Η γνωστή δημοσιογράφος μιλάει, μεταξύ άλλων, για τον χώρο της δημοσιογραφίας, για τις κομβικές στιγμές στη ζωή της, καθώς και για το ποιο διάσημο πρόσωπο θα ήθελε να φέρει ζωντανά στο στούντιο. 

Έχετε δεχθεί ποτέ bulling στον χώρο της ενημέρωσης, επειδή είστε γυναίκα;

Σήμερα και μετά από δώδεκα χρόνια, δεν τίθενται τέτοια ζητήματα. Στις αρχές όμως ναι, παρά πολύ. Ήταν κάτι που αντιμετώπισα με θυμό, με πολύ πείσμα, αλλά τελικά ξέρεις τι; Αυτό με έκανε καλύτερη, με έβγαλε «μπροστά». Γιατί με πείσμωσαν οι άνθρωποι αυτοί, με θύμωσαν πολλές φορές κι ως εκ τούτου με έκαναν καλύτερη.  Γενικότερα οι γυναίκες καλούνται να αποδείξουν πολύ περισσότερα πράγματα από ότι οι άντρες. Αυτό δηλαδή που για σένα θεωρείται αυτονόητο, εγώ πρέπει να το αποδείξω. Πόσο μάλλον, αν μια κοπέλα είναι σχετικώς εμφανίσιμη.

Τι κάνει την εκπομπή Alpha Ρεπορτάζ να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες;  

Η διαφορά μας είναι, ότι εμείς παραμένουμε ρεπόρτερ. Πηγαίνουμε και δουλεύουμε για το δελτίο ειδήσεων. Αυτή είναι η διαφορά. Ξαναλέω, ακριβώς επειδή θέλω να είμαι πολύ σαφής πάνω σε αυτό, ότι δεν το εκλαμβάνω ως πλεονέκτημα, λέω απλώς ότι αυτό συμβαίνει στη δική μας περίπτωση.

Γιατί μπήκατε στον χώρο της δημοσιογραφίας;

Γιατί ήθελα να είμαι εκεί την ώρα που συμβαίνουν τα πράγματα. Αυτό είναι μαγικό. Ό,τι κι αν είναι αυτό που συμβαίνει. Και στα ευχάριστα και στα δύσκολα. Είναι μεγάλο πράγμα να ζεις το γεγονός. Να είσαι εκεί την ώρα που συμβαίνει. Αυτό ήταν που με έκανε να θέλω να γίνω δημοσιογράφος.

Αν είχατε τη δυνατότητα να φέρετε στο στούντιο ζωντανά ένα διάσημο πρόσωπο, ποιον ή ποια θα φέρνατε και γιατί;

Το μυαλό μου πηγαίνει περισσότερο στους ανθρώπους των επιστημών. Για παράδειγμα, θαυμάζω ιδιαίτερα τους γενετιστές. Θα ήθελα να είχα την πολυτέλεια να κάνω μια τέτοια εκπομπή. Δεν θα την δει κανείς (γέλια), αλλά εμένα θα με ενδιέφερε πολύ μια τέτοια συζήτηση. Δεν μου έρχεται αυτή τη στιγμή κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά νομίζω πως προς τα εκεί θα έκλινα.

Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα τον/την ρωτούσατε;

Κυρίως θα ήθελα να τον ρωτήσω για το ανθρώπινο γονιδίωμα, για το ποιοι είμαστε εμείς, ποιο είναι το υλικό μας.

Μια κομβική στιγμή στην καριέρα σας και στη ζωή σας;

Αφενός ο Γαβριήλ τα άλλαξε όλα, και μετά ήρθε η Ελένη, οπότε μαζί αποτέλεσαν την πιο κομβική στιγμή. Δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτούς τους δύο. Τώρα στη δουλειά, υπήρξαν πολλές στιγμές. Η μετάβαση, από το οικονομικό στο πολιτικό ρεπορτάζ, ήταν σίγουρα και πιθανώς να είναι και αυτή τώρα με την εκπομπή. Δεν θέλω όμως να το λέω στον εαυτό μου για να μην αγχώνομαι. Δηλαδή, κάθε μέρα λέω στον εαυτό μου «έλα μωρέ, και άμα βγει βγήκε κι άμα δεν βγει, δεν βγήκε». Αλλά πραγματικά, όλα τα της δουλειάς έρχονται και παρέρχονται. Και δε με νοιάζει και πολύ. Εάν είναι να ‘ρθει θε να ‘ρθει, αλλιώς ας προσπεράσει. Της «ζωής». Εκεί είναι τα μεγάλα και τα σπουδαία. Δηλαδή εγώ δεν θα το άντεχα όλο αυτό, εάν δεν υπήρχε ισορροπία στη ζωή μου. Δεν αντέχεται, και δεν μπορείς να το κάνεις χωρίς αντίβαρα.

