Είσαι κομμάτι μας, κομμάτι της Θεσσαλονίκης μας, για την εξέλιξη της οποίας αγωνίστηκες με όλο σου το «είναι», αφήνοντας ανεξίτηλο εδώ το στίγμα σου. Η πονεμένη πόλη μας άλλαξε στα χέρια σου, και σε ευγνωμονούμε όλοι γι’ αυτό. Γιατί μας έβγαλες ξανά στο φως, μας απέδειξες πως η λύση υπάρχει στα ανέλπιστα, μας επιβεβαίωσες πως με πίστη και άπειρη δουλειά το όνειρο της «πρωτεύουσας των Βαλκανίων» θα γυρνούσε επιτέλους πίσω.

Όλοι όσοι σε γνώρισαν ξέρουν πόσο μοναδικός ήσουν. Γέμιζες κάθε δωμάτιο με τη θετική σου ενέργεια και με την διεργετική προσωπικότητά σου. Εσύ, ο δικός μας Γιάννης, πάντα με ένα χαμόγελο ειλικρινές. Είχες ταλέντο μεγάλο, μια δύναμη και έναν ενθουσιασμό που σε έκαναν αγαπητό σε όλους. Ακόμη και όταν σε έβλεπα κουρασμένο, δε σταματούσες ποτέ. Ήξερες να αγκαλιάζεις τα λάθη σου, να παλεύεις για να βελτιωθείς, να αποδέχεσαι τις αδυναμίες σου και να τις μετατρέπεις σε δύναμη. Ήξερες να συγχωρείς και να προσφέρεις. Και προσέφερες πολλά, και αθόρυβα, όντας τόσο γενναιόδωρος και φιλάνθρωπος. Δεν ήθελες να επικοινωνείς αυτό το έργο σου. Σπουδαίο, ασύλληπτο. Εσύ δεν το έκανες ποτέ για τα φώτα. Ακούμπησες καρδιές, χάρισες ελπίδα, και σήμερα κάποιοι σε ευχαριστούν ολόψυχα γι’ αυτό.

Για μένα, όμως, ήσουν πολλά περισσότερα από ένας άξιος οινολόγος, παλιάς κοπής επιχειρηματίας και διορατικός δήμαρχος - τόσες μοναδικές ιδιότητες σε μια ζωή, που σε καθιστούσαν μια προσωπικότητα που θαύμαζα από τα εφηβικά μου χρόνια. Ήσουν από τους λίγους που με έκανε να πιστέψω στον εαυτό μου, που με ώθησε να βρω τη φωνή μου, που με βοήθησε στα βήματά μου σε αυτήν την πόλη. Δεν ξεχνώ τα λόγια σου, την υποστήριξή σου, τις συμβουλές σου - πάντα τόσο ανοιχτός και έτοιμος να προσφέρεις απλόχερα τις εμπειρίες σου. Θα αποτελείς πάντα στάση στην πορεία μου.

Κυρ-Γιάννη μου, έπιασα ξανά στα χέρια μου το 100ό τεύχος του GLOW, μια επέτειο που τότε γιορτάσαμε μαζί, με εσένα στο εξώφυλλο. Με το τέλειο σμόκιν σου. Ο πιο cool δήμαρχος όλων των εποχών. Ήσουν το ορόσημό μας. Προσπάθησα να διαβάσω άλλη μία φορά και τη συνέντευξή σου, και τα κατάφερα, καταλήγοντας -όπως είναι λογικό- ξανά συγκινημένη. Το παραδεχόσουν εκεί: Είχες ανέβει σε κορυφές και είχες πέσει από αυτές. Είχες δοξαστεί και είχες κριθεί για τις επιλογές του, αλλά η ζωή και η μοίρα σε δικαίωσαν. Μας τα είχες πει όλα για τον εαυτό σου. Σήμερα, το τεύχος εκείνο αποκτά ακόμα πιο βαρύνουσα αξία στα χέρια μου, και σηματοδοτεί τη μεγάλη τιμή που είχαμε. Γιατί μέσα σου υπήρχε πάντα ένα όραμα, μια εσωτερική παρόρμηση για το καλύτερο, το αυθεντικό, το πιο όμορφο, το πιο μεγάλο, που δε θα πάψει να μας εμπνέει.

Στο βιβλίο σου, ήρθες να μοιραστείς πιο αναλυτικά όσα είπες και σε εμάς. «Η δημοσιότητα και η εξουσία είναι αφροδισιακά για τους γύρω. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να την πατήσεις και να περάσεις στην υπεροψία. Νομίζω παίζει μεγάλο ρόλο η παιδεία. Όσο πιο απαίδευτος είσαι, τόσο πιο επιρρεπής γίνεσαι στο καβαλίκεμα». Είχες δίκιο. Όπως πάντα. Κι έτσι ταπεινά έβγαζες κάθε μέρα, δίχως καμία επιτυχία να σε ενθουσιάζει.

Η απουσία σου με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι κάποιοι άνθρωποι έρχονται με τον πιο όμορφο τρόπο στη ζωή σου για να σε κατευθύνουν, να σε εμπνεύσουν, ακόμα και να σε ταρακουνήσουν. Ξέρω ότι και άλλοι σε θυμούνται με την ίδια αγάπη και με σεβασμό όπως εγώ, γιατί ο τρόπος που μας άγγιξες ήταν μοναδικός. Σε ευχαριστώ που ήσουν εκεί για μένα, για την πόλη μας, για όλους μας.

Σε ευχαριστώ που ήσουν εσύ.

Θα σε θυμάμαι για πάντα,

Νανώ Κουγιουμτζόγλου

Φωτογραφίες: BD Studio, Χρήστος Δημητρίου 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024