Αριστοτέλης Σπηλιωτόπουλος

In: Πρώτη στο διαδικτυακό διαγωνισμό που διοργάνωσε το δίκτυο των Ευρωπαϊκών Επιτροπών Κινηματογράφου αναδείχθηκε η Κέρκυρα που ανακηρύχθηκε η κορυφαία ευρωπαϊκή τοποθεσία για κινηματογραφικά γυρίσματα για το 2018, ανάμεσα σε 12 υποψηφιότητες, φημισμένων τοποθεσιών. Το κοινό είχε στη διάθεσή του μέχρι τις 30 Νοεμβρίου 2018, την ευκαιρία να επισκεφθεί διαδικτυακά, την πανευρωπαϊκή τετράγλωσση πλατφόρμα Cineuropa και να ψηφίσει για τον τίτλο της «Καλύτερης Ευρωπαϊκής Κινηματογραφικής Τοποθεσίας». «Η πρωτιά της Κέρκυρας αποδεικνύει ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο «φυσικό στούντιο» της Ευρώπης και του πλανήτη» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για τη διάκριση αυτή ο υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής και Τηλεπικοινωνιών, Λευτέρης Κρέτσος.

Out: Η ελληνική τηλεόραση θα πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι δε γίνεται να αφήνει καμία εκπομπή και κανέναν παρουσιαστή ελεύθερο να λέει ό,τι θέλει και, κυρίως, καμία εκπομπή να βγαίνει στον αέρα χωρίς το ανάλογο «κόψιμο», όταν αυτά που λέγονται είναι το λιγότερο απαράδεκτα. Μετά τη δήλωση γνωστής κοπέλας που θεωρεί φυσιολογικό το χαστούκι και τις δηλώσεις διάσημου τραγουδιστή ότι ο ίδιος είναι «παλαιάς κοπής» αρσενικό -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό- και δε νιώθει άνετα να πλύνει πιάτα (ασχολίαστο), δεν ξέρω τι άλλο να περιμένω ν' ακούσω πια. Ειδικά σε μια περίοδο που η χώρα αντιμετωπίζει περιστατικά βίας το ένα μετά το άλλο, νομίζω το ρητό που θέλει τη γλώσσα να βουτά πρώτα στο μυαλό, απόλυτα επίκαιρο και διαχρονικό.

Αναστασία Καμινιώτη

In: Η Ελληνίδα σχεδιάστρια Mary Katrantzou είναι ο ορισμός του #greeksdoitbetter και το απέδειξε για ακόμη μία φορά σχεδιάζοντας ένα εκτυφλωτικό body γεμάτο παγιέτες και μία ασορτί δραματική κάπα κεντημένη με κρυστάλλους Swarovski για την εμφάνιση της Beyonce στο Global Citizens Festival την προηγούμενη εβδομάδα στο Cape Town, μια φιλανθρωπική συναυλία προς τιμή του Nelson Mandela. «Θέλαμε το σύνολο να αντιπροσωπεύει τόσο την ενέργεια και την χάρη της Beyonce στη σκηνή, όσο και την ποικιλομορφία της Αφρικής» δήλωσε η σχεδιάστρια για την έμπνευση πίσω από τα 2 κομμάτια-έργα τέχνης που υπέγραψε. «Πρώτα σχεδιάσαμε την ήπειρο στην κάπα, δημιουργώντας floral σχέδια με παγιέτες και μετά ράψαμε τους κρυστάλλους Swarovski» αποκάλυψε. Πραγματικά wow! 

Out: Προσπαθώ εδώ και πολύ καιρό να βρω κάτι που να μου αρέσει στον φετινό στολισμό της πλατείας Αριστοτέλους. Παρατηρώ το δέντρο εδώ και πολύ καιρό είναι η αλήθεια, πότε από τη μία πλευρά, πότε από την άλλη, πότε σε πλήρες σκοτάδι, πότε στο ημίφως του ηλιοβασιλέματος, μήπως και καταφέρω να εντοπίσω ένα στοιχείο που θα με ενθουσιάσει, όπως πρέπει άλλωστε να κάνει ο στολισμός των Χριστουγέννων. Αλλά μάταια! Ίσως μου φαίνεται αλλόκοτο το γεγονός ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο δεν είναι ένα, αλλά ολόκληρο δάσος στοιβαγμένο σε μία προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα πιο πλούσιο και ψηλό έλατο. Ίσως βρίσκω εξαιρετικά ανέμπνευστο το φετινό θέμα, με το σπιτάκι του Άγιου Βασίλη ακριβώς μπροστά από το δέντρο να το κρύβει. Ίσως πάλι είναι τα φωτάκια στην απέναντι πλευρά της πλατείας που μοιάζει σαν κάποιος απλώς να τα πέταξε πάνω στα δέντρα ή οι μεταλλικές κατασκευές με τα πολύχρωμα φωτάκια στον κάθετο άξονα της πλατείας που ξέμειναν από πέρσι. Ας ελπίσουμε σε κάτι πιο καλόγουστο, εμπνευσμένο και δημιουργικό του χρόνου!

