Ο Chipperfield είναι ο 52ος νικητής του διάσημου Pritzker Architecture Prize, το οποίο θεωρείται το πιο σημαντικό βραβείο στη διεθνή αρχιτεκτονική. Η κριτική επιτροπή του 2023 τον χαιρέτισε για το ότι «είναι μακριά από τις τάσεις» και αναγνώρισε τη «δέσμευσή του σε μια αρχιτεκτονική υποτιμημένης αλλά μεταμορφωτικής παρουσίας των πολιτών». «Μια τέτοια ικανότητα απόσταξης και εκτέλεσης διαλογιστικών σχεδιαστικών λειτουργιών είναι μια διάσταση βιωσιμότητας που δεν ήταν εμφανής τα τελευταία χρόνια», αναφέρεται στην αναφορά της κριτικής επιτροπής. «Η βιωσιμότητα ως συνάφεια όχι μόνο εξαλείφει τα περιττά, αλλά είναι επίσης το πρώτο βήμα για τη δημιουργία δομών ικανών να διαρκέσουν, φυσικά και πολιτιστικά».

Who is who

Γεννημένος στο Λονδίνο το 1953, ο Chipperfield ξεκίνησε την καριέρα του μετά την αποφοίτησή του από το Kingston School of Art το 1976 και αργότερα από την Architectural Association το 1977. Εργάστηκε για τους άλλους βραβευμένους με το βραβείο Prtizker Architecture, Norman Foster και Richard Rogers, πριν ιδρύσει το ομώνυμο στούντιο του David Chipperfield Architects στο Λονδίνο το 1985. Σήμερα, το στούντιο του έχει γραφεία στο Βερολίνο, το Μιλάνο, τη Σαγκάη και το Santiago de Compostela.

Απαντώντας στην είδηση, ο αρχιτέκτονας είπε ότι ήταν «τόσο συγκλονισμένος που έλαβε αυτή την εξαιρετική τιμή και που σχετίζεται με τους προηγούμενους αποδέκτες». «Θεωρώ αυτό το βραβείο ως ενθάρρυνση για να συνεχίσω να στρέφω την προσοχή μου όχι μόνο στην ουσία της αρχιτεκτονικής και τη σημασία της, αλλά και στη συμβολή που μπορούμε να κάνουμε ως αρχιτέκτονες για να αντιμετωπίσουμε τις υπαρξιακές προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και της κοινωνικής ανισότητας», πρόσθεσε ο Chipperfield. Ένα από τα πρώτα μεγάλα έργα του ήταν το Μουσείο Ποταμού και Κωπηλασίας στον ποταμό Τάμεση, το οποίο ολοκλήρωσε με το studio του το 1997.

Καθιστώντας τον ως βασικό αρχιτέκτονα για αστικά και πολιτιστικά κτίρια, αυτό οδήγησε το στούντιο του στη δημιουργία κτηρίων ορόσημων, όπως το Hepworth στο Wakefield το 2011, το Μουσείο Τέχνης Saint Louis στο Missouri το 2013, το Museo Jumex στην Πόλη του Μεξικού το 2013 και τη James Simon Galerie στο Βερολίνο το 2018.

Άλλα βασικά έργα του David Chipperfield Architects στον δημόσιο χώρο είναι το Veles e Vents στη Βαλένθια το 2006, το Turner Contemporary στο Margate το 2011 και το Inagawa Cemetery Chapel and Visitor Center το 2017. Το studio του έχει επίσης εμβαθύνει σε γραφεία και τυπολογίες κατοικιών με έργα όπως το Amorepacific Headquarters στη Σεούλ το 2017 και τις κατοικίες Hoxton Press στο Λονδίνο το 2018.

Οι ανακαινίσεις είναι μια άλλη ειδικότητα των αρχιτεκτόνων David Chipperfield, οι οποίοι το είδε να ανανεώνει όπως το Μουσείο Neues του Βερολίνου αρχικά από τον Friedrich August Stüler το 2009 και το Neue Nationalgalerie που σχεδιάστηκε από τον Ludwig Mies van der Rohe το 2021. Αλλού, το στούντιο αυτή τη στιγμή εργάζεται σε μια επέκταση για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα και την ανακαίνιση του εμβληματικού πολυκαταστήματος Jenners στο Εδιμβούργο.

Παράλληλα με το Pritzker Architecture Prize, ο Chipperfield έχει λάβει πολλές άλλες διακρίσεις και τιμητικές διακρίσεις, όπως το RIBA Royal Gold Medal το 2010, το Mies van der Rohe Award το 2011 και το Praemium Imperiale for Architecture της Ιαπωνικής Ένωσης Τέχνης το 2013. Το 2004 διορίστηκε Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αργότερα, ανακηρύχθηκε ιππότης το 2010 πριν διοριστεί στο Τάγμα των Συντρόφων της Τιμής το 2021. Ενώ ασκούσε το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, ο Chipperfield είναι συγγραφέας και εκπαιδευτικός σε διάφορα ινστιτούτα, όπως η Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Στουτγάρδης και το Πανεπιστήμιο Yale. Επιμελήθηκε επίσης την 13η Biennale Architettura το 2012. Θα του απονεμηθεί το βραβείο στην τελετή του Βραβείου Pritzker 2023 στην Αθήνα τον Μάιο.