Πόσο τακτοποιημένο είναι το γραφείο σας; Τι θα βρούμε επάνω του αυτήν τη στιγμή;

Θα βρεις σίγουρα πολύ φαγητό. Και φαγητό που ετοιμάζω από το σπίτι αλλά και όχι μόνο. Φαγητό και πολλά γλυκά. Πολλά γλυκά! Και σίγουρα θα ακούσεις το κλασικό «Η Τζίμα τα φέρνει όλα αυτά για εμάς κι αυτή δεν τρώει τίποτα!». Το οποίο δεν είναι ακριβές! Τα φέρνω και για να τα προσφέρω και για να τα φάω! Θα δεις κάτι καφέδες απερίγραπτους, που τους πίνω μόνο εγώ-με τέσσερις κουταλιές καφέ μέσα! Πάντως τακτοποιημένο δεν είναι. Παντού υπάρχουν χαρτάκια, χαρτάκια τριγύρω με σημειώσεις, και λίγες στάχτες (γέλια).

Πείτε μας ένα ελάττωμα σας που παλεύετε να βελτιώσετε.

Είναι πολλά! Αρχικά, πρέπει να με νοιάζει λιγότερο η γνώμη των άλλων, γιατί τελικά καταλήγεις να ζεις μια ζωή, όπως την θέλουνε οι άλλοι κι όχι όπως τη θέλεις εσύ. Οπότε ένα πράγμα από το οποίο θα ήθελα να απελευθερωθώ λιγάκι θα ήταν αυτό. Κάνω «πρόβες» με τον χρόνο και μεγαλώνοντας, αλλά δεν το έχω πλήρως αντιμετωπίσει. Το δεύτερο που θα ήθελα να αλλάξω είναι κάποια «σκαλώματα» που τρώω ώρες - ώρες. Κάποιες έμμονες ιδέες, που μου σφηνώνουν στο μυαλό! Πρέπει να μάθω να αφήνω να πέφτει και κάτι κάτω βρε αδερφέ. Δεν χρειάζεται να τα απαντήσεις όλα. Συνήθως όμως απαντάω σε όλα. Και μπορεί να ακούσω κάτι κάποια στιγμή που θα μου πεις και να «σκαλώσω». Και εκεί δένει και το πείσμα που σου περιέγραφα παραπάνω. Και εκείνη τη στιγμή το παλεύω μέσα μου, βγάζω την άμυνα μου! Βγαίνει από μέσα εκείνο το «σπαθάκι» και δίνω τη μάχη μου. Τελικά όμως κάποιες μάχες δεν αξίζει να τις δώσεις. Είναι διασπορά δυνάμεων.   

Τι σας έμαθε η οικονομική κρίση;

Στην πραγματικότητα μπήκα στη δουλειά, όταν ξεκίνησε η κρίση. Οπότε δεν ανήκω σε αυτούς που έζησαν ποτέ τα μεγαλεία. Ως εκ τούτου βεβαίως όλοι πέσαμε. Κάποιοι έπεσαν από τον 2ο και κάποιοι από τα ρετιρέ. Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία, επομένως προσγειώθηκα στο ισόγειο. Δεν μπήκα όμως στο υπόγειο. Έχω τη δυνατότητα να πληρώνω το ενοίκιο μου και τους λογαριασμούς μου, και από ‘κει και πέρα ζούσα πάντα πολύ μετρημένα και ως εκ τούτου ζω και τώρα. Αυτό που μου έμαθε όμως η περσινή χρονιά με το κλείσιμο του Mega είναι, ότι η μεγάλη καταστροφή μπορεί να σε βρει οποιαδήποτε στιγμή, όσο καλά ή ασφαλής κι αν θεωρείς, ότι είσαι, οπότε αυτό που συνέβη με δίδαξε να είμαι πιο προνοητική. Σε όποιον βαθμό μπορώ. Πέντε ευρώ, δέκα ευρώ, όσα και να είναι, να προσπαθώ να τα βάζω στην άκρη, γιατί είδα πως είναι να βρίσκεσαι ξαφνικά στο κενό.

Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεστε, προτού πέσετε το βράδυ για ύπνο;

Προσπαθώ να κάνω έναν απολογισμό στο τι εκπτώσεις έκανα κάθε μέρα, σε αυτό που θέλω να είμαι, και σε αυτά που θέλω να κάνω και κάπου εκεί υπόσχομαι στον εαυτό μου, ότι θα κάνω λιγότερες εκπτώσεις! Άλλες φορές το πετυχαίνω, άλλες όχι.

Φωτογραφία: Αλέξανδρος Ιωαννίδης