Σταυρούλα Κλειδαριά

In: Έχω μια τεράστια συλλογή από τα εμπνευσμένα γούρια της Katerina Ioannidis που τη ανανεώνω χρόνο με τον χρόνο και τη φυλάω σαν κόρη οφθαλμού. Τι να πρωτοθυμηθώ! Την κουβαρίστρα, τη δαχτυλήθρα, την κόκκινη κλωστή δεμένη, το φασόλι, το δάκρυ, τη βόμβα, όλα ήταν καταπληκτικά! Φέτος όμως, με το μαγικό αλογάκι της νομίζω πως ξεπέρασε κάθε περασμένο. Λειτουργεί σαν φυλαχτό, σαν σύμβολο δύναμης που μας ταξιδεύει σε μέρη μαγικά και απόκοσμα, χρωματίζοντας τα όνειρά μας με τα πιο απίθανα υλικά. Ευχαριστούμε Κατερίνα για τις δόσεις φαντασίας που μας χαρίζεις!

Out: Αγαπώ τις γυναικοπαρέες και περνάω πραγματικά όμορφα όταν κάποιες φορές βγαίνουμε κορίτσια μόνο αλλά και το να βλέπω καφέ ή μπαρ γεμάτα γυναίκες μόνες μου προκαλεί έως και δυσφορία. Παν μέτρον άριστο σε κάθετι θα έλεγα!

Κατερίνα Μαναβή

In: Διαβάζοντας τις υποψηφιότητες για τα Golden Globes 2019, παρατήρησα τη σειρά "The Kominsky Method", του Chuck Lorre, που είναι υποψήφια σε αρκετές κατηγορίες και μέσα στο σαββατοκύριακο αποφάσισα να ξεκινήσω να τη βλέπω, αλλά τελικά μου άρεσε τόσο που κατάφερα και την τελειώσω μέσα σε 2 μέρες. Η σειρά πραγματεύεται τη σχέση δύο ηλικιωμένων ανδρών του Sandy Kominsky που τον υποδύεται ο Michael Douglas και του κολλητού του φίλου Norman Newlander, που ενσαρκώνει ο Alan Arkin. Μία εξαιρετική κωμωδία, από αυτές που σπανίζουν στον σύγχρονο κινηματογράφο, με μοναδική και έξυπνη σκηνοθεσία που στιγματίζεται από την γρήγορη ατάκα των πρωταγωνιστών. Μία σειρά που σας συστήνω ανεπιφύλακτα! Μπορείτε να τη βρείτε στο Netflix.

Out: Για άλλη μία χρονιά στις 6 Δεκεμβρίου, την ημέρα μνήμης για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, είδαμε εικόνες ντροπής σε όλη τη χώρα. Πιο συγκεκριμένα όμως, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης παρακολουθήσαμε να καίγεται το σύμπαν! Όλοι εμείς που κατοικούμε στο κέντρο, κλειστήκαμε στο σπίτι νωρίς και λόγω των δακρυγόνων δεν μπορούσαμε να ανοίξουμε τα παράθυρα μέχρι αργά το βράδυ. Αλήθεια, τι άλλο πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτή η κατάσταση; Προσωπικά αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να διαδηλώνεις για να ένα τέτοιο γεγονός και ταυτόχρονα να φέρεσαι έτσι, καταστρέφοντας το πανεπιστήμιο για πολλοστή φορά, στερώντας από τους κατοίκους της πόλης την ελευθερία να κάνουν ό,τι επιθυμούν εκείνη τη μέρα και βάζοντας φωτιά στα έργα του μετρό. Δεν ξέρω αν μπορεί κανείς να κάνει κάτι, αλλά αυτό που γίνεται κάθε χρόνο είναι πραγματικά απαράδεκτο!

