Κλείνουν δύο μήνες που βαδίζουμε στο σκοτεινό μονοπάτι της απειλής του ιού. Κοιτώντας ψηλά, το κάναμε να μοιάζει βατό, ακόμα κι ενδιαφέρον. Κρυφά μέσα μας βέβαια, πιστεύαμε ότι όπου να 'ναι τελειώνει, κι έτσι περιμέναμε δημιουργικά την έξοδο. Ωστόσο, στη στροφή μάς περιμένει η επόμενη ευθεία και η έξοδος μακραίνει.
Είμαστε εδώ, λοιπόν, σε κάποια στάση της διαδρομής, γεμάτοι απορίες για τη ζωή μας μετά τα sms για την άδεια εξόδου. Ποιος θα μας δίνει τώρα την έγκριση, και ποιος θα μας ορίζει την αφετηρία, τον προορισμό και τον στόχο; Ποια θα είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή; Τι είναι πιο επικίνδυνο; Τι πιο ωφέλιμο; Πώς θα συναναστρεφόμαστε τώρα τους άλλους; Πώς θα δουλεύουμε ώστε να είμαστε όλοι ασφαλείς; Θα διασκεδάσουμε ποτέ ξανά αμέριμνοι; Κι αν έχουμε έναν έρωτα στα σκαριά, πώς θα τον προχωρήσουμε αν όχι διαδικτυακά; Θα γυμναστούμε, θα εκπαιδευτούμε, θα ταξιδέψουμε ξανά κοντά με άλλους; Ποιες επιφάνειες, ποιοι χώροι και ποιες συνήθειες θα πρέπει να αποφεύγονται; Πώς θα αξιοποιήσουμε όσα μας έμαθε η εμπειρία μέχρι σήμερα;
Οι απαντήσεις σε αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα που ο καθένας μας φυσιολογικά έχει, δε θα ανακοινωθούν ευτυχώς ή δυστυχώς στις 6 το απόγευμα. Θα τις βρούμε εκεί που η ευφυΐα συναντά τη φαντασία και η ωριμότητα το θάρρος: μέσα μας δηλαδή. Ας δούμε πώς θα οργανώσουμε την αποτελεσματικότερη σύμπραξη αυτών των ιδιοτήτων μας, ώστε οι απαντήσεις να είναι εφάμιλλης εγκυρότητας με αυτές των ομάδων εμπειρογνωμόνων:
- Με τα τεστ νοημοσύνης να τίθενται υπό σοβαρή αμφισβήτηση, η ευφυΐα αξιολογείται τα τελευταία χρόνια μέσω της προσαρμοστικότητας. Της ικανότητας δηλαδή του ατόμου να καταφέρνει να επιβιώσει, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στη συνθήκη που κάθε φορά βρίσκεται. Χωρίς λοιπόν να αναπολούμε τα περασμένα καλοκαίρια, τους παλιούς μας τρόπους ή τους μαθημένους μας συνειρμούς, θα πρέπει σταδιακά να προσαρμόσουμε ότι ξέραμε και ότι κάναμε, στο δεδομένο της επικινδυνότητας του κοντά. Θα χρειαστεί να κάνουμε πολλές προσαρμογές. Και αυτές θα είναι πολύ πετυχημένες εάν δεν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να κοιτάξει πίσω και να νιώσει ηττημένος. Έτσι θα τεστάρουμε την ευφυΐα μας, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα ένα ομαλό restart!
- Η φαντασία, χάνοντας πάντα με μεγάλη διαφορά μια θέση στα κλιμάκια της εξουσίας, έμενε να λειτουργεί ως οξυγόνο για την τέχνη ή ως μια ευχάριστη κορύφωση μιας μεθυσμένης βραδιάς. Τώρα θα τη χρειαστούμε στην απλή μας καθημερινότητα. Θα της αναθέσουμε να μας αποκαλύψει τρόπους να μετακινούμαστε, να διεκπεραιώνουμε, να απολαμβάνουμε, να δημιουργούμε, να επικοινωνούμε, να υπάρχουμε. Εάν την εμπιστευθούμε, θα μας κάνει ευρηματικούς με τέτοιο τρόπο ώστε όχι απλά να μην τρομάξουμε, αλλά να την ευγνωμονούμε.
