Κάθε κατοικία διακρίνεται για τους δικούς της κώδικες επικοινωνίας, στοιχείο, το οποίο αποκαλύπτει πολλά για τις προσωπικές προτιμήσεις των ιδιοκτητών του. Αυτή τη φορά ταξιδεύουμε στο νοτιοδυτικό Λονδίνο, ώστε να γνωρίσουμε ένα σπίτι - ωδή στο χρώμα, τη διασκέδαση και την αισιοδοξία. Ιδιοκτήτριά του είναι η co-founder του K&H Design, Katie Glaister, η οποία προχώρησε σε αρκετές διαδικασίες ανασχεδιασμού του. Πίσω από την κλασική πρόσοψη του 1930, κρύβεται ένα εσωτερικό γεμάτο απροσδόκητο χρώμα, ένταση και μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, εμπλουτισμένο από τη δουλειά ταλαντούχων καλλιτεχνών και χειροτεχνών. Η Katie αγόρασε αυτή τη μονοκατοικία, σε έναν λόφο του Wimbledon πριν από μια δεκαετία και αναζητούσε εκείνους τους τρόπους, χάρη στους οποίους θα μπορούσε να εστιάσει στην αισιοδοξία των εσωτερικών της χώρων.

An interesting extension

Όταν η Katie αγόρασε το σπίτι, είχε ζήσει σε αυτό μία κυρία για όλη την ιστορία του. Είχε γεννηθεί εκεί το 1936, λίγο αφότου χτίστηκε, και πέθανε εκεί οκτώ δεκαετίες αργότερα. Η Katie ανέλαβε το θεαματικά μεταμορφωτικό έργο του ανοίγματος του πίσω μέρους με μια έξυπνη και ενδιαφέρουσα επέκταση. Όπως η ίδια έχει αναφέρει, χαρακτηριστικά: "Ζούσα με αυτή τη μικροσκοπική κουζίνα και έπρεπε να πηγαίνω στο γκαράζ κάθε φορά που χρειαζόμουν το πλυντήριο πιάτων". Ο κήπος βρισκόταν επίσης σε διαφορετικό επίπεδο από το υπόλοιπο σπίτι και η πρόσβαση σε αυτόν έπρεπε να γίνεται με σκαλοπάτια. Η νέα επέκταση λύνει αυτά τα προβλήματα με ένα ξεχωριστό στιλ, χάρη στη δημιουργία ενός χώρου διπλού ύψους που σκάβει προς τα κάτω, ώστε να ανοίγει κατευθείαν στον μεγάλο κήπο και με τεράστια, υπέροχα παράθυρα, τα οποία αφήνουν το φως να εισχωρήσει. Το γεγονός ότι το σπίτι βρίσκεται σε λόφο διευκόλυνε τον όγκο της επέκτασης, και τώρα η θέα από το πίσω μέρος του σπιτιού είναι ορατή από την πρόσοψη.

The playful atmosphere 

Ανεβαίνοντας στον επάνω όροφο, παρατηρούμε ακόμη πιο πολύχρωμα και άνετα δωμάτια. Η Katie ήταν πρόθυμη να διατηρήσει όλα τα πρωτότυπα χαρακτηριστικά και υλικά που μπορούσαν να διασωθούν, συμπεριλαμβανομένων των ξύλινων δαπέδων, αλλά δεν δίστασε να καταργήσει τα καλούπια και τα τζάκια της δεκαετίας του 1930. "Δεν μου αρέσει να αφαιρώ χαρακτηριστικά της εποχής, αλλά αυτό δεν είναι ένα συνηθισμένο γεωργιανό ή βικτοριανό κτίριο και υπήρχαν πράγματα που δεν συνεισέφεραν πραγματικά πολλά".

"Είδα αυτό το σπίτι ως μια ευκαιρία να παίξω με τα πράγματα", παραδέχεται. Κι αυτό φαίνεται και από τον τρόπο, με τον οποίο έχει διαμορφωθεί κάθε σημείο του. Ζεστασιά και άνεση χαρίζουν οι ξύλινες βιβλιοθήκες, φρεσκάδα και ρομαντισμό τα βάζα με φρέσκα λουλούδια και εκλεπτυσμένη ταυτότητα τα έργα Τέχνης, καθώς και τα ξεχωριστά έπιπλα αντίκες. 

Ανακαλύψτε ακόμη περισσότερες υπέροχες φωτογραφίες στη gallery! 

Source: House & Garden

Photo credits: Mark Fox