Αυτή η οικογενειακή κατοικία στο Μεξικό, σχεδιασμένη από τον Ezequiel Farca και τη Christina Grappin, είναι σκέτο όνειρο. Το πετυχημένο αυτό ντουέτο σχεδιασμού, το οποίο διαθέτει αρχιτεκτονικά γραφεία στο κέντρο της πόλης αλλά και αλλού, όπως στο Los Angeles και το Μιλάνο, ανέλαβε το task να μεταμορφώσει μια 90's κατοικία σε ένα μέρος, ιδανικό για παιδιά και γεμάτο από το στοιχείο της φύσης, με άπλετο φως και ισχυρές δόσεις τέχνης. Οι πελάτες, ένα παντρεμένο ζευγάρι με τρία παιδιά, έχτισαν για πρώτη φορά το σπίτι για να φιλοξενήσουν τη μεγάλη οικογένειά τους. Σχεδιασμένο από τον Manolo Mestre, ήταν ένα συμπαγές, παραδοσιακό σπίτι, αλλά καθώς έχουν περάσει δύο δεκαετίες και τα παιδιά μεγάλωσαν, οι ίδιοι ήθελαν έναν ανανεωμένο χώρο, όπου όλη η οικογένεια θα μπορούσε να χαλαρώσει και να διασκεδάσει. Ανακάλυψαν, λοιπόν, τους Farca και Grippin, όχι μόνο για να δώσουν νέα πνοή στην αρχιτεκτονική του σπιτιού, αλλά και για να προβλέψουν τον μελλοντικό τρόπο ζωής της οικογένειάς τους.
Η αλήθεια είναι πως ο Ezequiel Farca ήταν εξοικειωμένος με το κτίριο, αφού είχε σχεδιάσει μερικά από τα έπιπλα για το αρχικό σπίτι. Ο ίδιος και η Christina Grappin εντόπισαν αρκετούς τομείς που ήθελαν να βελτιώσουν, ανοίγοντας κυρίως το εσωτερικό για να ενώσουν τους κοινωνικούς χώρους και να επιδείξουν την εντυπωσιακή συλλογή έργων τέχνης του ζευγαριού από μεξικάνικους καλλιτέχνες, όπως οι Rufino Tamayo, David Alfaro Siqueiros και ο Santos Balmori.
Πιο συγκεκριμένα, μια σκάλα οδηγεί από το επίπεδο του δρόμου σε ένα διαμορφωμένο μονοπάτι που πλησιάζει την κύρια είσοδο. Αν και η περιοχή είναι γεμάτη και από άλλες κατοικίες και έναν πολυσύχναστο δρόμο πίσω από το οικόπεδο του σπιτιού, το πράσινο δημιουργεί έναν γαλήνιο περίβολο. Το ηλιακό φως διεισδύει από έναν θολωτό φεγγίτη επάνω, διαμορφωμένο από ένα πλέγμα με στρώματα από κουμαρού -δέντρο που παράγει αρωματικά φασόλια Tonka. Απέναντι από τον προθάλαμο βρίσκεται το τεράστιο σαλόνι και η τραπεζαρία. Μια μαρμάρινη βεράντα οδηγεί από αυτόν τον κύριο χώρο διαβίωσης απευθείας στην μπροστινή αυλή, ενώ μία άλλη τραπεζαρία στην απέναντι πλευρά οδηγεί σε μια σκιερή βεράντα, που διαθέτει τζακούζι. "Ο μπροστινός κήπος είναι κάτι πιο ειρηνικό", εξηγεί η Grappin και συμπληρώνει ότι: «το πίσω μέρος είναι το μέρος, όπου πηγαίνετε και βρίσκετε την ηρεμία».
Στους πιο προσωπικούς χώρους της οικογένειας, ένας διάδρομος στην κορυφή της κύριας σκάλας διαχωρίζει τις ζώνες master και guest bedroom. Τα δύο υπνοδωμάτια των επισκεπτών, που βρίσκονται στην ανατολική πτέρυγα, σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ευέλικτα, με άφθονο ενσωματωμένο χώρο αποθήκευσης, για να έχουν τη δυνατότητα τα παιδιά να ζήσουν εκεί για πολλά χρόνια ακόμη. Plus, απέναντι από την πτέρυγα των επισκεπτών, οι αρχιτέκτονες επέκτειναν την υπάρχουσα σουίτα του κύριου υπνοδωματίου.