- Απαραίτητη προϋπόθεση της ομαλής μετάβασης σε όσα η προσαρμοστικότητα και η φαντασία θα μας υποδείξουν είναι η ωριμότητα. Η αίσθηση της ευθύνης που έχουμε πρώτα απέναντι στον εαυτό κι έπειτα απέναντι στον/στην διπλανό/ή μας. Με την επίγνωση των αναγκών και των ορίων μας, των όσων το διάστημα αυτό συνειδητοποιήσαμε καλύτερα, θα μπορέσουμε κάθε αλλαγή και κάθε έμπνευση να την εντάξουμε στην κανονικότητά μας χωρίς απώλειες και ρήγματα. Με σεβασμό και τρυφερότητα, με αλληλεγγύη και διαλλακτικότητα, θα μπορούμε να λεγόμαστε «επιτυχημένα επιζήσαντες της καραντίνας»!
- Και πώς αλλιώς να τολμήσει κανείς να βγει από το σπίτι έτοιμος να τα στήσει όλα από την αρχή, αν όχι με θάρρος; Θα είναι πολύτιμος το επόμενο διάστημα ο εσωτερικός μας κηδεμόνας. Αυτός ο εαυτός μας που θα αναλάβει να μας ενθαρρύνει σε κάθε καινούρια απόπειρα, να μας θυμίζει ότι κάθε πανδημία αφήνει πίσω της μια κληρονομιά και η δική μας είναι στο χέρι μας να είναι ωφέλιμη κι ευχάριστη και όχι με την αίσθηση του χρέους ή του βάρους. Αυτός που θα μας χτυπάει στην πλάτη κάθε τόσο, θυμίζοντάς μας ότι σε κάθε περίπτωση, είμαστε και κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και αυτό είναι επιτυχία!
Έτσι, ευφυείς, εμπνευσμένοι, ώριμοι και θαρραλέοι, εμείς οι συγκάτοικοι στην εποχή του κορωνοϊού, θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε βρίσκοντας μόνοι μας τις απαντήσεις, ως, πάνω απ’ όλα, Άν-θρωποι: Άνω- θρώσκοντας!
«Υπάρχει μια επανάσταση σε εκκρεμότητα, η επανάσταση της φαντασίας», Λ. Σεπούλβεδα
Info
Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη και με σταθερή περιέργεια για την κατανόηση των άλλων, οι σπουδές στο τμήμα Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. φάνταζαν μονόδρομος τη δεκαετία του ’90. Ακολούθησαν πολύτιμες εμπειρίες που προέκυψαν σχεδόν τυχαία μέσα από την εθελοντική εργασία σε διαφορετικών αντικειμένων δομές σε Ελλάδα, Γερμανία και Αγγλία. Η διδακτορική διατριβή έκανε σαφή την αξία της μελέτης της φιλοσοφίας για την κατανόηση της σκέψης, και τη σύνδεση αυτής με το συναίσθημα και τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Από το 2000 εργάζεται ως κλινική ψυχολόγος και ξεκινά ταυτόχρονα τη μακροχρόνια εκπαίδευση στη Γνωστική Αναλυτική Ψυχοθεραπεία. Κάθε μέρα και κάθε συνεδρία εξακολουθεί να συνιστά μια μικρή ανακάλυψη, ένα πολύτιμο μάθημα μια εμπειρία που για τους ξεχωριστούς δικούς της λόγους αξίζει.
Dr Πηνελόπη Α. Καραουλάνη
Κλινική Ψυχολόγος Α.Π.Θ, Ειδική Γνωστική Αναλυτική Ψυχοθεραπευτής
Site: penelopekaraoulani.gr, Βασιλέως Ηρακλείου 37, τηλ 2310233144, 6936131394, Email: karaoulani.pinelopi@gmail.com
