∆εκέµβριος στην Αθήνα σηµαίνει φωτάκια στους δρόµους και προσµονή γι’ αυτά που θα φέρει το νέο έτος. Απογοητεύσεις που γίνονται ευχές για κάτι καλύτερο και συγγνώµες που γίνονται χαµόγελα για κάτι πιο αληθινό. Την ίδια στιγµή, σ’ ένα αυτοκίνητο, που περιπλανιέται κάπου στην Πατησίων, έχουµε πάρει δύο καφέδες πακέτο µε τη Νατάσσα Μποφίλιου και προσπαθούµε να στριµώξουµε µια συνέντευξη ανάµεσα σε πρόβες και ραντεβού. Το καλό µε τη συγκεκριµένη καλλιτέχνη είναι ότι, ενώ ερµηνεύει σοβαρά τραγούδια, δεν παίρνει ποτέ τον εαυτό της στα σοβαρά. Σε τέτοιο σηµείο, που µπορεί την ώρα της φωτογράφισης να κάνει την Beyonce, γιατί ξαφνικά ένας ανεµιστήρας φυσά τα µαλλιά της. Γιατί, απλά µπορεί! 

Μου µιλάει µε µεγάλο ενθουσιασµό για τη νέα σειρά συναυλιών «Εν Λευκώ» και υπόσχεται ότι θα έχουν κάτι από την ορµή και το ατόφιο πάθος των πρώτων της live, τότε που το όνοµά της έγινε γνωστό από στόµα σε στόµα. Την πετυχαίνουµε στην καλύτερή της φάση εµφανισιακά κι έτοιµη να επιστρέψει για να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα: να διηγείται ιστορίες από εκείνες που κι εµείς οι ίδιοι δυσκολευόµαστε πολλές φορές να συζητήσουµε µε τον καλύτερό µας φίλο. Σε αυτό το τεύχος του GLOW θα προσπαθήσει να περιγράψει τη ζωή της µέσα στα 24 γράµµατα της αλφαβήτου. 

Καλή Χρονιά Νατάσσα!

Αµαρτία

Το πρώτο πράγµα που µου έρχεται στο µυαλό είναι η αδικία. Αµαρτία αυτό που έκανα. Φέρθηκα σ’ έναν άνθρωπο µ’ έναν τρόπο που δεν έπρεπε ενδεχοµένως να του φερθώ. ∆εν µπορώ να σου πω ότι είµαι επιρρεπής στις αµαρτίες. ∆εν τις αντέχω.

Βελτίωση

Προσπαθώ συνεχώς να βελτιώνοµαι, αλλά πολλές φορές σκέφτοµαι, βλέποντας τον εαυτό µου σε video κάποια χρόνια πίσω, πού το έβρισκα τόσο θάρρος. Μπορώ ν’ αποκωδικοποιήσω µάλιστα τις εκφράσεις µου κι αυτό που έγραφε κάποτε στο πρόσωπό µου, γιατί θυµάµαι πως ήµουν µέσα µου εκείνη την εποχή. Τώρα, γυρνώντας πίσω, δεν ξέρω αν θα είχα το κουράγιο να κάνω τα ίδια πράγµατα.

Γάµος

Καταρχάς, δεν έχει αλλάξει καθόλου η σχέση µας. Ζούσαµε ήδη πολλά χρόνια µαζί. Μου έχει πάρει πολύ καιρό να συνειδητοποιήσω ότι όταν µιλάω για τον Χρήστο, δε θα πω «το αγόρι µου». Θα πω, «ο άντρας µου». Συνήθως λέω, «το αγόρι µου». Οπότε, δεν µπορώ να πω ότι έχει αλλάξει κάτι στη σχέση. Μάλλον, µπαίνουµε σε άλλη φάση. 

Δράμα

Είµαι δραµατική, µε την έννοια ότι µου αρέσει η θεατρικότητα στη ζωή µου. Μου αρέσει να κάνω µια εµφάνιση και τα ρούχα µου να έχουν µία δραµατικότητα. Να έχουν κάτι το θεατρικό. ∆εν είµαι drama queen, να πέφτω στα πατώµατα και τέτοια. Όταν βουλιάζω, γιατί βουλιάζω πολλές φορές, είµαι σιωπηλή. Βαθιά και σκοτεινή. ∆εν έχω εξάρσεις.

Ευαισθησία

Με συγκινεί βαθιά το φως της ηµέρας. Ο ήλιος. Τα λουλούδια. Είναι η ύψιστη ποιητικότητα, η πιο ποιητική εικόνα, όταν λάµπει ο ήλιος. Και οι άνθρωποι, είναι το δεύτερο. Μπορεί να συγκινηθώ βλέποντας ένα γλυκό παιδάκι...

Zήλια

∆εν έχω ζηλέψει κοµµάτι κάποιου άλλου καλλιτέχνη, γιατί απολαµβάνω υπερβολικά τη θέση µου ως ακροατής. Αν είµαι ζηλιάρα στην προσωπική µου ζωή; Όχι, αλλά βγάζω νύχια αν νιώσω ότι δεν είµαι στη θέση που πρέπει. Που θεωρώ ότι µου αξίζει. Θέλω να ξέρω ότι µπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, αρκεί εµένα να µ’ έχεις εκεί που θέλω. 

