Ο Ελβετός αρχιτέκτονας Peter Zumthor ολοκλήρωσε το Secular Retreat – το οποίο είναι ένα εξοχικό σπίτι, σχεδιασμένο έτσι ώστε να μπορούν οι κάτοικοί του να απολαμβάνουν το φανταστικό τοπίο μαζί με όλες τις υπερπολυτελείς ανέσεις που παρέχονται στις εγκαταστάσεις του. Με την πρώτη ματιά καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό δείγμα design, το οποίο ανταποκρίνεται στα βρετανικά δεδομένα, εμπλουτισμένα ωστόσο μ' ένα ευρωπαϊκό και μοντέρνο twist, που είναι καλοδεχούμενο.

Η εντυπωσιακή βίλα είναι το έβδομο σπίτι που χτίστηκε για την Living Architecture, μια εταιρεία ενοικίασης ακινήτων που δημιουργήθηκε από τον συγγραφέα Alain de Botton, για να προσφέρει στους επισκέπτες την ευκαιρία να νοικιάσουν και να μείνουν σ ένα σπίτι, σχεδιασμένο από κάποιον φημισμένο αρχιτέκτονα, τον οποίο είτε θαυμάζουν είτε απλώς θέλουν να δουν από κοντά και να βιώσουν την αισθητική του από πρώτο χέρι.

Το οικοδόμημα βρίσκεται υπό κατασκευή για περισσότερα από 10 χρόνια κι αποτελεί την πρώτη ιδιωτική κατοικία που σχεδιάζει Zumthor στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι κρυμμένο κάπου απομονωμένα στην υπέροχη και χαρακτηριστική εξοχή της Αγγλίας, έχει χτιστεί επάνω στην κορυφή ενός λόφου στο Νότιο Ντέβον και έχει εντυπωσιακή, απέραντη θέα, που κόβει την ανάσα. Στην πραγματικότητα, ήταν ένα από τα πρώτα projects της εταιρείας. Ωστόσο, χρειάστηκε πολύς περισσότερος χρόνος για να ολοκληρωθεί από τα υπόλοιπα, μεταξύ των οποίων είναι το Balancing Barn του αρχιτεκτονικού studio MVRDV, το Life House του John Pawson και το House for Essex από την Grayson Perry. Ένας λόγος για τη μεγάλη καθυστέρησή του ήταν το υψηλό επίπεδο λεπτομέρειας και χειροτεχνίας που χρειάστηκε για να δημιουργηθεί η συγκεκριμένη «όαση».Ο Zumthor ξεκίνησε τα σχέδιά του έχοντας ως βασικό στόχο να χτιστεί εξ ολοκλήρου από εμφανές σκυρόδεμα τοποθετημένο προσεκτικά με το χέρι – μια σπάνια τεχνική η οποία στην ουσία αφήνει ρίγες στους τοίχους, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του χώρου. Το πάχος αυτού του υλικού γίνεται φανερό από τα μεγάλα, βαθιά ανοίγματα του σπιτιού, σχεδιασμένα για να «αξιοποιούν» στο έπακρο την εξαιρετική τοποθεσία, έχοντας όσο το δυνατό περισσότερη θέα προς τη φύση.«Θα ήθελα να πω ότι εγώ χτίζω με βάση την αρχιτεκτονική του Andreo Palladio. Δε θέλω να συγκρίνω τον εαυτό μου με αυτόν τον αναγεννησιακό αρχιτέκτονα, ο οποίος ήταν και θα είναι ο αγαπημένος μου, αλλά με αυτό που έκανε πάντα, δηλαδή το να χτίζει ευρύχωρες και λειτουργικές καλοκαιρινές βίλες» δήλωσε ο designer κατά τη διάρκεια μιας περιήγησής του στο κτίριο. Ανέφερε επίσης ότι ο κύριος στόχος του ήταν να μιμηθεί το πρότυπο των σχεδίων του Palladio, δίνοντας έμφαση στην απίστευτη παρουσία των οικοδομικών υλικών και την όμορφη διάταξη του χώρου, του φωτός και των σκιάσεων. «Νομίζω ότι είναι όμορφο αν μπορείς να φτιάξεις ένα ισχυρό κτίριο το οποίο να σε βοηθά και να μη σε καταπιέζει καθόλου», πρόσθεσε.Οι τοίχοι από εμφανές σκυρόδεμα έπρεπε να δημιουργηθούν σε στρώσεις - κάθε γραμμή αντιστοιχούσε στην εργασία μιας ολόκληρης ημέρας - ενώ τα ασβεστολιθικά δάπεδα σχεδιάστηκαν σύμφωνα με ένα μοναδικό χειροποίητο υλικό, προσαρμοσμένο ακριβώς στις διαστάσεις κάθε πλάκας που προήλθε από το λατομείο. 

