Είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω την Έλλη Τσάτσου πέρσι, στις διακοπές μου στην Τήνο, όταν μια φωτογραφία της από την έκθεση "Eye" με έκανε να σταματήσω και να εξερευνήσω λίγο καλύτερα τον εκθεσιακό χώρο που είχα επισκεφθεί. Ευγενική, ταπεινή, με μια αριστοκρατική φινέτσα, κάθισε μαζί μας και μας μίλησε για τα έργα της και την ενασχόλησή της με τη φωτογραφία. Έναν χρόνο αργότερα έχω τη χαρά να μάθω περισσότερα πράγματα για εκείνη μέσα από αυτή τη συνέντευξη, που προέκυψε με αφορμή την πρόσφατη έκθεσή της "A Shade of Pale" στο Λονδίνο.
Η Έλλη Τσάτσου γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα, είναι φωτογράφος και διεπιστημονικός καλλιτέχνης, με το έργο της να επικεντρώνεται στην αίσθηση της έννοιας του οικίας και σε φιλοσοφικά ερωτήματα, όπως η διαίσθηση. Έχοντας ως μέντορες τους φωτογράφους Nick Knight και Ryan McGinley, αλλά και ταξιδεύοντας σε Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Αφρική και Αυστραλία, έχει καταφέρει να αποκτήσει όλα εκείνα τα εφόδια που την έπλασαν τόσο καλλιτεχνικά, όσο και πνευματικά. Με μια ρομαντική και μινιμαλιστική ματιά, η δημιουργός μετράει ήδη αρκετές συλλογές, εκθέσεις και βιβλία. Το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο Alphabet, περιέχει φωτογραφικό υλικό από τις χρονιές 2005 - 2013 και είναι διαθέσιμο στο γνωστό βιβλιοπωλείο The Photographers' Gallery στο Λονδίνο αλλά και σε 13 διακεκριμένες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Από το 2015 και μετά έχει πραγματοποιήσει εκθέσεις σε Ελλάδα, Τυνησία και Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ έργα της αποτελούν μέρος ιδιωτικών συλλογών σε Ουάσιγκτον, Νέα Υόρκη, Παρίσι, Λονδίνο και Αθήνα.
Φέτος, η Έλλη Τσάτσου, επιλέχθηκε μαζί με άλλους εννέα καλλιτέχνες να στελεχώσουν την έκθεση "A Shade of Pale" στο Λονδίνο, την επιμέλεια της οποίας είχε η Carrie Scott. Η συλλογή της, "Moon Series", μαζί με άλλες εννέα συλλογές διαφορετικών καλλιτεχνών, κατάφεραν να αποδείξουν ότι η καλλιτεχνική ταυτότητα του φωτογράφου μπορεί να διατηρηθεί και να αναδειχθεί, ακόμα και σε μια έκθεση με εννιαία θεματική. Στην παρακάτω κουβέντα μας, μας εξηγεί, μεταξύ άλλων, τι αγαπάει στη φωτογραφία, ποιες είναι οι πηγές της έμπνευσής της και τι σχεδιάζει για το φθινόπωρο.
Από πότε ξεκίνησε να σας ενδιαφέρει η φωτογραφία; Η φωτογραφία ξεκίνησε να μου κινεί το ενδιαφέρον όταν ήμουν περίπου 17 χρονών, στην τελευταία τάξη του λυκείου. Ξεκίνησε αβίαστα και φυσικά, σαν μια όμορφη ιστορία.
Έχετε ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο λόγω της δουλειάς σας, όπως µπορούμε να δούµε και από το πρώτο σας φωτογραφικό βιβλίο. Ποιο είναι το αγαπημένο σας µέρος και γιατί; Μου αρέσει πολύ η διαδικασία του ταξιδιού και της εξερεύνησης, οπότε όλα τα µέρη στα οποία έχω βρεθεί έχουν προσδώσει στοιχεία στον κόσμο µου. Θα έλεγα πως έχω ξεχωρίσει την Καλιφόρνια για το υπέροχο φως, τον ατελείωτο ωκεανό και τους ανοιχτούς δρόμους της και έπειτα το Λονδίνο, όπου και ζω, για την έντονη δημιουργική ενέργεια, δραστηριότητα και τον ρυθμό του.
Πώς αισθανθήκατε που πήρατε µέρος στην έκθεση της Carrie Scott και συνεργαστήκατε µε τόσους διαφορετικούς καλλιτέχνες; Η Carrie είναι ένας άνθρωπος που θαυµάζω και µε γέµισε χαρά η συνεργασία µας. Γνωριζόµαστε περίπου 8 χρόνια και το ήθελα πολύ -το ήθελα εξαρχής να έρθει αυτή η στιγµή. Η εµπιστοσύνη της σε εµένα και τη δουλειά µου είναι πολύ σηµαντική και µε γεµίζει ενθάρρυνση. Η συγκεκριµένη έκθεση -το µέγεθος της, οι συνθήκες, το µέρος, ο χώρος και η σύνθεση όλων των καλλιτεχνών µαζί- συνολικά όλη η εµπειρία που δηµιούργησε η Carrie για όλους εµάς, είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον έχω κάνει επαγγελματικά µέχρι στιγµής.
