Είναι η πρώτη φορά που μιλάω μαζί του στο τηλέφωνο και τολμώ να παραδεχτώ πως με κατέκτησε αμέσως. Και αυτό γιατί η έμφυτη ευγένεια και η εξομολογητική του διάθεση με συγκίνησαν. Ένας φινετσάτος bon viveur με παιδική ψυχή. Για μένα αυτός είναι ο Γεώργιος Καράμπελλας. Η επιτυχημένη του διαδρομή ως peripatic concept maker μπορεί να σε εμπνεύσει και να σε κάνει να δεις τη ζωή με μια χρωματιστή, γεμάτη αισιοδοξία, ματιά. 

Αφορμή γι' αυτήν μας την κουβέντα στάθηκε το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «GTC 50 JOIE DE VIVRE IS MY MIDDLE NAME». Ένα προσωπικό μανιφέστο ζωής, γιορτής και στιγμιότυπων, βαθιά χαραγμένων στην καρδιά και τη μνήμη του. Η επίσημη παρουσίασή του θα γίνει αύριο, Δευτέρα, στο ατμοσφαιρικό venue event της Αττικής, "Fondazione", έναν χώρο, άκρως συμβατό με την αισθητική κουλτούρα και ταυτότητα του ίδιου. Μαζί του θα προβληθεί και η πρώτη του ταινία μικρού μήκους "Fool's Day".

Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες για τον ίδιο και το συγγραφικό του παιδί, όμως θα σταθώ στα σημεία εκείνα της συζήτησής μας, που μου έδωσαν σημαντική τροφή για σκέψη...

Η ουσιαστική ενδοσκόπηση

Θέλησα να μάθω πως ξεκίνησε η διαδικασία της συγκεκριμένης συγγραφής. Αυτή η ανάγκη, που έγινε επιτακτική, οδηγώντας τον ίδιο σε μια ακόμη δημιουργική διαδρομή. Μου απαντά: «Κλείνοντας τα 50 έτη στις 9 Απριλίου του 2020, είχα ξεκινήσει για δικούς μου λόγους ενδοσκόπησης να μαζεύω υλικό για να δημιουργήσω ένα προσωπικό λεύκωμα. Άρχισα να μαζεύω φωτογραφίες δικές μου, από τα σπίτια μου, από τα projects μου. Άρχισα να ρωτάω παλιούς μου συνεργάτες αν έχουν κρατήσει αρχείο... Παρά ταύτα συγκέντρωσα περίπου το 20 - 30% αυτών που έχω κάνει στην πορεία μου της ζωής μου. Την επόμενη των γενεθλίων μου, μέσα στην πανδημία, στο πρώτο μεγάλο lockdown, έφτιαξα ένα βιντεάκι, και τα παρουσίασα σε pdf μορφή στο Instagram με το αγαπημένο μου, "Babbino Caro" από την Κάλλας, και εξηγούσα όλα αυτά που με οδήγησαν εδώ, αυτά που σας λέω κι εσάς τώρα...»

Η χαρά της ζωής

«Ήμουν από τους τυχερούς που μπόρεσα και το είδα και το συζήτησα αυτό το θέμα, τη χαρά της ζωής. Και αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που είπα: Αυτό πρέπει να βγει προς τα έξω. Ίσως να το δει κι άλλος κόσμος και να εμπνευστεί από αυτό. Το Joie de Vivre. Πώς την είχα, πώς την έχασα, τι συνέβη, πώς την απέκτησα ξανά και πώς τώρα τη χειρίζομαι και είμαι χαρούμενος. Mε την παρουσίαση του λευκώματος στα social και τη μεγάλη ανταπόκριση, κατάλαβα ότι υπάρχει ένα αόρατο νήμα, που πραγματικά συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους. Ο κόσμος την είδε αυτή τη σύνδεση. Και έτσι αποφάσισα να το προχωρήσω με την έκδοση.» 

