Μια exclusive σοφίτα στο Soho αποκαλύπτει εκπλήξεις luxurious αρχιτεκτονικής

Η ιστορία της συνεργασίας του interior designer, Todd Raymond με το "Workshop/APD" ξεκινάει το 2018, όταν εκείνος έκανε αίτηση για μια θέση εργασίας στη συγκεκριμένη εταιρεία αρχιτεκτονικής και εσωτερικών χώρων με έδρα τη Νέα Υόρκη. Ένας από τους διευθυντές της, ο Matt Berman, γελάει όταν θυμάται τη συνέντευξη. "Γνωρίσαμε τον Todd και λατρέψαμε την ενέργεια, τη δημιουργικότητα και το πάθος του", λέει ο Berman. "Αλλά μετά μας απέρριψε!"

Ο Raymond τελικά συνέχισε να ιδρύει το δικό του στούντιο και έγινε ένας go-to designer, που επικεντρώνεται σε μοντέρνους εσωτερικούς χώρους κατοικιών. "Ήταν μια υπέροχη έκπληξη", αποκαλύπτει ο Berman, όταν έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Raymond ένα χρόνο αργότερα, ζητώντας να συνεργαστούν για την ανακαίνιση της δικής του σοφίτας στο SoHo του Manhattan.

Ο σχεδιαστής και ο δικηγόρος σύζυγός του είχαν αγοράσει τη συγκεκριμένη σοφίτα σε ένα κτίριο αρχιτεκτονιής "Beaux Arts". Τα στοιχεία, που είχαν κλέψει τις εντυπώσεις του ήταν οι εκτενείς και ψηλές τζαμαρίες, καθώς και η σύνθετη δομικά πρόσοψή του, κατασκευασμένη από σφυρήλατο σίδερο. "Κοιτάζαμε όλους αυτούς τους χώρους στο κέντρο της πόλης, αλλά οι περισσότεροι ήταν μεγάλοι και στενοί", λέει ο Raymond. Αυτό που επέλεξαν είναι, βλέποντας την κάτοψή του, περισσότερο τετράγωνο παρά ορθογώνιο, στοιχείο που απαιτούσε δημιουργική σκέψη όσον αφορά την κεντρική του διαμόρφωση. "Η πρόκληση είναι ότι τα παράθυρα είναι εγκατεστημένα αποκλειστικά στη μία πλευρά", παραδέχεται ο Berman. Για να διευκολύνουν, λοιπόν, την κίνηση στον χώρο, έπρεπε να μετακινήσουν τη μπροστινή είσοδο περίπου 20 πόδια πιο κάτω από τον κύριο διάδρομο.

Στόχος τους ήταν να καταφέρουν να δημιουργήσουν χώρο και άνεση στην κατοικία, με την πιο cozy ατμόσφαιρα. "Θέλαμε το διαμέρισμα να είναι ένας χώρος διασκέδασης", λέει ο Raymond. "Αυτό ήταν αδιαπραγμάτευτο. Ποτέ δεν είχαμε πραγματικά ένα μέρος όπου θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό. Τώρα έχουμε δείπνα ή κοκτέιλ πάρτι κάθε δεύτερη εβδομάδα". Το διαμέρισμα σχεδιάστηκε έτσι ώστε να αλλάζει σχήμα ανάλογα με το αν έχει έρθει παρέα ή αν είναι μόνο ο Raymond και ο σύζυγός του: Ο μεγάλος πάγκος της κουζίνας μετατρέπεται σε μπαρ, ενώ η κουζίνα -νεροχύτης, καφετιέρα, ψυγείο- μπορεί να κρυφτεί όμορφα πίσω από πτυσσόμενες πόρτες.

Απέναντι από την κουζίνα βρίσκεται το tv room (που χρησιμοποιείται σπάνια και μόνο τα βράδια), το οποίο οδηγεί στην τραπεζαρία και στη συνέχεια στο σαλόνι. Το διαμέρισμα είναι σχεδιασμένο ως μια σειρά από αρχιτεκτονικά μυστικά, με τον Berman και την ομάδα του να εφαρμόζουν πόρτες, πάνελ και αποθηκευτικά μέσα σε κάθε σημείο για να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον περιορισμένο χώρο και το φως. Όταν είναι κλειστές, οι πόρτες της κουζίνας αποκαλύπτουν έναν πίνακα του Max Boyd που απεικονίζει ένα παραδοσιακό αυστραλιανό μπανγκαλόου. Προσωπικές πινελιές εμφανίζονται παντού - στο μπάνιο, μια φωτογραφία του Slim Aarons με μια βάρκα παραπέμπει στο γάμο του ζευγαριού πριν από έξι χρόνια στη λίμνη Como.

Αλλά αυτό που ήρθε πρώτο στο σχεδιασμό ήταν το χρώμα και η υφή. Ta projects του Raymond συχνά επικεντρώνοντας σε ουδέτερες χρωματικές τάσεις, αλλά για αυτό το σπίτι εστίασε την παλέτα σε μια πιο δραματική κατεύθυνση με αποχρώσεις όπως η κανέλα. Ο Berman ήταν δεκτικός. Στην τραπεζαρία, για παράδειγμα, το τραπέζι που αποτελείται από δύο μέρη είναι καλυμμένο με μάρμαρα σε ηφαιστειακό κόκκινο και καφέ. Ένας μπουφές της δεκαετίας του 1950 του Vittorio Dassi διαχωρίζει με κομψότητα την τραπεζαρία με το σαλόνι.

Η κύρια κρεβατοκάμαρα είναι έξυπνα παραπλανητική: Η πόρτα της έχει καθρέφτη στη μία πλευρά, έτσι ώστε όταν είναι κλειστή, σχεδόν εξαφανίζεται. Το αποτέλεσμα τραβάει την προσοχή πίσω στο σαλόνι και δημιουργεί μια σαφή διάκριση μεταξύ των δημόσιων χώρων του σπιτιού και των πιο ιδιωτικών. Το προσαρμοσμένο κεφαλάρι του δωματίου προσφέρει φωτισμό, αποθήκευση και σταθμούς φόρτισης, όλα κρυμμένα πίσω από κατάλληλα ενισχυμένη επένδυση "Ο σύζυγός μου και εγώ είμαστε πολύ συγκεκριμένοι στον τρόπο που ζούμε", λέει ο Raymond. Ακόμη και ο Chester, το νόρφολκ τεριέ του ζευγαριού, έχει τη δική του ντουλάπα, με παιχνίδια και αξεσουάρ σκύλου οργανωμένα στην εντέλεια.

Λόγω της κυκλικής, ανοιχτής διαρρύθμισης του διαμερίσματος, το Workshop/APD έπρεπε να επινοήσει μοναδικούς τρόπους για να ορίσει αρχιτεκτονικά κάθε χώρο. "Χρησιμοποιήσαμε τη γεωμετρία της οροφής για να δημιουργήσουμε την αίσθηση των δωματίων, σκεπτόμενοι την οροφή ως ένα τέταρτο επίπεδο", λέει ο Berman. Πάντα διατηρώντας, όμως, σεβασμό στο στιλ των αρχών του 20ού αιώνα.