Έχετε την έδρα σας στο Λονδίνο, τι σας κάνει να µένετε εκεί; Μου αρέσει πολύ αυτή η πόλη, ανέκαθεν µου άρεσε! Νοµίζω οι κυριότεροι παράγοντες είναι, πως εδώ νιώθω ανεξάρτητη και δηµιουργική. Αισθάνομαι παράλληλα ασφαλής να επεκταθώ τόσο επαγγελματικά, όσο και να διευρύνω τους ορίζοντές μου ως άνθρωπος. Το Λονδίνο µου έδωσε την δυνατότητα να πλάσω το όνειρό µου και να χτίσω τον δικό μου κόσµο. Επίσης, εδώ νιώθω πιο κοντά σε πολλούς ανθρώπους που µε έχουν συν-κινήσει: από τον T.S. Eliot και τον Bowie, µέχρι τον Nick Knight και την Kate Tempest. Το άρωμά τους είναι εδώ και με τροφοδοτεί δημιουργικά συνεχώς.
Τι σας λείπει περισσότερο από την Ελλάδα; Σίγουρα οι άνθρωποί μου και η θάλασσα (ιδίως το καλοκαίρι). Δεν μπορώ να πω βέβαια, πως με κατακλύζει κάποιο αίσθημα νοσταλγίας, μάλλον επειδή επιστρέφω συχνά.
Συχνά συνεργάζεστε µε τον αδερφό σας, όπως στη φωτογραφική σας σειρά "Marble Study". Πώς είναι να γίνεται η δουλειά σας οικογενειακή υπόθεση; Ο αδερφός µου, εκτός από οικογένεια µου, είναι ένας άνθρωπος µε τον οποίο κινούμαστε στο ίδιο µήκος κύματος και επικοινωνούμε σε όλα. Αποτελεί μεγάλη πηγή έμπνευσης για εμένα -ο τρόπος που στέκεται ως παράδειγμα για το τι σημαίνει να ζεις αυθεντικά. Υπάρχει βαθιά εμπιστοσύνη, κατανόηση και σύμπνοια -είναι μαγικό.
Είναι δύσκολο να είστε γυναίκα φωτογράφος; Δεν σκέφτομαι έτσι -νομίζω πως στο τέλος της ημέρας κρίνεται η δουλειά και το επίπεδο της, ανεξάρτητα από το φύλο. Θα πάλευα το ίδιο για να υπερασπιστώ µια αξιόλογη προσπάθεια, ανεξάρτητα από το αν αυτός που προσπαθεί είναι γυναίκα ή άνδρας. Και έχω δει όλοι επίσης όλοι οι συνεργάτες µου να παλεύουν το ίδιο. Προσωπικά δεν το 'χω νιώσει σαν εμπόδιο, αλλά ούτε σαν μοχλό εκκίνησης.
Ποια θεωρήσατε "κοµβική" στιγµή στην καριέρα σας; Για τη ζωή µου, η κοµβικότερη είναι το ότι ήρθα στο Λονδίνο! Έτσι ξεκίνησαν όλα. Έπειτα, κάποιες καθηµερινές, προσωπικές στιγµές έχουν υπάρξει πυξίδες που µου έχουν δείξει κατεύθυνση αλλά θα έλεγα, πως συνολικά προσπαθώ να σκέφτοµαι τη διαδροµή αυτή, µε τη δουλειά µου αλλά και προσωπικά, σαν µία ροή, όπου το κάθε τι προσθέτει ενέργεια και ανοίγει τον δρόµο.
Από που αντλείτε έµπνευση για τα έργα σας; Τον τελευταίο καιρό εμπνέομαι περισσότερο από τα βιβλία που διαβάζω και τα podcasts που ακούω. Ανέκαθεν με ενέπνεαν οι καινούριοι άνθρωποι που γνωρίζω, η αυθεντικότητά τους και η ευγένεια που αποπνέουν.
Τι περιµένουµε από εσάς στο µέλλον φωτογραφικά ή εκδοτικά; Αυτόν τον καιρό παρουσιάζω στο Λονδίνο την έντυπη εκδοχή ενός νέου project µου, που ονοµάζεται HUG Dialogues. Πρόκειται για µια σειρά από ερωτήσεις που έχω γράψει τα τελευταία δυο χρόνια και αφορούν σε γενικές γραµµές τη δηµιουργική διαδικασία. Έπειτα, προγραµµατίζω να φωτογραφίσω νέο υλικό τον Αύγουστο στην Ελλάδα. Από το φθινόπωρο, πίσω στο Λονδίνο, το επόµενο βήµα θα είναι µια audiovisual performance στην οποία θα συνθέσω, live, υλικό που έχω συλλέξει κάτω από το πρίσµα της έννοιας “Wonder”. Βρίσκοµαι στα πρώτα στάδια προετοιµασίας του συγκεκριµένου project, αλλά αισθάνοµαι την ανάγκη να κάνω ένα βήµα προς την κινούµενη εικόνα, πριν προσεγγίσω τη φωτογραφία εκ νέου.
Μια συµβουλή για τους νέους που επιθυµούν να ασχοληθούν µε τη φωτογραφία; Dive for dreams!
Ακολουθήστε την Έλλη Τσάτσου στα www.ellietsatsou.com και @ellie_tsatsou
