Η ελαφριά, δροσιστική βροχούλα που με υποδέχθηκε έκανε την ατμόσφαιρα ακόμη διαυγέστερη, απελευθερώνοντας τις μεθυστικές μυρωδιές της ελληνικής φύσης. Νότες κουρεμένου γρασιδιού, νοτισμένου ξύλου και ανθισμένων λουλουδιών συνέθεταν ένα άρωμα το οποίο, ενώ διέσχιζα τους φροντισμένους κήπους με κατεύθυνση το δωμάτιο που θα με φιλοξενούσε τις επόμενες ημέρες, δρούσε πάνω μου χαλαρωτικά και αναζωογονητικά. Οι πίδακες ενός σιντριβανιού προσέθεταν τον ζεν ήχο τους στο σκηνικό. Φοίνικες, ελιές, πλατάνια και πολλά άλλα δέντρα, θάμνοι και ποώδη φυτά, έλαμπαν φρεσκοπλυμένα στις ακτίνες του ήλιου, που βγήκε για να φωτίσει ακόμη πιο εμφατικά την ομορφιά αυτού του παραδείσου και να κάνει το τοπίο ακόμη πιο σαγηνευτικό. Έτσι ακριβώς ένιωσα από τα πρώτα κιόλας λεπτά της άφιξής μου στο Sani Resort: σαν να επέστρεφα σ’ έναν παράδεισο, τον οποίο, παγιδευμένος στη δυσχερή καθημερινότητα της πόλης, είχα για χρόνια απολέσει. Ήξερα πως το ξενοδοχειακό συγκρότημα θεωρείται ένα από τα καλύτερα και πολυτελέστερα στην Ευρώπη και πως η φήμη του προσελκύει επισκέπτες από τα πέρατα του κόσμου. Γνώριζα και το επιτυχημένο μουσικό φεστιβάλ που οργανώνει στους χώρους του κάθε χρόνο. Δεν είχα, όμως, εικόνα αυτής της εντυπωσιακά μεγάλης σ’ έκταση, καταπράσινης -υποδειγματικά σχεδιασμένης και οργανωμένης- όασης που βρήκα να με περιμένει, μέσα στο -ήδη βαθυπράσινο- πρώτο πόδι της Χαλκιδικής.

Έχω ταξιδέψει πολύ στη ζωή μου. Έχω μείνει σε καλά ξενοδοχεία σ’ Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Έχω γνωρίσει από κοντά την υψηλού επιπέδου παροχή τουριστικών υπηρεσιών στα resorts της Ταϊλάνδης και στα πεντάστερα της Σιγκαπούρης και του Χονγκ Κονγκ, την αριστοκρατική φινέτσα των ιστορικών ξενοδοχείων του Παρισιού και της Βιέννης, τη γενναιόδωρη ευρυχωρία των δωματίων στα καταλύματα των ΗΠΑ και την εξωπραγματική -ενίοτε- χλιδή στα θηριώδη κατασκευαστικά θαύματα του Ντουμπάι. Δύσκολα, όμως, θα φανταζόμουν τον συνδυασμό όλων αυτών όπως τον συνάντησα τελικά στη Χαλκιδική. Σ’ ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα, που αξιοποιεί με ιδανικό τρόπο τα θεμελιώδη συστατικά της Ελλάδας -τον ήλιο, τη θάλασσα, το μεσογειακό τοπίο, τη ζεστή φιλοξενία, το θεσπέσιο φαγητό και την απόλαυση του ευ ζην-, σ’ έναν ανοιχτόκαρδο τόπο, που ανασυνθέτει κι εμπλουτίζει όλα τα παραπάνω, επιτυγχάνοντας μια σπάνια υπέρβαση.