Ηδονή

Στη σκηνή δεν αισθάνοµαι ηδονή. Αισθάνοµαι ελευθερία. Ότι δεν έχω βάρος. Ότι είµαι πάνω από το πάτωµα. Το απολαµβάνω υπερβολικά, αλλά µε άλλο συναίσθηµα. Πού νιώθω ηδονή; Στο σεξ και στο φαγητό Ξεκάθαρα πράγµατα.

Θάρρος

Όταν κουράζοµαι χάνω το θάρρος µου. Για µένα η κούραση είναι κακός σύµβουλος. Όµως δεν µπορώ να σου πω ότι υπήρχε µια περίοδος της ζωής µου που δεν είχα θάρρος. Είµαι τόσο επιρρεπής στο αίσθηµα, είναι τόσο πιο µεγάλο από µένα κάθε φορά, που βρίσκω και το θάρρος να ξεπερνάω και τα όριά µου.

Ίσως

Για το µόνο πράγµα που έχω µετανιώσει είναι ότι κάποια στιγµή είχα την ευκαιρία να φύγω στο εξωτερικό µε µια µεγάλη υποτροφία και δεν το έκανα. Αυτό είναι κάτι που έχω µετανιώσει. Όµως, ίσως, αν το είχα κάνει, δε θα είχε γίνει αυτό που έγινε µε τα παιδιά.

Κριτική

Έχω περάσει όλες τις φάσεις. Μικρή υπέφερα. Ήθελα ν’ απαντήσω σε όλα. Μετά, πέρασα στη φάση αναισθητοποίησης. ∆εν ασχολιόµουν καθόλου. Πολύ πρόσφατα, άρχισε να µε ξαναπονάει η κριτική. Τώρα, στην πιο ώριµη φάση µου σε σχέση µε την κριτική, την ακούω κι έχω βρει τρόπο να καταλαβαίνω τι από αυτά πρέπει να κρατήσω και τι δεν πρέπει να µε απασχολεί.

Λάθη

Κάθε µέρα κάνω λάθη, σε όλα τα επίπεδα. Πιστεύω ότι κάνεις λάθη για να µην τα επαναλάβεις την επόµενη µέρα. Μπορεί να δίνω µια συνέντευξη, για παράδειγµα, και να είµαι πολύ πιο αυθόρµητη. Μπορεί µια µέρα να είναι το αγόρι µου στενοχωρηµένο και να µ’ έχει παρασύρει η καθηµερινότητα και να έχω κάνει το λάθος να µην το έχω προσέξει. 

Μαµά

Τη λατρεύω. Και τον µπαµπά µου, που είναι κι αυτός από Μ. ∆εν µπορώ ν’ απαντήσω αν θέλω να γίνω µαµά. Έχω µεγαλώσει σε µια οικογένεια µε πολλά παιδιά. Είµαι η µεγάλη αδερφή. Ήµουν ένας άνθρωπος που δεν ήθελε να κάνει παιδιά. Μου γεννήθηκε τη σκέψη ότι θα ήθελα να έχω ένα παιδί που να έχει µπαµπά τον Χρήστο και να του µοιάζει.

Συγχωρώ τα λάθη. Ακόµη και τα χοντρά λάθη. Θα µπορούσα να συγχωρήσω µια απιστία, για παράδειγµα. Αλλά θα µου πεις 100% όλη την αλήθεια. Γιατί, πώς και τι θα συγχωρήσω;

Νίκη

Όταν άκουσα την «Ασπιρίνη» στο ραδιόφωνο, στο σπίτι µας στον Γέρακα. Ήταν δέκα το πρωί και χτυπάει και το σταθερό και το κινητό. Στο κινητό είναι ο Γεράσιµος και στο σταθερό, ο Κώστας Τσίρκας και βάζουµε ανοιχτή ακρόαση και την ακούµε πρώτη φορά στο ραδιόφωνο. Η πρώτη µου νίκη!

Ξεκαθάρισµα

∆ίνω δεύτερες ευκαιρίες, αλλά όταν το κόβω, το κόβω και δε σηµαίνει απαραίτητα ότι µπορεί να µη σου πω ούτε «γεια». Σηµαίνει ότι έχεις τελειώσει για µένα και οποιαδήποτε συναισθηµατική εµπλοκή µπορώ να έχω µαζί σου.

Όνειρα

Θέλω να κάνω όµορφα πράγµατα που θα µ’ ενθουσιάζουν, µε ανθρώπους που αγαπάω. ∆ε θέλω να κάνω τίποτα µε κανέναν που δεν το νιώθω 100%. Και Παναγία µου, είµαι τόσο τυχερή, δεν έχω βρεθεί σε άλλη θέση!

