσε να γίνει για να αυξηθεί ο κόσμος που ασχολείται με τον εθελοντισμό... Κοιτάξτε, σίγουρα, ο καθένας πρέπει να σκεφτεί τις δικές του καθημερινές υποχρεώσεις, όπως την οικογένεια, τη δουλειά, τα προσωπικά του προβλήματα συνολικά, που δεν τελειώνουν ποτέ δυστυχώς. Οπότε, καταλήγει να πιστεύει ότι δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τον εθελοντισμό. Αυτό λοιπόν που πρέπει όλοι να κατανοήσουν είναι ότι δεν πρόκειται για υποχρεωτική εργασία. Ο καθένας μπορεί να διαμορφώσει τη δράση του όπως εκείνος θέλει και σύμφωνα με τον χρόνο του. Μια φόρα την εβδομάδα, μια φορά τον μήνα, πέντε φορές το χρόνο... Ακόμα και το ελάχιστο κάνει τη διαφορά! Σίγουρα, οι Ευρωπαϊκές χώρες είναι καλύτερα οργανωμένες στα εθελοντικά θέματα, αλλά ο Έλληνας νομίζω το αίσθημα αλληλεγγύης μέσα του.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δύναμή του εθελοντισμού και ποιες αλλαγές μπορεί να φέρει στην κοινωνία αν την «εκμεταλλευτούμε» σωστά;
Μπορεί να φέρει τεράστιες αλλαγές. Μεγάλο θέμα, όπως είπα πριν, είναι η οργάνωση και η εξάπλωση της ιδέας. Εμείς με την Αντηρίδα, πέρα από τα θέματα του Νοσοκομείου και την προσφορά μας σε διάφορους οργανισμούς, ασχολούμαστε και με τον χώρο του πολιτισμού. Έχουμε επισκεφτεί σχεδόν όλα τα βυζαντινά μουσεία και μνημεία της Θεσσαλονίκης, έχουμε κάνει καθαρισμούς των χώρων τους, έχουμε προτρέψει σχολεία να μας ακολουθήσουν και να προσφέρουν, αλλά και να μάθουν! Είναι ένα μεγάλο κέρδος. Βλέπουμε καθημερινά μνημεία της πόλης μας, όπως τον Λευκό Πύργο, τα Τείχη στην Άνω πόλη, την Αγία Σοφία, τον Άγιο Δημήτριο και δε γνωρίζουμε την ιστορία τους. Αυτό που πρέπει οι άνθρωποι να καταλάβουν είναι πως ο εθελοντισμός φτάνει σε πολλά επίπεδα. Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, είναι από μόνο του μια μεγάλη αλλαγή.
Το ίδρυμα Παπαγεωργίου πώς συμπράττει με την Αντηρίδα και πώς τη στηρίζει για να συνεχίσει το έργο της;
Ήταν αρωγός στην προσπάθεια μας από την πρώτη στιγμή δημιουργίας της Αντηρίδας. Είναι ο βασικός υποστηρικτής και συμπαραστάτης στο έργο μας.
Ένα όνομα που φέρει τόσο μεγάλη σπουδαία ιστορία φέρει και μεγάλες ευθύνες;
Οι ευθύνες είναι μεγάλες. Καμία φορά αισθάνομαι ότι περιμένουν να κάνουμε το λάθος. Πάντα είχα και έχω ένα μεγάλο άγχος στο θέμα της τυπικότητας. Σίγουρα, δε γίνονται όλα τέλεια, σίγουρα γίνονται λάθη. Αυτό συμβαίνει άλλωστε και σε όλους του τομείς της ζωής. Όμως δε γίνεται να καταδικάζουμε συμπεριφορές και να μένουμε «ακίνητοι» λόγω φόβου και άγχους.
Είστε μια γυναίκα που έχει καταφέρει πολλά, αλλά θα έλεγε κανείς ότι διατηρείτε ένα διακριτικό προφίλ, ενώ μάχεστε καθημερινά για το καλό των άλλων. Ποια πρότυπα στη ζωή σας ώθησαν να ακολουθήσετε αυτήν την πορεία;
Τα πρότυπα μου σίγουρα είναι οι γονείς μου, οι οποίοι αν και δεν ήταν άνθρωποι με οικονομική επιφάνεια είχαν έντονο το αίσθημα της προσφοράς και πάντα βοηθούσαν τους συνανθρώπους τους με όποιον τρόπο μπορούσαν από μικρά ή μεγάλα πράγματα. Μπαίνοντας στην οικογένεια Παπαγεωργίου και έχοντας κοινούς στόχους, μου δόθηκε η δυνατότητα να κάνω πράξη αυτά που πάντα ήθελα.
Γνωρίζουμε ότι η Αντηρίδα διοργανώνει μια εκδήλωση στο Ύψιλον στις 19 Νοεμβρίου. Ποιος είναι ακριβώς ο σκοπός της εκδήλωσης και τι ακριβώς θα παρακολουθήσουν όσοι παρευρεθούν;
Θέλουμε να παροτρύνουμε τον κόσμο, τους Θεσσαλονικείς, να γίνουν εθελοντές ή και απλά μέλη της. Είναι πολύ σπουδαίο για εμάς. Φυσικά θα μαζευτούν κάποια χρήματα από τις προσκλήσεις που θα μας βοηθήσουν πολύ. Θα ξαναγνωριστούμε, θα ενημερωθούν για την δράση μας, θα προβληθεί ένα video από τον διακεκριμένο κινηματογραφιστή Μωρίς Ραφαήλ που περιγράφει άψογα τη φιλοσοφία μας. Εννοείται όμως ότι η ατμόσφαιρα θα είναι εορταστική, με καλεσμένο έναν πολύ γνωστό DJ της πόλης, που θα «ντύσει» τη βραδιά με εξαιρετικές μουσικές επιλογές! Θα υπάρξουν και πολλές άλλες εκπλήξεις, που δεν θα ήθελα να σας αποκαλύψω, αλλά αξίζει να ανακαλύψετε τη μέρα του πάρτι! Σας περιμένουμε!
Info: Η γιορτινή βραδιά γνωριμίας με την Αντηρίδα θα πραγματοποιηθεί στο Ύψιλον (Εδέσσης 5), στις 19 Νοεμβρίου, ώρα: 20:00.
