Καλλιτεχνική φλέβα από μικρό παιδί. Πώς θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, όταν και οι δύο γονείς της ήταν μουσικοί; Οι μουσικές σπουδές της ξεκίνησαν στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης από όπου πήρε το δίπλωμα με «Άριστα Παμψηφεί» και τιμητική διάκριση. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με ειδίκευση στο βιολί και βαθμό «άριστα» καθώς και της Folkwang Hochschule fur Musik Essen όπου φοίτησε στο τμήμα «Καλλιτεχνική εκπαίδευση σε μουσικά όργανα» στην τάξη του Prof. Mintcho Mintchev. Πριν από 15 χρόνια «γεννήθηκαν» οι Fortissimo Quartet, μια ομάδα τεσσάρων γυναικών στην οποία είναι μέλος η Μαρία με κοινή αγάπη τη μουσική και πιο συγκεκριμένα τα έγχορδα. Από το 2005 και μέχρι σήμερα αποτελούν ένα ηλεκτρικό κουαρτέτο εγχόρδων με αναρίθμητες εμφανίσεις σ όλο τον κόσμο και πολλές επιτυχίες. 

Ας γνωρίσουμε τη Μαρία καλύτερα!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Άνω Πόλη, στην γειτονιά που βρίσκεται το πολύ γνωστό ιστορικό καφενείο Τσινάρι. Τα σπίτια τότε ελάχιστα και τα περισσότερα εξ' αυτών εγκαταλελειμμένα, αλλά η αισθητική και η γραφικότητά τους μοναδική και απαράμιλλη. Ως παιδί θυμάμαι ατελείωτο παιχνίδι στα πλακόστρωτα, στις αλάνες, στην πλατεία Τερψιθέας, βόλτες στα καλντερίμια. Θυμάμαι πολύ έντονα τον μπακάλη της γειτονιάς, τον κύριο Ανδρέα πού μας κερνούσε τσίχλες και παγωτά, το παραδοσιακό μανάβικο της κυρίας Ρούλας, τις μυρωδιές του οποίου ακόμη και σήμερα μπορώ να ανασύρω στην μνήμη μου, να ξυπνάω το πρωί και να ακούω το κελαηδήμα των πουλιών. Σήμερα η περιοχή εξακολουθεί να διατηρεί την γραφικότητα και την ομορφιά της ωστόσο το αστικό τοπίο, πάρα το γεγονός ότι η περιοχή έχει μονοκατοικίες, έχει κυριαρχήσει.

Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι το Τσινάρι και δεν θα την άλλαζα, γιατί η ποιότητα της ζωής που μου εξασφαλίζει είναι ασύγκριτη. Η αυλή, η γειτονιά, η αυτονομία και η ησυχία αποτελούν πλέον αδιαπραγμάτευτα στοιχεία της καθημερινότητας μου. Αγαπώ το κέντρο της Θεσσαλονίκης και μένοντας σε αυτήν την περιοχή δεν στερούμαι τις χαρές του.

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω μουσικός. Η προβολή των γονιών μου -καθότι μουσικοί και οι ίδιοι- εξ απαλών ονύχων, σε υφέρπουσα μορφή μπορεί να καθόρισε μάλλον σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές μου. Ξεκίνησα τις σπουδές μου στο βιολί στην ηλικία των 6 στο ωδείο και μετά από 12 χρόνια πήρα το δίπλωμά μου αριστεύοντας με τιμητική διάκριση και υποτροφία στο εξωτερικό.

Σπούδασα στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με ειδίκευση στο βιολί και στη συνέχεια ακολούθησα το πρόγραμμα σπουδών του πανεπιστημίου Folkwang Hochscule fuer Musik του Essen της Γερμανίας για 2 χρόνια. Επαγγελματικά, όλα αυτά τα χρόνια διετέλεσα μέλος όλων των ορχηστρών της πόλης μας ( Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης), εκπαιδευτικός μουσικής τόσο στην δημόσια όσο και στην ιδιωτική εκπαίδευση της χώρας και μέλος του πρώτου γυναικείου ηλεκτρικού κουαρτέτου της χώρας Fortissimo.

Οι Fortissimo ως κουαρτέτο συγκροτήθηκαν πριν από 15 χρόνια. Η φιλία που μας συνδέει απ την παιδική ηλικία καθώς κι η αγάπη μας για την μουσική, μας κατεύθυναν στην εκπλήρωση ενός παιδικού ονείρου, τη δημιουργία των fortissimo. Ξεκινήσαμε την μουσική μας διαδρομή ως κουαρτέτο εγχόρδων με φυσικά όργανα, ωστόσο οι μουσικές μας ανησυχίες και πειραματισμοί μας οδήγησαν το 2005 στην δημιουργία του ηλεκτρικού κουαρτέτου εγχόρδων.

