Το 2020 όπου να 'ναι φεύγει και όλοι μας ήδη μετράμε αντίστροφα για τη νέα χρονιά, η οποία ευχόμαστε να είναι πιο αισιόδοξη και να μας χαρίσει περισσότερα χαμόγελα. Μέσα σε αυτούς τους δώδεκα μήνες, βιώσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις που μας έκαναν να σκεφτούμε εκ νέου για τη ζωή, την υγεία μας και τους ανθρώπους που θέλουμε να έχουμε δίπλα μας σε όλο αυτό που στέρησε κατά κάποιον τρόπο την ελευθερία μας. Ενταχθήκαμε σ' ένα καινούριο, τελείως διαφορετικό lifestyle και μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως αυτή η χρονιά είχε τα πάντα. Μπορεί αυτήν τη στιγμή να φέρνουμε στο μυαλό μας τις αρνητικές καταστάσεις που βρέθηκαν μπροστά μας και κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά εστιάζοντας στην ουσία των πραγμάτων μόνο κερδισμένοι μπορούμε να βγούμε απ' όλο αυτό.
Παρακάτω, συγκεντρώσαμε μερικά από τα μαθήματα που πήραμε από το 2020, μέσα από τα οποία διαμορφώσαμε συμπεριφορές απέναντι σε ανθρώπους, καταστάσεις, αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό!
Αντιληφθήκαμε πως η υγεία είναι πάνω απ' όλα
Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, είναι μια μεγάλη αλήθεια την οποία όλοι μας καταλάβαμε κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου. Φτάνοντας στα τελευταία 24ωρα του 2020, όλοι μπορούμε να φέρουμε στο μυαλό μας ένα παράδειγμα που φανερώνει πως η υγεία δε θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη. Είτε προέκυψε κάτι σ' εμάς είτε σε κάποιο πρόσωπο του κύκλου μας, όλο αυτό μας βοήθησε να στρέψουμε λιγάκι περισσότερο το ενδιαφέρον μας στην καλή σωματική και ψυχική μας κατάσταση, κάνοντάς το αρχικά για τον ίδιο μας τον εαυτό αλλά σίγουρα και για τους ανθρώπους γύρω μας. Η πρώτη ευχή που έρχεται στο μυαλό όλων μας για το νέο έτος, δε θα μπορούσε να είναι άλλη πέρα από την υγεία!
Εκτιμήσαμε τα απλά πράγματα της ζωής
Με τον «εχθρό» να βρίσκεται ολοένα και πιο κοντά μας, αναγκαστήκαμε για το καλό μας να στερηθούμε τις απολαύσεις της ζωής που μέχρι πρότινος θεωρούσαμε δεδομένη την ύπαρξή τους. Μας έλειψαν καθημερινά πράγματα και μικρές -σχεδόν άσκοπες- συνήθειες, όπως ένας καφές με την παρέα μας που λειτουργούσε ψυχοθεραπευτικά για εμάς ή ακόμα και μια βόλτα χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, μηνύματα, μάσκες, χαρτιά και ταυτότητες. Αφήσαμε πίσω μας σημαντικές δουλειές, χάσαμε ευκαιρίες αλλά αδράξαμε άλλες, νοσταλγήσαμε ταξίδια κι εξορμήσεις και, πλέον, παίρνουμε χαρά από έναν σύντομο περίπατο, από τα χαμόγελα της οικογένειάς μας, ακόμα και από μια κατά τ' άλλα βαρετή επίσκεψη στο super market. Ίσως όλη αυτή η συνθήκη μας βοηθήσει να μείνουμε στα απλά πράγματα, κάνοντάς μας να θέτουμε εφικτούς αλλά πάντα ιδανικούς στόχους για το μέλλον των ονείρων μας.