Πεποίθηση

Είµαι σκληροπυρηνική. Έχω διαχρονικά τις ίδιες πεποιθήσεις. Έχω µεγαλώσει µε µία µάνα κι έναν πατέρα που µας έλεγαν µέρα-νύχτα ότι οι αξίες θέλουν µονολιθική αφοσίωση. Με την έννοια ότι τα πράγµατα που έχεις σαν αξίες και πεποιθήσεις θέλουν αφοσίωση. Είναι οι αρχές, οι κολόνες που στηρίζεται η ζωή.

Ρόλος

∆εν παίζω έναν ρόλο. Κάθε φορά αλλάζει αυτό, οπότε έχω την ευελιξία να περιπλανηθώ σε αυτό που νιώθω κάθε φορά. Ναι, λέω µπαλάντες, αλλά δεν είναι κάτι που είναι ρόλος. ∆ύο πράγµατα πιστεύουν οι άνθρωποι για µένα, ότι είµαι πολύ σοβαρή και µεγαλύτερη σε ηλικία. Το πρώτο πράγµα, λοιπόν, που µου λένε όσοι µε γνωρίζουν από κοντά είναι «Έχεις πολλή πλάκα και φαίνεσαι πολύ µικρότερη!».

Σώµα

∆εν είχα ανασφάλεια ποτέ µε τον εαυτό µου. Αυτήν την περίοδο έχω αποφασίσει να κάνω κάθε µέρα γυµναστική. Θέλω µια εκτόνωση. Ακόµη κι αν είµαι ξενυχτισµένη, κουρασµένη, άρρωστη, θα πιέσω τον εαυτό µου να το κάνει. Και θα το κάνει. Πιέζω τον εαυτό µου.

Τρέλα

Η ιστορία της ζωής µου. Το χέρι µου µετά τις παραστάσεις είναι µπλε, από τον τρόπο που χτυπάω τα ντέφια. Γι’ αυτό κι έχω κόψει λίγο το ντέφι. Πιστεύω ότι εκείνη την ώρα µπορώ να πιάσω την πέτρα και να τη στύψω. Αυτό συµβαίνει γιατί έχω 100% όλες µου τις αισθήσεις παρούσες. Όλες µου οι αισθήσεις είναι στην απόλυτη «ακµή».

Ύλη

∆ε νιώθω τίποτε δικό µου. ∆εν είµαι άνθρωπος της ιδιοκτησίας. Ακόµη και τα ρούχα και τα παπούτσια µου τα χαρίζω. Έχω πει «όχι» στην τηλεόραση µε πολλά χρήµατα, διαφήµιση, µουσικά σόου. Γιατί δεν ένιωθα ότι αυτήν τη στιγµή είναι κάτι που θέλω να κάνω.

Φιλοδοξία

Έχω έναν στόχο και τον κυνηγάω µε νύχια και µε δόντια. Αλλά όχι για να πετύχω. Για να το κάνω. ∆εν έδωσα ποτέ όλο µου τον εαυτό για να γίνω πετυχηµένη. ∆ε θα πουλούσα την ψυχή µου στον διάβολο για λεφτά και δόξα.

Χριστούγεννα

Όταν ήµουν παιδί, το πρωί που ξυπνούσαµε φοράγαµε τα καλά µας και πηγαίναµε ν’ ανοίξουµε τα δώρα. Είµαι χαρούµενη φέτος -κι επειδή πέρυσι πέρασα πολύ άσχηµα Χριστούγεννα, ήµουν πολύ λυπηµένη-, θέλω φέτος να πάρω τη ρεβάνς.

Ψέµα

Εξαρτάται το ψέµα. Συγχωρώ τα λάθη. Ακόµη και τα χοντρά λάθη. Θα µπορούσα να συγχωρήσω µια απιστία, για παράδειγµα. Αλλά θα µου πεις 100% όλη την αλήθεια. Γιατί, πώς και τι θα συγχωρήσω; Αν µάθω το ψέµα, δε θα το συγχωρήσω.

Ω, όπως Ωριµότητα

∆ε θέλω να σκληρύνω µε τα χρόνια. Να αισθανθώ, δηλαδή, ότι τα έχω δει όλα και µε αφήνουν αδιάφορη τα πράγµατα. Στη ζωή θέλω να µείνω ερασιτέχνης. Η σπίθα αυτή µέσα µου να µείνει αναµµένη. Ήθελα να έχω µια µικρή έκπληξη.

Info: Η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέµης Καραµουρατίδης και ο Γεράσιµος Ευαγγελάτος παρουσιάζουν τη µουσική παράσταση «Εν Λευκώ» στο Piraeus 117 Academy, στις 19 /12, 23/1 & 2/02, καθώς και στο Principal της Θεσσαλονίκης, στις 8/2.

Παρακολουθήστε το βίντεο από το backstage της μοναδικής φωτογράφησης

Credits

Kεντρική Φωτογραφία: Φόρεμα Max Mara, Max Mara Boutique | Γόβες, Nak

Φωτογραφία: Χρήστος Θεολόγου
Fashion editor: Σίσσυ Σουβατζογλου
Hair & Makeup: Σονια Σιμιτζη (D Tales)

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 155 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019