Σε μία κοινωνία με πολύ γρήγορους ρυθμούς, με υψηλές απαιτήσεις και standards, με αμέτρητα deadlines κι υποχρεώσεις, υπάρχει πραγματικά αρκετός χρόνος για ηρεμία, για αποφόρτιση, για ένα ολοκληρωτικό switch off; Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι είναι οι άνθρωποι που αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν ένα break από όλους κι από όλα, να «χαθούν» στην απόλυτη ησυχία, να αφεθούν, να ταξιδέψουν. Η σιωπή είναι η γλώσσα της τελειότητας και πλέον λείπει από τις ανθρώπινες κοινωνίες, γι' αυτό και πλέον, ο κόσμος προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που θα του χαρίσει αυτό που του λείπει. Σημεία των καιρών ή μία νέα πραγματικότητα;

Ο κόσμος αλλάζει!

Η σιωπή είναι το μέγιστο αγαθό

Η αναζήτηση της σιωπής είναι μια εσωτερική διαδικασία, που οδηγεί τους ανθρώπους στην κατανόηση των πραγμάτων, στο φως. Είναι ένας μεγάλος αγώνας, διαρκής, που εξελίσσεται, είναι μία σκληρή μάχη για τις σύγχρονες κοινωνίες που κατακλύζονται από θόρυβο, από πολλά διαφορετικά ερεθίσματα κι από πολλές εικόνες. Είναι γεγονός, πως στον 21ο αιώνα το να βιώνει κανείς -και να απολαμβάνει- την απόλυτη ησυχία θεωρείται πολυτέλεια. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον κι αποδεδειγμένα, έχει ανάγκη την επαφή και την επικοινωνία, φτάνοντας στο σημείο πολλές ακόμη και να επιδιώξει τον θόρυβο. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία στροφή, καθώς είναι πολλοί αυτοί που αντιλαμβάνονται πως φτάνει η στιγμή για ένα mini-break, για μία παύση που θα επιτρέψει στον οργανισμό να χαλαρώσει και να ηρεμήσει. Οι άνθρωποι μοιάζουν πια με υπολογιστές που βρίσκονται συνεχώς στο stand by, όμως αυτό που έχουν πραγματικά ανάγκη είναι μερικές στιγμές απόλυτης ησυχίας.

Ακόμη κι έρευνες κορυφαίων επιστημόνων, έχουν δείξει πως αυτό είναι που λείπει από τις σύγχρονες κοινωνίες. Οι ρυθμοί τρέχουν πολύ γρήγορα, τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο κι η υπερπληροφόρηση αποτελεί κομμάτι της νέας κανονικότητας. Ένας μέσος άνθρωπος πλέον, καλείται να επεξεργαστεί έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών καθημερινά, σε χρονικά περιθώρια που ίσως τελικά δεν είναι και τόσο «ανθρώπινα», με τον χρόνο να μοιάζει να είναι ελάχιστος. Το πιο σημαντικό -ωστόσο- είναι ότι δεν έχει την ευκαιρία να κάνει ένα διάλειμμα, να αφεθεί στην απόλυτη σιωπή και να έρθει σε επαφή με τον εαυτό και το μυαλό του. Χάνεται στο χάος, στον θύρυβο και στα έντονα ξεσπάσματα, γι' αυτό κι η ησυχία φτάνει να θεωρείται πλέον μια βασική ανάγκη, γι' αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται μία τεράστια προσπάθεια, προκειμένου να δημιουργηθούν οι απαραίτητες συνθήκες, για την απόλυτη ηρεμία.

Κέντρα σιωπής και ειδικές κάψουλες

Το παράδειγμα της Ισπανίας και της Μαδρίτης, έρχεται να μας δείξει πως έφτασε η ώρα της αλλαγής. Η El Pais, ανέδειξε πρόσφατα το θέμα της δημιουργίας στην πρωτεύουσα ενός χώρου που ονομάζεται  «κάτι περισσότερο από σιωπή», στον 5ο όροφο του αριθμού 25 στην οδό Princesa. Πρόκειται για έναν εντελώς άδειο χώρο με μεγάλα παράθυρα, τον οποίο μπορεί να επισκεφτεί όποιος επιθυμεί να αποσυνδεθεί από τον θόρυβο της πόλης και χρησιμοποιείται -μεταξύ άλλων- για μαθήματα σιωπηλού διαλογισμού και yoga, χωρίς να υπάρχει κάποιο κόστος εγγραφής. «Το έργο προέκυψε από την ανάγκη για σιωπή. Θέλαμε να προσφέρουμε μια όαση στη μέση της πόλης για να ξεκουραστούμε από αυτούς τους θορύβους, να δουλέψουμε πάνω στην εσωτερική σιωπή μας και έτσι να διευκολύνουμε την εξωτερική σιωπή. Χωρίς την σιωπή, χάνουμε την ελευθερία μας και δεν ακούμε τον εαυτό μας», ανέφερε χαρακτηριστικά μία νεαρή γυναίκα, που εργάζεται εθελοντικά στο συγκεκριμένο χώρο. Είναι μία σημαντική καινοτομία, που αλλάζει πολλά.

Δεν πρόκειται -φυσικά- για το πρώτο κέντρο στην Ισπανία και δεν είναι αυτή, η μοναδική χώρα που κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Στις ΗΠΑ, υπάρχουν οι «κάψουλες αισθητηριακής απομόνωσης», που απομακρύνουν τον άνθρωπο από όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα, ενώ σε διάφορα σημεία του κόσμου έχουν δημιουργηθεί θέρετρα ησυχίας, που συνδυάζουν τις διακοπές με διαλογισμό και yoga. Σε αυτά, οι guests έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν μερικές λίγες μέρες, εβδομάδες ή ακόμη και μήνες, ώστε να ικανοποιήσουν αυτή τη βασική ανάγκη του οργανισμού τους. Ουσιαστικά, στα θέρετρα αυτά οι visitors βιώνουν -μεταξύ άλλων- μία τεχνολογική αποτοξίνωση, καθώς αποχωρίζονται τις ηλεκτρονικές συσκευές τους, με στόχο να απαλλαγούν από κάθε εξωτερικό ερέθισμα και να αφεθούν στη φύση. Last but not least, εξίσου σημαντικό κι ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί, είναι το γεγονός πως σε πλατφόρμες όπως το Spotify διαρκώς αυξάνονται οι λίστες για διαλογισμό και λευκούς θορύβους, καθώς και τα ανάλογα podcasts. Είναι μία νέα πραγματικότητα, μία νέα κανονικότητα, που μας δείχνουν το που οδηγείται αυτός ο κόσμος...