Η αλήθεια είναι πως η μία γνωρίζει πολύ καλά την άλλη με αποτέλεσμα να αλληλοσυμπληρωνόμαστε όπου χρειάζεται. Στόχος μας δεν ήταν να φτιάξουμε απλά την δική μας μπάντα αλλά αυτό που μας ενδιέφερε ήταν να αγαπήσει το κοινό τη μουσική μας, αφήνοντας το δικό μας μουσικό αποτύπωμα που διαμορφώνει ακροατές ανοιχτούς στη συγκίνηση, το απρόσμενο και το καινοτόμο. Κατά αυτό τον τρόπο λοιπόν «παντρεύουμε» το κλασικό, το μοντέρνο, το ποπ και το ροκ και απευθυνόμαστε σ όλα τα ηλικιακά προφίλ.

Μια στιγμή που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ είναι η μοναδική και συγκλονιστική εμπειρία του ανοίγματος των συναυλιών τόσο των Scorpions όσο και των Deep Purple μπροστά σε χιλιάδες κόσμου να επευφημεί καθώς και τα ταξίδια μας σε μέρη και χώρες που η κουλτούρα τους ήταν τόσο διαφορετική από την δική μας.

Μέσα από τη μουσική μας επιθυμούμε να καταγράφουμε στο κοντέρ της ζωής καινούργιες εμπειρίες, φιλίες, δημιουργίες και να προσφέρουμε απλόχερα στους φίλους μας ανά τον κόσμο εικόνες μέθεξης, αγάπης και χαράς.

Η κινητήριος δύναμή μου είναι η οικογένειά μου, γιατί αποτελεί πηγή έμπνευσης και δημιουργίας και μου εξασφαλίζει ισορροπία.

Η κομβική στιγμή στην καριέρα μου ήταν η σύμπραξη μου με το κουαρτέτο εγχόρδων Fortissimo, γιατί αυτή οδήγησε σε δημιουργικές ατραπούς, καλλιτεχνική καταξίωση, δυνατή φιλία και μοναδικές εμπειρίες.

Για μένα μουσική σημαίνει πηγή ενέργειας και ζωής, είναι το μέσο διοχέτευσης των συναισθημάτων μου.

Ένα όνειρό μου που έχει γίνει πραγματικότητα είναι τα ταξίδια σε χώρες μακρινές, όπως η Ινδία, η Βραζιλία, το Μαρόκο… Πάντα μου άρεσε να ταξιδεύω και να γνωρίζω καινούργιους πολιτισμούς και καινούργιες κουλτούρες.

Οι κυριότερες δυσκολίες που αντιμετώπισα είναι η ασυνέπεια, η έλλειψη επαγγελματισμού και προγραμματισμού καθώς και η αγένεια και η ασέβεια.

Ένας άνθρωπος-μέντορας για μένα είναι η μητέρα μου, που μου ενέπνευσε την αγάπη για την μουσική και μου εμφύσησε τις αρχές του ήθους, του σεβασμού και της αξιοπρέπειας.

Ένα 24ωρο μου περιλαμβάνει διδασκαλία το πρωί στο Μουσικό Σχολείο, συναναστροφή με μαθητές, συναδέλφους και φίλους, πρόβες και συναυλίες με το κουαρτέτο, γυμναστική και οικογενειακές υποχρεώσεις.

Το μαγαζί - «στέκι» στη Θεσσαλονίκη που μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου είναι η Ζώγια- Βιβλίο, Τσάι Και Συμπάθεια στην Αλεξάνδρου Σβώλου, ένας χώρος τέχνης και πολιτισμού που μετρά σαράντα χρόνιας λειτουργίας.

Το μέρος της Θεσσαλονίκης που έχω ωραίες αναμνήσεις είναι η υπέροχη θέα και το μαγικό ηλιοβασίλεμα από την αυλή στην Μονή Λατόμου- Ιερός Ναός Οσίου Δαβίδ στην Άνω Πόλη.

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ είναι να ζω την κάθε στιγμή, την κάθε ώρα και το κάθε δευτερόλεπτο, να χαίρομαι κάθε μέρα που περνάει παρέα με αγαπημένους ανθρώπους.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι το πρωινό μου κουλούρι Θεσσαλονίκης που αγοράζω από τον φούρνο στην Αλεξάνδρου Σβώλου.

Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη είναι το μπαλκονάκι του σπιτιού μου στην Άνω Πόλη, κάτω από το κίτρινο φως του γραφικού φαναριού και ανάμεσα στις ελιές μου που μεγαλώνουν εδώ και 12 χρόνια παρέα μας ακούγοντας τις συζητήσεις και τις μουσικές μας.

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί οι άνθρωποι της είναι ανοιχτόκαρδοι, εξωστρεφείς και κοινωνικοί. Μπορώ να μετακινούμε απ άκρη σ άκρη σύντομα, να απολαμβάνω τις βόλτες μου στην παραλία και να συναντώ φίλους χωρίς πρόγραμμα.

Αν θα άλλαζα κάτι στη πόλη μου θα ήταν η εγκατάλειψη αναφορικά με την καθαριότητα, την έλλειψη πρασίνου και μέσων μαζικής μεταφοράς, την αρχιτεκτονική ισοπέδωση και τσιμεντοποίηση καθώς και την έλλειψη χώρων πολιτισμού.

Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα περισσότερο πράσινη, καθαρή και πολυπολιτισμική.

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις θα ήταν «Παρακόρη» αλλά και Ρομαντική και Ονειροπόλα.