Μαρία Κουτσάκα

In: Η ξένη σειρά The Haunting of Hill House, που μου άφησε τις θετικότερες εντυπώσεις από το cast, το σενάριο και τη σκηνοθεσία. Η αισθητική της πετυχημένης αυτής σειράς το κάνει να είναι όχι μόνο ένα horror show, αλλά και μια πιστή προσαρμογή του κλασικού μυθιστορήματος του Shirley Jackson. Τα τέρατα και τα φαντάσματα που ακούγονται πολλές φορές δεν κάνουν αισθητή την παρουσία τους, με αποτέλεσμα να απογειώνουν την αγωνία για το τι θέλουν τελικά από τους πρωταγωνιστές και πώς μοιάζουν. Εάν ψάχνετε για μια ενδιαφέρουσα σειρά, που «μπλέκει» την αγωνία και την ένταση με την καλή σκηνοθεσία, βάλτε τη στη series list σας. 

Out: Δεν μπορώ παρά να μην αναφερθώ κι εγώ στα επεισόδια που πραγματοποιήθηκαν στην πανεπιστημιούπολη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, λόγω της επετείου για τη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Οι εικόνες που είδαν τόσο οι φοιτητές των σχολών όσο και οι πολίτες και οι περαστικοί ήταν εξωφρενικές και απαράδεκτες. Εν έτει 2018 δε γίνεται να συμβαίνουν τέτοια περιστατικά σε έναν χώρο πανεπιστημίου. Ας ελπίσουμε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά.

Αναστασία Πολίτογλου

In: Pizza η αλλιώς το αγαπημένο μου γεύμα. Η αλήθεια είναι πως μετά από πέντε χρόνια φοιτητικής ζωής και μετά από αμέτρητες δοκιμές κατέληξα πως στην πιτσαρία Margherita στην οδό Προξένου Κορομηλά, έχω βρει το δικό μου παράδεισο. Λεπτή ζύμη, μοναδικά υλικά και το κατάλληλο ψήσιμο δημιουργούν τον τέλειο συνδυασμό. Δοκιμάστε αυτή με το προσούτο και θα με θυμηθείτε! Φυσικά, για εσάς που δε θέλετε να σηκωθείτε από τον καναπέ σας, το delivery είναι η ιδανική επιλογή!

Out: Δε θα μείνω σε όλα αυτά που έγιναν την εβδομάδα που μας πέρασε στο ΑΠΘ καθώς και έξω στους δρόμους της πόλης. Μιας πόλης που έχει μάθει να καταστρέφει αυτά που πληρώνει, και να καυχιέται πως ο προοδευτισμός είναι συνυφασμένος με το χάος. Απλώς θα αναφέρω πως η κατάσταση στο πανεπιστήμιο όπου φοιτώ είναι πλέον ασφυκτική. Είναι απαγορευτικό να περπατάμε μέσα στους δημόσιους(!) χώρους του ιδρύματος μας χωρίς φόβο καθώς η -εναλλακτική- κοινωνία που έχει δημιουργηθεί εκεί φροντίζει ώστε να θυμίζει σε όλους καθημερινά πως έχει τους δικούς της κανόνες. 

Αλίκη Σιάμκουρη

In: Το Σάββατο πήγα για φαγητό για πρώτη φορά στο Οψοποιών Μαγγανείαι και πραγματικά κατάλαβα αμέσως γιατί αυτό το μαγαζί έχει μία ξεχωριστή θέση στη καρδιά των Θεσσαλονικιών. Το φαγητό ήταν συγκλονιστικό με υπέροχες σαλάτες εκπληκτικό ριζότο και νιόκι με τρούφα με πρωταγωνιστή φυσικά τα κρέατα. Αν και δεν είμαι οπαδός τους και μπορώ να πω ότι θα ζούσα άνετα και χωρίς αυτά, δε σταμάτησα να τρώω από αυτή τη λαχταριστή μπαβέτε που μπορούσα μόνη ου να ψήσω σε μία πλάκα με λιωμένο βούτυρο, δενδρολίβανο και πιπέρι. Όσοι δεν έχετε πάει ακόμα πρέπει οπωσδήποτε να το κάνατε!!

