Αυτή η υπέροχη ιστορία της αριστοκρατικής οικογένειας της India έπρεπε να ειπωθεί ξανά. Αυτήν τη φορά, μέσα από τη ματιά της κόρης που θαυμάζει τους γονείς της, όντας παντοτινά ευγνώμων γι’ αυτό που είναι: για το όνομά τους, την κληρονομιά τους. «Μητέρα είναι μόνο μία», άλλωστε, κι αν κρατάς στην καρδιά και στα χέρια σου ένα τόσο δυνατό στόρι, γιατί να μη γράψεις ένα βιβλίο αποκλειστικά γι’ αυτήν; Με αφορμή αυτό μας μιλάει σήμερα η India σε πρώτο πρόσωπο, ταξιδεύοντάς μας σε εποχές με βασιλείς, παλάτια και λαμπρές γιορτές:

«Έχοντας ζήσει στη σκιά των εξαιρετικών συγγενών της, της βασίλισσας και του συζύγου της, ένιωσα ότι είχε φτάσει η στιγμή να αφιερώσω ένα βιβλίο στη πολυδιάστατη ζωή της μητέρας μου, της Lady Pamela Hicks, παρά τις αντιρρήσεις της. Η ίδια αποκάλεσε αυτό το βιβλίο “μια πειστική επίθεση”. “Έχω ήδη γράψει ένα βιβλίο, αγάπη μου, ποιος θα ήθελε να διαβάσει άλλο ένα;” μου είχε πει. Στη δεκαετία που μεσολάβησε από την πρώτη κυκλοφορία, οι ιστορίες της μπορεί να μην έχουν αλλάξει, αλλά το ενδιαφέρον και η εκτίμηση προς το πρόσωπό της σίγουρα έχουν αυξηθεί, όπως και ο χρόνος και η εμπειρία της έχουν χαρίσει την εύνοια μιας ακόμα μεγαλύτερης αντικειμενικότητας. Έτσι, επέμεινα ευγενικά ότι έπρεπε να υπάρξει ένα ακόμα βιβλίο, δοσμένο με τον ζεστό και έξυπνο τρόπο της, και βασισμένο στα θέματα της αφοσίωσης και του καθήκοντος - τις δύο αρετές που την κράτησαν προσγειωμένη, ενώ έζησε τη ζωή της περιτριγυρισμένη από εντυπωσιακούς ανθρώπους, μέρη, σπίτια και ιστορία. Εμπνευσμένη από τις ιστορίες της, λοιπόν, ήξερα ότι έπρεπε να τα καταγράψουμε όλα - όχι μόνο τα λόγια, αλλά και τις φωτογραφίες, τα αποκόμματα Τύπου, τις ημερολογιακές γραφές και τις αξιοσημείωτες επιστολές.

»Υπάρχουν τόσα πολλά να πει κανείς για τη μητέρα μου, η οποία συνόδευε τη νεαρή βασίλισσα σε δύο περιοδείες στην Κοινοπολιτεία, αλλά είναι πραγματικά αξιοσημείωτο να σκεφτεί κανείς ότι πλέον είναι και το μόνο ζωντανό πρόσωπο που βρισκόταν δίπλα στην Ελισάβετ τη στιγμή που όφειλε να λάβει τον τίτλο της. Ήταν μαζί στην Κένυα, όταν ο βασιλιάς πέθανε απροσδόκητα στην Αγγλία.

»Η αισθητική του βιβλίου είναι επηρεασμένη φυσικά από τον πατέρα μου, ο οποίος με το ταλέντο του έχει εμπνεύσει το προσωπικό μου στιλ. Με το πέρασμα του χρόνου, βέβαια, αυτό αναπτύχθηκε και διαμορφώθηκε, λιγότερο συναρπαστικό και τολμηρό από του πατέρα μου, αλλά ακόμα βρίσκω έμπνευση όταν βλέπω τα άλμπουμ και τα σχέδιά του. Όσον αφορά στο περιεχόμενο, η ζωή της μητέρας μου, στην οποία εστιάζει αυτή η έκδοση, ήταν γεμάτη αφοσίωση και πίστη, επηρεασμένη από τους γονείς της και ενισχυμένη ακόμα περισσότερο από τα χρόνια που πέρασε με τη βασίλισσα. Ελπίζω να έχω κληρονομήσει κάποια από αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα της.

»Σήμερα, έχοντας ολοκληρώσει τη γραφή του, είδα ότι παραδόξως ο τρόπος που μεγάλωσα είναι πολύ διαφορετικός από τον τρόπο που μεγαλώνω εγώ τα παιδιά μου. Η μητέρα μου ανήκε σε μια γενιά και μια εποχή που ήταν απολύτως αποδεκτό το να μην είναι μια μητέρα πολύ εμπλεκόμενη. Η μητέρα της, σίγουρα, δεν ήταν. Αλλά εγώ είχα έναν πολύ ενεργό ρόλο, αν και είχα καριέρα, και εστίασα πολύ στο να εξασφαλίσω ότι ήμουν μια εργαζόμενη μητέρα. Οπότε είναι πολύ διαφορετικό το πώς έχουμε δει τη μητρότητα.

»Παρ’ όλ’ αυτα, η μητέρα μου και εγώ είμαστε παρόμοιοι χαρακτήρες. Μοιραζόμαστε μια αίσθηση περιπέτειας. Λατρεύουμε τα ταξίδια. Έχουμε την ίδια αίσθηση του χιούμορ. Οπότε υπάρχουν σίγουρα κάποιες ομοιότητες. Όταν τη ρωτάω ποιο θεωρεί το πιο σημαντικό μάθημα στη ζωή της, εκείνη λέει: “Καθήκον και υπηρεσία”, δύο λέξεις που δεν ακούμε συχνά πια. Και νομίζω ότι ήμουν αρκετά τυχερή που κληρονόμησα την ιδέα ότι το καθήκον και η υπηρεσία είναι σημαντικά. Έχω μάθει από την αυστηρή αφοσίωσή της, αλλά και των παππούδων μου και του νονού μου, βασιλιά Κάρολου, ότι πρέπει να κερδίσουμε τη θέση μας στη ζωή».

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟΤΕΥΧΟΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2025