Στην άκρη του τιρολέζικου χωριού Κάλτερ, υπάρχει ένα σύμπλεγμα από δύο σπίτια με ιστορικό χαρακτήρα, που συνυπάρχουν σ’ έναν καταπράσινο μεσογειακό κήπο, με ιδιαίτερη αύρα. Όπως δύο μεγάλα γλυπτά, τα κτίρια παραμένουν στοχαστικά στη σιωπή της γύρω φύσης. Η Villa Baronessa και η μικρότερη Villa Baronessina συνδυάζουν εννοιολογικά αντίθετες έννοιες: ιστορικό και σύγχρονο, νότιο Τιρόλο και Ιαπωνία, το άγριο ορεινό τοπίο των Δολομιτών και το πανέμορφο τοπίο κρασιού της Μεσογείου.
Ο αρχιτέκτονας Walter Angonese, στον οποίο ανατέθηκε το refresh των κατοικιών, σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη Manfred Alois Mayr εντόπισαν με ευαισθησία την ουσία και την ιστορία της ιδιοκτησίας και την αγκυροβόλησαν απαλά, αλλά χωρίς αμφιβολία στο παρόν. Το ντουέτο κατάφερε μ’ επιτυχία να εξισορροπήσει την εκλεπτυσμένη αρχιτεκτονική κι ένα χαλαρό αίσθημα διακοπών. Ένα μέρος για την ψυχή και τις αισθήσεις.
Η Villa Baronessa -χτίστηκε από τον Walter Pinzer στη δεκαετία του 1950- ήταν ο κήπος και το σπίτι τσαγιού του γειτονικού παλατιού των βαρόνου Weihrauch di Pauli και σηματοδότησε το νότιο άκρο του εκτεταμένου ιδιωτικού πάρκου του υπέροχου κτήματος.
Οι νέοι ιδιοκτήτες, Claudia και Reinhart Volgger, εκπλήρωσαν το όνειρό τους για ένα πολύ ξεχωριστό μέρος, όπου καλωσορίζουν τους φίλους και τους φιλοξενούμενούς τους. Ο Walter Angonese επέκτεινε το κτίριο του Pinzer στ’ ανατολικά μ’ ένα σύγχρονο παράρτημα, οδηγώντας τη «βαρόνη» με αρμονία στον 21ο αιώνα. Δίπλα σε αυτό, χτίστηκε ένα περίπτερο που μοιάζει με το περίφημο teahouse, ενώ παράλληλα υπακούει με σύγχρονο τρόπο στα τυπικά τοπικά στοιχεία, τη Villa Baronessina με την εντυπωσιακή στέγασή της. Και τα δύο σπίτια συνδέονται υπόγεια, αλλά ταυτόχρονα απολαμβάνουν την απόλυτη ανεξαρτησία και ιδιωτικότητά τους.
Και τα δύο σπίτια εκπλήσσουν εκπληκτικά σε κάθε βήμα, με απρόσμενες επιφυλάξεις και υπονοούμενα αισθητήρια αποτελέσματα. Η συμβιωτική αλληλεπίδραση της αρχιτεκτονικής, του χρώματος και των οπτικών και απτικών επιφανειακών υφών δημιουργεί μια λεπτή αλλά σαφώς καθορισμένη ένταση μεταξύ της στοχαστικής ατμόσφαιρας και της επικοινωνιακής απόκρισης. Η ιδέα του καθαρού χρώματος συνθέτει μια σχεδόν διαλογιστική ατμόσφαιρα. Το φως και η ευρυχωρία των δωματίων βρίσκονται σε διαρκή διάλογο με τον ουρανό και το τοπίο, με την αρχιτεκτονική να πλαισιώνει μια πολύπλευρη παράσταση που οργανώνεται από τη φύση.
Η αίθουσα λειτουργεί ως χρωματική και αρχιτεκτονική σύνδεση μεταξύ της Villa Baronessa και της «μικρής της αδελφής» και γίνεται ένας επικοινωνιακός χώρος, πολύ μεσογειακός. Το υπόγειο και των δύο κατοικιών έχει εντυπωσιακή ενέργεια: η κάβα, η σάουνα, ο υπόγειος χώρος στάθμευσης και ακόμη και η σκάλα γίνονται στοχαστικά «ιερά» δωμάτια και ξυπνούν έναν κόσμο αισθητικής αντίληψης.
Η περιοχή
Ο επαρχιακός δρόμος ανεβαίνει στον δρόμο ανάμεσα σε οπωροφόρα δέντρα και αμπελώνες, ενώ η λίμνη Κάλτερ λυγίζει ήσυχα και απαλά στο δεξί σας χέρι. Περαιτέρω φτάνετε στη γραφική πόλη του Καλντέρ, με την πολυσύχναστη πλατεία της αγοράς και τα σπίτια της στο αρχιτεκτονικό στυλ Überetscher (1550-1600). Τα τοξωτά παράθυρα, οι στοές, οι λότζες, τα ανοιχτά κλιμακοστάσια και οι κλειστές αυλές είναι αναγνωρίσιμα στοιχεία αυτής της τοπικής παράδοσης. Και όμως, αυτά τα κτίρια σας επιτρέπουν ακόμα να αισθανθείτε την επιρροή της κεντρικής Ιταλίας -την κληρονομιά της πριγκίπισσας της Τοσκάνης Claudia de 'Medici.
Το χωριό κρασιού και τα περίχωρά του συνδυάζουν μια μοναδική συμβίωση και ατμόσφαιρα γερμανικής και ιταλικής κουλτούρας. Παράδοση και αίσθηση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Το άγριο ορεινό τοπίο των Δολομιτών και το πανέμορφο τοπίο κρασιού της Μεσογείου. Ο αέρας του Kaltern έχει ήδη την «ήπια και απαλή» ποιότητα που περιγράφεται από τον Goethe στο «Ιταλικό ταξίδι» του. Λουλούδια πάθους, κυπαρίσσια και λεμονιές στέκονται σαν προφητείες της νότιας γεύσης μπροστά από κάθε πρόσοψη και στους κήπους. Και γύρω, οι κορυφές των Δολομιτών και εκείνων που περιβάλλουν το Mendelpass φτάνουν πάνω από 2.000 μέτρα στον ουρανό.