«Βουτιά» στην ηρεμία

Ο νεαρός που με υποδέχτηκε στη φυλασσόμενη είσοδο και μου έδωσε οδηγίες για να παρκάρω το αυτοκίνητό μου, ο συνάδελφός του, που κατέφθασε μ’ ένα μικρό, ανοιχτό όχημα για να μεταφέρει εμένα και τις βαλίτσες μου στη ρεσεψιόν, αλλά και η κοπέλα που περίμενε εκεί για να μου παράσχει τις πρώτες πληροφορίες, κατάφεραν -σαν γρανάζια μιας καλοκουρδισμένης μηχανής- να κάνουν τη -συχνά βαρετή και χρονοβόρα- διαδικασία του check in να διαρκέσει μερικά μόνο λεπτά. «Είναι η πρώτη σας φορά στο ξενοδοχείο μας;». «Για την ακρίβεια είναι η πρώτη φορά έπειτα από έναν περίπου χρόνο εγκλεισμού που ξετρυπώνω από το σπίτι μου. Είχα σχεδόν ξεχάσει τι σημαίνει εκδρομή, φύση και ανοιχτοί ορίζοντες». «Είμαστε εδώ για να σας τα θυμίσουμε. Είμαι σίγουρη πως κοντά μας θα περάσετε υπέροχα». Πόσο ανάγκη το είχα μετά από τόσους μήνες! Λίγο μετά, κοιτώντας από τη βεράντα του δωματίου μου τις κατάφυτες πρασιές, τις πισίνες με το αστραφτερό τιρκουάζ χρώμα και πέρα μακριά, τα πευκοδάση στους γύρω λόφους και τα κατάρτια από τα σκάφη στη μαρίνα, ένιωσα ήδη πως είχε ξεκινήσει η διαδικασία της αποτοξίνωσης. Η ησυχία που επικρατούσε παντού, η καταπραϋντική σιωπή, που μόνο όποιος ζει στο φασαριόζικο κέντρο μιας πόλης μπορεί να εκτιμήσει, μου έκανε αμέσως εντύπωση. Όπως κατάλαβα λίγο μετά, στην πρώτη αναγνωριστική βόλτα μου στους κοινόχρηστους χώρους, τα μπανγκαλόου, οι σουίτες και τα δωμάτια όλων των ξενοδοχείων του συγκροτήματος είναι φτιαγμένα με τέτοιον τρόπο, ώστε, ακόμη κι όταν φιλοξενούν πολυάριθμους επισκέπτες, να σου δίνουν τη χαλαρωτική και καθησυχαστική αίσθηση πως είσαι ο μοναδικός ένοικος και πως η έγνοια και το ενδιαφέρον όλων είναι αφιερωμένα αποκλειστικά σε σένα. Γαλήνη, ηρεμία, σεβασμός στην ιδιωτικότητα για κάθε φιλοξενούμενο. Ακόμη και τα μεσημέρια που η πισίνα -μία από τις δεκάδες θερμαινόμενες εξωτερικές και εσωτερικές πισίνες που λειτουργούν στο συγκρότημα-, η οποία βρισκόταν κοντά στο δωμάτιό μου, γέμιζε με οικογένειες με μικρά παιδιά που έπαιζαν με το νερό, είχα την αίσθηση πως ένα αόρατο φίλτρο έσβηνε τις φωνές τους και δεν τις άφηνε να φτάσουν στα δικά μου αφτιά. Παρατηρώντας τις λεπτομέρειες, συνειδητοποίησα τις επόμενες ημέρες πως αυτή η αίσθηση δεν επιτυγχάνεται τυχαία, αλλά προκύπτει από μία ευφυή ενορχήστρωση όλων των επιμέρους στοιχείων, που συνθέτουν αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα!

Οι πρώτες υπερθετικές εντυπώσεις δεν αφορούσαν μόνο τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και το διαμέρισμα που θα με φιλοξενούσε -τι χαρά!- για μία ολόκληρη εβδομάδα. Αν μου έλεγαν πως ήμουν ο πρώτος ένοικός του θα τους πίστευα. Τα έπιπλα στο φωτεινό σαλόνι και στην ευρύχωρη κρεβατοκάμαρα έμοιαζαν ολοκαίνουρια. Όλα ήταν προσεγμένα ως την τελευταία λεπτομέρεια. Η ανθισμένη λευκή ορχιδέα στο τραπεζάκι μπροστά στον καναπέ έμοιαζε μία ακόμη υπενθύμιση της οργιαστικής φύσης που με καλούσε έξω. Δεν ήθελα, όμως, ακόμη να βγω, πριν χορτάσω το μέσα: το τεράστιο κρεβάτι με τ’ αφράτα μαξιλάρια, τις άνετες ξαπλώστρες στη βεράντα, τις δύο τηλεοράσεις με τα ελληνικά, αλλά και με πολλά ξένα -και ειδησεογραφικά- κανάλια, την πιατέλα με τα φρούτα της υποδοχής και τον αφρώδη οίνο, τη μεγάλη μπανιέρα δίπλα στο παράθυρο ή την ντουζιέρα με τον καταρράκτη -ομολογώ πως αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις μου κάθε φορά που βρίσκομαι σε καλό ξενοδοχείο. Χαλαρωτικό μπάνιο ή αναζωογονητικό ντους; Επέλεξα το δεύτερο, για να συνέλθω από το μακρύ ταξίδι και να βγω λίγο αργότερα για την πρώτη βόλτα και φαγητό. Γιατί, νόστιμα και υγιεινά ήταν τα φρούτα της πιατέλας, αλλά θα ήταν αμαρτία να μη δοκιμάσω κάποια από τις γκουρμέ επιλογές των εστιατορίων του Sani Resort.

