Ο στόχος του έργου ήταν η κατασκευή μιας μονοκατοικίας για μια οικογένεια σε ένα οικόπεδο εξαιρετικών μορφολογικών χαρακτηριστικών, το οποίο παρέμεινε σχεδόν ανέπαφο και αμετάβλητο. Η γη, με περίπου 12 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, βρίσκεται σε μια περιοχή φυσικής προστασίας λόγω της ύπαρξης αρκετών βελανιδιών, όπου η κατασκευή του σπιτιού επέτρεψε τη συντήρηση όλων των υπαρχόντων δέντρων.
Η ανάπτυξη αυτού του έργου έλαβε υπόψη την ισχυρή σχέση με τη φύση, καθιστώντας το αναπόσπαστο μέρος του σπιτιού και βασικό στοιχείο για την ενίσχυση της εσωτερικής χωρητικότητας. Το φυσικό περιβάλλον και η θέασή του που απολαμβάνει η κατοικία στο έπακρο ήταν τα καθοριστικά στοιχεία για την κατασκευή της. Η ελαφρότητα της κατασκευής τονίζεται από τις λεπτομέρειες και από το συνδυασμό πράσινου από τα διάφορα δέντρα και θάμνους, μια συνεχή παρουσία σε οποιονδήποτε χώρο του σπιτιού.
Η επιλογή των δομικών στοιχείων καθορίστηκε λαμβάνοντας υπόψη την οπτική εντύπωση που προκαλείται και το πλαίσιο από το περιβάλλον. Το εξωτερικό του σπιτιού είναι χτισμένο σε μπετόν με την παραδοσιακή διαδικασία χρησιμοποιώντας ξύλινες σανίδες από πεύκο και με τη στερεοτομία σχεδιασμένη σύμφωνα με την κλίμακα των επιφανειών και ολόκληρου του συνόλου. Η κλίση στις προσόψεις υποδηλώνει τη συνέχεια της γης, ενσωματώνοντας το σπίτι στο έδαφος και στη φύση κι επιλέγοντας επίσης το χρώμα, του οποίου η τονικότητα επιτρέπει να αναδείξει το πράσινο του περιβάλλοντος χώρου.
Οι τοίχοι από μπετόν παραμένουν εμφανείς μέσα στο σπίτι σε αντίθεση με τους γυάλινους τοίχους που επιτρέπουν άφθονο φυσικό φως, από ανατολικά έως δυτικά, και τη φύση που αφθονεί στο εξωτερικό, με μεγάλα δέντρα ή θάμνους που αρωματίζουν το περιβάλλον και προσελκύουν υπέροχα είδη εντόμων. Μέσα στο σπίτι, υπάρχουν μεγάλοι και φωτεινοί χώροι, με μεγαλύτερο τον ενιαίο χώρο με την κουζίνα που ανοίγει στην τραπεζαρία και το σαλόνι.
Στον κάθετο όγκο υπάρχουν οι τρεις σουίτες και στον επάνω όροφο ένας ευρύς και πανοραμικός χώρος. Το πάτωμα είναι καλυμμένο με μαύρα πλακάκια, συνεχίζοντας τις εξωτερικές αυλές, τόσο στην οροφή όσο και στο ισόγειο. Η σκοτεινή απόχρωση του δαπέδου έρχεται σε αντίθεση με το ξύλο που υπάρχει σε δύο βασικά στοιχεία: τα ρέοντα, κρεμαστά έπιπλα που διατρέχουν την κουζίνα, την τραπεζαρία και το σαλόνι και των οποίων η ασυμμετρία είναι παρόμοια με το σπίτι και τα έπιπλα στο διάδρομο, που επίσης δρουν ανατρεπτικά κυρίως στην master σουίτα.
Τα υπάρχοντα έπιπλα και τα διακοσμητικά στοιχεία επιλέχθηκαν προσεκτικά και πλαισίωσαν τους χώρους σύμφωνα με την αρχιτεκτονική του σπιτιού.
Η πρόσβαση στο σπίτι γίνεται από έναν δρόμο από γρανίτη που περνάει γύρω από βελανιδιές και καταλήγει σε ένα ασύμμετρο στοιχείο, πτερύγιο ενός μεγάλου όγκου που δίνει μεγαλοπρέπεια στην είσοδο του σπιτιού. Ο φωτισμός τοποθετήθηκε στρατηγικά με λιγότερο επιθετικό και τεχνητό τρόπο.
Η στενή πισίνα, με αλάτι και κρυστάλλινα νερά, είναι ένας υπέροχο σημείο για να απολαύσει κανείς τη φύση ακούγοντας τα κελαηδίσματα των πουλιών.
Ανακαλύψτε περισσότερες φωτογραφίες στη gallery!
