«Ένας μόδιστρος πρέπει να είναι αρχιτέκτονας του σχεδίου, γλύπτης του σχήματος, ζωγράφος του χρώματος, μουσικός για την αρμονία και φιλόσοφος για την αυτοκυριαρχία». Η ατάκα αυτή αποτέλεσε το διαχρονικό motto της καλλιτεχνικής του ταυτότητας. Ο Cristóbal Balenciaga πάντα ξεχώριζε για τη θηλυκότητα, την κομψότητα και το ενδιαφέρον μυστήριο, που απέπνεε κάθε σχέδιό του. Κάθε συλλογή του ήταν και μια ωδή στη γυναικεία φινέτσα. Η υψηλή ραπτική του σε συνδυασμό με τα περίπλοκα γλυπτά του σχέδια, απέδειξε το αυθεντικό πάθος του, αλλά και την καινοτόμο κουλτούρα του, ανάγοντάς τον ως έναν από τους σπουδαιότερους μετρ της παγκόσμιας fashion βιομηχανίας.
Το "Kunstmuseum Den Haag", που βρίσκεται στη Χάγη της Ολλανδίας αποτελεί τον κατάλληλο χώρο για την πρώτη και μεγαλύτερη έκθεση, με τίτλο "Balenciaga in Black", αφιερωμένη αποκλειστικά στην ιδιαίτερη αγάπη του designer για το μαύρο χρώμα. Το μουσείο, που υλοποιήθηκε τη δεκαετία του 1930 από τον Hendrik Petrus Berlage, διαθέτει σήμερα το μεγαλύτερο αρχείο Mondrian στον κόσμο, καθώς και μια εντυπωσιακή συλλογή ενδυμάτων. Παρά τους διαφορετικούς κλάδους τους, ο Balenciaga, ο Berlage και ο Mondrian ήταν ενωμένοι και ορκισμένοι στο να φέρουν τη χάρη σε πρώτο πλάνο στα δημιουργήματά τους.
«Μια εντελώς διαφορετική αντίληψη της κομψότητας»
Για την timeless φιλοσοφία του, το μαύρο περιλαμβάνει όλα τα χρώματα, είναι άμεσο και διακριτικό. 65 κομμάτια υψηλής ραπτικής και μερικά toiles από τις δεκαετίες 1930-60, 57 φωτογραφίες, σκίτσα και σχέδια, έξι καπέλα και πέντε κολιέ που είναι τοποθετημένα σε 15 δωμάτια. Μαύρη δαντέλα, κέντημα, βελούδο, ντραπέ μετάξι, κρόσσια ή αστραφτερές πούλιες, όλα τα έργα τέχνης του θα έρθουν πιο κοντά στο κοινό, χαρίζοντάς του την ευκαιρία να μυηθούν στη νεωτεριστική κοσμοθεωρία του.
Περιέργως, ακριβώς έξω από την είσοδο της έκθεσης, το αφηρημένο μπρούντζινο έργο Working Model for Knife Edge Two Piece του Henry Moore από το 1962 στηρίζεται σε ένα βάθρο ύψους μέσης, το οποίο έχει πληροφορηθεί από το σχήμα και την ελαφρότητα ενός θραύσματος οστού. Με τις τοξωτές γωνίες και τις σκιές του, απηχεί τα ελικοειδή ρούχα του Balenciaga.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του "Wallpaper" magazine, γράφοντας στην εφημερίδα "The Guardian" την εποχή του θανάτου του σχεδιαστή πριν από πενήντα χρόνια, η Alison Settle παρατήρησε μια καθαρότητα της γραμμής στο έργο του Balenciaga που έμοιαζε περισσότερο με γλυπτική παρά με ραπτική. Παρακολουθώντας μια από τις επιδείξεις του μετά τον πόλεμο, θυμάται: «Μου ήρθε στο μυαλό ότι έβλεπα έργα τέχνης, μια εντελώς διαφορετική αντίληψη της κομψότητας. Με κομμάτια δανεισμένα από το Palais Galliera και το Maison Balenciaga, η έκθεση αυτή μας αναγκάζει να μελετήσουμε τα ρούχα μακριά από το σώμα και την ταπεινή δουλειά των εποχών».
Στη μέση της παράστασης υπάρχει ένα επιδέξια τοποθετημένο τράνταγμα αλλόκοτης ομορφιάς: ένα μεταξωτό φόρεμα-φάκελος με τετράπλευρη γάζα από μετάξι του 1967, με κεντημένα στρας και περλέ ιμάντες με χάντρες, το οποίο έχει στολιστεί και στεφανωθεί με κορδέλα από πλέγμα crin. Είναι εκνευριστικά μοντέρνο. Απόλυτα κλασικό. Την περίοδο αυτή, η έρευνα του Balenciaga τον οδήγησε στην αποδόμηση των παραδοσιακών μορφών και στην επεξεργασία όλο και πιο αφηρημένων μορφών. Πρόκειται για μια κληρονομιά που επιμένει στα χέρια του καλλιτεχνικού διευθυντή Demna.
Info: Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 5 Μαρτίου 2023.
Κεντρική φωτογραφία: Henry Clarke
15 photos 