Δεθήκαμε συναισθηματικά με τους προσωπικούς μας χώρους
Οι δύο καραντίνες που σημειώνει η χώρα μας, στάθηκαν ως αφορμή για να δούμε με άλλη ματιά το σπίτι μας. Αντιμετωπίζοντάς το σαν το ιδανικό «καταφύγιο» όπου μόνο σε αυτό μπορούμε να είμαστε 100% ασφαλείς, εξαντλήσαμε όλη μας τη φαντασία και τη δημιουργικότητα για να διαμορφώσουμε έτσι ακριβώς όπως το ονειρευόμασταν πάντα. Μέσα σε αυτό ενημερωθήκαμε για την τρέχουσα επικαιρότητα, ξεσπάσαμε, μαγειρέψαμε, γελάσαμε, κάναμε το declutter που πάντα αναβάλαμε και τόσα άλλα που ίσως και να μην φανταζόμασταν ποτέ. Η έννοια του "home sweet home" έγινε, λοιπόν, αντιληπτή από τον καθένα μας.
Είδαμε πως τελικά η νέα καθημερινότητα είναι πιο δύσκολη για κάποιους
Σαφώς και όλο αυτό που βιώσαμε -και συνεχίζουμε να βιώνουμε- δεν είναι εύκολο για κανέναν μας. Ωστόσο, για ορισμένους ανθρώπους το καινούριο lifestyle φαντάζει πιο βασανιστικό απ' ό,τι εμείς το ζούμε. Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας ήρθαν πιο κοντά με τους θύτες τους, κάτι που στατιστικά αύξησε τα παραδείγματα ακραίων συμπεριφορών κι ενίσχυσε διάφορους Οργανισμούς που έλαβαν τη δέουσα μέριμνα. Οι αμέτρητοι άστεγοι εκεί έξω παρέμειναν στον δρόμο, παρόλο που έγιναν προσπάθειες για το αντίθετο. Δυστυχώς, ο αριθμός αυτών ξεπερνά τη φαντασία και οι κρατικές κινήσεις δεν εξυπηρετούν πάντοτε. Συνοπτικά, για τον καθένα μας η όλη κατάσταση ερμηνεύεται διαφορετικά.
Αγαπήσαμε λίγο περισσότερο τους κοντινούς μας ανθρώπους
Η απαιτητική καθημερινότητα και τα περιοριστικά μέτρα, δε μας βοήθησαν ιδιαίτερα να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους και να συναναστραφούμε με όσους θα θέλαμε υπό άλλες συνθήκες. Κάποιοι στερήθηκαν ακόμα και την ίδια τους την οικογένεια, με τον φόβο που σταδιακά μπήκε στη ζωή μας και μας έκανε να καταλάβουμε πως η κύρια συντροφιά μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Παρά την όλη κατάσταση, μια βόλτα με κάποιο πολύ κοντινό μας πρόσωπο ήταν ό,τι ακριβώς ζητήσαμε περισσότερο -εάν φυσικά υπήρχε αυτή η δυνατότητα. Ειδικά η περίοδος των γιορτών μας έκανε να έρθουμε λίγο πιο κοντά, παρόλο που ο νους μας ήταν συνεχώς στο ρολόι για να μην ξεπεράσουμε το χρονικό περιθώριο.
Νιώσαμε στο έπακρο την εξέλιξη της τεχνολογίας
Όλους αυτούς τους μήνες, ήρθαμε πιο κοντά από ποτέ με τα τεχνολογικά μέσα και τις παροχές που αυτά προσφέρουν. Παρακολουθήσαμε σειρές και ταινίες, καθίσαμε με τις ώρες μπροστά από τα αγαπημένα μας social media κάνοντας συνέχεια scroll down, πραγματοποιήσαμε online μαθήματα και video calls κι εργαστήκαμε μέσω μιας οθόνης. H virtual αυτή καθημερινότητα είναι μόνο ένα δείγμα για τα αλματώδη βήματα της τεχνολογίας, μιας και πλέον όλοι αντιληφθήκαμε πως σχεδόν τα πάντα μπορούν να πραγματοποιηθούν χάρη στις συσκευές που έχουμε στην κατοχή μας. Αυτή ήταν μόνο η αρχή ενός εικονικού κόσμου ο οποίος βρίσκεται μπροστά μας!
