Για την Ελληνίδα αρχιτέκτονα Κατερίνα Τσιγαρίδα, ο σχεδιασμός ενός κτιρίου είναι κάτι περισσότερο από μια ποιητική δήλωση. Παθιασμένη τόσο με την ιστορική όσο και με την πρωτοποριακή αρχιτεκτονική, η δουλειά της γεφυρώνει το παλιό και το νέο μέσα από μια βαθιά αίσθηση αρμονίας που υποστηρίζεται από την απλότητα και την ισορροπία. Ακροβατώντας σε ένα σχοινί μεταξύ της παράδοσης και του νεωτερισμού, χρησιμοποιεί υλικά που συνδέονται στενά με τον τόπο κι επιβάλλουν μια αυστηρότητα μέσω της γεωμετρίας. Το αποτέλεσμα είναι ένα πλούσιο χαρτοφυλάκιο έργων, από μεγάλα δημόσια projects, όπως οι New Helexpo Gates, το East Metropolitan Axis και η νέα πλατεία του Λευκού Πύργου στη Θεσσαλονίκη, όπου βασίζεται η αρχιτεκτονική πρακτική της, τα οικεία νησιωτικά καταφύγια και η αποκατάσταση ιστορικών σπιτιών. Συχνά εμφανίζεται σε διεθνείς εκδόσεις και περιοδικά, ενώ το έργο της Κατερίνας είναι γεμάτο με λυρικό ρεαλισμό και ωστόσο μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως σύγχρονο. Η Κατερίνα αποκάλυψε τις εμπνεύσεις της, τους αγαπημένους της προορισμούς και τα πράγματα που βρίσκονται πιο κοντά στην καρδιά της.
Ποιο είναι το έργο, για το οποίο είστε πιο περήφανη;
Η Πρωτόγονη Καλύβα (Primitive Hut) του 2000 στο Πήλιο, για την οποία ο Peter Davey είπε: «Θεωρήσαμε ότι ο Οδυσσέας θα μπορούσε να γυρίσει σε αυτό το σπίτι».
Από πού αντλείτε έμπνευση;
Πάντα από το Topos και το Genius Loci.
Από ποια τέχνη εμπνέεστε περισσότερο;
Υπερματισμός, Αρχαϊκή και Κυκλαδική τέχνη.
Ένα διαχρονικό design item που σας ανήκει;
Tube Lights της Eileen Grey.
Τι αξεσουάρ έχετε όσο γνωρίζετε τον εαυτό σας;
Δύο δαχτυλίδια από τις αρχαϊκές σειρές του Zolotas από τη δεκαετία του '80.
Αγαπημένος προορισμός & ξενοδοχείο;
Ιμαρέτ, Καβάλα.
Τι σας λείπει περισσότερο όταν ταξιδεύετε;
Να ζω ήσυχα, απλά και χωρίς στην ουσία να κάνω τίποτα.
Σε ποια πόλη θα επιλέγατε να μείνετε εάν έπρεπε να μετακομίσετε;
«Μπορώ να πεινάσω οπουδήποτε», όπως λέει ο Herr Keuner στο έργο του, Brecht.
Ποιες αναμνήσεις θα φέρετε πίσω στο σπίτι;
Πέτρες, χάρτινες τσάντες αγορών και καταλόγους μουσείων.
Η πιο πρόσφατη ανακάλυψή σας;
Glencuilt στη Σκωτία, και πιο πρόσφατα, τσάι από βότανα και πικρά άνθη πορτοκαλιού.
Αγαπημένα μουσεία;
Το Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο, το Μουσείο Rodin στο Παρίσι, το Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάξου και το La Specola στη Φλωρεντία για τη μοναδική αίσθηση της κάψουλας. Επίσης, το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο και το Μουσείο Θαλάσσιων Αρχαιοτήτων του Πειραιά, και οι δύο συμμετοχές διαγωνισμού από την Κατερίνα Τσιγκαρίδα Αρχιτέκτονες, για να μείνετε συντονισμένοι στο μέλλον. Και τέλος, το έργο των ονείρων μου, "DIACHRONO", το υπαίθριο μουσείο στο Δεσποτικό, ένα μικρό ακατοίκητο κυκλαδίτικο νησί, το οποίο διαθέτει κυκλικούς χώρους χωρίς τοίχους, και αρχαία και νέα γεωμετρικά μονοπάτια -ένα έργο ζωής, για το οποίο ο Γιάννης Κουνέλλης θα είχε επιστρέψει πίσω.
Τι υπάρχει επάνω στο ράφι σας;
Όλα τα είδη βιβλίων αρχαιολογίας, ιστορίας, πολλών κλασικών λογοτεχνιών και τέχνης.
Ποιος/α είναι ο/η αγαπημένος/η σας fictional ήρωας ή ηρωίδα;
Η Pollyanna στο "The happy game".
Ποιο είναι το quote σας;
Μέτρον Άριστον
(eng: Όλα με μέτρο)
Cleobulus, 6ος αιώνας π.Χ.
Ποια είναι η ένοχη ευχαρίστησή σας;
Να μην κάνεις τίποτα παρά να διαβάζεις.
Tι είναι το πιο πολύτιμο αντικείμενο που έχετε στην κατοχή σας;
Ένα κοχύλι εκπληκτικής ομορφιάς και αθωότητας που μου προσφέρθηκε από τον βυθό του νησιού του Δεσποτικού.
