Δεν υπάρχει κάτι πιο ωραίο από το να αντιλαμβανόμαστε πως οι νέοι άνθρωποι αγαπούν την πόλη τους κι επιλέγουν να δημιουργούν υπέροχα πράγματα σ' αυτήν με στόχο να την εξελίξουν και να αφήσουν με κάποιον τρόπο την ταυτότητα τους. Παρόλο που ο Γιώργος Ντόρας γεννήθηκε στη Γερμανία, ήρθε στην Ελλάδα από πολύ μικρός κι αμέσως ανέπτυξε μία ιδιαίτερη σχέση αγάπης. Τα παιδικά του χρόνια τα θυμάται στο εστιατόριο των γονιών του, γεγονός που έκανε την ενασχόληση του με την εστίαση να μοιάζει δεδομένη. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε από το να σπουδάσει αγγλοαμερικάνικο Δίκαιο στο Λουξεμβούργο και Επικοινωνιολόγος στην Κολωνία με ειδίκευση στο Stratigic/Brand Communication. Λίγο πριν την έναρξη της πανδημίας, υλοποίησε το πρώτο του project στην πόλη. Πρόκειται για τον άνθρωπο "πίσω" από το γνωστό σε όλους πλέον bar, Le Cercle de Salonique, το οποίο στεγάζεται στον πρώτο όροφο ενός κλασικού κτιρίου στη Βασιλέως Ηρακλείου 7. Στόχος αυτής της δημιουργίας είναι να επαναφέρει στη Θεσσαλονίκη το classic bar culture.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γερμανία. Mετακόμισα από πολύ μικρός στην Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στο Πανόραμα. Οι μνήμες από την εφηβεία μου είναι ότι δεν υπήρχαν πολλές επιλογές διασκέδασης στην περιοχή που ζούσαμε, οπότε επιλέγαμε πολύ συχνά το Κέντρο της πόλης. Πρόσφατα, και μεγαλώνοντας εκτίμησα την ηρεμία που προσφέρει το Πανόραμα.

Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι το Κέντρο. Ζώντας 15 χρόνια στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένου πόλεις όπως Νέα Υόρκη, Βερολίνο, Ζυρίχη και με μία μικρή στάση στη Shanghai, μπορώ να πω με διαφορά πως το κέντρο της Θεσσαλονίκης ήταν αυτό που ολοκλήρωσε την αναζήτησή μου για μία περιοχή που προσφέρει έναν συνδυασμό μεγαλούπολης σε μία πιο μικρή κοινότητα, όπου ζω τα τελευταία τρία χρόνια.

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω ερευνητής - ωκεανολόγος. Θυμάμαι από μικρός είχα μία τεράστια συλλογή από βιβλία της θαλάσσιας ζωής. Παρόλα αυτά, σπούδασα κάτι διαφορετικό. Μεγάλωσα μέσα στην εστίαση λόγω οικογενειακής επιχείρησης, γεγονός που για πολλά χρόνια με απέτρεπε από το να ασχοληθώ πιο επαγγελματικά μαζί της και γι' αυτό και αρχικά έστρεψα το ενδιαφέρον μου στο Brand Communication και το Global Marketing σε luxury products.

Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη είναι μία ιστορία αγάπης, διότι πάντοτε επιθυμούσα και έψαχνα ευκαιρία να επιστρέψω.

Σπούδασα αγγλοαμερικάνικο Δίκαιο στο Λουξεμβούργο και Επικοινωνιολόγος στην Κολωνία με ειδίκευση στο Stratigic/Brand Communication.

Η σχέση μου με την εστίαση ξεκίνησε πριν καν γεννηθώ. Η μητέρα μου 3 ώρες πριν γεννηθώ δούλευε στο εστιατόριό μας. Ήταν σχεδόν αναμενόμενο ότι θα ασχοληθώ μετέπειτα στη ζωή μου με αυτήν. Το πρώτο δικό μου project στην εστίαση είναι το Le Cercle De Salonique, ένα κλασικό μπαρ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης σε ένα νεοκλασικό κτίριο. Προσδοκούσα μέσα από αυτή μου την κίνηση, να επαναφέρω το classic bar culture που θεωρώ πως έλειπε από την πόλη.

Το Le Cercle de Salonique για μένα είναι μία δημιουργία συναισθηματικής αξίας που έχω επενδύσει πολύ πάθος και έχω αποτυπώσει τον προσωπικό μου χαρακτήρα καθώς σχεδίασα και διακόσμησα τον χώρο με προσωπικά και διάφορα αντικείμενα που έχω συλλέξει από τα ταξίδια μου σε όλον τον κόσμο. Η ιδέα προήλθε επειδή ήμουν μέλος στο Soho House στο Βερολίνο και μου άρεσε η αισθητική του και το vibe που προσέφερε. Όταν πρωτοείδα το κτίριο που στεγάζεται τώρα το Le Cercle, θεώρησα ότι θα ταίριαζε απόλυτα ο χώρος με αυτό που ήθελα να κάνω.

