Ο Φώτης Ζαπαντιώτης ανακαίνισε έναν χώρο γραφείου 67 τ.μ., μετατρέποντάς τον σε μια κομψή κατοικία στο κέντρο της Αθήνας. Στόχος του σχεδιασμού ήταν η δημιουργία ενός διαμερίσματος ανοιχτής διαρρύθμισης, το οποίο θα επέτρεπε στους χρήστες και τους επισκέπτες να αντιληφθούν την πλήρη έκταση του και να τη συνδυάσουν με έναν σύγχρονο τρόπο ζωής.

Η κατοικία βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, μέσα στο εμπορικό τρίγωνο της πόλης, όπου οι επαγγελματικοί χώροι γραφείων κυριαρχούν στο αστικό τοπίο. Τοποθετημένο σε ένα κτίριο που αποτελείται κυρίως από χώρους γραφείων, είχε λειτουργήσει ως επαγγελματικός χώρος για αρκετές δεκαετίες στο παρελθόν.

Αν και μέρος μιας πυκνοδομημένης γειτονιάς, το διαμέρισμα απολαμβάνει το προνόμιο να έχει την κύρια πρόσοψή του ψηλά, με ανεμπόδιστη θέα στην πλατεία Κλαυθμώνος, στα ιστορικά κτίρια του κέντρου της πόλης, στο εμβληματικό κτίριο της Alpha Bank του Sir Basil Spence και την οδό Σταδίου, βάζοντας τον εκάστοτε ιδιοκτήτη σχεδόν αθόρυβο, αμέτοχο και παρατηρητή της πόλης.

Το αίτημα των νέων κατοίκων ήταν η ανακαίνιση του διαμερίσματος σε έναν κομψό χώρο, με απώτερο στόχο την εμπορική αξιοποίηση μέσω βραχυχρόνιων μισθώσεων. Το decor εκσυγχρονίστηκε λαμβάνοντας υπόψη τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τα απαιτούμενα λειτουργικά χαρακτηριστικά, το σχετικά μικρό μέγεθος του διαμερίσματος και την υπέροχη θέα. Η ίδια η δομή της κατοικίας καθόριζε το πλαίσιο, κάτω από το οποίο ο Φώτης Ζαπαντιώτης οργάνωσε όλον τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. 

Η εννοιολογική ιδέα, λοιπόν, αποτελείται από τρεις κύριες κινήσεις-επιλογές: Μια ρέουσα κάτοψη, που εξασφαλίζει την πλήρη αξιοποίηση του διαθέσιμου χώρου, όπου οι δραστηριότητες διατηρούνται χωριστές όπου είναι δυνατόν, αλλά κυρίως τροφοδοτούνται η μία με την άλλη.

Αφαίρεση όλων των δομικών στοιχείων από την πρόσοψη του διαμερίσματος. Με το «σκληρό» όριο της διασταύρωσης κατά μήκος της νότιας πλευράς, η κατοικία κατευθύνει φυσικά το βλέμμα της προς τα βόρεια στη θέα της πόλης. Η παράλληλη τοποθέτηση όλων των λειτουργικών χώρων με την πρόσοψη (κουζίνα, αποθηκευτικός χώρος, μπάνιο, κρεβατοκάμαρα), είχε ως αποτέλεσμα μια ελεύθερη ζώνη για τους χώρους διαβίωσης (σαλόνι, χώρο εργασίας-τραπεζαρίας), δημιουργώντας οπτικές ροές και ανοίγματα προς την πόλη σχεδόν από όλα τα χώρους στο διαμέρισμα.

Χτίζοντας τη λύση σε δύο εγκάρσιους άξονες σε σχήμα Τ που οργανώνουν το χώρο χωρίζοντας και ενοποιώντας τα λειτουργικά δωμάτια στην κάτοψη.
Ο γραμμικός τοίχος, που αποκτά ισχυρή υλική υπόσταση (μη επιχρισμένο σκυρόδεμα), υλοποιημένος πάνω από τον κύριο άξονα της εισόδου, οδηγεί στην καρδιά της κατοικίας, διασχίζοντας τη ζώνη των χώρων διαβίωσης. Εκτός από το στοιχείο τοίχου, ως αρνητικούς χώρους, αρθρώθηκε το τριγωνικό ξύλινο πρίσμα της κουζίνας και της αποθήκης, καθώς και το ξύλινο στοιχείο σε σχήμα U που περικλείει την κρεβατοκάμαρα.

Η υλικότητα υπήρξε ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάδειξη όλων των παραπάνω προθέσεων, παρέχοντας έναν ξεχωριστό και συγκεκριμένο χαρακτήρα σε αυτές τις λειτουργίες. Φυσικά, γήινα, ακατέργαστα υλικά επιλέγονται για να εκφράσουν τα επιμέρους δομικά στοιχεία που προορίζονται να αναδείξουν και να αναδείξουν την αρχιτεκτονική γλώσσα που αποτελεί τη λύση.

Στόχος ήταν να δημιουργηθεί, παρά το περιορισμένο μέγεθος της κατοικίας, μια ελεύθερη και ρέουσα κάτοψη, η οποία θα επέτρεπε στον χρήστη και τον επισκέπτη να αντιληφθούν την πλήρη έκταση του διαμερίσματος.

Ανακαλύψτε περισσότερες φωτογραφίες στη gallery! 

Φωτογραφίες: GEORGE FAKAROS | UNIQUE IMAGING