Είναι ο άνθρωπος που θα ήθελες να είναι φίλος σου. Να κάνετε παρέα. Να βρεθείτε γύρω από ένα τραπέζι και ν’ απολαύσετε µαζί µια ωραία κουβέντα κι ένα νόστιµο φαγητό. Ο Φώτης Σεργουλόπουλος είναι ένας άνθρωπος που ο κόσµος τον εκτιµάει. Είναι αυτή η εικόνα που τόσα χρόνια έχουµε δηµιουργήσει για το πρόσωπό του. Για την ευγένεια, το mindset, την καλή ενέργεια, τον υπεύθυνο πάντα λόγο του. Είναι γήινος και προσγειωµένος, χωρίς αυτό να του στερεί ενέργεια, χιούµορ και δηµιουργικότητα. 

Ο ίδιος µοιράζει την καθηµερινότητά του ανάµεσα στα τηλεοπτικά πλατό, τις «κουζίνες» του Artisanal και του νέου project εστίασης Shamonette, αλλά και του αγαπηµένου Shamone, ενώ είναι ένας πολύ καλός µπαµπάς, που ετοιµάζεται πυρετωδώς για τις γιορτές που έρχονται. Στην κουβέντα µας ξεπηδούν αναµνήσεις, που οι περισσότερες έχουν κάτι από τη γεύση. Θυµάται το πιάτο «Τα λινγκουίνι του Φώτη», µια συνταγή που του είχε µάθει ο Αλέξανδρος Παπανδρέου. Τη µαγείρευε πρώτα σπίτι του και στη συνέχεια, στο Artisanal, ενώ δε θα αντάλλασσε ποτέ τα σπιτικά κεφτεδάκια -αυτό το µαµαδίσιο, comfort πιάτο που λατρεύει. Και φυσικά, όλα ξεκινούν από την τηλεόραση...

TV life

Όταν σταµατάς κάτι που σ’ απασχολεί καθηµερινά, όπως µια τηλεοπτική εκποµπή, έχεις περισσότερο χρόνο µε τον εαυτό σου, τους γύρω σου, µε όσους αγαπάς. Ανακαλύπτεις καινούργια πράγµατα και βρίσκεις και πολλά ωραία να κάνεις. Στη δική µου περίπτωση, ήταν πολύ «φυσικό» όλο αυτό γιατί βοήθησαν και οι συγκυρίες. Ερχόντουσαν πράγµατα, δηλαδή, σε εµένα που µε τράβηξαν, όπως η συνεργασία που είχα µε το Πανεπιστήµιο Ιωαννίνων. Για µένα, ήταν µια µεγάλη σεζόν διακοπής. Θα έλεγα πως στην ουσία είναι µια φυσική εξέλιξη της απουσίας, αλλά και της επανεµφάνισης (βλ. στην τηλεόραση). Το συγκεκριµένο τηλεοπτικό project που παρουσιάζω φέτος στον Alpha (Divided) είναι πολύ ενδιαφέρον και η χαρά είναι µεγάλη. Αισθάνοµαι όµορφα. ∆εν υπήρχαν αµφιβολίες ή δεύτερες σκέψεις. ∆ε χρειάστηκε, δηλαδή, κανείς να µε πείσει για να το κάνω. Τηλεοπτικά, είναι από τις καλύτερες συνθήκες που θα µπορούσα να έχω.

Food for thought

Το φαγητό, πέρα από µια ανάγκη, είναι αγάπη και πολύ µεγάλη απόλαυση. Όλοι όσοι το αγαπούν είναι γιατί τους ευχαριστεί, τους αρέσει να τρώνε. Ένας άνθρωπος δε θα γίνει µάγειρας γιατί του το είπαν. Θα γίνει γιατί το αγαπάει. Είναι και µια ισχυρή τάση σήµερα. Είναι και η προβολή από τα Μέσα, που σαφώς δηµιουργεί ένα ρεύµα. Ο κόσµος αγαπούσε να παρακολουθεί τη µαγειρική από πάντα. Οι στήλες µαγειρικής ήταν ανέκαθεν δηµοφιλέστατες.

Kitchen stories

Όλα ξεκίνησαν από το Shamone. Εκείνη την εποχή είχαµε φαγητό. Όταν, λοιπόν, άρχισε να γίνεται ένα καθαρόαιµο club, µας έλειπε αυτό το κοµµάτι. Ο καιρός πέρασε και θυµάµαι ένα βράδυ να περνάµε από την Κηφισιά µε τον συνεργάτη µου και να βλέπουµε πως ο χώρος που σήµερα στεγάζεται το Artisanal νοικιάζεται. Κάπως έτσι έγινε και αποφασίσαµε να κάνουµε ένα εστιατόριο. Αρχικά, η αγάπη µου για τη γαλλική κουζίνα το έσπρωξε προς τα εκεί. Στην πορεία, όµως, καθώς πρέπει να µάθεις ν’ ακούς και ν’ αφουγκράζεσαι το «παιδί» σου, η κουζίνα µας έγινε καθαρά ελληνική, για την οποία βραβευτήκαµε και πέρυσι στη Θεσσαλονίκη. Πάντα έχοντας στο πλευρό µας τον σεφ ∆ηµήτρη ∆ηµητριάδη, ο οποίος είναι ένα µεγάλο κεφάλαιο.

