Λατρεύουμε τις επιλογές της και την ακολουθούμε πιστά ως Diachronique, τον λογαριασμό της στο instagram που είναι πραγματικά πηγή καθημερινής έμπνευσης, με αρκετές δόσεις αυτοσαρκασμού, απίθανης δημιουργικής τρέλας και σίγουρα ισχυρές δόσεις υψηλής αισθητικής. Η Τίνα Δασκαλαντωνάκη είναι, εκτός από επιχειρηματίας, shop curator στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης κάτι που λατρεύει κυριολεκτικά, ενώ ο τελευταίος της έρωτας είναι η ιδιότητά της ως Αrtistic Director στην αγαπημένη Zeus + Δione. Της ζητήσαμε να μας περιγράψει μια δημιουργική της ημέρα...

Η εβδομάδα μου τεμαχίζεται σε μέρες και ώρες και νύχτες...(κοιμάμαι πολύ πολύ και νωρίς)

Το 24ωρο μου είναι δύσκολο να το τεμαχίσω και να το μεταφέρω.

Ταξιδεύω μία η δύο μέρες την εβδομάδα και πάντα μέσα στο ταξίδι μου υπάρχει ο Πολιτισμός.
Ένα Μουσείο ή μια επίσκεψη σε βιβλιοπωλεία ενώ τώρα τελευταία αναζητώ παλιούς χάρτες.

Ρουτίνα...δεν έχω σε τίποτα...αν και το δεύτερο συνθετικό είναι το όνομά μου.

Απεχθάνομαι τα ξυπνητήρια...και τον θόρυβο.
Έχω ανάγκη από ησυχία και ηρεμία.

Τους τελευταίους επτά μήνες τον περισσότερο χρόνο μου τον αφιερώνω στην Zeus + Δione και στα ταξίδια μου.

Έχω ερωτευτεί την τελειομανία της εταιρίας και πολλά άλλα, τα οποία δεν μπορώ να τα μοιραστώ ακόμη.

Ξυπνάω στις 7.00 το πρωί με μήνυμα...μπισκότα και πολύ καφέ (λατρεύω τον καφέ...)
Διαβάζω εφημερίδες, mail και τελευταία, "παίζω" συγκεκριμένο χρόνο με το instagram.

Πηγαίνω στο γραφείο στις 9.30, στο κέντρο της πόλης.

Ωράριο...δεν έχω...
Έχω αρκετές δραστηριότητες τις οποίες σχεδόν αγαπώ.
Η καθεμία με συμπληρώνει με τον τρόπο της και με βοηθάει να γίνω καλύτερη.

Τρώω συνήθως για δεκατιανό φρούτα και τυρί με λίγες ελιές από την Κρήτη.

Ο καφές μου είναι πάντα σκέτος...black.

Make up...η αλήθεια είναι, ότι άρχισα να βάφομαι πριν ενάμιση χρόνο και μου αρέσει πολύ.
Χρησιμοποιώ το λάδι προσώπου Vintners Daughter πρωί - βράδυ και κάνω πολλές μάσκες.

Οι διαδρομές μου έχουν σχέση μόνο με τη δουλειά μου. Τα μεσημέρια τρώω στο Μουσείο Κυκλαδικής τέχνης, όπου "κουράρω" το πωλητήριο.

Η ευθύνη της αισθητικής, είναι κάτι που θαυμάζω.

Αισθητική είναι ο κλάδος της φιλοσοφίας, που ασχολείται με τον ορισμό του ωραίου, αν μπορεί καταρχήν να υπάρξει ορισμός για το τι είναι ωραίο, αλλά και σε τι χρησιμεύει ένας τέτοιος ορισμός. Ο όρος εισήχθη για πρώτη φορά από τον Γερμανό φιλόσοφο Αλεξάντερ Γκότλιμπ Μπαουμγκάρτεν, ο οποίος με το έργο του συνέβαλε στο να αναγνωριστεί η αισθητική σαν ξεχωριστός φιλοσοφικός κλάδος. O όρος "αισθητική" παράγεται από την "αίσθηση", την εμπειρία που προσλαμβάνουμε μέσω των αισθήσεων. Η Αισθητική, η περί το καλόν, ήτοι η περί το κάλλος συζήτηση, αποτελεί σήμερα το τέταρτο στοιχειώδες τμήμα της Φιλοσοφίας μετά την Ηθική, τη Γνωσιολογία και τη Μεταφυσική. Ο Σωκράτης πίστευε, ότι το καλόν συμπίπτει με το αγαθόν, ενώ αμφότερα συμπίπτουν με το ωφέλιμον. Δηλαδή, για τον Σωκράτη, η Αισθητική (το καλόν, το κάλλος) και η Ηθική (το αγαθόν) δεν είναι παρά οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: της ωφελιμότητας. Η άποψη αυτή, αν και υπό αίρεση ως προς το δεύτερο σκέλος της (ως προς την ωφελιμότητα του καλού και του αγαθού), έχει μολαταύτα ενδιαφέρον, ιδίως ως προς το πρώτο σκέλος της, της σύμπτωσης του αγαθού και του καλού, ήτοι της αισθητικής και της ηθικής. Χιλιάδες χρόνια αργότερα, ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε, διαπρύσια διακηρύττει την Αισθητική ως την Ηθική του μέλλοντος, αποτελώντας έτσι προέκταση της σωκρατικής σκέψης. 

Σκέπτομαι τις ερωτήσεις σας και κάτι που μπορεί να με βγάλει από το καθημερινό μου πρόγραμμα είναι ίσως οι φίλες μου, που προσπαθώ να τις δω μια φορά μέσα στο μήνα.
Συνήθως πάμε σε καινούρια μέρη για φαγητό.

Το βράδυ έρχεται νωρίς... Κοιμάμαι γύρω στις 21.30 - 22.00.
Αν βγω...μμμ... θα φορέσω λευκά.
Δεν έχω beauty routine. Πολλές φορές κοιμάμαι βαμμένη.
Προσπαθώ, πριν κοιμηθώ, να σκεφτώ πολύ όμορφες σκέψεις και συνήθως αγκαλιάζω ένα μικρό κοχυλάκι που φοράω στο λαιμό.

Φωτογραφία πορτρέτου Ολυμπία Καραβασίλη