Ό,τι τραβάει η όρεξή σου!

Οι επιλογές ήταν πραγματικά πολλές, καθώς στον χώρο των ξενοδοχείων λειτουργούν δεκάδες, όπως θα διαπίστωνα και τις επόμενες ημέρες, εστιατόρια. Με τους βραβευμένους και ταλαντούχους σεφ τους να μετατρέπουν εύκολα κάθε γεύμα ή δείπνο σ’ εμπειρία. Σ’ ένα γαστριμαργικό ταξίδι, που ξεκινάει από τη Χαλκιδική και μπορεί να σας φτάσει ως την Ιταλία, την Ισπανία ή και την Ιαπωνία. Δεν πρόλαβα να δοκιμάσω τα πάντα, ό,τι έφτασε, όμως, στο τραπέζι μου ήταν γευστικό κι αισθητικά εξαίσιο. Μπορεί να μην είμαι επαγγελματίας γευσιγνώστης, αλλά ως άνθρωπος που αγαπάει το καλό φαγητό κι επιδιώκει με κάθε ευκαιρία την απόλαυσή του, εδώ βρέθηκα μπροστά σε μια πανδαισία επιλογών υψηλής γαστρονομίας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που είχα την αίσθηση ότι μ’ έχουν ορίσει κριτή σε κάποιον διεθνή διαγωνισμό μαγειρικής και πως οι κορυφαίοι σεφ που συμμετέχουν έχουν βάλει τα δυνατά τους να μ’ εντυπωσιάσουν. Στο Artemis, στο Katsu, στη Macaroni Italian Trattoria, στο El Puerto, στην Tomata, στο Vosporos Grill House, στο Psaroyannos, στο Alexis Taverna, στο Beach House, στο Cabana, στο Ergon Deli, στο Fresco, στο Grill by the pool, στο Poseidon, στο The market, στο Over Water, στο Water, στο Ouzerie, στο Pines, στο Club Lounge και στο Olympos τα βρήκα όλα: από παραδοσιακά πιάτα ως ψαγμένα και -όσο πρέπει- εξεζητημένα και πρωτοποριακά. Κι ελληνικούς μεζέδες και ισπανικά τάπας. Και κρέας και ψάρι. Και μακαρονάδες ή πίτσα και σούσι. Εγκατέστησα κι εγώ, όπως όλοι οι φιλοξενούμενοι, στο κινητό τηλέφωνό μου το application του Sani Resort κι ενημερωνόμουν εύκολα και καθημερινά για τα μενού κάθε εστιατορίου, βάσει των οποίων, έκανα online κρατήσεις. Χρησιμοποίησα και την υπηρεσία “Dine Around”, που δίνει τη δυνατότητα να δοκιμάζεις καθημερινά τα μενού που ετοιμάζουν ειδικά για τους φιλοξενούμενους του ξενοδοχείου ορισμένα από τα εστιατόρια, χωρίς επιπλέον χρέωση. Οπότε, αν δεν ξέρεις τι να επιλέξεις, αφήνεις την επιλογή στους σεφ και ξενοιάζεις. Εννοείται πως με το άλλοθι των διακοπών τίμησα δεόντως ξανά και ξανά -και ξανά- το ζαχαροπλαστείο που λειτουργεί στη μαρίνα και το οποίο νοσταλγώ τώρα. Όπως, όμως, όλες οι αμαρτίες, έτσι και αυτές των διακοπών, πληρώνονται. Εν προκειμένω, με αυστηρή δίαιτα.