Cooking zone

Πάντα µαγείρευα. Και µαγειρεύω. Με ηρεµεί. Όλη αυτή η διαδικασία του να δηµιουργήσεις από το µηδέν, ν’ ανακατέψεις πράγµατα και µετά να φτιάξεις µια γεύση. Είναι πολύ ωραίο. Μαγειρεύω για τους αγαπηµένους µου και το απολαµβάνω. Με το παιδί είναι η αλήθεια πως µαγειρεύουµε και του αρέσει, γι’ αυτό κι έχει παρακολουθήσει και κάποια δηµιουργικά µαθήµατα µαγειρικής για παιδιά. Αλλά τα παιδιά, ξέρεις, αγαπάνε αυτά τα comfort, κλασικά φαγητά.

My city view

Παλιότερα ερχόµουν πιο συχνά στη Θεσσαλονίκη. Τώρα, έρχοµαι για συγκεκριµένους λόγους, οπότε µε πηγαίνουν σε µέρη που είναι γνωστά και µου έχουν συστήσει. Έχω φάει πολύ καλό ψάρι και φαγητό στον Κρητικό στον Πανόραµα, στο κέντρο στη Μούργα και σε πολλά άλλα γνωστά µαγαζιά. Πριν από χρόνια, θυµάµαι το θρυλικό µεζεδοπωλείο του Σωτήρη του Αδαλάκη. Στο γλυκό, επίσης, ο Χατζής και ο Αγαπητός είναι σταθµοί, αλλά πια τα βρίσκεις και στην Αθήνα. Έχετε πολλά όµορφα και ωραία µαγαζιά. Οπότε δε θέλω ν’ αδικήσω κάποιον. Γιατί γίνεται δουλειά. Αγαπηµένη µου βόλτα από το παλιό Λιµάνι στην Παραλία και να περπατήσεις από την Έκθεση και να φτάσεις στον Βαρδάρη. Είναι µια πολύ ιδιαίτερη πόλη. Ένα µίγµα όσων συνυπήρξαν και όσων φτιάξανε. Από την Ανατολή και τον Βορρά. Μ’ ένα ιστορικό Λιµάνι που ταξίδευαν ύλες για να φάει ο κόσµος. Γι’ αυτό έγινε µήλον της έριδος για πολλούς στην ιστορία αυτή η πόλη.

My Christmas

Σε περιόδους Χριστουγέννων θυµάµαι να κάνουµε ατέλειωτα γυρίσµατα εορταστικών εκποµπών. Για µένα ήταν πολύ δουλειά. Είτε έκανα τηλεόραση, είτε θέατρο, είτε τώρα µε τα µαγαζιά. Έχουν, όµως, µια ένταση που την αγαπώ. Παλιότερα, κάναµε πολλά ρεβεγιόν. Ήταν παράδοση να έρθουν οι φίλοι στο σπίτι µου και να κάνουµε µια µεγάλη γιορτή. Πάντα είναι ωραίο να βρίσκεις µια αφορµή για να κάνεις µια µάζωξη στο σπίτι. Μέσα ή πριν τις γιορτές. Αγαπάω πολύ αυτό το συναίσθηµα του να ετοιµάσεις µερικά πιάτα, να έχεις ένα καλό κρασί και κάποια συνοδευτικά και να υποδεχτείς τ’ αγαπηµένα σου πρόσωπα. Και όχι απαραίτητα στην καρδιά των ηµερών, δηλαδή, για ρεβεγιόν. Τώρα µ’ ευχαριστεί περισσότερο αυτό.

*Ο Φώτης Σεργουλόπουλος παρουσιάζει στον Alpha το καθηµερινό τηλεπαιχνίδι Divided, πρωταγωνιστεί στην παιδική, θεατρική παράσταση «Ψαρόσουπα: Βουτιά στη Βυθούπολη» στο Θέατρο Παλλάς, ενώ µόλις άνοιξε στο κέντρο της Αθήνας το bar Shamonette, το µικρό αδερφάκι του Shamone µ’ ελληνικό finger food.

Kεντρική Φωτογραφία: Αριστερά: Φώτης Σεργουλόπουλος με σακάκι, πουκάμισο και παντελόνι The Bostonians, notos

Credits 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΙΩΑΝΝΑ ΡΟΥΦΟΠΟΥΛΟΥ

STYLING ΑΝΔΡΙΑΝΑ ΛΥΡΟΥ

GROOMING ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ BAR RESTAURANT ARTISANAL ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 155 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019