Αυτή η σύγχρονη κατοικία έχει καταφέρει να προσαρµοστεί στις ανάγκες µιας 4µελούς οικογένειας, έχοντας διατηρήσει, όµως, τη φρεσκάδα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής µατιάς. Στο κέντρο της πόλης, σ’ ένα από τα πιο υπέροχα διατηρητέα κτίριά της, όπου η γοητευτική αύρα περασµένης εποχής είναι παρούσα σε κάθε σηµείο του, έχει επιτευχθεί από τον Κωσταντίνο Μαθέα ένα µικρό θαύµα. Ν’ αναβιώσει όµορφα και µε σεβασµό στο παρελθόν του τον χώρο που ζει τα τελευταία πέντε χρόνια µε την οικογένειά του, συνδυάζοντας σύγχρονα στοιχεία µε µοντέρνο twist. Του ζητήσαµε να µας περιγράψει το έργο του.

Από την πρώτη στιγµή... γοητεύτηκα τόσο από τα διακοσµητικά του στοιχεία, όπως τα όµορφα γύψινα στην οροφή και τις σκαλιστές ξύλινες πόρτες, όσο και από το µεγάλο ελεύθερο ύψος των χώρων και τις γενναίες διαστάσεις και αναλογίες του -δείγµα αρχιτεκτονικής µιας ροµαντικής εποχής. Οι επεµβάσεις που έγιναν ήταν αρκετές, αλλά σεβόµενος την ιστορία του κτιρίου, επικεντρώθηκα σ’ επεµβάσεις επιδερµικές χωρίς να θίξω τα νεοκλασικά του στοιχεία. Ανακαινίστηκαν το µπάνιο και η κουζίνα, συντηρήθηκαν οι ντουλάπες, τα δάπεδα και ό, τι έχρηζε προσοχής. Το χολ της εισόδου, το καθιστικό και η τραπεζαρία, που αποτελούν έναν ενιαίο χώρο, αντιµετωπίστηκαν συνολικά. Το χρώµα στους τοίχους είναι ένα απαλό και ξεκούραστο γκρι-γαλάζιο, ενώ οι ταπετσαρίες των επίπλων βαµβακερές και λευκές. Βασική επιδίωξη της επίπλωσης ήταν να εναρµονίζεται µε το κέλυφος, κάτι που επιτυγχάνεται µε την κατάλληλη επιλογή των υλικών, όπως το ξύλο (δρυς), που είναι ίδιο µε το δάπεδο, καθώς και µε τη διαφάνεια του πολυκαρβονικού πλαστικού και του plexi glass. Ταυτόχρονα, οι µεγάλοι καθρέφτες στον τοίχο της εισόδου µεγεθύνουν σηµαντικά την οπτική αντίληψη του χώρου.

Στο υπνοδωµάτιο επικρατεί γαλήνη και ηρεµία που προσδίδει το λευκό, τόσο στην επίπλωση και τα υφάσµατα όσο και στους τοίχους. Τα παιδικά δωµάτια έχουν ως βάση ανοιχτά και φωτεινά χρώµατα, αφήνοντας την πολυχρωµία των παιχνιδιών, µαξιλαριών και λεπτοµερειών να κλέψει την παράσταση. Η κουζίνα και το µπάνιο ακολουθούν µια κόντρα µινιµαλιστική και σύγχρονη αισθητική, εφόσον είναι και οι µόνοι δυο χώροι στους οποίους εξαρχής απουσίαζε κάθε είδους διακοσµητικό στοιχείο, όπως τα γύψινα στις οροφές. Επιπλέον, το υλικό που συµβάλλει στον διάλογο του σύγχρονου µε το κλασικό στον χώρο, τόσο ως υλικό τελικής επίστρωσης τοίχων και δαπέδων σε µπάνιο και κουζίνα όσο και ως υλικό κάποιων επίπλων (βάση τραπεζαρίας και coffee tables), είναι η πατητή τσιµεντοκονία σε αποχρώσεις του γκρι και µπεζ.

Αγαπηµένη µου γωνιά... είναι σίγουρα οι κουνιστές πολυθρόνες στον κλειστό εξώστη, γνωστό και ως «έρκερ» ή «bow window», όπου συνήθως κάθοµαι τα βράδια µε χαµηλό φωτισµό για να διαβάσω και να ηρεµήσω.

Στοιχεία που κάνουν κάθε χώρο ξεχωριστό… Στο σαλόνι, τα έργα τέχνης. Στο υπνοδωµάτιο, το απόλυτο λευκό. Στο παιδικό δωµάτιο του αγοριού, η σύνθεση µε τα µαύρα τριγωνάκια στον τοίχο. Στο παιδικό δωµάτιο του κοριτσιού, η κουνουπιέρα πάνω από την κούνια. Στην κουζίνα, ο µαυροπίνακας µε τη µακρόστενη φωτογραφία του λιµανιού της πόλης και το κίτρινο τραπέζι. Στο µπάνιο, η καθαρότητα των γραµµών, η χρηστική απλότητα και η αυστηρότητα της γκρι πατητής τσιµεντοκονίας.

Αδιαπραγµάτευτη αξία... θα έλεγα την αδιάκοπη αναζήτηση της βέλτιστης λύσης. Της καλύτερης ιδέας, η οποία θα προσφέρει µε την υλοποίησή της µία µοναδική και ουσιαστική εµπειρία στον τελικό χρήστη. Προσπαθώ να σκέφτοµαι «out of the box» και να προσαρµόζοµαι στα δεδοµένα του κάθε έργου ξεχωριστά.