Δραστηριότητες για όλους

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Δηλαδή, από το πρωινό που θ’ απολαύσεις, αναπόσπαστο συστατικό της ιεροτελεστίας των διακοπών σ’ ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα όπως το Sani Resort. Έτσι, την επoμένη της αφίξεώς μου, αφού προγευμάτισα βασιλικά -ακόμη έχω τη γεύση των pancakes με το αρωματικό βούτυρο και της τάρτας με τις φρέσκες φράουλες- ξεκίνησα για να εξερευνήσω την τεράστια έκταση που φιλοξενεί τα πέντε ξενοδοχεία του Ομίλου. Καθένα εκ των οποίων έχει το δικό του ιδιαίτερο χρώμα και στιλ, αλλά που όλα μαζί συνθέτουν ένα αρμονικό, μασίφ σύνολο. Ένα υπερ-ξενοδοχείο, που καταφέρνει, ενώ απασχολεί 1.800 εργαζόμενους και φιλοξενεί ταυτόχρονα χιλιάδες επισκέπτες, να λειτουργεί με σεβασμό προς το φυσικό περιβάλλον. Όχι μόνο να μην το «πληγώνει», αλλά να το αναδεικνύει παντού, στους κήπους και τις εγκαταστάσεις του, με συναίσθηση της οικολογικής υπευθυνότητας: το Sani Resort προσφάτως αναδείχτηκε ως πρώτο κατάλυμα στην Ελλάδα που πέτυχε να λειτουργεί με μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα, κι αυτό λέει πολλά, νομίζω, για τη φιλοσοφία και το όραμα των ανθρώπων του. Πίσω στη βόλτα μας, όμως, στα ξενοδοχεία: στο προσφάτως ανακαινισμένο Porto Sani, που με τους κήπους και τις πισίνες του είναι η χαρά της οικογένειας, στο κοσμοπολίτικο Sani Dunes, στο exclusive Sani Asterias, στο Sani Beach με την απίστευτη θέα προς τη θάλασσα και τον Όλυμπο στο βάθος, και στο πιο απομονωμένο Sani Club, που έχει μια vintage αύρα και που στα δικά μου μάτια θα μπορούσε ν’ αποτελεί σκηνικό για κάποια ταινία με τον Τζέιμς Μποντ. Εύκολα τον φαντάζομαι να προσγειώνεται μ’ ελικόπτερο δίπλα στην πισίνα ή ν’ απολαμβάνει το κοκτέιλ του κάτω από τους φοίνικες, παρακολουθώντας την εκρηκτική Ούρσουλα Άντρες ν’ αναδύεται από τη θάλασσα. Πέντε ξενοδοχεία, πέντε διαφορετικοί μικρόκοσμοι, καθένας με τη δική του παραλία, με τις δικές του πισίνες, με τους φροντισμένους κήπους του. Όλα συγκεντρωμένα γύρω από τη μαρίνα με τα ελλιμενισμένα κότερα -σκάφη τόσο του resort που χρησιμοποιούνται για μικρές κρουαζιέρες όσο και ιδιωτών-, όπου βρίσκονται τα περισσότερα εστιατόρια, αλλά και πολλά εμπορικά καταστήματα.

Τι άλλο μπορείς να κάνεις; Θεραπείες spa στο My Spa του Sani Beach, στο The Club Spa του Sani Club, στο The Spa Suite του Porto Sani, στο Spa Retreat του Sani Asterias ή στο The D Spa του Sani Dunes. Μπορείς, επίσης, να κάψεις τις θερμίδες, που με απόλαυση πήρες, στο υπερσύγχρονο γυμναστήριο. Ή να παίξεις τένις στα επαγγελματικών προδιαγραφών τερέν του. Ή ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ… Μπορείς ν’ απολαύσεις γιόγκα στη φύση, δίπλα στη θάλασσα. Οι πιο περιπετειώδεις μπορούν να κάνουν αναρριχήσεις και ν’ αναμετρηθούν με τις αντοχές και την υψοφοβία τους στο Adventure Park. Ή να κάνουν ατελείωτες βόλτες με ποδήλατο σ’ ένα τεράστιο δίκτυο διαδρομών. Πολλές και οι επιλογές για θαλάσσια σπορ, σκι, scuba diving, ακόμη και για ψάρεμα, με τη βοήθεια πάντα των ειδικών. Με τη συμμετοχή όλης της οικογένειας, εκτός αν προτιμάτε ν’ αφήσετε για λίγο τα παιδιά στον παιδότοπο να παίξουν, κάνοντας νέους φίλους, και ν’ αφιερώσετε κι εσείς λίγο πολύτιμο χρόνο στον εαυτό σας. Οι διακοπές είναι για όλους.