«Έχω αυτό το concept στο μυαλό μου - παράγω μόνο πρωτότυπα πράγματα. Η δουλειά είναι πάντα δική μου, δεν είναι το έργο των συνεργατών μου. Δεν είμαι, ούτε θέλω να γίνω ένα trademark, πάντα πρωτοτυπώ και δημιουργώ μοναδικά σχέδια» τονίζει ο ίδιος, τα λόγια του οποίου αποδεικνύονται από το σχέδιο.

Η διάταξη του σπιτιού είναι πολύ απλή, είναι όλα οργανωμένα σε έναν όροφο. Υπάρχουν δύο πτέρυγες - η μία περιλαμβάνει δύο υπνοδωμάτια, ενώ η άλλη περιέχει τρία - και κάθε υπνοδωμάτιο έχει το δικό του μπάνιο. Εκεί όπου οι δύο πτέρυγες συναντώνται υπάρχει ένας τεράστιος λειτουργικός χώρος διαβίωσης, συμπεριλαμβανομένης μιας κουζίνας, ενός σαλονιού με ένα υπέροχο και «ζεστό» τζάκι, καθώς και ορισμένων άνετων καναπέδων στους οποίους οι κάτοικοι μπορούν να χαλαρώσουν και να απολαύσουν την ηρεμία που προσφέρει η φύση γύρω τους.

Από ψηλά, η στέγη του κτιρίου φαίνεται σαν να αιωρείται ακριβώς πάνω από τις γραμμές του σκυροδέματος, οι οποίες εκτείνονται από μια κρυφή δομή χάλυβα που βγαίνει από μέσα. Η επιφάνειά του είναι χρωματισμένη από το ξύλινο σκελετό που χρησιμοποιήθηκε για το σκυρόδεμα -ένα αποτέλεσμα που ο Zumthor είπε ότι μισούσε όταν ήταν νεότερος, όμως μεγαλώνοντας κατανόησε την ομορφιά του και άρχισε να το αγαπάει.«Έχετε λοιπόν έναν κεντρικό κοινόχρηστο χώρο κάτω από μια μεγάλη στέγη και επίσης πέντε μεγάλα υπνοδωμάτια, καθένα από τα οποία έχει το δικό του μπάνιο. Έτσι, στην ουσία η όλη κατασκευή θυμίζει ένα ξενοδοχείο μέσα στο οποίο μπορείτε να κάνετε τα πάντα μαζί, να μαγειρέψετε, να περάσετε όμορφα την ημέρα σας καθώς και να κοιμηθείτε» δήλωσε ο αρχιτέκτονας. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Ο Zumthor είναι αρκετά επιλεκτικός και προτιμάει να διατηρεί το στούντιό του μικρό, απορρίπτοντας πολλές από τις προσφορές που έρχονται. Σπάνια χτίζει μονοκατοικίες - τα περισσότερα από τα προηγούμενα έργα του περιλαμβάνουν δημόσια κτίρια, όπως είναι για παράδειγμα το Therme Vals Spa στην Ελβετία, το Μουσείο Zinc Mine της Νορβηγίας καθώς και το Chapel Field Brothers στη Γερμανία.

Σε μία συνέντευξή του, ο αρχιτέκτονας δήλωσε ότι δε θα μπορούσε με τίποτα να αντισταθεί στην ευκαιρία αυτή, να οικοδομήσει δηλαδή σε αυτό το καταπλητικό location. Γι’ αυτό κι αμέσως άρπαξε την ευκαιρία, προετοίμασε την ομάδα του και ξεκίνησε τα σχέδια! Αξίζει να σημειωθεί ένα πράγμα το οποίο ανέφερε, ότι ελπίζει να καταφέρει να πείσει τη Living Architecture να αλλάξει το όνομα της κατοικίας, από Secular Retreat σε Chivelstone House καθώς αυτή είναι η ονομασία που πιστεύει ότι της ταιριάζει απόλυτα!

Φωτογραφία: Jack Hobhouse