Στους χώρους που σχεδιάζω προσπαθώ… ν’ αναλύω σε βάθος τα υφιστάµενα και δεδοµένα στοιχεία, την ιστορία, τον δοµηµένο και φυσικό περιβάλλοντα χώρο και να καταλήγω σε καινοτόµα concepts, έχοντας αξιολογήσει όλα τα παραπάνω κι επιλύοντας -µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο- τη συνάρτηση των αναγκών του χρήστη, της δικής µου φιλοσοφίας και του budget.

Προτεραιότητά µου είναι… να έχω µια ισορροπηµένη ζωή.

Η τέχνη… είναι πηγή έµπνευσης, σκέψης και αναζήτησης.

Σε 10 χρόνια θα ήθελα να... έχω καταφέρει ν’ ασχολούµαι µε projects που µε γεµίζουν χαρά και ικανοποιούν τη δηµιουργικότητά µου σε τέτοιο βαθµό που να ντρέποµαι να το ονοµάζω δουλειά.

Αρχιτέκτονα... θα έλεγα τον Steven Holl, αν πρέπει να πω έναν και µόνο.

Μουσείο… θεωρώντας κοινότυπο ν’ απαντήσω βάσει του κτιρίου και όχι του περιεχοµένου, επιλέγω το Μουσείο Βυζαντινού πολιτισµού της Θεσσαλονίκης, µε αρχιτέκτονα τον Κυριάκο Κρόκο.

Πόλη... το Τορίνο, καθαρά συναισθηµατικά. Μια αυθεντική και µεγαλόπρεπη πόλη της βόρειας Ιταλίας, που δεν έχει πληγεί από τον τουρισµό κι έχει διατηρήσει και αναδείξει την αρχιτεκτονική της κληρονοµιά, που εκτείνεται από τη Ρωµαϊκή περίοδο έως και την εκβιοµηχάνισή της τον περασµένο αιώνα, ενώ παράλληλα προσφέρεται για έναν αυθεντικό κι εναλλακτικό, ιταλικό τρόπο ζωής.

Design… από παιδί µε γοήτευαν οι συσκευές που σχεδίασε ο γερµανός industrial designer Dieter Rams για την εταιρία Braun.

Ξενοδοχείο... το Ξενία στο Παλιούρι Χαλκιδικής. Ένα εγκαταλελειµµένο ξενοδοχείο εδώ και δεκαετίες, που αποτέλεσε και θέµα της διπλωµατικής µου εργασίας. Ασκούσε πάντα µια µαγική επιρροή πάνω µου κάθε φορά που το επισκεπτόµουν. Εύχοµαι πραγµατικά τα σχέδια ανάπτυξής του να σεβαστούν την ιστορία του και την αρχιτεκτονική του αξία και να γίνει µία αξιόλογη αποκατάσταση, καθώς και ανάπλαση της περιοχής στο µέλλον.

Gadget... το i-phone. Νοµίζω πως πλέον θα δυσκολευόµουν να ζήσω χωρίς το κινητό µου.

Χρώµα... πάντα µε συγκινούσαν τα χρώµατα των Μινωικών ανακτόρων της Κρήτης. Αυτό το βαθύ κόκκινο του κρασιού και οι ιδιαίτερες µπλε - γαλάζιες αποχρώσεις που βρίσκονται σε κίονες και τοιχογραφίες.

Αγαπηµένο σηµείο στην πόλη µου... τα δύο ακρότατα σηµεία του ιστορικού της κέντρου. Η παραλία, η επαφή µε τη θάλασσα και η θέα µε τις βουνοκορφές του Ολύµπου στο βάθος, όπως, επίσης, και η Άνω Πόλη, µε την αρχιτεκτονική της κληρονοµιά.

Αν µπορούσα κάτι ν’ αλλάξω θα ήταν… να πεζοδροµήσω το κοµµάτι της παλιάς παραλίας. Είναι ένα όνειρό µου να εξαφανίσω τα αυτοκίνητα από το ιστορικό κέντρο της πόλης και ιδιαίτερα από το παραλιακό µέτωπο.

Αbout

Ο Κωνσταντίνος Μαθέας, ιδρυτής του Matheas Architecture studio αποφοίτησε από το Πολυτεχνείο του Τορίνο, με ειδίκευση στην αποκατάσταση και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, όπου απέκτησε και διδακτική εμπειρία, ως βοηθός καθηγητή στην αρχιτεκτονική σύνθεση και αποκατάσταση. Κατέχει, επίσης, πτυχίο στην Αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων από το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Αθήνας. Αρχικά, εργάστηκε ως interior designer σε αρχιτεκτονικά γραφεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπως και στο γραφείο Minas Kosmidis [Architecture in Concept]. Το portfolio του περιλαμβάνει τόσο ιδιωτικά έργα κατοικιών και χώρων εργασίας, καθώς κι έργα επανάχρησης και ανακαίνισης κτιρίων.

Credits 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: POV STUDIO

ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ

Kεντρική Φωτογραφία: Αριστερά: Ο Κωνσταντίνος Μαθέας & Δεξιά: Ο ψηλοτάβανος χώρος της διατηρητέας οικοδομής είναι το ιδανικό κέλυφος για ένα φιλόξενο καθιστικό με κύριο χαρακτηριστικό την υψηλή αισθητική.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 157 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020