«Περιπέτεια» στα Wetlands

Εγώ επέλεξα μια βόλτα στους γειτονικούς υδροβιότοπους, που είναι προστατευόμενοι από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Natura. Γιατί κι αυτό το διαθέτει η περιοχή στα πέριξ των ξενοδοχείων: ένα εντυπωσιακό πευκόδασος, φυτρωμένο πάνω στις αμμοθίνες που καταλήγουν στην -λευκή σαν περιστέρι- παραλία του Μπούσουλα, αλλά και δύο λίμνες, μία γλυκού νερού, τη Σταυρονικήτα, και μια υφάλμυρη, τη λίμνη Γεράνι. Με πήγε ως εκεί ο Γιώργος Ανδρέου, ο οποίος αναλαμβάνει αυτού του είδους τις φυσιολατρικές εκδρομές, μεταδίδοντάς μου την αγάπη του για τον τόπο και τη φύση γενικότερα, και δίνοντάς μου πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την πανίδα και τη χλωρίδα της περιοχής. Περπατήσαμε μαζί στο παραθαλάσσιο δάσος, στα χωράφια με τις ελιές και τα στάχυα, στα μονοπάτια με τις καλαμιές και τα βούρλα, όπου έχουν τις φωλιές τους σπάνια και απειλούμενα είδη πουλιών. Στα πολύχρωμα λιβάδια, αισθάνθηκα ότι βαδίζω μέσα σε πίνακα του Βαν Γκογκ, του Κόνσταμπλ ή του Γκογκέν. Είδαμε -από την απαραίτητη απόσταση, για να μην τους τρομάξουμε- σπάνιους ερωδιούς, αλλά κι ένα μεγάλο κοπάδι φλαμίγκο, που αναζητούσε τροφή στο νερό. Τώρα πια, χάρη στον Γιώργο, μπορώ να διακρίνω από τα ίχνη που αφήνει στο μαλακό χώμα ή στην άμμο αν η χελώνα που πριν από λίγο πέρασε ήταν στεριανή ή υδρόβια. Γνωρίζω και για ποιον λόγο κάποια φλαμίγκο είναι ροζ και άλλα, όπως αυτά που συχνάζουν στην περιοχή, είναι λευκά.

Ήταν μία ακόμη υπέροχη μέρα στον παράδεισο. Από εκείνες που σε χαλαρώνουν, που σου επιτρέπουν ν’ αναστοχαστείς μέσα από την επαφή με τη φύση, αλλά και που σου δίνουν άφθονο υλικό για σκέψη. Πίσω στο δωμάτιό μου, το τελευταίο βράδυ της διαμονής μου, στην ανεκτίμητη ησυχία και ηρεμία του τοπίου, βάζοντας σε τάξη τις εντυπώσεις μου, που ήταν τόσο πολλές κι έντονες, σκεφτόμουν, μεταξύ άλλων, πόση έγνοια και πόση δουλειά από εκατοντάδες ανθρώπους κρύβεται πίσω από αυτό το καλοστημένο, εξιδανικευμένο σκηνικό, που απολαμβάνουν οι επισκέπτες. Εκείνο που κυρίως μ’ εντυπωσίασε είναι πώς ένα μέρος με τα μεγέθη του Sani Resort και τις τόσο υψηλές προδιαγραφές του κατάφερε όχι μόνο να σεβαστεί το ευαίσθητο οικοσύστημα, με το οποίο γειτνιάζει, αλλά να το προστατεύσει και να το αναβαθμίσει, ως ο πλέον αφοσιωμένος και συνειδητοποιημένος φύλακας-άγγελός του.

Έτσι θέλω να ολοκληρώσω αυτό το μικρό χρονικό της παραμονής μου στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής. Με την υπενθύμιση της κεφαλαιώδους σημασίας που έχει για όλους εμάς ο σεβασμός προς τη φύση. Με την εικόνα ενός γεμάτου μικρά και μεγάλα θαύματα κόσμου, πλασμένου από θάλασσα και άμμο, από πεύκα, σκίνα, καλάμια, αιωνόβιες ελιές, στάχυα και πικροδάφνες. Αλλά και από χαμόγελα κι ευγένεια. Ενός κόσμου γεμάτου φως και ήλιο, όπου η παρουσία του ανθρώπου είναι τρυφερή, σεβαστική και υποστηρικτική. Αυτή είναι η εικόνα που εγώ πήρα μαζί μου αναχωρώντας, την εικόνα μιας Ελλάδας τόσο ιδανικής, που μοιάζει ονειρώδης, που μπορεί ν’ αγκαλιάσει μέσα της όλες τις αποχρώσεις της μεσογειακής ευζωίας και να τις αποθεώσει. Μιας Ελλάδας που έχουμε συνηθίσει να λέμε στην καθημερινότητά μας πως στερείται οργάνωσης, καλαισθησίας και υπευθυνότητας. Όμως το Sani Resort, με την πολύχρονη λειτουργία του επιβεβαιώνει πως αυτή η μεθυστική Ελλάδα των αισθήσεων, των γεύσεων, των χρωμάτων, αλλά και του επαγγελματισμού, της συνέπειας και του σεβασμού, μπορεί να υπάρξει. Υπάρχει εδώ! Κι αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική διαπίστωση από την εμπειρία αυτών των διακοπών: η πολύτιμη εκπλήρωση της προσδοκίας που φάνταζε εξωπραγματική.