Βye Bye London... Benvenuti Milan! Η Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο για την SS25 season μόλις ξεκίνησε και η αλήθεια είναι πως από την πρώτη στιγμή οι σχεδιαστές και τα fashion houses υποσχέθηκαν πολλά. Την αυλαία της Μilan Fashion Week σήκωσε ο οίκος Fendi, o οποίος γιορτάζει τα 100 χρόνια παρουσίας στον χώρο. Σειρά είχε ο Marni, που μέσα σ΄ένα λίγο πιο dark σκηνικό μαγνήτισε τα βλέμματα με τις εκεντρικές του δημιουργίες. 

Συνεχίστε παρακάτω και ανακαλύψτε τις πρώτες στιγμές από τη MFW!

Fendi

Η νεωτερικότητα και η μητρότητα έχουν διαπλεχθεί διαχρονικά στον οίκο Fendi για να δημιουργήσουν μια μορφή αιωνιότητας της μόδας. Για αυτή την πρώτη γυναικεία σεζόν της Fendi κατά τη διάρκεια της εκατονταετηρίδας της, o Kim Jones εξέτασε και συνεργάστηκε με τις τέσσερις γενιές γυναικών που διαμόρφωσαν την πορεία του οίκου όλα αυτά τα χρόνια.

Κατά τη διάρκεια του show, η Venturini Fendi ακούστηκε από τα ηχεία να συνομιλεί με τη μητέρα της Anna, για τα πρώτα βήματα του οίκου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η γιαγιά της Venturini Fendi, η Adele, έκοψε την κορδέλα του πρώτου καταστήματος της Fendi το 1925. Η Αnna απήγγειλε με συγκινητικό τρόπο μερικές από τις σοφίες της Adele: «Είσαι σαν ένα χέρι. Υπάρχουν πέντε από εσάς, τα δάχτυλα. Είναι διαφορετικά μεταξύ τους, είναι συμπληρωματικά μεταξύ τους», θυμήθηκε ότι η Adele έλεγε σε εκείνη και τις τέσσερις αδελφές της, σύμφωνα με τη Vogue. Σήμερα, η δήλωση αυτή αποτελεί απόδειξη της ισχυρής γενετικής της μάρκας: Η Venturini Fendi διευθύνει την ανδρική και παιδική ένδυση και τα αξεσουάρ και η κόρη της, Delfina, έχει αναλάβει τα κοσμήματα και είναι η μούσα του Jones.

Μέσα στο κληρονομικό τόξο της Fendi, ο Jones δημιούργησε κάτι σαν highlight reel για τα αγαπημένα σχήματα της εταιρείας. Τα ελαφριά φορέματα διέθεταν βασιλικά prints σε όλο το σώμα, τα κρόσσια περιέγραφαν λεπτομερώς τις άκρες των θηλυκών shirts, τα πλούσια αυτοκόλλητα έκαναν δηλώσεις από τα fraglie υφάσματα, τα διάφανα πουκάμισα άφηναν τη γυναικεία φόρμα σε κοινή θέα.

Η στιγμή της εμπορικής νιρβάνας της δεκαετίας του 1990 της Fendi εξερευνήθηκε περαιτέρω σε μια σειρά από απτικές και boho επαναλήψεις της Baguette, οι οποίες μερικές φορές είχαν κρόσσια και περισσότερο όγκο. Αυτές ήταν ενισχυμένες με αξιοπερίεργα, γούρια και κοσμήματα, όπως γούνινα μπουκέτα και θήκες ακουστικών με βολάν. Ήταν μια μοντέρνα γιορτή της γυναικείας φύσης, η ρίζα της εκατονταετούς επιτυχίας της Fendi.

Marni

Ο Francesco Risso διανύει τον ένατο χρόνο στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή στον οίκο Marni και φαίνεται ότι με τον καιρό γίνεται ολοένα και καλύτερος. Η χθεσινή συλλογή ήταν μία από τις καλύτερες που έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής: Αν και πιο συγκρατημένος από τα συνηθισμένα εκκεντρικά του πρότυπα, εξακολουθεί να αποτυπώνει όλη τη μαγεία και τη γοητεία που ο ίδιος δημιουργεί σταθερά με την εφευρετικότητα του Mad Hatter.

