Τα σπίτια των καλλιτεχνών συνδυάζουν συχνά τη ζεστασιά ενός οικείου περιβάλλοντος με το δημιουργικό σύμπαν των ιδιοκτητών τους. Στην περίπτωση του διαμερίσματος στο Barbican που ανήκει στον εννοιολογικό καλλιτέχνη και ζωγράφο Michael Craig-Martin, η σύνδεση φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ισχυρή. Υπάρχει η μελετημένη τοποθέτηση των επίπλων που αντικατοπτρίζει τη χωρική σαφήνεια των άμεσα αναγνωρίσιμων πινάκων του, επιτρέποντας σε κάθε αντικείμενο να εξεταστεί μεμονωμένα, αλλά και ως μέρος ενός συνόλου.
Μια αναδρομική έκθεση του έργου του Michael άνοιξε πρόσφατα στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών. Όσοι γνωρίζουν την 60χρονη καριέρα του, τις διασταυρώσεις της με τον μινιμαλισμό, τον εννοιολογικό σχεδιασμό και την Pop Art, και όσοι γνωρίζουν για την επιρροή του στους YBAs μέσω της διδασκαλίας του, θα εκτιμήσουν πώς η συλλογή έργων τέχνης του προσθέτει στην ιδιαιτερότητα ενός εσωτερικού χώρου που ισορροπεί ανάμεσα στον μοντερνισμό και την ιστορία του παρελθόντος. Τα έργα που έχει αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια, τα οποία αποτελούνται κυρίως από χαρακτικά και σπάνιες εκδόσεις, προσφέρουν επίσης διάσταση και ιδιαίτερο χαρακτήρα στον χώρο.
Γεννημένος στην Ιρλανδία και μεγαλωμένος στις ΗΠΑ, ο Michael μετακόμισε στο Λονδίνο στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Αγόρασε αυτό το διαμέρισμα πριν από 10 χρόνια, αφού πούλησε το στούντιο-σπίτι του στο Kentish Town που σχεδίασε ο John Pawson: «Ήθελα να ζήσω στο κέντρο της πόλης, σε ένα loft», εξηγεί. Όταν είδε για πρώτη φορά το διαμέρισμα, το οποίο βρίσκεται στον 21ο όροφο ενός πύργου του εμβληματικού μπρουταλιστικού συγκροτήματος που σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες Chamberlin, Powell and Bon τη δεκαετία του 1960, αποφάσισε «μέσα σε πέντε λεπτά» ότι ήταν το κατάλληλο.
Με παράθυρα από το δάπεδο μέχρι την οροφή και πανοραμική θέα στο Λονδίνο, το διαμέρισμα έχει βόρειο προσανατολισμό. «Δε θα μπορούσατε να κρεμάσετε πίνακες σε ένα διαμέρισμα στην άλλη πλευρά αυτού του κτιρίου», λέει ο Michael, «καθώς θα καταστρέφονταν από το έντονο ηλιακό φως. Αν και αυτή η θέα είναι πιο περιζήτητη». Επιπλέον, οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες είχαν αναδιαμορφώσει αυτό που αρχικά ήταν ένα διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων σε ένα σπίτι ενός υπνοδωματίου με σημαντικά αυξημένο κύριο καθιστικό. «Μου φάνηκε τέλειο για μένα», προσθέτει.
Διατήρησε τη διαρρύθμισή τους, η οποία προσέφερε επαρκή αποθηκευτικό χώρο για κάποιον με μινιμαλιστικές τάσεις. Ο χώρος του καθιστικού υποδιαιρείται από έπιπλα ομαδοποιημένα ανά υλικό. Ένας ξύλινος μπουφές Hans J Wegner και μια τραπεζαρία ξεχωρίζουν από τις δερμάτινες καρέκλες και τον καναπέ "Grand Confort" του Le Corbusier.
Διατήρησε, επίσης, τον κληρονομικό χρωματικό σχεδιασμό: «Είναι μια τονική ακτινοβολία του γκρι - δε θα το είχα σκεφτεί ποτέ, αλλά νομίζω ότι λειτουργεί υπέροχα». Είναι ένα ευχάριστο αντίβαρο στις ζωηρές αποχρώσεις, όπως η τιρκουάζ δερμάτινη πολυθρόνα "Bibendum" της Eileen Gray στο γραφείο του και των δύο χαλιών της Eileen Gray. Αφαίρεσε, ωστόσο, ορισμένα συρόμενα πάνελ που είχαν επιτρέψει τον επαναχωρισμό των δωματίων, διατηρώντας μόνο αυτά που κρύβουν την τηλεόραση και μια βιβλιοθήκη, μαζί με ένα που κρύβει την κουζίνα και τη χωρίζει από το σαλόνι.
Ο Michael άρχισε να αγοράζει έργα τέχνης την ίδια στιγμή που άρχισε να φτιάχνει χαρακτικά με τον γκαλερίστα Alan Cristea το 1990, με τον οποίο εξακολουθεί να συνεργάζεται. «Εντυπωσιαζόμουν με όσα έβλεπα στην γκαλερί του. Αν και τότε δεν μπορούσα να αγοράσω πολλά, ανακάλυψα ότι μια απλή εκτύπωση ενός έργου ήταν εντός του budget μου - αγόρασα, λοιπόν, artoworks που αργότερα με ώθησαν να γίνω κι εγώ καλλιτέχνης».
Δίπλα σε αυτά υπάρχουν πίνακες και γλυπτά φίλων και πρώην μαθητών, όπως ο Mark Lancaster και ο Julian Opie, καθώς κι ένα έργο της κόρης του Michael, της φωτογράφου Jessica Craig-Martin, που ζει στη Νέα Υόρκη, κι ένας μόνο δικός του πίνακας. «Τον εναλλάσσω με ένα άλλο έργο μου κάθε λίγους μήνες. Μου αρέσει η ιδέα ότι είναι το μόνο πράγμα που αλλάζει στον χώρο», αναφέρει.
Αν και αυτό είναι το κύριο σπίτι του Michael, δεν είναι η μόνη κατοικία του. Έχει ακόμα ένα διαμέρισμα σε ένα παλάτσο του 15ου αιώνα στη Βενετία. «Έχω προσπαθήσει να αγοράσω άλλα πράγματα, αλλά πάντα επιστρέφω στα κλασικά μοντερνιστικά έπιπλα. Έτσι διακοσμώ», μοιράζεται το όραμά του ο καλλιτέχνης.
Δείτε στην gallery περισσότερες φωτογραφίες του σπιτιού!
Πηγή: House & Garden | Φωτογραφίες: Mark Roper