Ο Θησέας

Ο Γεώργιος μου αφηγείται την πιο συνταρακτική σχέση της ζωής του. Έναν δεσμό σφιχτό, γεμάτο αγάπη και σεβασμό, που ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια. Αυτή υπήρξε το εναρκτήριο λάκτισμα για αυτό το βιβλίο. Ο καταλύτης αυτός έχει ένα όνομα: Θησέας. Ο Θησέας ήταν ένας ημίαιμος σκύλος -μεταξύ λαμπραντόρ και πίντμπουλ- που εκείνος βρήκε στο Θησείο και υιοθέτησε -εξ' ου και το όνομα. Μόνο μια στιγμή αρκούσε για να συνειδητοποιήσει τα πάντα στη ζωή του και να οδηγηθεί σε μια ριζική «αλλαγή πλεύσης».

«Με βρήκε στη φάση της ενδοσκόπησης και της αλλαγής μου. Αυτό που μου προσέφερε είναι ότι με ξύπνησε ώστε να ξεκινήσω αυτή την πορεία και κυρίως στο να έχω την εσωτερική δύναμη να διεκδικώ, πλέον, το ζωτικό μου χώρο, την προσωπικότητά μου και τη διαφορετικότητά μου. Έπρεπε να βάλω τα όριά μου και άρχισα ακριβώς αυτό να κάνω. Ο Θησέας μάζεψε όλη την τοξικότητα του κόσμου, αυτός με πήρε από το χέρι αλλά δυστυχώς στην ηλικία των 5μιση ετών έφυγε από μια σπάνια ασθένεια και με άφησε... Ο Θησέας μου έδειξε το δρόμο προς το φως. Παλιότερα το αγαπημένο μου χρώμα ήταν το κόκκινο. Ήταν το χρώμα που πρόβαλε ο Γιώργος εναντίον του κόσμου και έβγαζε θυμό. Το καινούργιο μου αγαπημένο χρώμα είναι το κίτρινο και αποπνέει φως, ήλιο...»

Ο Γεώργιος συνεχίζει την αφήγησή του και με αποτελειώνει με την εξέλιξή της. Μου αποκαλύπτει ότι μετά το χαμό του Θησέα, για πρώτη φορά στη ζωή του απευθύνθηκε σε έναν εκτροφέα σκυλιών. Αναζητούσε τη διαχρονική του αγάπη, κόκερ, και κατέληξε στο Λονδίνο, σε έναν συγκεκριμένο εκτροφέα, ο οποίος είχε show dogs. Τα ονόματά τους ήταν ποιητικά. Ο Γεώργιος επέλεξε τον καινούργιο συνοδοιπόρο μέσα από φωτογραφίες. Και τότε, του είπαν ότι αυτά τα σκυλιά έχουν πάρει αρχαιοελληνικά ονόματα. Και αυτός ο σκύλος λέγεται Θησέας... Σιωπή στο ακουστικό! Με συγκίνησε, δεν είχα ακούσει ξανά μια τέτοια ιστορία... Εκείνος παραδέχεται: «Ο παλιός Θησέας αποφάσισε να φύγει όταν κατάλαβε ότι πατούσα γερά στα πόδια μου. Ο τωρινός Θησέας ήρθε με μεγάλη χαρά για να ζήσει και να απολαύσει την καινούργια αυτή ζωή μαζί μου...»

Θα θυμάμαι τόσα πράγματα από τη συζήτηση μαζί του. Κρατώ μια ιδιαίτερη ατάκα - επίλογο της κουβέντας μας, έμπνευση για όλους μας: «Άνθρωποι φεύγουν στα 70, στα 80 τους από τη ζωή και έχουν αφήσει τους δαίμονές τους κάτω από το χαλί.» Εκείνος τα κατάφερε. Πλέον είναι ήρεμος, χαρούμενος, γεμάτος ουσιαστικά στη ζωή του, τα οποία μας ξετυλίγει στο νέο του εγχείρημα, το προσωπικό του λεύκωμα. 

Info: Η παρουσίαση του βιβλίου «GTC 50 JOIE DE VIVRE IS MY MIDDLE NAME» θα πραγματοποιηθεί αύριο, Δευτέρα 28 Νοεμβρίου, στο Fondazione, Λεωφ. Κηφισίας 256, από τις 19:00 έως τις 21:00.