Αντλώ έμπνευση από την ποιότητα που κατέχουν τα bars ιστορικών ξενοδοχείων, όπως για παράδειγμα το Bar του Plaza Athénée, το Hotel Costes στο Παρίσι. Επηρεάζομαι από την εποχή των '20s (Années folles) της Γαλλίας.

Η εστίαση στη Θεσσαλονίκη πιστεύω πως έχει ακόμη πολλές προοπτικές εξέλιξης.

Για μένα η δημιουργικότητα είναι συνώνυμο της αντίληψης.

Ένα project μου που ξεχωρίζω είναι η έκδοση του βιβλίου "Communication Strategies and PR Growth" σε συνεργασία με άλλους Communication Managers, βασισμένο σε στρατηγικές για νέες εταιρίες και την εξέλιξή τους. Θυμάμαι ακόμα την ημέρα που το είδα για πρώτη φορά σε βιβλιοπωλείο αλλά και στο Amazon.

Ο άνθρωπος που θαυμάζω ιδιαίτερα είναι η φίλη μου η Rianna Konou, η οποία δημιούργησε με πολλή αγάπη και κόπο το fashion brand της (Rianna + Nina) κι έχει διαπρέψει παγκοσμίως. Επίσης, εκτιμώ βαθιά και την ομάδα που ήταν εξαρχής στο πλευρό μου όταν ξεκίνησα την επιχείρησή μου και την στήριξαν τόσο, ώστε να θεωρείται πλέον ένα συνολικό επίτευγμα.

Νιώθω περήφανος για το γεγονός ότι παρότι πετύχαμε την έναρξη της πανδημίας με το opening μας, ο κόσμος συνέχισε να μας στηρίζει και εμείς έχουμε σταθεί επάξια στις προσδοκίες του.

Επόμενος στόχος μου είναι να μάθω υαλοτεχνική. Θέλω να φτάσω στο σημείο να φτιάχνω δικά μου αντικείμενα από γυαλί. Να αποκτήσω ένα εξοχικό μπροστά σε μια λίμνη, και να επεκτείνω την επιχείρησή μου σε άλλες πόλεις στο εξωτερικό.

Μια στιγμή στη ζωή μου που δεν μπορώ να ξεχάσω είναι όταν βρέθηκα στο σπίτι της Madonna λόγω προηγούμενης ενασχόλησής μου, και καταλήξαμε να μιλάμε για την Ελλάδα και να πίνουμε καφέ με την ίδια και την Renée Zellweger.

Το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνήσω είναι να βάλω μουσική και να φτιάξω τον πρωινό καφέ μου.

Και το τελευταίο πριν κοιμηθώ είναι να κάνω αγκαλιές και χάδια με τα σκυλιά που έχω υιοθετήσει, τον Νικήτα και τον Rex.

Το πιο τρελό μου όνειρο να συμμετέχω στο Musical του Broadway Chicago.

Το μαγαζί - «στέκι» που μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου είναι το "Παραδοσιακό" στο Πανόραμα γιατί μου «ξυπνάει» ωραίες αναμνήσεις.

Το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχω κάνει είναι κατάδυση με καρχαρίες στη θάλασσα στις Μπαχάμες.

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ, να υποστηρίζω και να πιστεύω τις επιλογές μου.

Δεν αποχωρίζομαι ποτέ το κινητό μου, ένα κέρμα φυλαχτό, το αρωματικό χώρου Philosykos της Diptyque και τα custom-made bracelets της Katerina Ionnidis. 

Το επόμενο project που ετοιμάζω είναι το εστιατόριο του Le Cercle που καθυστέρησε λόγω της πανδημίας.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι να κάνω μία βόλτα από την Βασιλέως Ηρακλείου έως την Αριστοτέλους για τα καθημερινά μου ψώνια από τοπικές μικρές επιχειρήσεις.

Το μέρος της Θεσσαλονίκης που έχω την πιο ωραία ανάμνηση είναι το αεροδρόμιο της. Κάθε φορά που επέστρεφα ήταν υπέροχο το αίσθημα της πληρότητας που ένιωθα.

Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη το ρυάκι στα Πλατανάκια στο Πανόραμα. Είναι πολύ χαλαρωτικό σημείο ενώ ο ήχος του τρεχούμενου νερού εκπέμπει μία ηρεμία.

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί όπου και να βρίσκεσαι μπορείς να συναντήσεις κάποιον μέσα σε μισή ώρα. Μου αρέσει η πολυπολιτισμικότητα που έχει διατηρηθεί από την προϊστορία μας. Επίσης, το γεγονός ότι σε μικρό χρονικό διάστημα μπορείς το καλοκαίρι να απολαύσεις την κοντινότερη παραλία, την κάνει αναμφίβολα ελκυστική.

Αν θα άλλαζα κάτι στη πόλη μου θα ήταν να προσθέσω μεγαλύτερη δραστηριότητα στο κομμάτι των τεχνών, και ένα θερινό σινεμά στο Λιμάνι.

Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα περισσότερο παρούσα ως προορισμό στην Ευρώπη όπως άλλες μεσογειακές πόλεις, όπως για παράδειγμα η Βαρκελώνη.

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις Vibrant, Unpolished but Sexy (Μου θυμίζει το Βερολίνο πριν 15 χρόνια).