Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας Junya Ishigami παρουσίασε το Μουσείο Τέχνης Zaishui μήκους ενός χιλιομέτρου σε μια λίμνη στην Κίνα, το οποίο διαθέτει ανοίγματα που αφήνουν το νερό να ρέει πάνω από το δάπεδο του μουσείου. Τοποθετημένο σε μια τεχνητή λίμνη στην είσοδο μιας νέας αναπτυξιακής ζώνης στο Rizhao στην επαρχία Shandong της Κίνας, το γραμμικό μουσείο 20.000 τετραγωνικών μέτρων εκτείνεται από τη μια πλευρά της λίμνης στην άλλη, καλύπτοντας σχεδόν ολόκληρη τη διάμετρο της λίμνης.

Το μουσείο μήκους ενός χιλιομέτρου είναι χτισμένο σε μια τεχνητή λίμνη

Ο Ishigami ήθελε το Μουσείο Τέχνης Zaishui να μοιάζει σαν να αναδύεται κάτω από τη λίμνη. Παράλληλες κολόνες υψώνονται από τον πυθμένα της λίμνης για να στηρίξουν μια οροφή από σκυρόδεμα με διακριτικά κυματιστό σχήμα. «Οι κολώνες που επαναλαμβάνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα ορίζουν τη νέα επιφάνεια του νερού, ενώ η άκρη του νερού που δημιουργείται από αυτή την επιφάνεια ορίζει το νέο έδαφος», εξήγησε ο Ishigami. «Ένα νέο εξωτερικό γεννιέται, στο εσωτερικό της δομής».

Το μουσείο φαίνεται να αναδύεται κάτω από τη λίμνη

Γυάλινες επενδύσεις τοποθετήθηκαν μεταξύ των κιόνων για να προσφέρουν στους επισκέπτες θέα στη λίμνη, ενώ ο Ishigami άφησε σκόπιμα κενά στα σημεία όπου το δάπεδο του κτιρίου συναντά την επιφάνεια της λίμνης. Αυτό επιτρέπει στο νερό να ρέει μέσα στο κτίριο, βυθίζοντας τμήματα του δαπέδου. Το χειμώνα, ενώ η επιφάνεια του νερού θα παγώσει, το νερό από κάτω παραμένει υγρό και θα συνεχίσει να ρέει στο εσωτερικό.

Η κυματοειδής οροφή σκιαγραφεί τη γύρω οροσειρά

«Σε αυτό το νέο φυσικό περιβάλλον που δημιουργείται μέσα σε ένα αρχιτεκτονικό έργο, αισθάνεται κανείς ένα τοπίο στο οποίο η σκηνή στο εσωτερικό περνάει σε εκείνη έξω», δήλωσε ο Ishigami. Η κυματιστή οροφή από σκυρόδεμα του Μουσείου Τέχνης Zaishui βρίσκεται χαμηλά σε ορισμένα σημεία για να μιμηθεί το περίγραμμα της οροσειράς που υπάρχει από πίσω. Σε ορισμένα σημεία του κτιρίου του μουσείου, η οροφή ανοίγει προς τον ουρανό για να εισάγει τη γύρω φύση στο κτίριο.

Το νερό ρέει μέσα στο κτίριο, βυθίζοντας μέρος του δαπέδου

Σύμφωνα με τον Ishigami, στόχος του έργου ήταν να αντιμετωπιστεί ο τρόπος με τον οποίο η κινεζική αρχιτεκτονική είναι γενικά «κλειστή» από το περιβάλλον. «Από την πιο μικρή κατοικία μέχρι το πιο μνημειώδες οικοδόμημα, τα πάντα μοιάζουν κατά κάποιο τρόπο αμυντικά. Υπάρχει ένας αέρας παραίτησης, μιας αναγκαστικής αποκοπής από το περιβάλλον, ένας καταναγκασμός να κλειστείς», λέει. Αντίθετα, ο Ishigami πιστεύει ότι το κλειδί είναι να δούμε την αρχιτεκτονική ως έναν «ήπιο γίγαντα» του περιβάλλοντος και να αναζητήσουμε μια νέα σχέση μεταξύ του φυσικού και του ανθρωπογενούς. «Ανακαλύπτει κανείς ένα φυσικό περιβάλλον μέσα στο κτίριο και μέσω των χαρακτηριστικών του -ως ένα νέο εξωτερικό που έχει ξεφυτρώσει μέσα στο κτίριο- δημιουργεί μια φιλική σχέση με τη γύρω φύση», αναφέρει.

Μονοπάτια για περπάτημα συνδέουν το μουσείο με την κοντινή γη

Απέναντι από το μουσείο, ο Ishigami σχεδίασε ένα κέντρο επισκεπτών που κρύβεται κάτω από μια εκτεταμένη οροφή καλυμμένη με γρασίδι. Όπως και το Μουσείο Τέχνης Zaishui, το κέντρο επισκεπτών διαθέτει μια γυάλινη πρόσοψη που υποστηρίζεται από κολώνες και έχει ένα ευρύ άνοιγμα στην πλευρά που βλέπει προς το μουσείο. Δύο περιπατητικά μονοπάτια σε κάθε πλευρά του μήκους ενός χιλιομέτρου σώματος του μουσείου το συνδέουν με την ακτή, όπου οι επισκέπτες μπορούν να περιπλανηθούν για να γνωρίσουν τη φύση γύρω του.

Ένα κέντρο επισκεπτών καλυμμένο με οροφή από γρασίδι συνδέεται με το μουσείο

Μια έκθεση τέχνης με θέμα τη σοκολάτα εκτίθεται επί του παρόντος στο μουσείο. Σύμφωνα με το στούντιο, το κτίριο μπορεί να προσαρμοστεί για να φιλοξενήσει διάφορους τύπους εκθέσεων, καθώς και έννοιες λιανικής πώλησης, στο μέλλον. Ο Ishigami ίδρυσε το ομώνυμο studio Junya Ishigami + Associates το 2006, αφού εργάστηκε για τέσσερα χρόνια στο βραβευμένο με Pritzker Architecture.

Με πληροφορίες από Dezeen | Φωτογραφίες: Arch-exist