Ο αρχαιολογικός χώρος της Δήλου φιλοξενεί φέτος για πρώτη φορά μια μοναδικής σύλληψης έκθεση σύγχρονης γλυπτικής τέχνης από τον Βρετανό καλλιτέχνη Antony Gormley, προϊόν σύμπραξης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και του Νέον.

O Antony Gormley είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους καλλιτέχνες των καιρών μας. Τα τελευταία 40 χρόνια, τα γλυπτά του και οι εγκαταστάσεις του αμφισβητούν την αντίληψή μας για τον χώρο και το ανθρώπινο σώμα. Οι σπουδές του στην αρχαιολογία, την ανθρωπολογία και την ιστορία της τέχνης στο Trinity College του Cambridge τον εφοδίασαν με μια βαθιά κατανόηση της ποικιλίας της ανθρώπινης φύσης και της καταγωγής της.

Έως τις 31 Οκτωβρίου, οι ανθρωπόμορφες γλυπτικές εγκαταστάσεις του θα «επαναποικίσουν» το νησί της Δήλου μετά από χιλιάδες χρόνια, στο πλαίσιο της έκθεσης Sight. Η επιμέλεια είναι της Ελίνας Κουντούρη, Διευθύντριας του Νέον και της Iwona Blazwick, OBE, Διευθύντριας της Whitechapel Gallery του Λονδίνου. Οι 29 γλυπτές ανθρώπινες μορφές από σίδηρο (ανάμεσά τους και πέντε νέα έργα που είναι αναθέσεις ειδικά για την έκθεση) φιλοδοξούν να «αποκαταστήσουν» την ανθρώπινη παρουσία και να δημιουργήσουν ένα φυσικό μονοπάτι που οδηγεί πίσω στη μυθολογία και την ανθρώπινη δραστηριότητα του παρελθόντος της Δήλου.

Η Δήλος περιγράφεται στα ποιητικά κείμενα ως ένας πλάνητας βράχος που σταθεροποιήθηκε στην καρδιά του Αιγαίου με αδαμάντινους κίονες, όταν η Λητώ γέννησε εκεί δύο από τους σπουδαιότερους θεούς του ελληνικού πανθέου, τον Απόλλωνα και την Άρτεμη. Παρούσα από την πρωτοκυκλαδική 3η χιλιετία π.Χ., μέχρι τον πρώιμο Μεσαίωνα του 7ου αιώνα μ.Χ., υπήρξε κορυφαίο θρησκευτικό κέντρο και κομβικό εμπορικό λιμάνι στις θαλάσσιες οδούς της Μεσογείου. Μύθος, ιερότητα, πολιτική εξουσία, πλούτος, πολυπολιτισμικότητα, κοσμοπολιτισμός διαμόρφωσαν καθοριστικά το πολυκύμαντο παρελθόν της Δήλου που αποτυπώνεται υλικά στα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα της νήσου, στα ιερά και τις οικίες της.

Σήμερα, με εξαίρεση τους αρχαιολόγους που προστατεύουν και μελετούν το νησί, η Δήλος είναι ακατοίκητη. Τα ερείπιά της, όπως αυτά της Πομπηίας, στέκουν κενά από ανθρώπινη παρουσία.

Ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με την έκθεση προτού ακόμα πατήσει το πόδι του στη στεριά. Προσεγγίζοντας τη Δήλο με το σκάφος, στη δύσβατη βορειοδυτική πλευρά, αντικρίζει μια μοναχική φιγούρα (από τη σειρά του Gormley Another Time, 1999-2013) που στέκεται φρουρός ανάμεσα στους σχηματισμούς των βράχων στην ακτή. Δύο ακόμα έργα της ίδιας σειράς -επίσης προσανατολισμένα προς τον μακρινό ορίζοντα- στέκουν στην κορυφή, πάνω στο όρος Κύνθος και στην άκρη του εμπορικού λιμανιού. Άλλες γλυπτές φιγούρες στέκονται στη διαδρομή από το Στάδιο μέχρι το χώρο του Θεάτρου, στα εμπορικά μαγαζιά και στο Μουσείο, σε απόλυτη αρμονία με τον χώρο.

Ο Gormley έχει μελετήσει τους ναούς και τα ιερά άβατα, τον ορίζοντα, τη μορφολογία του εδάφους όπως μεταμορφώνεται από τον άνεμο και το αλάτι. Οι γλυπτές μορφές του, σε νατουραλιστικές, κυβοειδείς και πιο αφηρημένες φόρμες, είτε στέκουν ορθές είτε ξαπλωμένες στο έδαφος, είναι εκτεθειμένες στα στοιχεία της φύσης. Αλληλεπιδρώντας με τη μορφολογία του νησιού, τα έργα μοιάζουν να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται ταυτόχρονα. Καθοδηγούν τη φαντασία του επισκέπτη και εστιάζουν την προσοχή στην ανθρώπινη παρουσία στη Δήλο στη διάρκεια των αιώνων, σε ένα ταξίδι μέσα από τη μυθολογία, το φως και το σκοτάδι, την ανθρώπινη διαδρομή μέσα από τη δόξα και την ήττα. 

Λειτουργώντας με σεβασμό, ο καλλιτέχνης εμπλέκει τον επισκέπτη σε μια εμπειρία που δεν «ανταγωνίζεται» τον χώρο και την ιστορία του, αλλά συμβάλλει σε μια φυσική και πνευματική σύνδεση της συλλογική μας μνήμης με το φορτισμενο ιστορικό τοπίο.

Η έκθεση Sight παρουσιάζεται σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, σε ανάθεση και διοργάνωση από τον Νέον.