Out: Στις συνεχόμενες διαμαρτυρίες στο κέντρο της πόλης! Όλοι έχουμε προβλήματα και συμφωνώ πως για τα περισσότερα δεν ευθυνόμαστε αποκλειστικά οι ίδιοι όμως δε θεωρώ ότι οι ατελείωτες και απανωτές διαδηλώσεις που κλείνουν τους δρόμους με αποτέλεσμα να σταματά οι κυκλοφορία και να δημιουργείτε μποτιλιάρισμα, πανικός και να επικρατεί ένας εκνευρισμός δεν θα φέρουν τη λύση

Λίνα Κασσανδρινού

In: Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην απίθανη και τόσο ευγενική εξυπηρέτηση του Blue Cup που τα τελευταία χρόνια αποκτά δικαίως όλο και περισσότερο φανατικό κοινό, το οποίο επιθυμεί να απολαύσει τα εκλεκτά χαρμάνια καφέ, τα ευφάνταστα cocktail και τα ποιοτικά ποτά. Φιλική ατμόσφαιρα, προσωπικό που προσέχει τον κάθε πελάτη ξεχωριστά και ενδιαφέροντα ακούσματα σε ρυθμούς jazz αλλά και πιο σύγχρονους, συνθέτουν το τέλειο σκηνικό για ένα όμορφο βράδυ του σαββατοκύριακου. Στη συνέχεια, μπορείτε να επισκεφθείτε και το secret Speakeasy Bar, που φιλοξενείται στον πρώτο όροφο για να ζήσετε την εμπειρία ενός μυστικού bar, θεσμός που ξεκίνησε από την Αμερική!

Out: Με μία δόση λύπης παρατηρώ πως η νεότερη γενιά παιδιών που τώρα αρχίζουν να ανακαλύπτουν τον κόσμο και την πόλη, μάλλον δεν έχει εντοπίσει ακόμη σωστά την ουσία της διασκέδασης. Πιο συγκεκριμένα, η πλειοψηφία από αυτά που τυχαίνει να παρατηρήσω στον δρόμο, στο λεωφορείο, στον καφέ και στη βραδινή έξοδο δίνουν μεγαλύτερη σημασία στα κινητά τους και στο πώς θα βγάλουν το τέλειο Instagram Story, παρά στην πραγματική συζήτηση με φίλους, στην ανταλλαγή απόψεων ή στο να παρατηρούν τον χώρο γύρω τους. Είναι μία τάση της εποχής που φαίνεται να έχει κυριεύσει τα νέα παιδιά και ίσως και τους μεγαλύτερους, ενώ δυστυχώς μας κάνει να ξεχνάμε κάποιες στιγμές το πραγματικό νόημα της ζωής και της εξόδου.

Αριάδνη Αδάμ

Ιn:  Η αναγέννηση της περιοχής των Άνω Λαδάδικων και συγκεκριμένα η νέα προσθήκη Three pieces. Μία μοναδική εμπειρία, που θα γίνει ένα από τα αγαπημένα μου στέκια! Εξωτερικά, φαίνεται σαν ένα μικρό street food spot, αλλά πίσω από τη γαλάζια πόρτα βρίσκεται ένα photobooth που κρύβει την είσοδο του speakeasy type cocktail bar. Ο μυστικός κωδικός που πήρα όταν έκανα την κράτηση είναι και το passcode που χρειάζεται για να περάσω στον minimal και ιδιαίτερα exclusive χώρο. Στα highlights του βραδιού η εξαιρετική μουσική και ένα από τα signature cocktails με βάση το ρούμι και ginger beer. Τip: Μην φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε τα bao buns! 

Out: Ως λάτρης των γιορτών το guilty pleasure μου είναι οι κλασσικές feel good ρομαντικές χριστουγεννιάτικες ταινίες. Μπορείτε λοιπόν να καταλάβετε τον ενθουσιασμό μου όταν είδα τα νέα festive films του Netflix. Δυστυχώς, σχεδόν όλα ήταν τουλάχιστον απογοητευτικές. Ανέπνευστα σενάρια, κενά στην πλοκή, αδιάφοροι χαρακτήρες και ηθοποιοί σε low-budget budget παραγωγές που θυμίζουν Disney Channel.