Το Voronoi's Corrals είναι ένα έργο που βρίσκεται σε ένα απομονωμένο φυσικό περιβάλλον στο νησί της Μήλου, του οποίου ο σχεδιασμός διαχωρίζει τις αγροτικές περιοχές του τοπίου από τις άγριες με σαφώς καθορισμένα όρια που σχηματίζουν τέσσερα διακριτά σπίτια. Κάθε ένα από αυτά παίρνει στοιχεία από το μικροπεριβάλλον του και υιοθετεί βιώσιμες στρατηγικές για να ενισχύσει τις ιδιότητες του ίδιου, όσο και του τοπίου.
Η μια κατοικία βρίσκεται σε ένα οροπέδιο στην άκρη των βράχων που χαρακτηρίζουν τη νότια ακτή του νησιού. Εδώ οι αισθήσεις βομβαρδίζονται από την παρουσία των ακατέργαστων φυσικών στοιχείων: τους ήχους της θάλασσας, την ένταση του ήλιου και του ανέμου και την ευρεία θέα ενός ορίζοντα που πλαισιώνεται από γεωλογικούς σχηματισμούς. Το κτίριο των 170 m2 σε αυτό το οροπέδιο είναι οργανωμένο γύρω από εξωτερικές αυλές που χρησιμοποιούνται για τη διοχέτευση και τον έλεγχο των ανέμων που επικρατούν και την παροχή αερισμού. Η μάζα ορίζεται από όγκους που κατεβαίνουν για να ακολουθήσουν τις φυσικές πλαγιές της περιοχής. Το εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου αρθρώνεται από τη στοίβαξη, τη διέλευση και το σκαλοπάτισμα μακριών ασβεστολιθικών πλίνθων που έχουν χαμηλή θερμική αγωγιμότητα και παρέχουν εξαιρετική θερμική προστασία. Επιπλέον, όπως και τα βράχια, το υλικό γερνάει αλλάζοντας φυσικά την εμφάνιση κατά τη διάρκεια των εποχών.
Το επόμενο σπίτι, με τίτλο Orchard, είναι το μεγαλύτερο, περικλείοντας έκταση φύτευσης 18.320 m2. Διατηρεί τον αγροτικό χαρακτήρα του ακινήτου που καλλιεργείται τακτικά εδώ και πολλές γενιές. Γύρω του φυτεύτηκε περιβόλι με 550 ελαιόδεντρα μαζί με αμπέλια, λαχανικά και αρωματικά βότανα. Επιλέχθηκαν μόνο τοπικές μεσογειακές ποικιλίες για να ελαχιστοποιηθούν οι ανάγκες άρδευσης. Η κλίμακά του, τού έδωσε την ευκαιρία να απορροφηθεί το υλικό εκσκαφής ολόκληρου του χώρου, να αναμορφωθεί η τοπογραφία και να εγκατασταθεί ένα οριζόντιο γεωθερμικό δίκτυο που παρέχει ενεργειακά αποδοτική ψύξη και θέρμανση για ολόκληρο το έργο.
Σε αυτήν τη νέα τοπογραφία, καθώς το έδαφος κλίνει σταδιακά προς τα κάτω, ο μακρύς πέτρινος τοίχος του αυξάνεται σε ύψος για να αποκαλύψει την πρόσοψη ενός μικρού κτιρίου που διαφορετικά κρύβεται από το ελαιόδεντρο από πάνω του. Οι χοντροί τοίχοι και τα στοιχεία σκίασης προστατεύουν την πρόσοψη από τον σκληρό νότιο προσανατολισμό, ένα στρώμα εδάφους 80 cm μονώνει τις στέγες και προς τα βόρεια η λαξευμένη γη σχηματίζει μια ράμπα που διοχετεύει τους επικρατούντες ανέμους για να αερίζει τους εσωτερικούς χώρους.
Το τρίτο από τα σπίτια βρίσκεται σε μια έκταση 580 m2, όπου η μορφολογία του εδάφους δημιουργεί μια ζώνη αδιατάρακτη από τους ανέμους. Αυτό έδωσε την ευκαιρία να δημιουργηθεί ένας προστατευόμενος οικοτόπος που είναι φυτεμένος με οπωροφόρα δέντρα μοναδικών για το νησί ποικιλιών που έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.
Το πιο απομονωμένο από όλα βρίσκεται σε ένα μικρό ξέφωτο που είναι προσβάσιμο μέσω ενός στενού μονοπατιού που περνά μέσα από το εγγενές δάσος. Είναι η πιο μοναχική τοποθεσία στην τοποθεσία, περιτριγυρισμένη από ερημιά και σε κοντινή απόσταση από ένα μικρό ρυάκι. Αυτό είναι το μικρότερο και προσπαθεί να διατηρεί τη γύρω βλάστηση. Όπως και σε άλλες παραδοσιακές κατασκευές στα νησιά, η άκρη του πέτρινου τοίχου θα καθορίσει την κατασκευή μιας βεράντας που λειτουργεί ως χώρος ψυχαγωγίας και ανάπαυσης.
Ανακαλύψτε στην gallery περισσότερες φωτογραφίες!
Φωτογραφίες: Stale Eriksen, courtesy of decaARCHITECTURE