Το show πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία της Marni, έναν τεράστιο και λιτό χώρο πλημμυρισμένο από σκούρο κόκκινο φως. Τα καθίσματα στο front row είχαν μία λιτή διάταξη και έμοιαζαν σαν να είναι διάσπαρτες στην τύχη. Σε κάθε κάθισμα βρισκόταν ένα ποίημα, τυπωμένο σε χαρτί οριγκάμι, από έναν άγνωστο συγγραφέα. Αφορούσε ένα λευκό κουνέλι που τρέχει μέσα στην ησυχία ενός σκοτεινού φεγγαρόφωτου δάσους. Αλλά ξαφνικά, μέσα σε μια στιγμή, το κουνέλι εξαφανίζεται. «Η ομορφιά είναι ένα λευκό κουνέλι. Το κυνηγάς, αν και δεν καταφέρνεις να το συλλάβεις», είπε ο Risso στα παρασκήνια. Ίσως αυτή τη φορά τα κατάφερε. 

Παραμένοντας πιστός στον ιδιόρρυθμο ριζοσπαστισμό του, ο Risso κατασκεύασε ολόκληρη τη συλλογή αποκλειστικά από βαμβάκι, πειραματιζόμενος με τις υφές και τις πλέξεις του σε διάφορες μορφές. Το βαμβάκι, ένα πολυετές, ειλικρινές υλικό, συμβολίζει την ανθεκτικότητα και ενσαρκώνει την «καθαρότητα της ομορφιάς» που επιδιώκει ο Risso. «Η βαμβακερή κλωστή αντιπροσωπεύει την κλωστή που επιδιορθώνει σχέσεις και πληγές, μας οδηγεί πίσω στο σωστό δρόμο αφού έχουμε παρεκκλίνει και μας οδηγεί σε αυτό που ονομάζω ουσιαστική ρουτίνα ομορφιάς», εξήγησε. Κατά τρόπο ταιριαστό, αυτός ήταν και ο τίτλος της έκθεσης.

Ο Risso μέσω της χθεσινής συλλογές θέλησε να θυμίσει την τελετουργική φύση των επιδείξεων μόδας μιας άλλης εποχής, όταν η εξέλιξη κυλούσε απρόσκοπτα από το καθημερινό ένδυμα, μέσω των les tenues d'après midi, με αποκορύφωμα τα μεγάλα βραδινά φορέματα. Εδώ, ο creative director ξεκίνησε με λεπτές σιλουέτες σε απαλές αποχρώσεις, διανθισμένες από πινελιές μαύρου και λευκού - εφαρμοστά σακάκια πάνω από κολάν, κομμένα σεμσίς που φοριούνται ανάποδα σαν κάπα και μικρά φορέματα κλεψύδρα που διαμορφώνονται από κάθετες πιέτες. Σταδιακά, τα σχέδια μεταπήδησαν σε πιο ογκώδεις φόρμες, με σακάκια και σμόκιν με φαρδείς ώμους που συνδυάστηκαν με στενές φούστες-σειρήνες με άκαμπτα ραφινάτα, εισάγοντας έναν υπαινιγμό της υψηλής ραπτικής της δεκαετίας του '50, που τονίστηκε περαιτέρω από θαυμαστά καπέλα «αλά Audrey Hepburn».

Ωστόσο, η νοσταλγία δεν περιλαμβάνεται στο λεξιλόγιο του Risso: η εκπληκτική παρέλαση βραδινών φορεμάτων που έκλεισαν την επίδειξη ήταν ένα αριστούργημα στη φρέσκια, ισορροπημένη υπέροχη εμφάνιση. Φορέματα με μπούστο και φούστα με έντονες πλαϊνές λεπτομέρειες, εντυπωσίασαν με τα τολμηρά prints απο τριαντάφυλλα ή τα πούπουλα που ήταν κεντημένα με αστραφτερά κρύσταλλα. Τα αξεσουάρ κέντρισαν το ενδιαφέρον, καθώς τα καπέλα που ολοκλήρωναν τα σύνολα ήταν σαν πραγματικά έργα τέχνης.